 6 |
8  |
CCC
[recensere]CCC. Ad quosdam presbyteros et canonicos ecclesiae S. Martini Lucensis. (Anno 1138, Jan.)[BALUZ., ubi supra, p. 590.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, MANFREDO et ALBERICO presbyteris, nec non LAMBERTO, CAPELLO, HENRICO canonicis Ecclesiae S. Martini, salutem et apostolicam benedictionem.
Perlatum est ad aures nostras quod institutioni, quam de S. Pantaleonis Ecclesia fecimus committendo eam S. Fridiani canonicis, contraitis. Quocirca vobis apostolica auctoritate mandamus atque praecipimus, quatenus jam dictos fratres super cadem causa nullatenus infestetis, sed potius quod a nobis exinde statutum est irrefragabiliter observetis, alioquin tanquam in contemptores decretorum sedis apostolicae in vos noveritis vindicandum.
CCCI. Canonici Cheminonenses institutum Cisterciensium amplectuntur. (Anno 1138, Febr. 17.)[ Gall. Christ., X, Instrum. 1127.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio STEPHANO abbati monasterii de Tribus-Fontibus, ejusque successoribus regulaliter substituendis, in perpetuum.
Laudes et gratias omnipotenti Deo referimus, quod nomen et vitam fratrum Claraevallensium per diversas partes mundi, ita celebrem, ita fecit spectabilem esse, ut eorum laudabili . . . . ipsi quoque viri religiosi religiosiores fieri appetant; et juxta illud Psalmistae, de virtute in virtutem ire contendant. Placet igitur nobis et hoc ipsum auctoritate apostolica confirmamus, quod canonici Cheminonenses semetipsos et locum suum monasterio de Tribus-Fontibus, contulerunt, et sub vestra cura atque magisterio de caetero vivere decreverunt, et quoniam Deus utpote incommutabilis et aeternae mutabilia corda non approbat, atque apud ipsum non est transmutatio nec vicissitudinis obumbratio, simili modo sancimus, ut jam dictis canonicis praesentibus vel futuris, nullatenus liceat quocunque tempore se a vestra subjectione subtrahere, seu qualibet occasione contra vos calcaneum elevare, sed potius idem locus cum appendiciis suis et personae ibidem pro tempore Domino servientes, subjectae et obedientes vobis existant, quemadmodum abbatiae quae secundum regulam Cisterciensium institutae sunt suo capiti obsequuntur. Salvo nimirum censu XII nummorum Catalaunensium singulis annis nobis nostrisque successoribus persolvendorum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat vos vel successores vestros super hac nostra confirmatione temere perturbare, aut aliquam vobis exinde contrarietatem inferre. Si quis autem ausu temerario contra hanc praesentem constitutionem venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, nisi praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, excommunicationi subjaceat. Conservantes vero omnipotentis Dei ac beatorum apostolorum Petri et Pauli gratiam consequantur, amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, etc.
Datae Romae per manum Haimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIII Kalendas Martii, indictione prima, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno nono.
CCCII. De obedientia quae debetur patriarchae Jerosolymitano. (Anno 1138, Mart. 6.[ROZIÈRE, Cartul. du Saint-Sépulcre, p. 5.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus F[ULCHERO], Tyrensi archiepiscopo, R[AIMUNDO] Tortose, G[ERARDO] Tripolitano, H . . . . . Gibelentino, B[ALDUINO] Barutino, B[ERNARDO] Sidoniensi et JOANNI Acconensi episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Nolumus vos ignorare, fratres, quoniam, si quis Domino placere praeoptat in terris, oportet eum apostolicis humiliter obedire mandatis; profecto enim indignus est sacerdotio, quisquis beati Petri aut ejus successoribus nititur contraire praeceptis; quicunque vero praeceptiones sive institutiones Romanae Ecclesiae, quae prima est et mater omnium, contemnere seu evacuare contendit, aditum coelorum sibi post exitum claudit, et dum vivit in terra, vilescit; ex ubertate namque apostolicae disciplinae singulis Ecclesiis et sua confertur dignitas et conservatur auctoritas. Per apostolica igitur scripta vobis praecipiendo mandamus quatenus fratri nostro W[illelmo], Jerosolymitano patriarchae, tanquam primati et patriarchae vestro, debitam subjectionem et obedientiam, omni contradictione seposita, deferatis. Idipsum quoque a praedecessore nostro bonae memoriae, papa Honorio, G[uillelmo], Tyrensi archiepiscopo, [prae] decessori tuo, venerabilis frater F[ulchere] archiepiscope, et subjectione et obedientia est imperatum. Quod si contemptores exstiteritis, canonicam de vobis justitiam faciemus.
Datum Romae II Nonas Martii.
CCCIII. Ad Joannem S. Georgii abbatem.--De reformatione parthenonis S. Gangolfi. (Anno 1138, Mart. 12.)[NEUGART, Cod. diplom, Alem., II, 70, ex archivo San-Georgiano.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio JOANNI abbati S. Georgii, salutem et apostolicam benedictionem.
Quia, fili, prout scimus et accepimus, felicis memoriae antecessor noster Honorius pro reformanda religione Ecclesiae S. Gangolfi de Ordechdal adeo fuit intentus et sollicitus, ut eamdem ejusdem Ecclesiae religionem, quae diu collapsa fuit, pro instantia atque rogatu comitis Petri, ejusdem Ecclesiae advocati, itemque uxoris suae Ithae, et Reginaldi unici ipsorum, ad observantiam Regulae S. Benedicti omnimodis reformare studeret. Idcirco nunc etiam nostrae auctoritatis studium et benevolentiam in hoc habere nihilominus debet. Notum ergo sit omnibus, tam futuris quam praesentibus, quod in hoc facto ejus omnino vestigia sectando auctoritatem ipsius omnino approbamus, tenemus et confirmamus. Et ideo nunc etiam, quae praecepit, praecipimus, quae decrevit decernimus, et per omnia omnino deinceps rata esse statuimus. Hanc vero Ecclesiae illius reformationem hoc modo et ordine scimus accepisse effectum et consummationem, episcopo videlicet Metensi Stephano, ejusque populo et clero in hac pie consentiente, consiliumque et auxilium insuper impendente, atque pro quiete ejusdem Ecclesiae, ab ipsa quoque ipsius abbatissae consecratione sese omnino avertente, et praefato quoque Petro ab electione ejusdem abbatissae et ab ejus investitura, sibi jure haereditario permissa, penitus absistente, eamque Deo et Beato Georgio libere per omnia tradente, et voluntati vel arbitrio abbatis S. Georgii perpetuo deinceps permittente. Non latet etiam quod venerabilis Hatticha, tunc monasterii illius abbatissa, constanter in his perficiendis dextram dedit, et assensum pietatis et humilitatis devotissime, gratanterque et sponte obtulit, et ita nunc quasi per eam Ecclesia illa tanquam pro lege accepit, ut si quae forte posthac inordinate et erecta cervice, more scilicet saecularium monasteriorum, per obedientiam illam transire noluerit, res scilicet vel praedia monasterii incaute exponendo, per praedictum abbatem sine spe recuperationis pro libitu suo deponatur, et altera in locum ejus, per eum assumpta, digne recipiatur. Quod ergo, ut diximus, tunc per antecessorem nostrum factum atque statutum esse novimus, hoc nunc divina et apostolica, nostraque auctoritate perpetuo tenendum et firmiter observandum mandamus, mandando praecipimus, et nunc tibi tuisque successoribus per praesentia scripta Ecclesiae illius monarchiam et animarum curam specialiter committimus. Et ne quis huic commisso contraire, vel aliquo modo contrarius praesumat existere, sub termino divinae et apostolicae excommunicationis non solum interdicimus, sed et si quis in hoc praevaricator inventus fuerit, divinae et apostolicae excommunicationi subjicimus.
Datum Romae IV Idus Martii.
CCCIV, Privilegium pro monasterio S. Martini Laudunensis. Anno 1138, Mart. 21.)[LE PAIGE, Biblioth. Praem., p. 450.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis Gualtero abbati et canonicis Ecclesiae S. Martini quae in Laudunensi suburbio sita est, eorumque successoribus ibidem divino famulatui mancipatis in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura a provisore omnium bonorum, Deo nobis commissa est, ut religiosas diligamus personas et beneplacentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus impenditur, nisi a radice charitatis procedens ab ipso religionis fonte fuerit emanatus. Hoc nimirum intuitu, dilecte in Domino fili Gualtero abbas, tuis justis postulationibus clementem impertimur assensum, et ecclesiam Beati Martini cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, sub beati Petri tutela et apostolicae sedis protectione suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus in perpetuum et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: vineas videlicet, quas in Tiriniaco, in Jovia, in monte Antelli, in Ursello, in Criptis, in monte Lauduno ipsa ecclesia possidet. Allodia quoque, terras, casulas quas in Avains, in Verciniaco, in Bruris, in Makigni, in Pomereto, in Morolgis, in Vele, in Salmunceo, in villa Mariae, in Vorgia habet. Culturam quoque Monstratam ex dono Gotfridi, consentiente charissimo filio nostro illustris memoriae Ludovico rege Francorum, eidem ecclesiae concessam, et culturam de Sormunt; furnum de Moncel, et de Verciniaco, molendinum quod dicitur Croslet, apud Chivi sedem molendini, apud Paranni aliam sedem molendini. Praeterea allodia de Diona, de Couerci, de Taran, de Remicurte, de Floricurte, de Pusello de Biauvoir; dimidietatem molendinorum de Anisiaco, quemadmodum sunt vobis a venerabili fratre nostro Bartholomaeo Laudunensi episcopo confirmata. Statuimus etiam ne post haec aliquis vestrum vel successorum vestrorum formam et modum Regulae et praerogativam religionis quae hodie in Praemonstrata ecclesia observatur, aliqua temeritate intringere aut immutare praesumat, sed unusquisque, implorato divino auxilio, ut ordo vester de bono in melius provehatur, diligentius elaboret. Fratrum autem qui stabilitatem et obedientiam eodem loco promiserunt, nullus recedere et recedentem, nisi cum commendatitiis litteris, nullus audeat retinere, adjicientes ut terra quae est prae foribus ecclesiae vestrae usque ad ecclesiam S. Stephani propter fratrum quietem sicut hactenus in perpetuum ab omni habitatore sit vacua, Censemus etiam ut nulli hominum liceat fratres, qui de eadem Ecclesia exierint de locis suis expellere, nec alicui fugitivos vestros recipere, sed nostra auctoritate eosdem fugitivos vobis excommunicare concedimus. Ut autem tam in praelatis quam in subditis vestri ordinis integritas inviolabiliter observetur, decernimus ut si quis abbatum qui de vestra ecclesia exierint, ab ordine et consuetudine Laudunensis monasterii deviaverit, abbas praedicti monasterii super correctione sua eum bis tertiove commoneat. Quod si incorrigibilis apparuerit, dioecesanus episcopus sub praesentia et testificatione abbatis Sancti Martini, sine omni dilatione ordinis sui transgressorem deponet. Depositum autem episcopus ad ecclesiam B. Martini remittet, et alium idoneum canonica fratrum electione e vestigio subrogabit. Sepulturam quoque, ejusdem loci liberam esse concedimus, ut eorum qui se inibi sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi excommunicati fuerint, nullus obsistat, salvo jure parochialium sacerdotum. Nulli ergo hominum fas sit praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura observantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii. XII Kalend. Aprilis, indictione prima, Incarnationis Dominicae anno 1137, pontificatus vero domni Innocentii II, papae anno nono.
CCCV. Ad Hugonem Praemonstratensem abbatem. (Anno 1138, Mart. 21.)[LE PAIGE, Bibliotheca Praem., p. 421.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilelectis filiis HUGONI Praemonstratae Ecclesiae, et aliis ejusdem professionis abbatibus et religiosis viris, salutem et apostolicam benedictionem.
Quemadmodum ea quae semel a Deo dicata sunt, ad usus saeculares redire non possunt, ita qui se Deo in locis vestris servire voverunt, atque seipsos professionis vinculo se astrinxerunt, ad alia loca sine licentia praelati sui transire non possunt. Nulli ergo episcopo, abbati vel priori liceat professos vestros canonicos sive conversos, absque libera licentia praelati sui suscipere. Et idipsum auctoritate apostolica prohibemus, ne quis attentet professionis vestrae aliquos vobis invitis ausu temerario retinere. Praeterea vobis potestatem attribuimus fugitivos vestros usque dum redeuntes satisfaciant, excommunicationis sententia innodare.
Datum Laterani XII Kalendas Aprilis.
CCCVI. Ecclesiae S. Mariani Eugubinae canonicorum possessiones confirmat. (Anno 1138, Mart. 23.)[UGHELLI, Italia sacra, I, 636.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis BENEDICTO praeposito, ejusque fratribus in ecclesia cathedralis sedis B. Mariani Eugubinae civitatis famulantibus, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, ut et fidelis devotio laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter, dilecti in Domino filii, postulationibus vestris clementer impertimur assensum, et ecclesiam B. Mariani, in qua divinis estis obsequiis mancipati, apostolici privilegii pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem locus inpraesentiarum canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis, plebem videlicet S. Joannis de Civitate, plebem S. Mariae Serrata, plebem de Lisciano, plebem S. Mariae de Gadiano, cum plebe S. Donati et S. Viriani, plebem S. Gervasii, curtem de Lavari, cum aliis omnibus ecclesiis, ac bonis praedictae ecclesiae pertinentibus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam B. Mariani Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet fatigationibus molestare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione sunt concessa, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur, etc. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinen. episcopus propria manu corroboravi. Ego Petrus card. presb. S. Susannae. Ego Bernardus presb. card. S. Crucis in Jerusalem. Ego Anselmus presb. card. S. Laurentii in Lucina. Ego Martinus presb. card. S. Stephani. Ego Oddo diac. card. S. Georgii. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani. Ego Guido diac. card. S. Adriani. Ego Boetius diac. card. SS. Viti et Modesti Ego Ivo diac. card. S. Mariae in Aquiro. Ego G. G. card. S. Angeli. Ego Gerardus diac. card. S. Mariae in Dominica.
Datum Laterani per manus Aimerici S. R. E. cardinalis cancellarii, X Kal. Aprilis, indict. I, Incarn. Dominicae an. 1137, pontificatus vero D. Innocentii papae II an. IX
CCCVII. Privilegium de ecclesiis episcopo Parisiensi subjectis, etc. (Anno 1138, Mart. 26.)[ Gall. Christ., VII, Instrum. 57.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri STEPHANO episcopo Parisiensi, ejusque successoribus canonice promovendis in perpetuum.
