Gallia Christiana 1715 01/Forojuliensis

Gallia Christiana - T. 1 (1715)

Ecclesia Forojuliensis (col. 418-454)

4i8 ECCLESIA FOROJULIENS1S. w ECCLESIA FOROJULI ENSIS. FORUMJULIUM, vel FoRUMJULH urbs antiquisiima est, uti probant veteranumismata Augusti, ubi legitur Colonia Julia Octavianorum ( vel Octavanorum) & Domitiani, ubi col. For. ’sul. id est colonia Forum Julii. In nummo Neronis dicitur col. Pac. class hoc est colonia Pacensis, classica. Unde titulum Pacensis, qui legitur quoque apud Plinium, obtineat, nos sugit. Clasiica vero dicta est a classe Augusti Cæiaris ; unde Strabo Forum-julium navale Augusti vocat, quod ad Galliæ latus tuendum, Augustus rostratas naves eo misisset, valido cum remige, uti docet Cornelius Tacitus lib. 5. Annalium ; qui ad hujus urbis commendationem ait eam fuisse Cnæi Julii Agricolæ viri consolaris soceri fui patriam. Urbem & regionem alluit fluvius Argenteus, vulgo Argius & Argenst, ad cujus ostium erat olim percommodus maris portus. At vero arenæ hujus fluvii ab annis circiter 400. ita portum obstruxerunt, ut mare tribus vel quatuor passuum millibus ab urbe receffisse videatur. Supersunt in urbe rudera publicorum ædisiciorum, quibus Romani eam exornarunt ; amphitheatri, aquæ-ductus, balneorum ; quæ vetera monumenta Gothi, & Saraceni foedavere. Cingitur Forum julii valle pingui & fertili, ad Septentrionem ; ad Orientem, montibus qui ad Alpes vergunt maritimas. Ecclesiæ Forojuliensis initia non altius repetenda, quam a IV. seculo videntur Josepho Anthelmo canonico Forojuliensi erudito, & antiquitatis e tenebris eruen- dæ studiosiflimo. Episcopus urbis est dominus, concedente Ildefonso comite & marchione Provinciæ, necnon rege Arragonum, ut dicemus in Raimundo episcopo, pluribusque potitur nobilibus toparchiis Fajaneæ, de Bagnolis, sancti Raphaelis, Agayi, Puyeti, &c. Capitulum componunt præpositus, archidiaconus, sacrista, & duodecim canonici. Quinque alia sunt canonicorum collegia in diœcesi ; Barjolense constans prseposito & novem canonicis ; Alpense*, Leonacen- se * > Pignariense, Draguinanense. Ecclesiæ parochiales septem supra sexaginta numerantur. Quod lpectat ad religioias familias, præter unicam abbatiam Toronetum, al. Floregiam dictam ordinis Cisterciensis ; apud Forumjulii sunt Dominicani, fratres Minores quos cognomi- • nant de Observantia*, & Jesuitæ. Moniales vero Cistercienses, dictæ sancti Bernardi, &Domi- nicanæ. In oppido Barjolensi, Carmelitæ discalceati, Augustiniani, moniales a sancta Ursula co- gnominatæ. In Leonacensi, Trinitarii, Servitæ, monialesCistercienses, sive sancti Bernardi& sanctæ Ursulæ. In Alpensi, Augustiniani & Ursulinæ. Apud Draguinianum clerici a Doctrina Christiana nuncupati, qui gymnasio præsunt, fratres Prædicatores, Augustiniani, fratres Minores, Minimi, moniales Ursulinæ, & illæ quæ subpatrociniosanctæ Mariæ cognatam suam vi- sitantis institutæ sunt. Lucum habet Carmelitas&Trinitarios ; Cotiniacum presbyteros Oratorii ; Ceillanum Doctrinæ Christianæ patres ; Barsemons Augustinianos discalceatos. Apud Dragui- nanum, Leonacum & sanctum Torpetum sunt Minoritæ, Capucini. In hac autem recensione amplitudinem diœcesis Forojuliensis, quæ omnium Provinciæ maxima est, exhibemus. Capitulum Forojuliensis ecclesiæ, multis fruitur juribus & privilegiis ; nam ad ipsum pertinet collatio & omnimodadispositio beneficiorum, ut aiunt, omnium ecclesiæ majoris, in quibus ju$ annatæ percipere solet. Solum sacristam nominat episcopus ex gremio canonicorum. Lego apud Sammarthanos fratres jus regaliæ, sive in spiritualibus, sive in temporalibus, nunquam in usu fuisse hac in diœcesi ; unde vicarius generalis, sede vacante, confert benesicia ad collationem episcopi pertinentia, sua vero capitulum. Patronus ecclesiæ post Dei-param Virginem, est sanctus Leon- tius, ejusdem tertius episcopus. Quod spectatad juriidictionem lpititualem, Forojulium pendet ab archiepiscopaftx Aquensi, & pro foro temporali pertinet ad ejusdem urbis, ac totius Provinciæ senatum. Antistitum Forojuliensium catalogum, jubente Bartholomæo Camelino episcopo, in ordinem digessit Nicolaus Anthelmus hujus ecclesiæ canonicus. De initiis ecclesiæ Forojuliensis dissertationem edidit anno 1680. Josephus Anthelmus ejusdem Nicolai gentilis, Forojuliensis quoque canonicus, addita præsiilum Forojuliensium nomenclatura chronologica. Multa exfchedisPeireskianis mutuati simt fratres Sammarthani, ad edisserendam horum episcoporum historiam. Nec tamen desiint difficultates & salebræ, ad quas sijperandas veritatis face plurimum indigemus ; quam no- bis e cœlo afliilgere, eum qui vera lux est, enixe postulamus. EPISCOPI FOROJULIENSES. I. ACCEPTUS. ACceptus a clero & plebe ecclesiæ Forojuliensis consentientibus omnibus, postulatus est ad episcopatum,.& Concordius unus ex epi- scopis concilii Valentinensis anno 374. habiti, de ejusdem prudentia virtutibusque ceteris quæ virum Christianum decent, coram patribus testimonium tulit. Sed Acceptus, declinandi honoris causa, ut par est conjicere ex epistola synodi hujus Valentinæ, quorumdam criminum reum se dixit. Quapropter patres eum ad episcopatum admittere nequaquam censuerunt : quamvis, inquiunt patres Valentini, tam (a 4, 0 ECCLESIA F C benedictus frater noster Concordius de fanctissimi i Accepti persuna suggesserit, quæ prudenti & Christiano viro digna sunt, quam quod studio omnium vestrum ad honorem succrdotii psscatur, edixeritb tamen quia in sunodo jam sudcrat, ordinationes hujustmodi submcvcndas, qua fine suandalo esse non postsunt s nen potuimus prafiare uni quod ceteris negabatur. Et licet non ignoraremus, multos verecundia, & nonnullossuscipiendi sacerdotii metu trepidos, qua utiquefignasuntsunctitatis, falsu insu, rejiciendi honoris causu dtxtfste : tamen quia omnium fere ad ea qua sunt pejora procltve judicium est, &matiries disputationum ex obtrectationeJacerdotum Deiquarttur i fedit instynodo, ut J quifquis de se vel vera, vel falsu dixisset, fides ei, quamsuomet tefiimonio confirmaret, haberetur. Quapropter decretum estsubmovendos protinus esse ab co gradu, quem ab omni feandalo liberum esse decet. Ceterum ex hac liquet epistola tunc ecclesiam Forojuliensem fuisse jam episcopalem, & alioj habuisse episcopos ante Acceptum. Nec mirum cum Forumjulii maxima esset civitas, & eo tempore sinitimæ urbes pleræque amplitudine inferiores, haberent episcopos. Verum priorum qui hac in cathedra sederunt, memoria prorsus oblitterata est. II. S. CYLLINIUS, al. QuILLINIUs. De eo eruditi non pauci ambigunt. 