 Funus |
Dispar Convivium  |
ECHO.
Iuvenis, Echo.
- iu. Cupio paucis te consulere, si vacat.
- ec. Vacat.
- iu. Et si venio tibi gratus iuvenis.
- ec. Venis.
- iu. Sed potesne mihi et de futuris dicere verum, Echo?
- ec. Ἔχω.
- iu. Et Graece nosti? quid istuc novi?
- ec. Novi.
- iu. Qualia tibi videntur Musarum studia?
- ec. Δῖα.
- iu. Censes igitur terendos auctores, qui conducunt ad bonas literas?
- ec. Teras.
- iu. Quam igitur mentem habent isti, qui haec studia linguis traducunt suis?
- ec. Suis.
- iu. Sed utinam harum cultores similiter essent et pietatis studiosi!
- ec. O si!
- iu. Nunc quorundam improbitas omnes reddit invisos.
- ec. Ἴσως.
- iu. Et multis hominum, peccatum confertur in nomen eruditionis.
- ec. Ὄνοις.
- iu. Atqui vulgo videntur non infimi.
- ec. Fimi.
- iu. Quid facere censes eos, qui terunt aetatem in sophistico doctrinae genere?
- ec. Nere.
- iu. Fortassis telas aranearum.
- ec. Harum.
- iu. At Penelopes telas texunt ac retexunt.
- ec. Texunt.
- iu. Cui suades ut me dem vitae instituto?
- ec. Tuto.
- iu. Erit auspicatum, si uxorem duxero?
- ec. Sero.
- iu. Quid si mihi veniat usu, quod his qui incidunt in uxores parum pudicas parumque frugiferas?
- ec. Feras.
- iu. Atqui cum talibus morte durior est vita.
- ec. Vita.[1]
- iu. Siccine in rebus humanis dominari fortunam?
- ec. Unam.[2]
- iu. Magis fortasse expedit, ut aliquis prae coniugio monachi institutum eligat.
- ec. Ligat.
- iu. Quid superest remedii, ubi quem adstrinxerit iam nodus insolubilis?
- ec. Bilis.
- iu. Attamen miserum est homines vivere solos.
- ec. Ὅλως.
- iu. Cuiusmodi censes horum temporum rusque monachos?
- ec. Ἄχος.
- iu. Quid igitur istos movet, qui suspiciunt illos ut semideos?
- ec. Δέος.
- iu. Quid captant plerique qui ambiunt sacerdotium?
- ec. Otium.
- iu. Praeterea nihil habet sacerdos?
- ec. Κέρδος.
- ec. Quid bonae rei contigit illis qui fiunt episcopi?
- ec. Κόποι.
- iu. At nulli magis vivunt in ocio.
- ec. Scio.
- iu. Quae res illos admonere poterit, ut intelligant, quantum sustineant onus?
- ec. Ὁ νοῦς.
- iu. Ergo res praeclara est sacerdotium, si quis se in eo gerendo qualem oportet praebeat.
- ec. Beat.
- iu. Quid fructus erit, si me conferam in aulam eorum, qui praecellunt monarchica dignitate?
- ec. Ate.
- iu. At non paucos video qui solent illinc sibi praeclaram felicitatem ariolari.
- ec. Λάροι[3].
- iu. At interim dum incedunt holosericati, vulgo videntur homines magnifici.
- ec. Fici.[4]
- iu. Foris igitur aur. os, intus ficulnos homines dicis, si quis inspiciat cominus?
- ec. Minus.
- iu. Nihil igitur praeclari sunt, quos pro diis venerantur byssinos.
- ec. Σῖνος.
- iu. Nec militare genus magno aestimabis fortasse.
- ec. Asse.
- iu. Magnum quiddam pollicentur, qui e sideribus et futura praedicunt Astrologi.
- ec. Λόγοι.
- iu. At strenue laborant Grammatici.
- ec. Εἰκῇ.
- iu. Non placent, opinor, leguleii homines semper famelici.
- ec. Λύκοι.
- iu. Qualis ero, si tiam opifex?
- ec. Faex.
- iu. Itane nihil praeterea adferunt artes boni aut mali?
- ec. Ali.
- iu. Fuerone beatus, si perseveravero in bonis literis?
- ec. Eris.
- iu. Sed quae res dabit, ut adsit pietas?
- ec. Aetas.
- iu. Decem iam annos aetatem trivi in Cicerone.
- ec. Ὄνε.
- iu. Unde tibi subit me asinum dicere?
- ec. E re.
- iu. Fortassis hoc dicis, non sic huic incumbendum ut alios relinquam.
- ec. Inquam.
- iu. Non placet igitur is, qui se per omnem vitam tantum in hoc torqueat, ut fiat Ciceronianus?
- ec. Ἄνους.
iu. Quid superest natu grandibus, quorum aetas ad haec discenda non est tempestiva?
- ec. Stiva.
- iu. Facundior esses, opinor, si longius abessem.
- ec. Essem.
- iu. Non me delectant sermones dissyllabi.
- ec. Abi.
- iu. Coepi prior; video non posse vitari, quin posterior desinas.
- ec. Sinas.
- iu. Iam igitur tibi videor satis instructus ad ea probe gerenda, quae sunt in vita?
- ec. Ita.
- iu. Proinde si me voles abire, dicito.
- ec. Ito.
| Funus |
Dispar Convivium |