Quanto nobilis et gloriosa Parisiensis Ecclesia pro sede regis Francorum existit famosior, et in amore et reverentia B. P. et S. R. Ecclesiae, venerabilis frater Stephane episcope, manifestis argumentis exstas devotior, tanto propensius in his quae ad utriusque decus et emolumentum spectare noscuntur, optata suffragia impertimur. Ideoque, charissime frater Stephane, rationabilibus postulationibus tuis praebentes assensum, quaecunque Parisiensis Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum, largitione principum, oblatione fidelium, vel aliis justis titulis, Deo propitio, poterit adipisci, tibi tuisque successoribus, et per vos Parisiensi Ecclesiae apostolici muniminis privilegio communimus. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: ecclesiam videlicet S. Marcelli, ecclesiam S. Clodoali, cum villa et omnibus appendiciis suis, ecclesiam S. Germani Antissiodorensis, ecclesiam S. Eligii, ecclesiam quoque de Campellis, cum praebendis et tribus parochiis, id est de S. Mederico, de Capella, et de terris eidem ecclesiae pertinentibus, salvo nimirum censu duorum solidorum monetae illius terrae, videlicet quae in partibus illis appenditur, Senonensi Ecclesiae annualiter persolvendo; quae videlicet supradictae ecclesiae ad jus et proprietatem Parisiensis episcopi spectare noscuntur. Jus etiam episcopale in subscriptis abbatiis, et earum parochiis, seu parochianis omnibus, videlicet in abbatia Latiniacensi, in abbatia Fossatensi, in abbatia Sancti Maglorii, in abbatia Sancti Victoris, in abbatia vallis Sanctae Mariae, in abbatia de Sarneya, in abbatia sanctimonialium, scilicet de Monte Martyrum, et de Kala; in ecclesia insuper Argenteoli. Praeterea pactum et conventionem inter te et charissimum filium nostrum Ludovicum regem Francorum illustris memoriae factam de loco in suburbio Parisiensi sito, qui Campellus nominatur, tibi nihilominus confirmamus, ita videlicet quod tertia pars totius redditus fossati illius terrae, sive in censu, sive in emptionibus, quaestibus, aut aliis quibuscunque modis aliquid inde processerit, tibi et successoribus tuis absque diminutione aliqua persolvatur; quae vero reliquae partes regali fisco reddantur. Cumque vero fuerit praepositus regis super hoc fidelitatem tibi tuisque successoribus faciat, et tuus regi et haeredibus suis, et unus absque altero nihil de terra illa suscipiat vel disponat. Statuimus etiam ut si aliquis Ecclesiae Parisiensis canonicus ad episcopatus fuerit honorem promotus, ipsius praebenda ad Parisiensem Ecclesiam libere revertatur. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat, te vel successores tuos, super hac nostra confirmatione temere perturbare, vel possessiones Ecclesiae Parisiensis auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel quibuslibet molestiis fatigare. Si qua vero in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi praesumptionem suam satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco et ecclesiae sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, Amen, Amen.
Ego Innocentius, etc.
Datum Laterani, per manum Aymerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, VII Kalend. Apr., indict. I, Incarn. Dom. anno 1137, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno VIII.
CCCVIII. Privilegium abbatiae Albae-Ripae. (Anno 1138, Mart. 27.)[ Gall. Christ., IV, Instrum. 169.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, reverendissimo in Christo filio RAINBALDO abbati monasterii Albae-Ripae, suisque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
In apostolicae sedis specula disponente-Domino constituti, tanto amplius religiosas personas paterna debemus pietate diligere ac fovere, quanto magis eorum orationibus ad exsequendum injunctum nobis apostolatus officium opportunis solatiis adjuvari, et in futuro aeternae benedictionis participes fore confidimus. Proinde, dilecte in Domino fili Rainbalde abbas, exorati a charissimo filio nostro Bernardo Claraevallis abbate, de cujus religione atque prudentia innumera commoda sanctae Ecclesiae a Domino provenerunt. . . . . . desideriis clementer annuimus, et monasterium Albae Ripae cui Deo auctore praesides, praesentis scripti pagina communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec nominatim duximus exprimenda: videlicet quaecunque a bonae memoriae Wilenco Lingonensi episcopo per manum supradicti abbatis Claraevall. ad opus monasterii Albae-Ripae in locis inferius adnotatis, devotionis intuitu sunt collata. Scilicet in Solongereth, campo Alerii, Ambrariis, Aula, Arcufracto, Rachese, Quince, Morethangiis, Crille. Quod profecto donum non solum de his quae in proprietate ac dominio suo praefatus episcopus inibi possidebat factum esse cognoscitur, sed et quidquid ex his quae alii ab eo de eisdem terris feudi nomine vel quocunque modo tenebant juste possetis acquirere. Praeterea nihilominus confirmamus quae idem episcopus exceptis supradictis locis in omnibus aliis terris suis circumjacentibus vobis contulit, id est omnia necessaria libere et gratis ad usus vestros et domorum vestrarum atque animalium tam in herbis quam in aquis, silvis, glandibus et in quibuslibet rebus vel potu, melle, venatione et caeteris iis similibus a vobis vel universis vestris sive mercenariis capiendis vel inveniendis. Simile quoque donum a nobili viro Rainaldo de Grance vobis factum, simili sanctione firmamus. Adjicientes donationem, quam egregius vir Ebalus comes de Sauz et Rainaldus de Grance vobis fecisse noscuntur de iis quae infra supradictos terminos possidebant. Et extra eadem loca si qua de proprietate et dominio eorum sunt vestris vel vestrorum hominum seu et animalium usibus necessaria, firma vobis et inviolata serventur. Nulli ergo omnino hominum liceat praedictum monasterium super hac nostra constitutione temere perturbare, aut ejus possessiones auferre vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur vestris usibus omnimodis profutura; si quis autem huic nostrae constitutioni sciens contraire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non praesumptionem suam congrue emendaverit, excommunicationi subjaceat. Conservantes vero haec, omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus gratiam consequantur. Amen, amen, amen.
Data Laterani per manum Aimerici S. Rom. Eccl. diaconi card. et cancell., VI Kal. Apr., indict. I, Incarnat. Dominicae 1138, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno IX.
CCCIX. Ad universos fideles in regno Constantinopolitano degentes. (Anno 1138, Mart. 28.)[Eug. de ROZIÈRES, Cartul. du Saint-Sépulcre, p. 86] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, universis Dei fidelibus Latinis, qui sunt in exercitu regis Constantinopolitani vel in terra sua habitant, salutem et apostolicam benedictionem.
Quemadmodum particeps mercedis existit qui honorum operum se adjutorem praebet, ita qui nefario operi praestat auxilium a culpa liber esse non potest; agentes enim et consentientes par poena complectitur. Pro deliberatione Orientalis Ecclesiae et expiando Dei sanctuario Catholici et Deum timentes viri tam de ultramontanis partibus quam de Italia plurimum laborasse noscuntur, et diversis periculis maris et terrae seipsos opposuisse. Quod tandem, divina cooperante gratia, non sine multa humani sanguinis effusione ab infidelium servitute et dominatione liberata est et in Christianorum potestate redacta. Nunc autem, sicut accepimus, rex Constantinopolitanus, qui se ab unitate Ecclesiae dividit et beato Petro, coelorum clavigero, qui princeps est apostolorum et Ecclesiae post Christum caput et fundamentum, inobediens est, Antiochiam caeterasque proximas civitates nititur occupare et suae dominationi subjicere. Quia igitur nostrum est cunctos fideles ad sinum matris suae Ecclesiae recolligere et ab illicitis prohibere, universitatem vestram rogamus, monemus atque praecipimus, et in peccatorum remissionem injungimus quatenus, si praefatus rex jam dictam Antiochiam vel alia loca, quae fideles Christiani possident, occupare vel impugnare praesumpserit, vos ab ipsius societate et servitio omnimodis subtrahatis, nec in tam praesumptuosa invasione opem ei et consilium praebeatis; alioquin damnationis suae vos noveritis esse participes.
Data Laterani, V Kalendas Aprilis.
CCCX. Sedem episcopalem Ecclesiae Roscellanae Grossetum transfert. (Anno 1138, April. 9.)[UGHELLI, Italia sacra, X, 268.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, ven. fratri ROLLANDO Grossetano episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in P. R. M.
Sacrosancta Romana Ecclesia caput et magistra omnium Ecclesiarum est ab ipso Salvatore nostro Jesu Christo divinitus constituta; quae profecto, sicut speciali privilegio coelitus sibi collato potestatem habet novos episcopatus, exigente necessitate, statuere, ita nihilominus duos potest in unum conjungere, unum in duos dividere, atque episcopales sedes qualibet tyrannica feritate oppressionem, vel violentiam patientes, ad alia quae tutiora sunt loca transferre. Cum utique B. Augustinus, egregius S. Ecclesiae doctor et rector, certis ex causis id fieri annuat, videlicet aut pro persecutorum feritate, aut locorum difficultate, aut malorum societate. Sed et praedecessores nostri, qui diversis fuere aetatibus, eamdem translationem ad alia loca munitiora unius ejusdemque dioeceseos saepe numero fieri permiserunt. Hoc nimirum dispensationis intuitu ven. frater Rollande episcope, quoniam Rosellana Ecclesia multorum praedonum in circuitu habitantium stimulis et infestationibus agitatur, et populus ejusdem loci ad magnam desolationem atque paucitatem, peccatis exigentibus, est redactus, communicato fratrum nostrorum consilio dignitatem episcopalis sedis in eadem urbe hactenus habitam in Grossetanam civitatem apostolica auctoritate transferimus, atque ut idem locus de caetero episcopalis apicis culmine decoretur, praesentis privilegii sanctione decernimus. Nulli ergo omnino hominum fas sit te vel successores tuos super hac nostra constitutione temere perturbare, aut etiam super his aliquid immutare, sed potius Grossetana civitas episcopalis sedis dignitate perpetuo gaudeat, eique tanquam matrici Ecclesiae ob omnibus tam clericis quam laicis Rosellanae dioeceseos obedientia et reverentia humiliter deferatur. Si qua sane in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae dispositionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui periculum patiatur, atque a sacratissimo corpore ac sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Constituimus autem ut privilegiis a sede apostolica monasteriis, seu aliis piis locis indultis hujus nostrae concessionis obtentu nullum praejudicium inferatur. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. N. Ego Conradus Sabinensis episcopus ss. Ego Albericus Hostiensis episcopus ss. Ego Petrus cardinalis presbyter tit. S. Susannae ss. Ego Gerardus presbyt. cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Anselmus presbyt. cardinalis tit. S. Laurentii in Lucina ss. Ego Lucas presbyt. cardinalis tit. SS. Joannis et Pauli ss. Ego Martinus presbyt. cardinalis tit. S. Stephani ss. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Oddo diaconus cardinalis ad Velum Aureum ss. Ego Guido diaconus cardinalis SS. Cosmae et Damiani ss. Ego Guido diaconus cardinalis S. Adriani ss. Ego Grisogonus diaconus cardinalis S. Mariae in Porticu ss. Ego Gregorius diaconus cardinalis S. Angeli ss. Ego Octavianus diaconus cardinalis S. Nicolai in Carcere ss.
Datum Laterani per manum Aymerici S. R. Ecclesiae diaconi cardinalis et canc., V Idus Aprilis, indictione I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domini Innocentii II papae anno IX.
CCCXI. Privilegium pro monasterio S. Martini de Campis. (Anno 1138, April. 11.)[MARRIER, Historia S. Martini de Campis, p. 379.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis THEOBALDO priori et fratribus monasterii B. Martini in Campis tam praesentibus, quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
Quae piis et religiosis locis, largitione episcoporum, liberalitate regum conferuntur, libenti animo apostolicae sedis munimine roboramus. Eapropter, dilecti in Domino filii, ecclesiam de veteri Creceio cum atrio omnibusque suis appendiciis a venerabilibus fratribus nostris Burchardo Meldensi episcopo, vobis pia devotione donatam, et a Manasse ipsius successore postmodum confirmatam, vobis vestrisque successoribus et per vos monasterio B. Martini in perpetuum praesentis scripti pagina confirmamus; statuentes ut nulli omnino hominum liceat eamdem donationem infringere vel mutare, aut huic nostrae confirmationi ausu temerario contraire. Si quis autem hoc audaci praesumptione attentaverit, iram Dei omnipotentis et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat.
Datum Laterani per manum Almerici S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, III Idus Aprilis, indictione I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno IX.
CCCXII. Privilegium pro parthenone S. Alexandri Parmensi. (Anno 1138, April. 12.)[AFFO, Storia della citta di Parma, II, p. 348, ex archivo monasterii S. Alexand. Parm.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae in Christo filiae AGNETI abbatissae monasterii Beati Alexandri quod intra civitatem Parmensem situm est, ejusque sororibus, tam praesentibus quam futuris, in eodem loco regulariter substituendis in perpetuum.
Cum pro omnibus Ecclesiis et religiosis locis ex injuncto nobis officio debeamus sollicitudinem gerere, pro illis tamen magis studiosos nos esse convenit, qui beato Petro specialius inhaerere et ad ejus jus pertinere noscuntur. Proinde, dilecta in Domino filia Agnes abbatissa, tuis et sororum tuarum rationalibus postulationibus clementer annuimus, et Beati Alexandri monasterium in quo divinis estis obsequiis mancipatae, quod utique B. Petri juris existit, sub apostolicae sedis tutelam protectionemque suscipimus, et apostolicae sedis patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem coenobium inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, poterit adipisci, firma vobis vobisque succedentibus, et per vos eidem coenobio in perpetuum, et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus adnotanda subjunximus: intra civitatem Parmensem ecclesiam Beati Bartholomaei cum omnibus suis pertinentiis; in Fabrario ecclesiam Sancti Andreae cum omnibus ad eam pertinentibus et cum dominicatu; terras seu possessiones quas in Foligaria habetis; in Fodico ecclesiam Beati Jacobi cum pertinentiis suis; in Belena ecclesiam Beati Laurentii cum suis omnibus pertinentiis. Quidquid etiam in terris, vineis et domibus apud Melajanum et Colornium possidetis. Prope eamdem civitatem Parmensem quaecunque apud Meletolum, Baganzolam Valeriam, et Vicugibuli in terris, vineis, domibus et dominicatibus possidetis. Apud Vigorcolum clausuram unam vinearum cum terris aliis et villanis. Quaecunque praeterea in Juliniano et in Purpurano tam in terris et vineis quam in villanis, domibus et aliis rebus possidetis. Ea vero quae apud Vigattuli, Marturani, vel in basilica Nola, in Moliole, in Castello novo, in Feline, in Vigodemeri, in Traversedula, in Purilio, in Berotto, in Cadecomazi, in Noceto in terris, vineis et aliis rebus possidetis, praesenti vobis scripto firmamus. Decimam etiam laborum vestrorum quos propriis excolitis sumptibus, nullus a vobis exigere praesumat. Chrisma sane, oleum sanctum, consecrationes altarium seu ecclesiarum, ordinationes clericorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi a dioecesano suscipietis episcopo, si quidem Catholicus fuerit, et gratiam sedis apostolicae habuerit, atque ea gratis et absque pravitate aliqua voluerit exhibere. Alioquin Catholicum quem malueritis adeatis antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbatissa, vel quaecunque sororum quae tibi in regimine abbatiae successerint, nulla ibi persona qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quam sorores ejusdem loci aut pars earumdem consilii sanioris secundum Dei timorem et regulam beati Benedicti elegerint. Porro sepulturam ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum qui illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati fuerint, nullus obsistat. Nulli ergo omnino hominum fas sit praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere. minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur earum, pro quarum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Ad indicium autem perceptae hujus a Romana Ecclesia libertatis, et quod idem monasterium beati Petri juris existat, bizantium unum nobis nostrisque successoribus annis singulis persolvetis. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus ss. Ego Albericus Ostiensis episcopus ss. Ego Bernardus presbyter cardinalis tit. Sanctae Crucis in Hierusalem ss. Ego Anselmus presbyter cardinalis tit. Sancti Laurentii in Lucina ss. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli ss. Ego Balduinus presb. card. tit. Sanctae Mariae fundentis oleum ss. Ego Oddo diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Guido diac. card. Sanctor. Cosmae et Damiani ss. Ego Guido diac. card. Sancti Adriani ss. Ego Grisogonus diac. card. S. Mariae in porticu ss. Ego Hubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata ss. Ego Ivo diac. card. S. Mariae in Lauro ss. Ego Octavianus diac. card. Sancti Nicolai in Carcere ss.
Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancell., II Idus Aprilis, indictione I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii secundi papae anno IX.
Pendet bulla plumbet.
CCCXIII. Ordinem canonicorum Praemonstratensium in monasterio Villinae ejusque bona confirmat, multaque privilegia largitur. (Anno 1138, April. 30.)[HUGO, Annal. Praem., t. II, p. 686.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio MARQUARDO praeposito Vilthimensi, ejusque successoribus canonice substituendis, in perpetuam memoriam.