111. S. L E o N T I U s. S. Leontius S.Castoris Aptensisepiscopi frater, patria Nemausensis, B. Honorati I. abbatis Lermensis, posteaque Arelatensis episcopi coaetaneus, qui a B.Hilario Arelatensi funebri oratione de sancto Honorato decessore suo summis laudibus effertur, cathedram Forojuliensem obtinebat anno 419. quo nominatur in inscriptio- ne epistolae 2. Boniracii papæ I. ad Galliæepi- lcopos. Unus fuit ex Gallicanis præsulibus ad quos Cælestinus papa scripsit, ut presoyteros (Massilienses) qui novis quæstionibus turbabant ecclesiam, reprimerent, essque commendaret sanctum Augustinum, cujus vitam & doctrinam magni fempcr fecisse sedem apostolicam asseverat. Ibidem non obscure hos episcopos arguit, quod S110 silentio conni vere viderentur prelby- teris adversiintia veritati prædicantibus. Timeo, inquit, ne magis ipfi loquantur, qui permittunt illis taliter loqui. In talibus caufis non caretsufpi- cione taciturnitas, quia occurreret veritas fi sulfi- tas disuliceret. Hæc maxime scripta conjicimus in nostrum Leontium, qui cum Caffiano Semi- pelagianorum Galliæ antesignano erat amicitia & familiaritate conjunctissimus ; unde Leontio decem priores collationes nuncupavit Castia- nus. De hoc episcopo multi viri eruditi hæc sancti Leonis papæ verba interpretantur.— Quoniam honoranda efi femper antiquitas, fratrem & coepi- suopum nostrum Leontium probabilemsucerdotem, hac, fi vobis placet, dignitate volumus decorari, ut prater ejus confensum alterius provincia non inoacatur a vestra fanctitate concilium. Qui ultimus edidit sancti Leonis opera, notat sanctum Tomus I. R O J U L I £ N S 1 S. 411 Leontium hoc yeluti decreto quinque provinciis tanquimprimatem præpositum ruisse. At S., Leone ita scribente S. Leontius jam in cœltun migraverat, ut infra ostendemus. Ad alium quoque Leontium, scilicet ad Arelatensem, lpectant quæ leguntur apud Apollinarem Sido* nium epistola 3. lib. 6. Singularis autem laus est Leontii Forojuliensis, quod Condendi Lirinensis cœnobiicausa fuerit ; ipso enim alliciente S. Honoratus, post lustratum Orientem sedem fixit in infula Lirinensi 5 ubi seculo V. hondum adulto fundamenta jecit celeberrimi illitu toto orbe monasterii, quod statim tot episcopo- rum, quodque majus est, tot sanctorum seminarium fuit. Audiendus ea de re S.Hilarius Are. latensis, de gestis sancti Honocati : Vacantem, inquit, infulam ob nimietatem caloris, & inaccessam venenatorum animalium metu, Alpino haud longe jugo subditam petit ( Honoratus) prater fecreti opportunitatem, sancti ac beatissimi in Christo viri Leontii oblectatus vicinia, & caritate constrictus. Hinc forsican’erga S. Honoratum indulgentior Leontius visus est Theodoro ejus successori, de jure suo multum remi- sisse ; nam Lirinenses ab episcopi Forojuliensis jurisdictione quodammodo absolvit, ea tamen lege ut Lerinenses clerici atque altaris ministri, a nullo nisi ab ipso episcopo, vel ab eo cui per- misisset, ordinarentur, & ab eodem chrisma acciperent. Controversiam ea occasione ortam infra referemus. Jam ad superos evolarat S. Leontius an. 43 2. quando post ejus mortem quæ- situsest ad locum vacuum implendum S. Maximus postea episcopus Regensis, ut de ipso agentes probavimus ex Fausto. De hoc sanctimmo pontifice consulendus est Tillemontius tomo XII. hist. eccles. in sancto Honorato art. III.

