PRINCIPI AC DOMINO
CAROLO GUILIELMO FERDINANDO
BRUNOVICENSIUM AC LUNEBURGENSIUM DUCI.
PRINCEPS SERENISSIME
Summae equidem felicitati mihi duco, quod Celsissimo nomini Tuo hoc opus inscribere
mihi permittis, quod ut Tibi offeram sancto pietatis officio obstringor. Nisi enim
Tua gratia, Serenissime Princeps, introitum mihi ad scientias primum aperuisset,
nisi perpetua Tua beneficia studia mea usque sustentavissent, scientiae
mathematicae, ad quam vehementi semper amore delatus sum, totum me devovere non
potuissem. Quin adeo eas ipsas meditationes, quarum partem hoc volumen exhibet,
ut suscipere, per plures annos continuare literisque consignare liceret, Tua sola
benignitas effecit, quae ut, ceterarum curarum expers, huic imprimis incumbere
possem praestitit. Quas quum tandem in lucem emittere cuperem, Tua munificentia
cuncta, quae editionem remorabantur, obstacula removit. Haec Tua tanta
de me meisque conatibus merita gratissima potius mente tacitaque admiratione revolvere, quam iustis dignisque laudibus celebrare possum. Namque non solum
tali me muneri haud parem sentio, sed et neminem ignorare puto, solennem Tibi
esse tam insignem liberalitatem in omnes qui ad optimas disciplinas excolendas
conferre videntur, neque eas scientias, quae vulgo abstrusiores et a vitae
communis utilitate remotiores creduntur, a patrocinio Tuo exclusas esse, quum Tu ipse
intimum scientiarum omnium inter se et necessarium vinculum mente illa
sapientissima omniumque quae ad humanae societatis prosperitatem augendam pertinent
peritissima, penitus perspexeris. Quodsi Tu, Princeps Serenissime, hunc librum,
et gratissimi in Te animi et laborum nobilissimae scientiae dicatorum testem,
insigni illo favore, quo me tamdiu amplexus es, haud indignum iudicaveris,
operam meam me non inutiliter collocasse, eiusque honoris, quem prae omnibus in
votis habui, compotem me factum esse, mihi gratulabor
Brunovici mense Iulio 1801.
| Celsitudinis Tuae servus addictissimus |
| C. F. Gauss. |