Venerabilium locorum cura nos admonet de eorum quiete et utilitate sollicite cogitare. Quamobrem, dilecte in Domino fili Marquarde praeposite, tuis rationabilibus petitionibus annuimus et Vilthinensem Ecclesiam, cui auctore Deo praeesse dignosceris, praesentis scripti pagina communimus, in primis siquidem statuentes ut ordo canonicus qui secundum B. Augustini regulam, et normam Praemonstratensium fratrum ibidem noscitur institutus, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter conservetur. Sancimus etiam ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant, adjicientes insuper ut quaecunque bona tam in ecclesiis quam in decimis, vel aliis possessionibus frater noster Reginbertus Brixiniensis episcopus ad usus canonicorum praefatae ecclesiae contulit, aut etiam a successoribus ejus fuerint in posterum pro sua devotione collata, nullus eis succedentium episcoporum aliquid exinde minuere vel auferre praesumat. Ut autem praepositus et fratres ejusdem loci, omnipotentis Dei servitio vacare liberius valeant, ab omni exactione rerum temporalium vos liberos et quietos de caetero esse decernimus. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito, vel tuorum quolibet successorum, nullus inibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres ejusdem loci communi assensu et fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Augustini regulam providerint eligendum. Chrisma namque, oleum sacrum, consecrationes altarium seu ecclesiarum, ordinationes clericorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a dioecesano suscipiatis episcopo, si quidem Catholicus fuerit et gratiam atque communionem apostolicae sedis habuerit, eaque vobis sine pravitate vel exactione exhibere voluerit; alioquin Catholicum, quemcunque malueritis, adeatis antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Nulli ergo episcopo, nulli omnino hominum fas sit praedictam Ecclesiam perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, vestris et pauperum usibus profutura. Sepulturam quoque ipsius loci omnino liberam esse decernimus, ut eorum qui illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat. Si quis igitur huic nostrae constitutioni temere contraire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reumque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, atque a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi alienus fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem, etc., inveniant. Amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, II Kal. Maii, indictione I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno VIII
CCCXIV. Ad Chunradum Salzburgensis Ecclesiae archiepiscopum. (Anno 1138, April. 30.)[HANSISIUS, Germania sacra, II, p. 948.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri nostro CHUNRADO archiepiscopo Salzburgensis Ecclesiae, salutem et apostolicam benedictionem.
Litteras fraternitatis tuae pro fratre nostro Reinberto, Brixinensi episcopo, ad nos transmissas benigne suscepimus, et licet ipse apud nos sinistra esset fama respersus, pro charitate tantum et reverentia personae tuae ipsum potius apostolica mansuetudine, quam justitiae rigore tractavimus, ac domum ad sedem suam cum gratia sanctae Romanae Ecclesiae et nostrarum interim prosecutione remisimus. Proinde fraternitatem tuam duximus commonendam, ut et ordinatio Brixinensis ecclesiae tibi specialiter incumbit, erga eumdem fratrem nostrum ita sollicitus et studiosus existas, quatenus ibi cooperante Domino dirigatur, ut neque nobis, neque tibi possit aliqua neglectu imputari jactura. De quiete autem, sive de vacatione, quam a sede apostolica postulasti, te exaudire non possumus, sed potius in remissionem peccatorum tibi injungimus, quatenus supra gregem tuum tanquam bonus pastor vigiles, et semel susceptam obedientiam, ita studeas conservare, ut cum Apostolo dicere valeas: Durum certamen certavi, cursum consummavi, fidem servavi; et cum apparuerit princeps pastorum, ab eo coronam immarcescibilem consequaris. De servitio autem Ecclesiae esto sollicitus, sicut nosti.
Data Laterani II Kal. Maii . . . . . ( Caetera legi non possunt. )
CCCXV. Ad Balduinum archiepiscopum Pisanum.--Varia privilegia concedit. (Anno 1138, Maii 1.)[UGHELLI, Italia sacra, III, 389.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri BALDUINO archiepiscopo Pisano, ejusque successoribus canonice promovendis in perpetuum.
Tunc apostolicae sedi et Romanis pontificibus honor integre conservatur, si unicuique Ecclesiae sua dignitas custodiatur. Romanae siquidem Ecclesiae consueta benignitas et discreta humilitas, quos devotos et mansuetos filios reperit, alios dignitatibus et honoribus sibi facit amplius obnoxios, alios familiaritatis et dilectionis praerogativa sublimat. Aequum etenim et rationabile est ut quorum nos beneficia et obsequia suscepisse recolimus, eorum devotioni non mensura pari, nec quantitate aequali, sed ex abundantis gratiae benevolentia libenti animo respondere curemus. Quia igitur de discordia et guerra, quae inter Pisanam et Januensem civitates existit, multae hominum clades, et Christianorum captivitates innumerae provenerunt, nos quorum praecipue interest singulorum saluti tam spiritualiter quam temporaliter sollicitudine providere pro bono pacis, et recompensatione episcopatuum, quos utique a praedecessoribus nostris Romanis pontificibus Ecclesiae Pisanae concessos in insula Corsicae a praedecessore tuo bonae memoriae fratre nostro archiepiscopo accepimus in Galluriensi judicatu duos episcopatus, Galtelinensem videlicet et Civitatensem, et Populoniensem episcopatum tibi tuisque successoribus, et per vos Ecclesiae Pisanae concedimus, et metropolitano jure subjicimus, vosque primatus honore super Turritanam provinciam declaravimus; legationem quoque Sardiniae, a praedecessore nostro papa Urbano praedecessoribus tuis concessam, tibi tuisque successoribus praesentis scripti pagina roboramus. Denique ut Pisana civitas, quae coelesti favore de inimicis Christiani nominis victoriam frequenter obtinuit, et eorum urbes plurimas subjugavit, amplius honoretur, equo albo cum nocco albo in processionibus utendi, et crucem, vexillum scilicet Dominicum, per subjectas vobis provincias portandi tibi tuisque successoribus licentiam damus; pallii quoque usum fraternitati tuae concedimus, ut videlicet eo secundum consuetudinem Pisanae Ecclesiae perfruaris, et in consecrationibus trium episcoporum in Corsica, Aleriensis scilicet, Adjacensis et Sagontini, ac praedictorum duorum in Sardinia, et Populoniensis episcopi, quorum metropolitanus existis. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam ausu temerario venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi congrua emendatione correxerit, potestatis honorisve sui dignitate careat, reamque se, etc., et a sacratissimo, etc. Cunctis autem eidem Eccl. etc., quatenus, etc., et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen.Ego Martinus presb. card. tit. S. Stephani in Caelio Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Desiderius presb. card. tit. S. Praxedis ss. Ego Petrus presb. card. tit. S. Susannae ss. Ego Gerardus presb. card. tit S. Crucis in Jer. ss. Ego Littifredus presb. card. tit. Vestinae ss. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli ss. Ego Stiantius presb. card. tit. S. Savinae ss. monte ss. Ego Petrus episcopus Papiensis ss. Ego Oddo diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Guido diaconus card. tit. S. Adriani ss. Ego Boetius diac. card. tit. SS. Viti et Modesti ss. Ego Chrysogonus diac. card. tit. S. Mariae in Porticu ss. Ego Ubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata ss. Ego Octavianus diac. card. tit. S. Nicolai in carcere ss. Ego Jacinthus prior subdiaconorum sacri palatii ss. Ego Joannes sacri palatii subdiaconus ss. Ego Baro sacri palatii subd. et prior Scolae Crucis ss. Ego Joannes Paparo Romanae Ecclesiae subd. ss. Ego Galganus sacri palatii subdiaconus ss. Ego Monachus sacri palatii subdiac. subsc. Ego Baldicio sacri palatii subdiac. subscripsi. Ego Vulgarius sacri palatii subdiac. subsc.
Datum Laterani per manum Aimerici S. R. E. diac. card. et cancellarii, Kal. Maii, ind. I, Incarn. Domin. anno 1138, pontificatus vero D. Innocentii papae II anno nono.
CCCXVI Ad Oprandum abbatem Vallis-Altae.--Confirmat huic monasterio omnia bona a Gregorio episcopo donata et sedis apostolicae privilegio communit. (Anno 1138, Maii 5.)[LUPUS, Cod. diplom. Bergom., II, 1015, ex archivo ejusdem abbatiae.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio OPRANDO abbati monasterii Vallis-Altae quod in Pergamensi parochia situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
Venerabilium locorum cura nos admonet de eorum quiete sollicite cogitare. Quamobrem, dilecte in Domino fili Oprande abbas, hujus desiderii justitiae clementer annuimus, et monasterium Sancti Benedicti quod in Altavalle situm est, cui etiam, Deo auctore, praeesse dignosceris, praesentis privilegii robore communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona a venerabili fratre nostro Gregorio Pergamensi episcopo, consilio et assensu fratrum suorum, nec non advocati, et aliorum bonorum hominum, tam in pratis quam in silvis, agris, aquis, aquarumque decursibus cum terrarum et fluminum usibus aut aliis quibuscunque praedicto monasterio canonice sunt collata, aut etiam in antea ab ipso vel ab aliis Dei fidelibus, legitime conserventur tibi tuisque successoribus firma et illibata permaneant, per terminos videlicet, vel affines qui in scripto ejusdem fratris nostri Gregorii episcopi continetur videlicet, etc. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia vel violentia praeponatur, nisi quem fratres communi assensu, vel fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Benedicti Regulam providerint eligendum. Electus vero a Pergamensi episcopo, qui pro tempore fuerit, benedicatur et ordinetur, vestrumque monasterium sub ejusdem episcopi patrocinio et defensione consistat. Nulli ergo, etc. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Gerardus presbyter cardinal. Sanctae Crucis in Jerusalem subscripsi. Ego Lucas cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli subscripsi. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Nass. diaconus cardin. Sancti Eustachii subscripsi. Ego Grisogonus diaconus cardin. Sanctae Mariae in Porticu subscripsi. Ego G. G. diac. card. Sancti Angeli subscripsi.
Dat. Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, III Nonas Maii, indict. I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno IX.
CCCXVII. Ecclesias Beatorum martyrum Joannis et Pauli, S. Martini, S. Stephani Majoris et S. Stephani Minoris, necnon medietatem oblationum et bonorum ad certa quaedam altaria, et sacras aedes pertinentium, B. Petri canonicis perpetuo addicit. (Anno 1138, Maii 23.)[ Bullarium Vaticanum I, p. 46.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis canonicis Sanctorum Joannis et Pauli, Sancti Martini, Sancti Stephani Majoris et Sancti Stephani Minoris, ad servitium ecclesiae Beati Petri apostolorum principis deputatis, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Liquet omnibus fidei Christianae cultoribus, beatum Petrum ab ipso Salvatore nostro Domino Jesu Christo fore apostolorum principem constitutum, eique potestatem ligandi atque solvendi animas coelesti privilegio traditam; unde etiam ei dicitur: Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, et tibi dabo claves regni coelorum; et quodcunque ligaveris super terram erit ligatum et in coelis, et quodcunque solveris super terram erit solutum et in coelis; et iterum: Si diligis me, Simon Petre, pasce oves meas. Nos igitur qui, licet indigni, ejusdem coelorum clavigeri vicarii sumus, et ejus loco in sancta Dei Ecclesia residemus, speciales ipsius ministros, sive patrimonia, sedis apostolicae debemus patrocinio confovere, et a pravorum hominum incursibus defensare. Quamobrem, dilecti in Domino filii, vestris petitionibus benignitate debita impertimur assensum, et sacrosanctas ecclesias beatorum martyrum Joannis et Pauli, Sancti Martini, Sancti Stephani Majoris et Sancti Stephani Minoris, vestris usibus ac sustentationibus destinatas, praesentis scripti pagina communimus; statuentes ut, quascunque possessiones, quaecunque bona eisdem venerabilibus locis canonice pertinent, aut in futurum, concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, vel aliis justis modis, Deo propitio poteritis adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant, in quibus haec nominatim duximus exprimenda: medietatem videlicet oblationum altaris Sanctae Mariae, et omnium possessionum, et bonorum, necnon etiam pensionum, et domorum ejusdem ecclesiae Sanctae Mariae in Turri pertinentium; medietatem quoque oblationum altaris Sancti Gregorii, et omnium eorum quae ad ipsum pertinent; medietatem insuper oblationum ecclesiae Sancti Joannis et eorum omnium quae ad ipsam pertinent; medietatem oblationum ecclesiae Sanctae Petronillae et eorum omnium quae ad ipsum pertinent. Decernimus ergo ut nulli omnino liceat praefatas ecclesias super his, aut aliis temere perturbare, aut earum possesiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, perpetuis futuris temporibus vestris usibus omnimodis profutura. Si quis sane huic nostrae constitutioni ausu temerario contraire praesumpserit, secundo tertiove commonitus, si non praesumptionem suam congrua emendatione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reumque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi alienus fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.Ego Lictifredus presbyt. cardinalis tit. Vestinae Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus ss. Ego Guido Tyburtinus episcopus ss. Ego Gerardus presbyter cardinalis titulo Sanctae Crucis in Jerusalem, ss. Ego Anselmus presbyt. cardinalis titulo Sancti Laurentii in Lucina ss. Ego Gregorius diacon. cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi. [ id est, S. Vitalis] ss. Ego Lucas presbyter cardinalis tit. Sanctorum Joannis et Pauli ss. Ego Martinus presbyt. cardinalis tit. Sancti Stephani ss. Ego Stancius presb. cardinalis tit. Sanctae Sabinae ss. ss Ego Oddo diaconus cardinalis Sancti Georgii ss. Ego Guido diacon. cardin. Sanctorum Cosmae et Damiani ss. Ego Guido diacon. cardin. Sancti Adriani ss. Ego Boetius diac. card. Sanctorum Viti et Modesti ss. Ego GG.. Ego Hubaldus diac. card. Sanctae Mariae ss. Ego Grisogonus diac. card. Sanctae Mariae in Porticu ss. diac. card. Sancti Angeli ss.
Datum Laterani per manum Aimerici, S. Romanae Ecclesiae diaconi cardin. et cancellarii, X Kalendas Junii, indictione I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno VIII.
CCCXVIII. Episcopatus Fulgonatensis fines Ecclesiaeque possessiones, petente Benedicto episcopo, confirmat. (Anno 1138, Jun. 11.)[UGHELLI Italia sacra, I, 693.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, ven. fratri BENEDICTO episcopo Fulginensi, ejusque successoribus canonice substituendis, salutem in perpetuum.