! & in notis. Cassianus, qui ei, ut diximus. e suiS collationibus nuncupavit decem, & Helladio abbati, ita illum, ipsiulque fratrem Castorem commendat in præsatione ad priorem collationem : Debitum quod beatissimo papa Castori in eorum voluminum prafatione promissum est, qua de institutis cgnobiorum duodecim libellis Domino adjuvante digesta sunt, utcumque farcit um esu Viderint sune quid.suftr b>oe wel illius > vel nostri fuerit examinis aquitate perpensum, utrum in rebus tam pnsundis > tamquesublimibus, dignum aliquid cognitioni vestra, omniumque fanctorum fratrum defiderio promserimus. Nunc autem quia derelinquens nos pontifex supradictus migravit ad Christum, has interim decem collationes summorum patrum • id est anachoretarum, qui in eremo Scythica morabantur, quas ille incomparabili stagrans studiosunctitatis, fimili fibi jusserat fer- mone conscribi, vobis potissimum, beatissime papa Leonti, &sanctefrater Helladi, credidi conjecran- das. Alter fi quidem vestrum memorato viro & germanitatis affectu, &sacerdotiidignitate, & quod his majus, sancti studii fervore conjunctus, hereditario fraternum debitum jure deposuit. Ves- trum igitur est, conatus nostros piis orationibus adjuvare. In veteribus breviariis ejus anniversaria solemnitasuotatur calend. Decembris, qui dies est ejus obitus. De sancto Leontio suse & doctisiime disseruit Josephus Anthelmius. Ddij 4zz ECCLESIA FO IV. TheodoRUs. Mortuo Pancto Leontio, Forojulienfes elegerunt in episcopum & pastorem sanctum Maximum tunc abbatem Lerinensem, teste Fausto ipsius successore tum in præfectura monasterii Lerinensis, tum in episcopali Rejorum cathedra ; hujus enim scriptoris sœtus est homilia de sancto Maximo, quæ est 34. inter homiliassub nomine Eusebii Emeseni editas. Sed insilvis fefe abdidit, magno etiam vitæ periculo sanctus Maximus, humilitate duce ; iicque ad tempus honorem sacerdotii deprecatus est. Itaque electus est, eo abnuente, Theodorus prius ab- bas infularum Stoechadum ljllHieres) anno circiter 432. Adfuit synodo Rejensi anno 439. Arausicanæ I. anno 44.1. Arelatensi III. anno circiter 455. quæ occasione controversiæ inter Theodorum ipsiIm & Faustum abbatem, monachosque Lirinenses celebrata est. Nimirum hic episcopus decessoris siii Leontii pactis cum Li- rmensibus monachis & abbate stare noluit ; motus forsitan novo concilii Calchedonensis decreto, quod monachos episcopis omnino subjectos esse jubet. Faustus abbas Lerinensis, vir magni nominis ex adverfo, pro suasiiorumque libertate decertabat. Itaque motam contentio- nem sopire volens Ravennius Arelatensis metro—’ polita, coegit concilium Arelatersse. Quid vero ca de re judicaverint & statuerint patres, dis- ce ex his ; Cum Arelate insecretario ecclefia cor.- ve ni (femus, inquiunt, de remediojcandali quod in monasterio in infula Lerinenfe obortum fuerat, pertractantes, placuit nobis sancto, ut credimus, Spiritu gubernante, ut omnibus qui in querelam venerant, sollicite ventilatis, atque difeufsts, sanctus ac beatissimus feater Theodorus epijcopus primum exoraretur a nobis, utscandalum quod & ipse, ficut & nos, graviter dolebat exortum, disse- rendo in tempora manere diutius non pateretur ; sed potius ad recipienda satisfactionum remedia I festinaret-, & sanctum presbyterum Faustum abbatem monasterii supra dicti, indulta fi qua illa esset, culpa venia, in pristina pace toto caritatis affectu, reciperet, & ad infulam, ac congregationem ipfi, Deo dispensante commissam, cum sua gratia & caritate remitteret. Nec qui equam deinceps ex his, quasibi fratrem Faustum arguebat fecisse, aut verbis repeteret, aut animo retineret. gujn potius conlationem » ut pote antiquus abba & epijcopus, ei ut piam ac necessariam perpetuo exhiberet, &Jblatiasecutura, qua verbis dignabatur promittere, rebus ipfis, in quo usus exigeret, plenissime exhiberet. Hoc tamen sibi tantummodo I vindicaturus, quod decessor suus Jancta memoria Leontius episcopus vindicaverat, id est, ut clerici atque altaris ministri, a nullo nifi ab ipfo, vel cui ipfe injunxerit, ordinentur, chrijma non nifi ab ipfo Jperetur, neophyti fi fuerint, ab ipfo confirmentur ; peregrini clerici abjque ipsiuspracepto, in communionem vel ad ministerium non admittantur. Monasterii vero omnis laica multitudo, ad curam abbatis pertineat, neque ex ea episcopussibi quidquam vindicet, aut aliquem ex illa clericum, nifi abbate petente, pralumat. Utrum Theodorus diu postea in pace administraverit ecclesiam Foro- .OJULIENSIS. 413 juliensem incertum. Josiephus Antelmius, per- ■spectis veteribus ecclesiæ monumentis, in quibus memoratur S.Leontius episcopus & martyr, quod priori Leontio minime convenit, autumat post Theodorum sedisse Forojulii alterum Leon* tium, qui a Wan da lis martyr sit effectus. Judicet lector prudens utrum hoc ad novum episco- pum, & quod majus est, martyrem inducendum siifsiciat. Ad eum scripsit sanctus Leo epistolam 91. cujus argumentum est, iis qui in exitu simt poenitentiam & communionem non negandam. Ipsi qnoque ac plurimis aliis episcopis inscribitur epistola 109. ejuldem siincti Leonis pro componenda controversia ecclesiarum Arelatensis & Viennensis. Theodoro adhuc abbati in insiilis Stoecadibus, & duobus aliis earumdem infularum abbatibus, Johannes Caffianus septem ultimas collationes dicavit. V. VICTORINUS. Anno Christi 506. Alarico rege Ariano annuente, coactum est apud Agatnam provinciæ Narbonensis urbem concilium celeberrimum, in quo promulgati siint 71. canones ad disciplinam ecclesiasticam sive restituendam, sive communiendam utilissimi, qui episicoporum hujus ævi prudentiam, sanctitatem, studium pro ec- clesiæ quæ Christi lponsa est integritatejapiunt. Ad hunc cœtum Victorinus convenire non potuit, sed misitqui vices in eo sijassuppleret Jo- hannem ; legitur enim in subscriptionibus : Johannes presbyter missus a domino meoVictorino episcopo de civitate Forojulisubfcripfi. Josephus Antelmius Victorino anteponit illum Asterium episcopum Forojuliensem, qui adfuit concilio Romano anno 465. contendens nullum episcopum sedisse apud Forumjulii Carnorum in Italia oppidum, nisiprecario, antequam patriarcha Aquileiensis eo luam transferret sedem ; maxime vero seculo VI. nullum fuisse Forojuliensiim episcopum, præter eum, qui in Forojuliensi Galliarum ecclesia sedebat. Unde consequens est Asterium episcopum Forojuliensem in concilio Romano anni 465. memoratum, nostratem fuisse.Antequam pedibus eam in hanc sententiam, dandum aliquid temporis ut maturescat. VI. LUPERCIANUS. Huic episcopo locus datur in serie præsulum Forojuliensium, affignatis annis 527. ac 529. quibus sederit. Ignoramus autem unde id erue— : nnt qui nos in hac serie texenda præcesseruntj nisi quod in synodis Carpentoratensi anni 527. & Arausicana 11. anni 529ssederit episcopus Lu- percianus, non asiignata ejus sede. VII. DESIDERIUS. Desiderium sedisse anno 536. quando ex provincia Narbonensi II. Ostrogothi discesserunt, autumat Carolus Cointius in annalibus ; sed minime probat. Anno vero 541. præerat, quando quidem ad synodum Aurelianensem IV. Gra— j tianensis preibyter missus a domino Desiderio episcopo Forojuliensi consensit & subscripsit. 