Incomprehensibilis et ineffabilis divina miseratio potestatis nos hac providentiae ratione in apostolicae sedis administratione constituit, ut paternam universis Ecclesiis sollicitudinem gerere studeamus. Proinde, venerabilis in Christo frater Benedicte episcope, tuis justis postulationis debita benignitate annuimus, et Fulginensem Ecclesiam, cui Deo auctore praeesse dignosceris, apostolicae sedis privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Sancimus etiam ut universi fines parochiae, sive a tuis successoribus usque hodie sunt possessi, ita omnino integri tam tibi quam tuis successoribus in perpetuum conserventur. Primum quidem latus a Timia vadit in flumen Mortuum, secundum latus a flumine Mortuo in fontem Palumbi, et primum S. Stephani ad Crucem S. Martini, inde ad Cerretum, et ad rivulum Fojani usque ad rivulum, qui dicitur Griscus. Tertium latus ab ipso Grisco pervenit ad Corniale de Vaccagna usque ad clivium Martis, et inde ad collem Jovis, et descendit per directum usque ad Crucem Sancti Mauri. A quarto latere versus dona juxta Spellam pervenit in supradictum flumen Timiam. Confirmamus insuper vobis, et vos S. Fulginensis Ecclesiae, et plebem S. Joannis de Foroflumini cum ecclesiis suis, plebem S. Joannis de Filecto cum ecclesiis suis, plebem S. Feliciani de Butino, plebem de S. Maria Nova, plebem S. Mariae de Fulginea cum ecclesiis et possessionibus eorum, plebem S. Valentini, et plebem de Rovelleta, et plebem S. Mariae de scopulo, plebem S. Mariae de fellonica cum possessionibus et ecclesiis eorum, plebem de Cassignano, plebem de Porcarella et plebem S. Andreae de Orbe cum ecclesiis et pertinentiis earum. Porro castellum Landolinae cum sua possessione, et monasterium S. Petri cum suis possessionibus, ecclesiam quoque S. Mariae de Rignano cum omnibus pertinentiis suis, in tuo et tuorum successorum dominatu semper permanere censemus. Canonicam vero S. Feliciani cum omnibus pertinentiis vel ecclesiis suis ita sub nostro statuimus jure persistere, ut nullus ibi praepositus, nullusque canonicus absque assensu episcopi ordinetur. Praebenda etiam de canonica episcopo attribuatur, quoties in refectorio cum fratribus reficere noluerit. Monasterium quoque Salvatoris, et ecclesiam S. . . . . et ecclesiam S. Constantii, et ecclesiam S. Abundii, et ecclesiam S. Herculii, et omnes ecclesias civitatis secundum sacrorum canonum sanctiones in vestra statuimus dispositione et ordinatione persistere. Insuper etiam ecclesiam S. Christinae, ecclesiam S. Petri de Rotundo, et canonicam S. Paterniani, cum omnibus pertinentiis earum, monasterium S. Stephani, et monasterium de Salvino, et S. Martini de Murro, et S. Angeli de Rosaja cum omnibus pertinentiis eorum, canonicam quoque S. Martini, S. Andreae, et S. Luciae cum omnibus pertinentiis, et ecclesiis eorum, omnesque alias ecclesias Fulginensis episcopatus similiter in nostra statuimus dispositione et ordinatione persistere. Sane redditus de mercato, de portis, de pontibus, de stratis civitatis, et de castro episcopi, videlicet S. Feliciani tibi tuisque successoribus in perpetuum confirmamus, sicut ex antiquo jure et ex regia liberalitatis munificentia Fulginensis hactenus possedit Ecclesia. Et campum qui dicitur S. Mariae, et campum de Pissinale, campum de Uccellano, campum de Vaccaria, campum S. Abundii de Filecto, campum Frigidi, campum de Gualdo, et totam terram Berardi filii Riconis, et terram totam, quam dedit Acto comes, Luponis filius, Ecclesiae S. Feliciani, et totam terram, quae in Spello, et Colle. Topini quoque fluminis alveum juxta civitatem in vestra jurisdictione servandam perpetuo confirmamus, et molendina omnia, quae illic praesenti tempore jam constructa sunt, aut in futurum construi contigerit, et quaeque illic aedificia construentur, necnon omnes servi, et ancillae, atque liberi ad Ecclesiam pertinentes sub vestra semper aut successorum possessione permaneant. Decernimus ergo, etc. Si quam ergo, etc. Cunctis autem, etc. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Gregorius presb, card. tit. SS. Apostolorum ss. Petrus card. presb. tit. S. Susannae ss. Petrus card. presb. tit. S. Marcelli ss. Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Hierus. ss. Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina. ss. Lucas presb. card. tit. SS. Joan. et Pauli ss. Gregorius diac. card. SS. Sergii ss. Guido diac. card. S. Adriani ss. Oddo diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Guido diac. card. SS. Cosmae, et Damiani ss.
Datum Laterani, per manum Aimerici S. R. E. diaconi card. et cancellarii, 3 Id. Jun., ind. 1, Inc. Dom. an. 1138, pontificatus vero D. Innocentii papae II anno VIII.
CCCXIX. Ad Alvisum episcopum Atrebatensem.--Significat se ejus et abbatis S. Vedasti litem Hugoni archiepiscopo Rothomagensi et aliis episcopis detulisse decernendam. (Anno 1138, Jul. 3.)[BALUZ., Miscell., II, 164.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ALVISO Atrebatensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Querelam adversus abbatem Sancti Vedasti nobis expositam a tua fraternitate suscepimus, et de tam praesumptuosis ejus excessibus valde gravamur. Et quoniam crimen Simoniae et alia tam multa tam gravia quae intra Ecclesiam in personas religiosas dicitur commisisse, indiscussa manere non patimur, venerabilibus fratribus nostris Hugoni Rothomagensi archiepiscopo, Gosleno Suessionensi, Miloni Tervanensi, et Goffrido Catalaunensi episcopis haec ipsa examinanda et terminanda commisimus. Nos sane personam tuam et Ecclesiam tibi commissam diligere et honorare intendimus, atque dilectioni tuae in justitia deesse non volumus. Devotionem tuam laetari et Deo gratias exhibere optamus, quoniam et schismatis spurcitia ab urbe exterminata est, et pax sanctae Romanae Ecclesiae a superno Numine restituta.
Data Albani V Non. Julii.
CCCXX. Archiepiscopis, episcopis, abbatibus, clero principibusque et populo per Trevirensem, Moguntinam, Coloniensem, Magdeburgensem et Bremensem provinciam constitutis Alberonem, archiepiscopum Trevirensem, legatum sedis apostolicae constitutum nuntiat; cui ut obediant praecipit. (Anno 1138, Jul. 17.)[GUNTHER, Cod. diplom. Rh.-Mos., I, 229.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus archiepiscopis, episcopis et dilectis filiis universis abbatibus, clero, principibus et populo per Treverensem, Maguntinam, Coloniensem, Madeburgensem, et Bremensem provinciam constitutis, salutem et apostolicam benedictionem.
Potestas atque administratio Ecclesiae Dei, et cura Christiani populi ab ipso Salvatore nostro Jesu Christo beato Petro apostolorum principi ejusque vicariis coelesti privilegio est commissa. Ipsi enim a Domino specialiter dictum est: Tu aliquando conversus confirma fratres tuos (Luc. XXII); et: Quaecunque ligaveris super terram, erunt ligata et in coelo, et quaecunque solveris super terram, erunt soluta et in coelo (Matth. XVI). Hoc nimirum intuitu nos qui, licet indigni, in sede apostolica constituti, vices ejusdem coelorum clavigeri gerimus, fratribus nostris prope vel longe positis salubriter providere optamus, quatenus quibus praesentiam nostram exhibere non possumus, eis per ministros nostros vitae pabula ministremus. Hujus rei gratia venerabilem fratrem nostrum A. Treverensem archiepiscopum, virum utique sapientem, discretum, et in necessitatibus ecclesiasticis ab ineunte aetate probatum, in partem nostrae sollicitudinis assumpsimus, eumque in partibus vestris legatum sedis apostolicae constituimus. Mandamus itaque vobis, et praesentium auctoritate praecipimus quatenus eidem fratri nostro obedientiam et reverentiam deferatis, et pro celebrandis conventibus synodalibus ad ejus vocationem conveniatis, ut vestro fretus consilio et auxilio corrigenda corrigere, et quae recta sunt, cooperante Domino, valeat stabilire.
Data Albani XVI Kal. Augusti.
CCCXXI. Ad Willelmum Hierosolymitanum patriarcham.--In causa Tyriae dioecesis. (Anno 1138, Jul. 17.)[MANSI, Concil., XXI, 394.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, WILLELMO Hierosolymitano patriarchae, salutem et apostolicam benedictionem.
Quanto munificentiae supernae benignitas Hierosolymitanam Ecclesiam tuis temporibus altius sublimavit, tanto magis expedit personam tuam erga fratres suos humaniorem existere, et eos, qui tibi obedientiam exhibent, charitate mutua honorare. Proinde fraternitati tuae mandamus, quatenus venerabilem fratrem nostrum Fulcherium Tyrensem archiepiscopum, qui ex mandato sanctae Romanae Ecclesiae tibi obedit, fraterni amoris intuitu diligas et honores: sollicite providens, ne sibi gravamen aliquod inferas; vel sub obtentu hujuscemodi subjectionis, quae utique ex beneficio apostolicae sedis tibi et Ecclesiae Hierosolymitanae impenditur, Tyrensis Ecclesiae nobilis et famosa suae justitiae aut dignitatis patiatur aliquod detrimentum. Indignum est enim ut honor qui sibi, si ei obediret, ab Antiochia exhiberetur, a te vel tuis successoribus subtrahatur.
Data Albani XVI. Kalend. Augusti.
CCCXXII. Ecclesiae S. Sepulcri Hierosolymitanae protectionem suscipit possessionesque confirmat. (Anno 1138, Jul. 26.)[Eug. DE ROZIÈRE, Cartulaire du Saint-Sépulcre, p. 22.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PETRO priori et fratribus in ecclesia Sancti Sepulcri canonicam vitam professis, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Si mansuetudo et liberalitas sanctae Romanae Ecclesiae universis Christianis debet opportuna solatia ministrare, multo magis his qui religiosam vitam ducunt et omnipotenti Domino familiarius adhaerere videntur id ipsum convenit propensius impertiri. Quia ergo, dilecti in Domino filii, juxta regulam beati Augustini vivere decrevistis, et in loco, ubi steterunt pedes Domini, adorantes, apud gloriosum sepulcrum ejus, in quo triduo corporaliter requievit, et alia sanctissima loca, in quibus Redemptor mundi pro salute nostra vincula, flagella, crucis ignominiam, vulnera mortemque sustinuit, regulariter militatis, majori vos benevolentia et gratia dignos esse censemus, et paternis vos affectibus volumus confovere. Vestris igitur postulationibus debita benignitate accommodantes assensum, sacrosanctam ecclesiam Sancti Sepulcri, in qua divinis obsequiis insistentes, passionem Dominicam et victoriosissime crucis triumphum assidue oculata fide recolitis, nec non personas vestras sub beati Petri protectionem suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus, statuentes ut universa, quae ecclesia ipsa inpraesentiarum canonice possidet, quaecunque etiam ab egregiae memoriae viris, duce Godefredo et utroque rege Balduino, Arnulpho quoque et aliis patriarchis, eidem loco collata sunt juste, aut rationabiliter in posterum a patriarchis vel aliis Dei fidelibus conferentur, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: videlicet ecclesiam Sancti Sepulcri apud Brundusium cum appendiciis suis, ecclesiam quoque, quae sita est extra castrum Barulum, in honore et nomine ejusdem sepulcri, in meridiana parte juxta vias publicas, quarum una ducit Canusium, altera vero Salpiam, cum universis appendiciis suis, ecclesiam Sancti Sepulcri itidem extra muros civitatis Trojanae similiter cum omnibus appendiciis suis, ecclesiam in honore beati Theodori in Beneventano suburbio sitam. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum locum seu personas vestras temere perturbare, vel possessiones ecclesiae vestrae auferre, minuere seu qui[bus]libet molestiis fatigare, sed omnia vobis integra conserventur vestris et pauperum Christi usibus profutura, salva nimirum Jerosolymitani patriarchae canonica justitia et reverentia. Si qua sane ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui periculum patiatur, et excommunicationi subjaceat; conservantes autem haec omnipotentis Domini et beatorum Petri ac Pauli apostolorum ejus gratiam consequantur. Amen. Ego Innocentius, Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Egidius, Tusculanus episcopus, subscripsi. Ego Gregorius, presbyter cardinalis [tituli Sanctorum] Apostolorum, subscripsi. Ego Girardus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Crucis in Jerusalem, subscripsi. Ego Anselmus, presbyter cardinalis tituli Sancti Laurentii in Lucina, subscripsi. Ego Lucas, presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli, subscripsi. Ego Ivo, presbyter cardinalis tituli Sancti Laurentii in Damaso, subscripsi. Ego Vassallus, diaconus cardinalis Sancti Eustachii, subscripsi. Ego Gregorius, diaconus cardinalis Sancti Angeli, subscripsi.
Datum Albani, per manum Aymerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, VII Kalendas Augusti, indictione prima, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno IX.
CCCXXIII. De subjectione quam debet Tyrensis Ecclesia ecclesiae Jerosolymitanae. (Anno 1138, Jul. 28.)[Eug. DE ROZIÈRE, Cartulaire du Saint-Sépulcre, p. 4.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri F[ULCHERO], Tyrensi archiepiscopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Totius Ecclesiae Dei, quae peregrinatur in terris, ordinatio et dispensatio beato Petro coelorum clavigero, ejusque vicariis est concessa; unde ei licuit semperque licebit pro qualitate rei et temporis episcopatus dividere, divisos conjungere, regnorum jura transferre, novas metropoles constituere, et metropolitanorum subjectionem primatibus pro sui arbitrii moderatione conferre. Nos igitur, praedecessorum nostrorum Romanorum pontificum vestigiis inhaerentes, Tyrensem Ecclesiam, quae olim Antiochenae subjecta exstitit, Jerosolymitanae subjacere statuimus, tibique ut venerabili fratri nostri W[illelmo] patriarchae, tanquam primati tuo, obedires litteris et viva voce praecipimus. Prohibemus itaque ne hac occasione in personam tuam interdicti vel excommunicationis sententiam promulgare Antiochenus patriarcha praesumat; quod si hoc attentare praesumpserit, irritum habeatur, nec habere nomen sententiae mereatur, neque Jerosolymitano patriarchae aliquam injuriam vel gravamen liceat fraternitati tuae inferre.
Datum Albani V Kalendas Augusti.
CCCXXIV. Privilegium pro abbatia Septem-Fontium. (Anno 1138, Nov. 10.)[HUGO, Annal Praemonst., II, p. 495.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio JOANNI abbati de Septem-Fontibus, ejusque successoribus regulariter profitentibus in perpetuum.
Apostolicae sedis clementiae convenit religiosorum precibus aures accommodare, et eorum quieti et utilitati salubriter providere; ideoque, dilecte in Domino fili Joannes abbas, tuis desideriis clementer annuimus, monasterii de Septem-Fontibus cui Deo auctore praesides, praesentis scripti pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum idem venerabilis locus juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant, in quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: ex dono videlicet Joannis de Runiaco, Lamberti et Hugonis filiorum ejus, Raeiri de Fanon, Jacobi, Hugonis . . . . . Praeterea molendinum atque atrium et officinas eorum usibus necessarias cum caeteris supradictis a praefato nostro Rainaldo archiepiscopo vobis corroboratas, praesenti decreto vestrae Ecclesiae confirmamus; adjicientes etiam ut ordo canonicus qui secundum beati Augustini regulam, et institutionem fratris nostri bonae memoriae Norberti archiepiscopi in eadem est ecclesia stabilitus, futuris temporibus ibidem perpetuo conservetur; sancimus etiam ut nulli fratrum ejusdem ecclesiae post factam ibi professionem absque vestro assensu et capituli ipsius loci, ad aliam ecclesiam liceat transmigrare, nec eumdem transfugam cuiquam suscipere liceat vel tenere, qui etiam si invitatus canoniceque commonitus redire noluerit, abbas in eum canonicam sententiam perferendi habeat facultatem. De laboribus quos propriis manibus vel sumptibus colitis decimam a vobis exigi omnino prohibemus. Verum ecclesiastica sacramenta a dioecesano episcopo suscipietis, si quidem Catholicus fuerit, et gratiam atque communionem apostolicae sedis habuerit, eaque vobis sine pravitate et exactione voluerit exhibere; alioquin Catholicum, quemcunque malueritis, adeatis antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Nulli ergo hominum fas sit praesentem vestram ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia vobis integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus profutura. Si quis sane ausu temerario huic nostrae constitutioni scienter contraire praesumpserit, secundo tertiove commonitus, si non praesumptionem suam congrua emendatione correxerit, excommunicationi subjaceat; conservantes autem haec omnipotentis Dei, beatorum Petri et Pauli apostolorum gratiam consequantur. Amen, amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus, etc.
Datum Laterani per manum Lucae presbyteri cardinalis agentis vicem domni Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, IV Idus Novembris, indictione I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero D. Innocentii II papae anno VIII.
CCCXXV. Canonicorum regularium per Halberstadensem episcopatum constitutorum disciplinam legesque confirmat. Anno 1138, Nov. 14.)[SCHOTTGEN et KREYSIG Diplomat., II, 696.] CCCXXVI. Parthenonis S. Mariae Lamspringensis protectionem suscipit, privilegiaque et possessiones confirmat. (Anno 1138, Nov. 14.)[KOKEN Beitr. Z. Niedersachs Gesch., I, 171.] CCCXXVII. Privilegium pro Ecclesia Hamerslebiensi. (Anno 1138, Nov. 14.)LEUKFELD, Antiquitates Katelenburgenses, t. l, p. 85.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio THIETMARO praeposito (scilicet Homerslebiensi), et universis praelatis canonicorum regularium per Halberstadensem episcopatum constitutis, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Pia postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, et ut fidelis devotio laudabiliter enitescat, et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Ideoque, dilecti in Domino filii, vestris justis petitionibus gratum praebentes assensum, ecclesias quibus praeesse videmini, possessiones etiam et bona ad ipsas pertinentia sub apostolicae sedis tutela et protectione suscipimus, et praesenti privilegio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones vel bona in ecclesiis, terris cultis vel incultis, vineis, pratis, bannis, molendinis, silvis, pascuis seu aliis rebus inpraesentiarum juste et legitime possidetis, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, auxiliante Domino, poteritis adipisci, firma vobis et per vos eisdem ecclesiis et illibata permaneant. Decernimus etiam ut ordo canonicus, qui secundum beati Augustini Regulam in eisdem ecclesiis noscitur institutus, aut in aliis, Deo propitio instituetur, perpetuis futuris temporibus inviolabiliter conservetur. In quibus siquidem locis regularis vitae ordo seu disciplina eo districtioris moderamine seu discretione servetur, ut salva professione vitae canonicalis, fratres non cadendi ad inferiora, sed semper ad perfectiora ascendendi habeant facultatem. Nulli etiam canonicorum licitum sit post factam professionem absque libera praepositi et capituli sui licentia ob levitatem aut discretioris vitae observantiam ecclesias vestras relinquere et ad alia loca transire. Discedentem vero nullus episcoporum, abbatum et priorum audeat retinere. Si quid vero perturbationis seu discordiae inter fratres vestrae professionis ortum fuerit, praepositi fratrum vestrarum congregationum in unum conveniant, quorum studio et diligentia, controversia, quae inter eos orta est, si fieri potest, finiatur; alioquin ad episcopum recurratur. Quod si nec per ipsum pax reformari poterit, ad Romanum pontificem causa eadem quantocius perferatur. Praeterea ad pacem et quietem vobis perpetuo conferendam statuimus ut, si aliqua ecclesiastica saecularisve persona vos sive ecclesias vestras super his capitulis, aliisve rebus gravare voluerit, liceat vobis appellationis remedio perfrui. Volumus etiam praepositos vestrarum congregationum in exaltatione sanctae Crucis convenire singulis annis, ut, si quid inibi de ordine vestro corrigendum, communi consilio ibidem auxiliante Domino statuatur. Ille vero, qui convocandi conventum hujusmodi administrandi habuerit, communiter eligatur. Quod autem ibi de emendatione sive melioratione vestri ordinis institutum fuerit a subditis irrefragabiliter observetur. Fratres quoque, qui de vestris claustris assumpti in aliis ecclesiis sunt constituti praepositi, aut in posterum constituentur, si forte in seipsis aut in religione sive ordine canonico deliquerint, aut circa suos subditos negligentes exstiterint, praepositis claustrorum, unde assumpti sunt, de hujusmodi commissis respondeant, et satisfaciant. Et si fortitudo idem fratres ab ipsa praelatione judicio dejecti fuerint, aut cedere voluerint, ad claustrum suum unde venerunt, redeant et in obedientia pristina maneant. Porro praepositi et fratres vestrae professionis, qui non dissimilem sed religiosum exoptant habere pastorem, electioni episcoporum interesse absque contradictione aliqua habeant facultatem; congregationes monialium, sive habeant abbatissas sive non, disciplinae et magisterio probatae vitae vestrae professionis de vita et moribus suis corrigendis de more obediant. Obeunte vero quolibet vestrorum praepositorum, nullus ei substituatur, nisi quem superstites praepositi, communi vel sanioris partis consilio decreverint eligendum. De praepositis autem nullus vivens, sive moriens alium sibi audeat subrogare. Saecularibus etiam canonicis non pateat licentia, qui propter Deum paupertatem elegerunt in saeculo, et divitias contempserunt, injurias seu molestias irrogare. Si quis vero de illis hoc attentare praesumpserit, a suo episcopo inde severius corrigatur. Et quoniam frequenter scandala et persecutiones emergunt, quibus servi Dei multoties affliguntur, et e locis suis exire coguntur, si quando contigerint talia, res seu bona vestra mobilia vobiscum liceat asportare, eisque in locis ubi fueritis uti. Liceat etiam vobis sacerdotes publice concubinarios et incontinentes, et eos qui Simoniaca haeresi convicti sunt sive confessi, in sacramentis vitare, et super his nullam communionem cum eis habere. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit, vos vel ecclesias vestras super his nostris constitutionibus temere perturbare, bona vel possessiones vestras auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum, pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua ergo in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini nostri Jesu Christi aliena fiat; atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem vestris ecclesiis sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gerhardus presbyter cardinalis titul. S. Crucis in Hierusalem. Ego Anselmus presbyter cardinalis tit. S. Laurentii in Lucina. Ego Martinus presbyter cardinalis tit. S. Stephani Caelio monte. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Guido diaconus cardinalis SS. Cosmae et Damiani. Ego Christophorus diaconus cardinalis S. Mariae in Porticu.
Data Laterani per manum Humerici S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XVIII Kalend. Decembris, indict. II, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno VIII.
CCCXXVIII Monasterii S. Joannis Halberstadensis disciplinam, privilegia, possessiones confirmat. (Anno 1138, Nov. 19.)[JAFFÉ, Regesta pontif. Rom. p. 583, cum hac mentione: « In tabulario Magdeburg. Ex Schedis Pertzii. » ] CCCXXIX. Attonis episcopi sententiam confirmat qua consules Pistorienses, Ecclesiae bonorum direptores, excommunicati erant. (Anno 1138, Dec. 4.)[ZACHARIA, Anedocta medii aevi, p. 211.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, A. venerabili fratri episcopo et dilectis filiis clero Pistoriensi, salutem et apostolicam benedictionem.
Super injuria quam clero et Ecclesiae vestrae a Pistoriensibus illatam esse accepimus, charitati vestrae affectione debita condolemus, et tam in hoc quam in aliis, prout expedit vobis, tanquam charissimis fratribus consilium et auxilium volumus exhibere. Proinde sententiam a B. M. praedecessore nostro papa Paschale in aggressores vestrae Ecclesiae et bonorum ejus prolatam ratam habemus, et eam quam pro tanta praesumptione et sacrilegio in cives vestros jam dedistis, aut in antea canonice protuleritis, auctore Domino confirmamus.
Datum Romae secundo Nonas Decembris.
CCCXXX. Clerum Pisanum, Pistoriensem, Florentinum, Faesulanum, Lucanum, Volterranum, Senensem, monet ut excommunicationis sententiam in consules Pistorienses pronuntiatam et divulgent et observandam curent. (Anno 1138, Dec. 4.)[ZACHARIA, ibid. ] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, fidelibus episcopis, abbatibus, clericis et laicis per Pisanum, Pistoriensem, Florentinum, Faesulanum, Lucanum, Vulterranum, et Senensem episcopatum constitutis, salutem et apostolicam benedictionem.
Perlatum est ad aures vestras quod consules Pistorienses in suam matrem Ecclesiam gravissime deliquerunt, eamque suis thesauris, postposita Dei reverentia, spoliaverunt; pro quo nimirum venerabilis frater noster A., ejusdem loci episcopus, in eos sententiam protulit: quia ergo juxta sacrae Scripturae vocem frater fratrem adjuvans, civitas munita et fortis, et proximorum mala debemus propria deputare, mandamus vobis atque praecipimus quatenus eidem fratri nostro et Pistoriensibus clericis in hoc viriliter assistatis, et sententiam quam idem episcopus jam in illos sacrilegos protulit, aut in antea canonice promulgaverit, per vestras parochias observetis et observari firmiter faciatis.
Datum Romae secundo Nonas Decembris.
CCCXXXI. Privilegium pro ecclesia in Gratia Dei. (Anno 1138, Dec. 8.)[LUDEWIG, Reliquiae Manuscript., XI, 545.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio HENRICO, praeposito ecclesiae quae Gratia Dei dicitur ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, in perpetuam memoriam.
Piis votis assensum praebere et religiosos viros in suis postulationibus exaudire nos convenit, qui quanto fragiliores sumus, tanto magis eorum orationibus. . . . . Nec dubium quod si eorum petitionibus clementer annuimus, nostris opportunitatibus omnipotentem Dominum propitium reperimus. Quamobrem, dilecti in Domino filii, vestris desideriis annuentes, ecclesiam quae Gratia Dei dicitur, in qua divino vacatis officio, apostolicae sedis privilegio communimus; statuentes ut ordo canonicus, qui secundum beati Augustini regulam et formam traditam a fratre nostro bonae memoriae Norberto Magdeburgensi archiepiscopo, ibi est institutus, in eadem ecclesia, futuris temporibus, inviolabiliter conservetur. Sancimus etiam ut nulli fratrum post factam in vestra ecclesia professionem, absque praelati et fratrum licentia ad alium locum liceat transmigrare, discedentem quoque nullus audeat retinere. Qui etiam, a praelato suo secundo tertiove commonitus, si redire noluerit, canonicam in eo sententiam proferendi praepositus, qui pro tempore fuerit, habeat facultatem. Quia vero fratres communi vita viventes debent aliorum eleemosynis et beneficentiis sustentari, simili modo decernimus ut de laboribus quos propriis manibus vel sumptibus colitis, vel etiam de nutrimentis vestris, nullus a vobis decimas exigere audeat, nec ad eas persolvendas vos quandoque compellat. Adjicimus etiam ut universa bona quae vobis praefato fratre nostro, Norberto archiepiscopo, vobis concessa sunt, et a venerabili viro Conrado successore ejus scripto firmata, quaecunque etiam inpraesentiarum juste et canonice possidetis, aut in futurum, concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis Deo propitio poteritis adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. Obeunte vero te nunc ejusdem loci praeposito vel tuorum quolibet successorum, nullus eidem loco qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres, communi consensu, aut fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et beati Augustini regulam sibi elegerint, qui etiam alterius professionis clericum in Patrem vel praelatum suscipere non cogantur, sed potius quem in ipsa canonica vita probatum moribus et scientia, idoneum indicaverint, libere et concorditer eligant sibique per se praepositum faciant. Idem autem praepositus hujusmodi libertatis privilegio collato sibi a venerabili fratre nostro Conrado archiepiscopo gaudeat, ut videlicet nullius expeditionis vel alterius servitii obtentu a pastore Magdeburgensis Ecclesiae, incommoda exactione gravetur. Si vero concilia sanctorum Patrum aguntur, vocatus adveniat, et debitum honorem et reverentiam archiepiscopo exhibeat. Nulli ergo omnino hominum fas sit eamdem Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel aliquibus vexationibus fatigare; sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si quis autem in posterum huic nostrae constitutioni contraire tentaverit, secundo tertiove commonitus, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, omnipotentis Dei et beatorum Petri ac Pauli apostolorum ejus indignationem incurrat, excommunicationi subjaceat; conservantibus autem eidem loco quae sua sunt sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum Laterani per manum Lucae presbyteri cardinalis, agentis vicem domni Almerici, santae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, VI Idus Decembris, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus domni Innocentii II papae anno IX.
CCCXXXII. Privilegium pro canonicis Ecclesiae Portuensis. (Anno 1138, Dec. 17.)[FANTUZZI, Monum. Ravenn., II, p. 117.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio JOANNI priori ecclesiae S. Mariae in Portu, ejusque successoribus canonice promovendis in perpetuum.
Justis votis assensum praebere, et religiosorum preces benignis auribus exaudire apostolicae convenit dignitati. Nec dubium quod, si servorum Dei petitionibus benigne, concurrimus, nostris opportunitatibus clementem Dominum reperimus, ut quemadmodum divina providentia Patres in Dei populo dicimur, ita etiam affectu prosequente operis salubriter praeesse fidelibus mereamur. Cum igitur universis personis ecclesiasticis nos oporteat generaliter providere, erga illos tamen propensiori cura nos convenit esse sollicitos, quos constat majori studio cunctipotentis Dei servitio inhiare et arctiore religione ac morum honestate clarescere. Hoc profecto intuitu, dilecte in Domino fili Joannes prior, tuae devotionis precibus debita benignitate impertimur assensum, et B. Dei genitricis Mariae ecclesiam cui, Deo auctore, praeesse dignosceris cum omnibus ad eam pertinentibus praesentis privilegii pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem Ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis auxiliante Domino poterit adipisci, firma tibi, tuisque successoribus in perpetuum, et illibata permaneant. Liceat etiam vobis clericos e saeculo fugientes ad conversionem in congregationem vestram suscipere absque alicujus episcopi vel praepositi contradictione sive molestia. Sed et laicos de quibuslibet parochiis vestrae societati ad disciplinae videlicet regularis conversionem per vos ipsos adjungi, nisi forte aliquibus legalibus conditionibus teneantur obnoxii, nullus episcopus vel praepositus vobis interdicere audeat. Nulli quoque fratrum ejusdem ecclesiae licentia pateat post factam apud vos professionem de claustro vel domo vestra discedere aliqua occasione, sine prioris Ecclesiae aut absque communi congregationis licentia. Quod si quis ex clericis vel laicis professis de claustro vel domo vestra discesserit, et commonitus redire contempserit, priori Ecclesiae ipsius, qui pro tempore fuerit, apostolica auctoritate sit facultas ejusmodi a suis officiis suspendere et excommunicare; suspensum vero, sive interdictum, vel excommunicatum, nullus episcoporum abbatumve suscipere vel retinere praesumat. Quae omnia vobis apostolica auctoritate concedimus, quandiu scilicet apud vos canonici ordinis tenor, praestante Domino, viguerit. Praeterea clericorum tonsuram in vestro loco regulariter per professionem regulariter volentium vivere nostra concessione vobis facere liceat. Porro clericorum vestrorum ordinationes a quo malueritis Catholico episcopo suscipiendi licentiam habeatis, si quando Ravennata Ecclesia forte antistitem non habuerit, vel si is, qui in ea fuerit, constiterit non esse Catholicum. Sane fructum vestrorum decimas, quas ubilibet vestris laboribus sumptibusque colligitis, nullus episcoporum, vel episcopalium ministrorum a vobis exigere audeat. Sepulturam quoque sacrorum locorum vestrorum liberam omnino esse decernimus, ut eorum, qui se ibidem sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat. Ad haec adjicientes statuimus auctoritate praesentis privilegii ut praefata Ecclesia vestra cum omnibus ubilibet ad se pertinentibus ab omni sit extraordinaria functione immunis. Ut videlicet, si quando archiepiscopum Ravennatae, vel quemlibet episcopum alium in cujus parochia aliquam Ecclesiam vel possessionem habetis, vel decedente archiepiscopo clericos vel laicos ejusdem ecclesiae ad Romanum pontificem, vel imperatorem cujuslibet rei gratia proficisci contigerit, nullam vobis exactionem in argento aut in equitaturis, vel aliquibus aliis stipendiis de ejusdem ecclesiae rebus facere audeant, aut ibidem hospitando aliquod unquam inferre. Praeterea, si, ingruente bello, cives Ravennates, vel aliarum civitatum, vel locorum homines pro militibus, vel pro munienda civitate, vel castro collectam fecerint, jamdictam Ecclesiam vestram ab omni exactione nihilominus immunem esse praecipimus. Justis quoque postulationibus vestris clementius annuentes, Aquimolum, cum redimine, seu adjacentiis suis extra portam S. Laurentii Ravennatis, ubi molendinum construxistis juxta pontem qui supra aquam ante eamdem Portam fluentem consistere cernitur in superiori, et exteriori parte ejusdem pontis ad jus B. Petri pertinens sub censu unius denarii Lucensis monetae a vestra Ecclesia nobis, nostrisque successoribus annualiter persolvendo. Quaecunque praeterea a venerabili fratre nostro Gualterio Ravennatae archiepiscopo Ecclesiae, vestrae divinae pietatis intuitu collata sunt, vobis praesentis scripti pagina confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, minuere, vel aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.Ego Guido indignus S. Romanae Ecclesiae sacerdos Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus ss. Ego Gregorius presbyter cardinalis tit. Apostolorum ss. Ego Petrus presbyt. card. tit. Sancti Marcelli ss. Ego Crescentius presbyt. card. tit. SS. Marcellini et Petri ss. Ego Comes cardinalis tit. S. Eudoxiae ss. Ego Anselmus presbyt. card. tituli S. Laurentii in Lucina ss. ss. Ego Gripho presbyt. card. tit. Pastoris ss. Ego Jero presb. card. tit. SS. Laurentii et Damasi ss. Ego Otto diacon. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani ss. Ego Vass. diac. card. S. Eustachii ss. Ego Hubaldus diac. card. S Mariae in Via Lata ss. Ego Grisogonus diac. card. S. Mariae in Porticu ss. Ego Gerardus diac. card. S. Mariae in Dominica ss.
Datum Laterani per manum Lucae presbyt. card. agentis vice D. Aimerici, S. Romanae Ecclesiae diaconi card. et cancellarii, XVI Kal. Jan. indict. XI, Incarnat. Domin. anno 1138, pontificatus vero Innocentii papae II anno IX.
CCCXXXIII. Privilegium pro abbatia Floreffiensi ordinis Praemonstratensis. (Anno 1138, Dec. 21.)[MIRAEUS, Opp. diplom. IV, 11.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GERLANDO Floreffiensi abbati, ejusque successoribus canonice instituendis in perpetuum.
Justis votis assensum praebere, et religiosorum preces benignis auribus exaudire apostolicae convenit dignitati. Hoc profecto intuitu, dilecte in Domino fili Gerlande abbas, tuae devotionis precibus debita benignitate impertimur assensum, et Floreffiensem ecclesiam cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, cum omnibus ad eam pertinentibus, praesentis privilegii pagina communimus.
In quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: Curtem de Meillinga, curtem de Herlemont cum sexaginta bonnuariis et decima ejus, allodium in capella. Item in eadem capella terram Folorini, et terram Arnulphi, quam tenetis ab Ecclesia Lobiensi sub censu duorum denariorum; curtem de Serevilla, et dimidiam partem decimae ejus, et terram quam tenetis in valle Columbina a Waltero de Villers, sub censu septem solidorum, et quatuor denariorum, molendinum quoque super Sambram fluvium, in allodio quod dicitur Avulois, cujus dimidiam partem tenetis a Gerardo clerico, et Godescalco fratre ejus Morelmeis, sub censu duorum solidorum, reliquas vero duas partes ab ecclesia Beati Foillani Fossensis, et a quodam Hugone nobili viro, sub censu duorum solidorum. Item duo molendina Vangir, unum sub censu duorum solidorum, et alterum sine censu, et terram quam tenetis ab Hugone Multone citra Sambram in parochia vestra; curtem etiam de Vervis, dimidiam partem allodii de Timeon, domum insuper Hospitalem in villa Wanze, cum suis omnibus appendiciis, sub reditu unius aurei, a comitissa Emissende beato Petro oblatam. Item decimam et dotem ubicunque adjacentem Floreffiensi ecclesiae, cum mansionariis et caeteris rebus eidem possessioni subditis, domum quoque parochiae, et censum capitis familiae, qui super altare ponitur, appendices ecclesias, videlicet Sancti Laurentii de Sartho, Sancti Martini de Jodiou, Sanctae Gertrudis de Floreffiolo, aliamque ecclesiam B. Martini; capellam similiter comitis cum suis omnibus pertinentiis, quae nimirum cum praefata ecclesia B. Mariae a Godefrido Namurcensi comite data sunt. Dimidium praeterea Ardenellam, et triginta bonnuaria apud Sartum Bernardi, et tertiam partem postulae. Simili quoque modo sancivimus, ut de laboribus, quos propriis manibus sumptibusve colligitis, seu de vestris nutrimentis, dare decimas cuiquam non cogamini. Ordinem quoque, et propositum vestrum canonice vivendi secundum B. Augustini regulam, et institutionem Praemonstratensis Ecclesiae, nullus audeat immutare, vel super vos ordinem alterius professionis inducere. Fratrum etiam vestrorum, qui stabilitatem et obedientiam promiserunt, absque proprii abbatis et capituli sui licentia nullus discedere, discedentemque nullus audeat retinere. Ut etiam ecclesia vestra pro communi interdicto parochiae non vacet solummodo ne illi recipiantur, quos interdictos vel excommunicatos esse constiterit.
Porro libertatem ecclesiae vestrae ab Alexandro Leodiensi episcopo privilegio determinatam, atque firmatam assensu Ecclesiae suae, vobis auctoritate apostolica confirmamus, ut videlicet sicut parochia, ita presbyter parochianus in manu solius abbatis sit, a synodo et consilio liber et ab omni prorsus archidiaconi et decani censura, nec decanus nisi cum archidiacono illuc veniat.
Chrisma quoque, oleum, consecrationes altarium, ecclesiarum, ac ordinationes clericorum a dioecesano episcopo accipietis, si gratiam apostolicae sedis habuerit, et ea vobis gratis et sine exactione aliqua exhibere voluerit. Alioquin eadem a quolibet Catholico accipiatis episcopo, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur, indulgeat.
Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit vos, vel praedictam Floreffiensem ecclesiam super hac nostra constitutione temere perturbare, aut ejus bona vel possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra conserventur, eorum pro querum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura.
Si quis autem ausu temerario huic nostro decreto contraire praesumpserit, secundo tertiove commonitus, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei, et BB. Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat et excommunicationi subjaceat; conservantes vero Dei et Domini Redemptoris nostri, et eorumdem apostolorum gratiam consequantur. Amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Data Laterani per manum Henrici S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XII Kal. Januarii, indictione I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno IX.
CCCXXXIV. Fundationem ac privilegia abbatiae Viconiensis, religiosorum ordinis Praemonstratensis juxta Valencenas, confirmat. (Anno 1138, Dec. 21.)[MIRAEI, Opp. dipl., tom. IV, p. 12.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei dilecto filio GUARINO abbati de Casa Dei, in silva quae dicitur Viconia, ejusque successoribus canonice promovendis in perpetuum.
Quoties illud a nobis petitur quod rationi et honestati convenire cognoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium.
Proinde, dilecte mi in Domino fili Guarinae abbas, tuis justis petitionibus clementer annuimus, et ecclesiam Casae Dei, cui Domino auctore praesides, cum omnibus ad ipsam pertinentibus, praesentis scripti pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Domino propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant.
In quibus haec propriis visa sunt exprimenda vocabulis: Tiliois, Maisnil, Belmunt, Hatinies. Porro ordinem et propositum vestrum canonice vivendi secundum B. Augustini regulam, et institutionem Praemonstratae Ecclesiae, nullus audeat immutare, vel super vos ordinem alterius professionis inducere. Fratrum etiam vestrorum qui stabilitatem et obedientiam promiserunt, absque proprii abbatis et capituli sui licentia nullus discedere, discedentem nullus praesumat retinere.
Quod si canonice vocatus redire contempserit, abbas in eum perferendi sententiam habeat potestatem. Ecclesia quoque vestra pro communi interdicto parochiae non vacet, sed exclusis excommunicatis, divina celebret officia. Simili modo sancimus ne de laboribus, quos propriis manibus sumptibusve colligitis, seu de vestris nutrimentis dare decimas cuiquam cogamini.
Quia vero quieti vestrae magis ac magis convenit nos providere, et circa divina officia vos cupimus esse assiduos, simili modo statuimus ut neque tu, dilecte in Domino fili Guarine abbas, nec aliquis successorum tuorum, nisi forte vocatus ad synodum, vel alia negotia praesumatis abire.
Nulli ergo hominum fas sit praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus bona, vel possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si quis autem ausu temerario huic nostro decreto contraire praesumpserit, secundo tertiove commonitus, nisi reatum suum congrua sua emendatione correxerit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat, et excommunicationi subjaceat. Conservantes vero Dei ac Domini Redemptoris nostri, et eorumdem apostolorum gratiam consequantur. Amen, amen, amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum Laterani per manum Lucae presbyteri cardinalis, agentis vicem domini Aymerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XII Kal. Januarii, indictione I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno nono.
CCCXXXV. Praemonstratensem ecclesiam sub B. Petri protectione suscipit. (Anno 1138, Dec. 21.)(HUGO, Annal. Praem., I, p. 11.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio HUGONI Praemonstratensi abbati, ejusque successoribus canonice promovendis in perpetuum.
Justis votis assensum praebere et religiosorum preces benignis auribus exaudire, apostolicae convenit dignitati. Nec dubium quod, si servorum Dei petitionibus benigne concurrimus, nostris opportunitatibus clementem Dominum reperimus, ut quemadmodum divina providentia Patres in Dei populo dicimur, ita etiam effectu prosequente operis salubriter praeesse fidelibus mereamur. Cum igitur universis personis ecclesiasticis nos oporteat generaliter providere, erga illos tamen propensiori cura nos convenit esse sollicitos, quos constat majori studio omnipotentis Dei servitio inhiare, et acriori religione ac morum honestate clarescere. Hoc profecto intuitu, dilecte in Domino fili Hugo abbas, tuae devotionis precibus debita benignitate impertimur assensum, et Praemonstratensem ecclesiam cui, Deo auctore, praeesse dignosceris, cum omnibus ad eam pertinentibus, praesentis privilegii pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem venerabilis locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, acquirere poterit, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis, atque interventu venerabilium fratrum nostrorum Bartholomaei Laudunensis, et Simonis Noviomensis episcoporum, vestro monasterio confirmanda: ambitum scilicet vallis Praemonstratensis, sicut in vestris scriptis continetur, et certis terminis definitur, ab omni videlicet exactione liberum tam terragii, quam decimae, sive census, curiam quoque de Fontenellis, cum vivario et duabus partibus molendinorum subjacentium, caeterisque appendiciis suis, curtem de Merlin cum vineis suis, curtem de Roseriis cum pertinentiis et appendiciis suis, curtem de Vercigny cum appendiciis suis, curtem de Souppy cum molendinis subjacentibus in flumen quod dicitur Axona, caeterisque appendiciis et pertinentiis suis, duas partes decimae de Chavus. Apud Valavergni decem modios vini de decima ejusdem villae, decimam cum terragio de Vrevin, et terra Concivilla, exceptis duobus modiis, quae inde persolvi debent ecclesiae B. Mariae Nogenti, vivarium etiam et molendinum juxta eamdem villam, sicut haec ipsa habuerat in suo dominio Ingelrannus filius Thomae de Marla in praedictis duabus villis. Census de Poilly, molendinum de Rochis, molendinum de Proisel, molendinum de Achery, molendinum de Cortun, molendinum de Cenceny, vinagia de Bourguignon, terram de Carreni, duas partes molendini de Aquila, vineas de Brovencourt, Ursignicourt, Brummont, Lizy, Valavrigny, Montarcenne, et de Montbavin, vineas de Coucy castello, et de Coucivilla, vinagia et vineas de Novavilla in Suessionensi episcopatu, in suburbio civitatis curtem et locum, torcularium et vineas. Apud Pomerias vinagia, census denariorum Branae castri, et Branellae villae, curtem de Biucy cum vineis, caeterisque pertinentiis suis, molendinum de Rupibus, quod sub eadem villa est, curtem de Clamecy cum torculari, vineis et aliis pertinentiis. Apud Sorny, duo torcularia, vineas et alios redditus, curtem de Tenselva cum pertinentiis suis, curtem de Luilly, et dimidium molendinum cum caeteris pertinentiis. Apud Bethencourt vinagia et alios redditus. Apud Pinon quemdam censum, et tertiam partem minutae decimae de Atrio, et sextam partem cujusdam molendini, et decimam quam Josbertus ibidem habuit, capellam et curtem de Rosel, cum molendino, vivario, torculari, vineis et omnibus pertinentiis suis. In monte de Trosly curtem unam, et in valle aliam, cum terris, vineis et aliis pertinentiis suis, et partem villae cum suis appendiciis, quam Andreas de Boldimento vobis contulit, sicut eam in dominio suo tenebat, et quaedam alia ab aliis Dei fidelibus oblata, curtem de Bincy cum pertinentiis suis, curtem de Allechi, et duas partes decimae, vineas cum caeteris appendiciis. Apud Cauny censum et vinagia. In villa quae dicitur Pons S. Medardi, quartam partem decimae. Apud Margival dimidium molendinum, medietatem castanearum a Vausaillon. In episcopatu Noviomensi altare et curtem de Bonolio cum pertinentiis suis, curtem de Bolmont, curtem de Calveni, allodium de Germaines, curtem de Montisel, curtem de Thory, curtem de Landricourt. Et in suburbio Noviomensi, terram, vineas et prata, curtem cum his quae ad eam pertinent. Molendina Despeville, et dimidiam partem decimae ejusdem villae. Duas partes decimae Destoily. Sextam partem decimae de Duri, molendina de Offois, et duas partes decimae ejusdem villae, tertiam partem decimae de Grecy, dimidiam sedem cujusdam molendini apud Dinisam, et medietatem decimae ejusdem villae, duas partes decimae de Sancta Radegunde, duas partes decimae de Calveni, tertiam partem decimae de Caullaincourt, duas partes decimae de Gricourt, tres partes dimidiae partis decimae de Leherives, tertiam partem decimae de Lancy decimam de Kivres, tertiam apud Omencourt, tertiam de Liencourt, et de Curcy; tria jugera apud Greum, capellam S. Nicolai liberam apud S. Quintinum, curtem allodiorum cum suis appendiciis, curtem de Voïana cum appendiciis, curtem de Hanopiis in allodio cum decima, duas partes decimae de Bechincourt, duas partes decimae de Cartigny, totam decimam de Falvi, excepta minuta, quartam partem de Aldeni, molendina de Escauly, cum appendiciis suis, molendina de Hamel, sedes cujusdam molendini apud Pieton. Illud etiam humanitatis ratione perspeximus et praesenti decreto in perpetuum valituro sancimus, ut sorores quae per laborem fratris nostri bonae memoriae Norberti Magdeburgensis archiepiscopi, et vestram exhortationem, ad omnipotentis Dei servitium accesserunt, et semetipsas Domino obtulerunt, de bonis Ecclesiae vestrae, quorum non modica pars eidem loco per eas noscitur pervenisse, sine cujusquam contradictione nunc et semper, in sustentatione temporalium necessaria consequantur. Simili quoque modo decernimus ut de laboribus, quos propriis manibus sumptibusque colligitis, dare decimas cuiquam non cogamini, sed nec alicui episcopo liceat qualibet occasione in ecclesia vestra divina officia prohibere. Si vero generale interdictum in dioecesi factum fuerit, exclusis excommunicatis, et clausis januis nihilominus divina officia celebretis. Porro ordinationes canonicorum, vel consecrationes altarium vel basilicarum, seu reliqua ecclesiastica sacramenta a Laudunensi suscipietis episcopo, si quidem Catholicus fuerit, et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit; alioquin Catholicum quemcunque malueritis adeatis antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia vobis integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si quis autem ausu temerario huic nostrae constitutioni scienter contraire praesumpserit, secundo tertiove commonitus, si non praesumptionem suam congrua satisfactione correxerit, excommunicationi subjaceat. Conservantes autem haec, omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus gratiam consequantur. Amen, amen, amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum Laterani per manum Lucae cardinalis presbyteri, agentis vicem domni Aymerici, sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis diaconi et cancellarii, XII Kalend. Januarii, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno VIII.
CCCXXXVI. Monasteriis Praemonstratensibus immunitatem decimarum tribuit. (Anno 1138, Dec. 21.)LEPAIGE, Biblioth. Praem., p. 624.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbatibus, praepositis ac reliquis fratribus Praemonstratensis ordinis atque professis, tam praesentibus quam futuris in perpetuum
Decimas a populo sacerdotibus atque levitis esse solvendas divinae legis sanxit auctoritas. Caeterum a canonicis sive clericis communi vita viventibus nulla ratio sinit, ut episcopi vel personae quaelibet ecclesiasticae seu mundanae decimas de ipsorum laboribus propriis, vel nutrimentis accipiant, beato scilicet Gregorio magno et egregio doctore attestante atque dicente: « Communi vita viventibus de faciendis eleemosynis et exhibenda hospitalitate nobis quid erit dicendum, cum omne quod superest in piis causis debeant erogare? » Quamobrem praesentis scripti pagina sancimus et auctoritate apostolica constituimus, ut nulli episcopo, nulli ecclesiasticae saecularive personae licentia pateat, de laboribus quos propriis manibus sumptibusque colligitis, vel etiam de nutrimentis vestris, decimas a vobis exigere, nec quietem vestram occasione aliqua perturbare; sed potius ab hujusmodi vexationibus et exactionibus expediti, divino servitio diebus ac noctibus libera mente vacetis. Si quis autem ausu temerario contra hoc venire tentaverit, et praesumptionem suam satisfactione congrua non emendaverit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat.
Datum Laterani, XII Kalend. Januarii.
CCCXXXVII. Privilegium pro ordine Praemonstratensi. (Anno 1138, Dec. 21.)[LE PAIGE, Biblioth. Praem., p. 624.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbatibus ac praepositis ordinis Praemonstratensis atque professis, salutem et apostolicam benedictionem.
Qui divina disponente clementia locum pastoris obtinere meretur, necesse habet non solum de sua, sed etiam de fratrum suorum salute sollicite cogitare. Certus existens quod sicut pro bonis operibus tam suis quam eorum qui sibi committuntur, retributionem a Domino et benedictionem accipiet. Ita e contrario, si, quod absit! vel ipse aberraverit, vel subditos suos exorbitare permiserit, sententiam damnationis incurret, quem etiam oportet medici vicem agere, ut quae cognoverit fovenda confoveat, et quae viderit amputanda ferro discretionis abscidat. Hoc nimirum intuitu constituimus ut, si aliquis abbatum vestri ordinis atque professionis, sive Praemonstratae Ecclesiae, sive alterius loci, quod Deus avertat! in crimine fuerit deprehensus, aut prorsus inutilis in officio apparuerit, communi omnium vestrum, vel etiam majoris et sanioris partis consilio, hujuscemodi deponendi, et loco ejus alium subrogandi ex nostra concessione habeatis liberam facultatem.
Datum Laterani, XII Kalend. Januarii.
CCCXXXVIII. Ecclesiae Bellaevallis bona confirmat. (Anno 1138, Dec. 21.)[HUGO, Annal. Praem., I, p. 205.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio PHILIPPO abbati Bellaevallis, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis debet effectu consequente compleri, ut devotionis sinceritas laudabiliter enitescat et utilitas postulata vires indubitanter assumat. Eapropter dilecti in Domino filii, vestris rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et quod a Dei fidelibus, praesertim a venerabili fratre nostro bonae memoriae Rainaldo Remensis Ecclesiae archiepiscopo, in ecclesiis, domibus, silvis, aquis aquarumve decursibus, terris cultis et incultis, vobis pia devotione rationabiliter collata sunt et suo scripto firmata vobis, et per vos monasterio vestro apostolicae sedis privilegio confirmamus; in quibus haec propriis vocabulis exprimenda subjunximus: ipsum videlicet locum qui Aureavallis dicitur, a venerabili fratre nostro Alberone Virdunensi episcopo communi assensu et consilio suae Ecclesiae, annuentibus et petentibus Rainaldo Barensi et Henrico de Grantpreit comitibus, vobis vestrisque successoribus cum suis omnibus appendiciis, terris cultis, vel incultis, pratis, silvis, aquis concessum. Possessionem quoque quae dicitur Anement super Mosam fluvium sitam, quam per manum praedicti fratris nostri Rainaldi archiepiscopi ab Hugone Remensi de vico Judaeorum ejusque filio Ernaldo septem libris denariorum emistis, propter quam etiam Hugoni de Duzeio sexaginta solidos dedistis, a quibus nimirum idem locus cum suis omnibus pertinentiis, terris videlicet, cultis vel incultis, pratis, silvis, aquis praenominato venditionis et emptionis titulo vobis est traditus, molendina quae praenominati fratris nostri concessione et traditione supra Mosam construxistis. Aquam etiam mortuam, quae Ramum dicitur, et terram quam Willelmus Manses assensu fratrum suorum vobis donavit, et terram ab Holdiarde et Rogero marito suo et fratribus atque sororibus, et nepotibus suis cum personis propriis vobis collatam. Locum qui Crisseium dicitur, ab Adelaide de Grantpreit et filio ejus Joanne et fratribus suis cum suis omnibus pertinentiis, terris scilicet cultis et incultis, pratis et sedibus molendinorum in Axona et usibus piscationis et silvae quantum necesse fuerit ad aedificandum et comburendum, vobis et ecclesiae vestrae divini amoris intuitu donatum. Decimas sane quas dilectus filius noster Ursus abbas monasterii Sancti Dionysii Remensis sub censu trium solidorum Remensis monetae annis singulis persolvendorum ecclesiae vestrae concessit, nullus a vobis exigere praesumat. Confirmamus insuper vobis terram, piscaturam, et prata ab Helia de Burgo vobis donata, terram quae dicitur Wamel cum omnibus appendiciis, terris cultis vel incultis, pratis, silvis et aquis vobis praesenti scripto firmamus. Porro decimas laborum vestrorum quos propriis manibus seu sumptibus excolitis, nullus a vobis exigere, aut exactionem aliquam imponere ecclesiae vestrae praesumat; nulli quoque omnino hominum fas sit ecclesiam vestram temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed et omnia integra conserventur vestris et pauperum usibus profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum Laterani per manum Lucae presbyteri cardinalis, agentis vicem domni Aymerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XII Kalend. Januarii, indictione II, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno nono.
CCCXXXIX. Privilegium pro monasterio S. Nicolai Clarifontensis. (Anno 1138, Dec. 21.)[HUGO, ibid., p. 402.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GERARDO abbati sancti Nicolai de Claro fonte, ejusque successoribus canonice sufficiendis in perpetuum.
Piae postulatio voluntatis, prosequente debet studio confoveri, quatenus et devotionis sinceritas laudabiliter enitescat, et utilitas postulata, vires indubitanter assumat. Interventu itaque venerabilium fratrum nostrorum Bartholomaei Laudunensis et Nicolai Cameracensis episcoporum, tuis, dilecte in Christo fili Gerarde abbas, justis petitionibus paterna benignitate annuimus, et ecclesiam Sancti Nicolai de Claro fonte, cui Domino auctore praesides, cum omnibus suis pertinentiis, praesentis scripti pagina communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus qui secundum beati Augustini regulam et institutionem fratrum Praemonstratensium, in eadem ecclesia stabiliter futuris temporibus, ibidem inviolabiliter conservetur. Sanximus etiam ut nulli fratrum ejusdem ecclesiae licentia pateat post factam ibi professionem, absque tuo assensu et capituli ipsius loci, ad aliam ecclesiam convolare, nec eumdem transmeantem cuique suscipere liceat, vel tenere; qui etiam, si invitatus canoniceque monitus, recedere noluerit, abbas in eum canonicam sententiam proferendi habeat facultatem. Si vero generale interdictum in loco ubi vestra ecclesia sita est, factum fuerit, exclusis excommunicatis, clausis januis, divina liceat officia celebrare. Decernimus in posterum ut quascunque possessiones, quaecunque bona ecclesia Sancti Nicolai inpraesentiarum canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Domino propitio, acquirere poterit, et tibi tuisque successoribus firma et illibata permaneant; in quibus haec propriis exprimenda vocabulis duximus: In episcopatu scilicet Laudunensi, abbatiam ipsam Clari-fontis cum omni decima, et terragio fundorum tibi adjacentium, scilicet a fonte Emelim per novalia Rebonis, Alberti et Danseri, usque ad viam de Rosbais ( Roubais ), et ex alia parte a fossis de Montimbre per pulchram Quercum usque ad siccum Sumerum, terram etiam de Bray, cujus terrae longitudo a fine terrae Clari-fontis usque ad terram Boucoy ( Boucoy ); latitudo vero inter duos rivos, Bray et Gerbais, extensa esse cognoscitur. Praeterea ultra rivum de Bray duas carucatas terrae, quae omnia intra parochiam de Wimiis ( hodie Vimis), continentur. In parochia autem de Lusoir totam terram, illa quae est inter Bray et Gerbais, quam contulit Gibardus cognomento Boverius. Totam etiam terram inter Braium et Sumerum quae ad territorium de Lusoir pertinet, a terra de Geregnies ( Gerenies ) usque ad territorium de Voemiis, quam contulit Rabodo, uxor ejus Bruna ac liberi, pro cujus terrae tota decima, tam agriculturae quam educationis animalium ecclesiae S. Petri de Buciliaco, cujus est altare de Lusoir duodecim nummi, ecclesiae vero Sancti Michaelis duos solidos. Sacerdoti vero Lusoir duodecim Valentinensis monetae annuatim persolvi debent. In parochia vero de Sorbais allodium quod dederunt Gerardus et Gofridus filii Hugonis Malvais assensu matris et fratrum suorum. In episcopatu autem Cameracensi, terram quae olim Malus rivus, nunc autem Pulcher Rivus ( hodie Beautron) nuncupatur, pro cujus fundo haeredibus X sold. Valentinensis monetae, pro universa vero ejus decima, tam majori quam minuta X solidi ejusdem monetae ecclesiae Sancti Michaelis annuatim persolvuntur. Duas etiam culturas de Heresiis (Lersy) et de Marcella ab omni censu liberas; terram quoque de Marcella sub censu duorum solidorum Valentianensium, et duas culturas, unam apud Heresias, alteram juxta Plancham sub censu quatuor denariorum. Quia vero fratres communem vitam ducentes, ex aliorum beneficentia et eleemosyna debent vivere, constituimus ut de laboribus quos propriis manibus sumptibusque colligitis, decimas cuiquam dare non cogamini. Porro ordinationes clericorum, consecrationes altarium vel basilicarum, seu etiam reliqua ecclesiastica sacramenta, a Laudunensi suscipiatis episcopo, siquidem Catholicus fuerit, et gratiam atque communionem apostolicae sedis habuerit, eaque vobis sine pravitate et exactione voluerit exhibere; alioquin Catholicum quemcunque malueritis, adeatis antistitem, qui nostra fultus auctoritate, quod postulastis, indulgeat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia vobis integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus profutura. Si quis sane ausu temerario, huic nostrae constitutioni scienter contraire praesumpserit, secundo tertiove commonitus, si non praesumptionem suam congrua emendatione correxerit, excommunicationi subjaceat. Conservantes autem haec, omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus benedictionem et vitam aeternam consequantur. Amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Data per manus Luepori cardinalis, agentis vices domni Emerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XII Kal. Januarii, indictione XI, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno IX.
CCCXL. Monasterii S. Nicolai Septem Fontium (dioec. Lingon.) possessiones et privilegia confirmat. (Anno 1138, Dec. 21.)[HUGO, Annal. Praem., II, p. 487.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BESCELINO, abbati Sancti Nicolai de Septem-Fontibus, ejusque successoribus canonice profitentibus, in perpetuum.
Quoties illud a nobis petitur quod rationi et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri assensum. Proinde, dilecte in Domino fili Besceline abbas, tuis justis petitionibus clementer annuimus, et ecclesiam Sancti Nicolai de Septem-Fontibus, cui Deo auctore praesides, cum omnibus ad ipsam pertinentibus praesentis scripti pagina communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant: in quibus haec propriis visa sunt exprimenda vocabulis: videlicet quidquid possidetis de allodio de Villers, tam in terris cultis, quam incultis, et omnibus usibus. Et etiam quae habetis in finibus de Roseriis, et de Andelo, et de Brualcurt, pascua scilicet equis, vaccis, porcis, ovibus, vel quaelibet animalibus vestris necessaria tam in silvis, quam in caeteris locis. Praeterea molendina quae sita sunt in allodio de vineis. Universa quoque quae fratres ejusdem loci ex concessione Bartholomaei de Nojant ab hominibus ipsius per eum feudum tenentibus infra fines de Andelo juste et canonice acquisierunt, aut in futurum acquirere poterunt, libere et absolute vobis habenda et possidenda concedimus. Insuper etiam locum qui dicitur Frangesvaul cum omnibus appendiciis suis, et terris tam cultis quam incultis, pratis, aquis et silvis vobis nihilominus confirmamus; quemadmodum frater noster Wileneus Lingonensis episcopus bonae memoriae universitati vestrae concessit, et scripto firmavit. Ipsum quoque locum de Septem Fontibus, cum Francavalle a Radulpho abbate ecclesiae Sancti Petri de Monte, assensu fratrum suorum, sub censu aurei nummi singulis annis, vel etiam in quarto anno byzantii suae ecclesiae persolvendo in festivitate beati Petri, causa conservandae charitatis atque humilitatis liberum vobis concessum, nec non fraterna consuetudine in exsequiis defunctorum hactenus habita, etiam in antea perpetuo conservanda, vobis pariter confirmamus. Adjicientes insuper ut abbas Septem Fontium, qui pro tempore fuerit, neminem fratrum ecclesiae Beati Petri posthac in eodem loco, professione et obedientia facta, absque communi assensu fratrum ejusdem ecclesiae Beati Petri recipiat. Abbas quoque Sancti Petri hoc ipsum erga vos illibate custodiat. Quia vero communem vitam ducentes de aliorum eleemosynis et beneficentia debent vivere, constituimus ut de laboribus, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, seu etiam de nutrimentis vestris dare decimas cuiquam non cogamini. Porro ordinem et propositum vestrum vivendi canonice secundum beati Augustini regulam, et institutionem Praemonstratensis Ecclesiae nullus audeat immutare, vel super vos ordinem alterius professionis inducere. Fratrum etiam vestrorum, qui stabilitatem et obedientiam promiserunt, absque proprii abbatis et capituli sui licentia nullus discedere, discedentem vero nullus audeat retinere: quod si vocatus canonice, redire contempserit, abbas in eum proferendi sententiam habeat facultatem. Ecclesia quoque vestra pro communi interdicto parochiae, non vacet, sed exclusis excommunicatis vel interdictis, divina vobis liceat officia celebrare . . . . Simili modo sancimus ut neque tu, dilecte in Domino fili Besceline abbas, nec aliquis successorum tuorum, nisi forte vocatus ad synodum vel alia negotia praesumatis abire. Nulli ergo omnino hominum liceat praefatum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel quibus libet aliis molestiis fatigare, sed omnia integra et illibata conserventur eorum, pro quorum sustentatione ac gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrua satisfactione emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus.
Datum Laterani per manum Lucae presbyteri cardinalis, agentis vices domni Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XII Kal. Januar. indict. I, Incarnationis Dominicae anno 1138, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno IX.
CCCXLI. Ad Manassem Meldensem episcopum. (Anno 1138.)[DUPLESSIS, Histoire de Meaux, l. II, p. 33.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri MANASSE Meldensi episcopo, ejusque successoribus canonice promovendis, in perpetuum.
Suscepti regiminis cura nos admonet, ita disponente Domino, erga singulos attentam sollicitudinem atque vigilantiam adhibere, ut in ecclesiasticis dispositionibus nulla confusio inducatur, sed potius unicuique suum jus et propria dignitas conservetur. Hujus rei gratia, venerabilis frater, Manasses episcope, devotionem tuam erga sedem apostolicam attendentes, tuis desideriis debita benignitate impertimur assensum, et Meldensem Ecclesiam cui auctore Domino praesides, praesentis privilegii pagina communimus, et jus episcopale quod praedecessores tui tenuisse noscuntur in omnibus abbatiis, monasteriis, et ecclesiis quae infra Meldensem episcopatum sitae sunt, tibi tuisque successoribus confirmamus. Nulli ergo hominum liceat super hac nostra confirmatione te vel successores tuos temere perturbare, aut aliquam vobis exinde diminutionem vel contrarietatem inferre, etc. . . . .
Datum Laterani anno Incarnationis Dominicae 1138.
CCCXLII. Ad Walterum Augustensem episcopum.--Hortatur ut Engelscalcum abbatem Benedictoburanum cum fratribus in gratiam et communionem recipiat. (Anno 1138.)[Pez, Thes. Anecd. III, III, 633.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri W. Augustensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Noverit tua fraternitas quod E. Burensis monasterii abbas, et O. confrater suus, cum sedem apostolicam anno praeterito visitassent, ex mandato nostro a sententia qua eos alligaverat sunt soluti. Proinde per apostolica tibi scripta mandamus, atque mandando praecipimus quatenus omni dissimulatione submota eos in ecclesiastica communione suscipias, et praefatum monasterium nec in bonis nec in personis de caetero inquietes, nec ab aliquo infestari permittas.
Molestum autem nobis est quoniam litteris nostris non qualem decuit reverentiam exhibuisti, et fratres ipsos post susceptos apostolicos apices infestasti. Eapropter mandando praecipimus quatenus fratres, qui pro tua infestatione ab eodem monasterio recesserunt, ad locum suum reducas, vel libere redire permittas.
CCCXLII bis. Privilegium pro ordine Praemonstratensi. (Anno 1138, Dec. 29.)[LE PAIGE, Biblioth. Praem., I, p. 624.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus archiepiscopis, episcopis, et dilectis filiis abbatibus, praepositis et prioribus ad quos litterae istae pervenerint, salutem et apostolicam benedictionem.
Non videtur fraternae charitatis amore succensus qui quod sibi non vult fieri, proximo suo ausu temerario inferre praesumit; sed et quanto aliquis majore dignitate atque officio decoratur, quove amplius religiosus dici et esse desiderat, eo magis debet attendere, ne quidquam extraordinarium vel minus canonicum in suis actionibus valeat inveniri, sed potius ejus opera coram hominibus luceant, et per ipsius bona studia omnipotens Dominus collaudetur. Cujus rei gratia fraternitati vestrae mandamus et apostolica auctoritate praecipimus ut nullum de conversis vel caeteris fratribus Praemonstratensis ordinis post factam in suo loco professionem et promissam obedientiam absque praelati sui licentia recipiatis. Et si quis eorum contra hanc nostram prohibitionem ad vos confugium fecerit, absque contradictione vel molestia eumdem transfugam proprio abbati vel transfugo reddatis. Quod si contemptores exstiteritis, indignationem sedis apostolicae vos incursuros esse sciatis.
Datum Laterani quarto Kalendas Januarii.
CCCXLIII. Ad Stephanum Aeduensem episcopum.--Al. abbatem Vizeliacensem instituit. (Anno 1131-1139, Jan. 27.)[MANSI, Concil., XXI, 402.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri STEPHANO Aeduensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Quemadmodum tua novit fraternitas, Vizeliacense monasterium, pro pastoris absentia tam in temporalibus quam in spiritualibus maximum sustinuit detrimentum. Ne igitur ipsum monasterium propter hoc diutius fatigetur, dilectum filium nostrum Al., subpriorem Cluniacensem, ejusdem loci monachis in abbatem dedimus. Ideo fraternitati tuae mandamus, quatenus ei vice nostra manum benedictionis imponas.
Datum VI Kal. Februarii.
CCCXLIV. Ad Gregorium Bergomatem episcopum. (Anno 1138-1139, April. 9.)[LUPUS, Cod. diplom. Bergom., II, p. 1018.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri G[REGORIO] Bergamensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Fraternitatem tuam latere non credimus quoniam nos de discordia quae inter clericos Sancti Vincentii et Sancti Alexandri agebatur affectione paterna dolentes susceptis sacramentis eam definivimus et definitionem scripti nostri auctoritate firmavimus. Et quoniam quidam, sicut accepimus, pacis et concordiae turbatores mandatum nostrum super hoc cavillationibus suis negligunt observare, per praesentia tibi scripta mandamus atque praecipimus quatenus de sede in mensa praeceptum nostrum, et de fidelitate clericorum ac caeteris sententiam, inter ipsos a nobis datam irrefragabiliter facias observari. Si vero canonici S. Vincentii pravae intentionis studiis fidelitates a clericis ipsius episcopatus nullatenus suscipere et a mensa se subtrahere voluerint, super his et aliis ita provideas ut clerici Sancti Alexandri antiquam consuetudinem quam in nostra praesentia testibus probaverunt, et per nostram sententiam obtinuerunt, de caetero non omittant. Donationes, venditiones, alienationes, seu quaelibet invasiones de bonis Bergamensis Ecclesiae ab Arnulfo intruso, vel ejus tempore factae, a praedecessoribus nostris et nobis, et sunt cassatae et evacuatae. Ideoque nolumus quod in his tempus ipsius Arnulfi in praescriptione computetur.
Data Laterani V Idus Aprilis.
CCCXLV. Ecclesiae S. Alexandri Bergomatis canonicos de superiore epistola certiores facit. (Anno 1138-1139.)[LUPUS, ibid., p. 1018.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, canonicis Sancti Alexandri, salutem et apostolicam benedictionem.
Pro discordia terminanda quam inter vos et canonicos Sancti Vincentii agebatur, affectione paterna laboravimus, et susceptis sacramentis debitum finem imposuimus. Ideoque grave nobis esse noscatis, quoniam, sicut accepimus, quod a nobis super hoc statutum est observare negligunt et quibusdam verborum cavillationibus impedire contendunt. Unde venerabili fratri nostro G[regorio] episcopo vestro praecipiendo injunximus quatenus de sede in mensa praeceptum nostrum, et de fidelitate clericorum ac caeteris sententiam inter vos et ipsos a nobis datam irrefragabiliter faciat observari; si vero ipsi canonici fidelitates a clericis ipsius episcopatus pravae intentionis studiis suscipere noluerint, et a mensa se subtraxerint, super his et aliis ita vobis provideat, ut antiquam consuetudinem quam in nostra praesentia testibus approbatis et per nostram sententiam obtinuistis de caetero non amittatis.
CCCXLVI. Privilegium pro ecclesia S. Joannis Madalharstorfensis. (Anno 1139, Jan. 7.)[ Monumenta Boica, XV, 269.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio EPPONI abbati monasterii Madalharstorffensis quod in Ratisponensi episcopatu, in honore B. Joannis evangelistae situm est, ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas diligamus personas, et beneplacentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim gratus Deo aliquando famulatus impenditur, nisi ex charitatis radice procedens, a puritate religionis fuerit conservatus. Hoc nimirum charitatis intuitu, dilecte in Domino fili Eppo abbas, tuis rationabilibus postulationibus clementius annuentes, monasterium Beati Joannis evangelistae cui, auctore Domino, praesides, quod utique ab Henrico quodam et filio ejus Ernesto pia devotione noscitur esse constructum, cum suis omnibus pertinentiis sub apostolicae sedis tutela et protectione suscipimus et praesenti privilegio communimus: in primis siquidem statuentes ut ordo monasticus secundum B. Benedicti Regulam perpetuis futuris temporibus inviolabiliter inibi conservetur; libertatem quoque a recolendae memoriae Lothario seu ab aliis ecclesiasticis saecularibusve personis eidem coenobio collatam, nec non concambium quod inter te et monasterium sanctimonialium Ratisponensium propter emancipationem census actum est, praesenti scripto firmamus, et illibata perpetuo manere sancimus; praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem coenobium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum et principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et integra perseverent; in quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: praedium in villa Stainkirchen, cum agris, silvis et pratis et molendino in eodem loco sito; praedium cum molendino in villa Ettiusdorff sito cum suis pertinentiis; Ruesdorff, Hader, Ascholtzausem cum suis pertinentiis, Ketenpeunt, Reiut, Prinpach, Pnechausen cum capella et aliis pertinentiis, Harselpach, Puech, cum suis pertinentiis; Perchaim cum molendino, Hard cum capella et aliis pertinentiis; Chleping, Sitiching, Penning, Puecha, Wernsing, Taching, cum tribus vineis, Grietzpach, Stainbach, Kafftn cum suis pertinentiis, Mangolting cum molendino, duo praedia Teyting, vineam apud Weng, vineam apud Watempach. In episcopatu Pataviensi quinque vineas apud transitum Marquardi, apud Sikchendorff unam vineam, Trasemstorff, Schlichendorff, Grindorff cum suis pertinentiis et mancipiis utriusque generis, eamdem possessionem incolentibus a nobili femina Leukarda vestro monasterio intuitu divini amoris collatam. Adjicientes insuper statuimus ut de fundo vestri monasterii sive de novalibus vel aliis laboribus quos propriis manibus sumptibusve excolitis, nullus a vobis decimas exigere praesumat. Nulli etiam episcopo pateat angarias vel alias novas exactiones monasticae quieti et religioni contrarias vobis vel ecclesiae vestrae imponere. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse censemus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, nullus inibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi assensu, vel pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Benedicti Regulam elegerint. Liceat etiam vobis et ecclesiae vestrae advocatum eligere atque ad peragendas utilitates ipsius loci deinceps ipsum habere. Porro si quis post professionem in vestro monasterio factam exinde aufugerit, et secundo tertiove commonitus ad claustrum vestrum redire contempserit, ipsum vobis liceat excommunicare, excommunicatum autem nullus episcoporum, abbatum vel priorum audeat retinere. Nulli ergo omnino hominum fas sit idem coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, vestris ac pauperum usibus profutura, salva nimirum justitia et reverentia Babenbergensis Ecclesiae, cui idem coenobium cum suis omnibus pertinentiis, tuo studio ac petitione, dilecte in Domino fili Eppo abbas, constat esse delegatum ac subjectum. Si qua autem in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sanctissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Datum Laterani per manum Aymerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, VII Idus Januarii, indictione secunda, Incarnationis Dominicae anno 1139, pontificatus vero Innocentii II papae anno IX.
CCCXLVII. Privilegium pro monasterio Sanctae Mariae Biburgensis. (Anno 1139, Jan. 7.)[HUNDII, Metropol. Salisb., II, p. 205.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio EBERHARDO abbati Sanctae Mariae Biburgensis ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
In sede justitiae, disponente Domino, constituti, ecclesiarum quieti et utilitati salubriter providere nos convenit; ut quemadmodum per Dei gratiam patres vocamur in nomine, ita nihilominus comprobemur in opere. Cujus rei gratia, dilecte in Domino fili Eberharde, tuis fratrumque tuorum justis desideriis annuentes, ecclesiam Beatae genitricis et virginis Mariae Biburgensis, in qua divinis estis obsequiis mancipati, sub beati Petri tutela et nostra defensione suscipimus, et apostolicae sedis privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut religio quae, secundum beati Benedicti Regulam, per studium atque industriam Ottonis Bambergensis episcopi instituta esse cognoscitur in vestra ecclesia, perpetuis futuris temporibus ibidem firmiter observetur. Quascunque praeterea possessiones, quaecunque bona idem locus inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, liberalitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis Deo propitio poterit adipisci, firma tibi, tuisque successoribus in perpetuum, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis, videlicet: Griezpach, Mozeinhoven, Pucha, Percha, Gubedum, Lobesingen; in Tangrintil septem mansos de novalibus, et ecclesiam super monte Adallungestorff. Adjicientes insuper statuimus ut de fundo vestri monasterii, sive de novalibus vel aliis laboribus, quos propriis manibus sumptibusve colligitis, nullus a vobis decimas exigere audeat.
Nulli etiam episcopo licentia pateat angarias vel alias novas exactiones monasticae quieti et religioni contrarias vobis vel ecclesiae vestrae imponere. Porro sepulturam ipsius loci liberam esse censemus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci abbate, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres aut fratrum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Benedicti Regulam praeviderit eligendum. Liceat etiam vobis et ecclesiae vestrae advocatum eligere, atque ad peragendas utilitates ipsius loci libere ipsum habere. Nulli ergo omnino hominum fas sit vos vel ecclesiam vestram super hac nostra constitutione temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel temerariis vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, honoris potestatisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae dianoni cardinalis et cancellarii, VII Idus Januarii, indictione II, Incarnationis Dominicae anno millesimo centesimo tricesimo nono, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno nono.
CCCXLVIII. Ad Gerardum Tripolitanum, R. Tortosanum et H. Byblitanum episcopos.--In causa Tyriae dioecesis. (Anno 1139, Jan. 17.)[MANSI, Concil., XXI, 395.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus GERARDO Tripolitano, R. Tortosano, et H. Byblitano, episcopis, salutem et apostolicam benedictionem.
Scire debet vestra fraternitas quoniam status Ecclesiae tunc clarius elucescit, cum gradus in ea constituti illaesi servantur, et quae debetur praelatis singulis, absque contentione seu contradictione reverentia exhibetur. Unumquemque etenim ex his qui subjecti sunt considerare convenit quanta suos praelatos, si quos habeat, reverentia et honorificentia debeat honorare: quae si injuste et immerito subtrahantur, unitatis status profecto nutabit, ad quem ecclesiastica doctrina ob majorem firmitatem, diligenti consideratione omnia in se ordinando, reduxit. Ne igitur Ecclesiarum vestrarum honor vel dignitas, ob contentionem seu rebellionem indebitam minuatur vel annuletur, per apostolica vobis scripta mandamus atque praecipimus, quatenus venerabili fratri nostro Fulcherio Tyrensi archiepiscopo, tanquam metropolitano vestro, debitam obedientiam et reverentiam deferatis. Nos enim vos et Ecclesias vestras Tyrensi Ecclesiae, quae vestra metropolis est, auctoritate apostolica restituimus, et a juramento vel fidelitate, qua patriarchae Antiocheno estis astricti, eodem modo absolvimus. Si vero nostris mandatis obedire, et intra tres menses post harum acceptionem litterarum, ad obedientiam praedicti fratris nostri redire neglexeritis, sententiam quam ipse in vos canonice promulgabit, nos auctore Deo ratam habebimus.
Datum Laterani XVI Kal. Febr.
CCCXLIX. Ad Radulphum patriarcham Antiochenum.--In causa Tyriae dioecesis. (Anno 1139, Jan. 17.)[MANSI, Concil., XXI, 395.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri RADULPHO Antiocheno patriarchae, salutem et apostolicam benedictionem.
Sanctorum canonum institutionibus continetur ut unusquisque suis terminis contentus existat, nec in aliena jura irrepat. Ea etiam quae nobis fieri nolumus, tam divinis quam humanis legibus, proximis nostris facere prohibemur. Quae cum ita sint, fraternitati tuae mandamus quatenus suffraganeos Tyrensis Ecclesiae non impedias quin venerabili fratri nostro Fulcherio archiepiscopo, metropolitano suo, debitam obedientiam et reverentiam deferant: alioquin canonicis sanctionibus contraitur, si metropolitanis a suis suffraganeis obedientia subtrahatur. Optamus enim ut circa praelatos et subditos suum jus et proprius ordo absque contradictione servetur.
Datum Laterani XVI Kal. Febr.