424 ECCLESIA F< VIII. ExPECTATUS. In concilio quinto Aurelianensi anno 549. coacto, Childeberti regis anno 38. subscripsit Epipbanius presbyter directus a domino Expectato rpijeopo ecclesia Forojuliensts. Sedit hic episcopus in Arelatensi V. anno 554. & inParisiensi II. anno « 5. Epiphanium in concilio Aurelianensi V. commemoratum conjicit Cointius Expectati fuisse successorem in ecclesia Forojulienn-, & de ipso Gregorium Turonicum agere lib. 6. hisu probabile putat ; ubi legimus Theodorumepiscopum ductum fuisse ad Gunthcramnum regem j cum Epiphanio episcopo, qui tunc Langobardos fugiens, Massiliæ morabatur ; scilicet quod & ipse conscius hujus causæ fuisset, nimirum quod cum Theodoro Massiliensiepiscopo favis- set Gundovaldo, qui se filium Cnlotarii simu- labat. Alteserra Epiphanium hunc, eundem esse vult cujus meminit Paulus diaconus histor. Langob. L 4. quique fuit Gradensis patriarcha ; sed tempora minime conveniunt. Neque tamen audemus addere hunc Epiphanium Forojuliensium antistitum catalogo, quem Cointius refert ad annum 582. 7 ( I X. A S T E R I U s. X. R U s T I C U s. XI. AUGERIUS. XII. J AC O B U s I. XIII. BARTHOLOMAUS I. XIV. BERENGARIUS I. XV. Romanus. Horum septem episcoporum nuda nomina exhibent’catalogi, reperiunturque eodem ordine in variis annafium Cointii tomis, qui causam, cur aut Forojulium episcopis caruerit, aut eorum gesta his temporibus ruerint oblitterata, putat fuisse frequentes Saracenorum incursiones, qui~ I bus hæc civitas fuit exposita. For fit an Rusticus qui decimus recensetur, is est qui anno circiter 684. subscripsit’chartæ Petruini episcopi Vasen- sis, pro fundatione cœnobii Grasellensis in sua diœcesi. Chartam hanc exhibet MabilloniuS in appendice ad tom. 1. annal. Per Claudium Robertum & Josephum An- thelmium non stabit, quominus Belto, qui sub- scripsit concilio Cabilonensi anni circiter 650. his adjiciatur episcopis. Sed episcopus Tricas- tinensis fuit non Forojuliensis. Anno 788. vel 791. quidam Forojuliensis episcopus subscripsit concilio Narbonensi, sed nomen ejus ignoratur. E XVI. BENEDICTU s. Benedictus cum titulo episcopi sanctæ ecclesiæ Forojuliensis, subscripsit concilio Magalo- nensi, apud Juncarias, habito anno 909. v. nonas Maii, quod ante editionem conciliorum Narbonensium cura & studio viri clariss Ste- phani Baluzii, in qua multa emendata sunt, ad annum 894. revocabatur. XVII. GuNthaRus. De hoc episcopo hæc leguntur in charta quadam monasterii Montis-majoris ; ROJULIENSIS. « i ; Teucinda Deo devota alodemsuum votabulo S. Hippolyti cum Manasse Arelatenst archiepiscopo, Gontaro Forojulienst episcopo, Arelatenst prapostto, & Arelatensts ecclesta capitulo, pro Montis-majoris insula commutat nonis Octobris, regnante Conrado rege anno decimo. Memoratur in Arelatensi tabula, scilicetpro commutatione facta a Manasse archiepiscopo cum ipso de villis quibusdam. Porro annus x. Conradi regis est Christi annus 946. qbia in charta ejusdem regis, quam magna ex parte edidit Mabillonius ad annum 963. annus vicefi- mus-septimus regni ipsius, illigatur cum hoc anno 963. Idem Guntharus simul episcopus Foro- juliensis& præposiras Arelatensu, anno XI1. re* gnante Conrado rege Alamannorum, vel Provinciæ, aliam facit commutationem cumpræ- sata nobili matrona Theucinda, de qua videndum in Israele Aquensi archiepiscopo. Josephus Antelmius Guntharosubjidt Johan* nem, ex synodo Romana anni963. intercujuS patres observatur Johannes episcopus Forojuliensis ; sed ex ipsius concilii actis constat hunc episcopum Fuisse Italum. XVIII. R Ic U L F U s. Riculsus ex nobili genere ortus erat, neposa que Theucindæ illustris feminæ supra cottime- moratæ, ut probant tabulæ Montis-majoris, qui* bus Theucinda Deo devota Montis-majoris infulam Moringo abbati ejusque conventui cedic XI11. cal. Septembris an. ab incarnatione Domini cMLxxv. Conradi regis anno xxvm. Riculso Teucinda nepoteForojulienst episcopo volente &ton’ sentiente. Eundem Montis-majoris monachi nutritum suum vocant, & ideo licet jam Forojul. episcopum, eum in abbatem coeptant tempore Gregorii V. papæ ab anno 996. ad 999. Itaque ex monachoMontis-majoris prope Arelatem*, electus est episcopus Forojuliensis, jamque sedebat an. 974. quo subscripsit litteris ejusdem Theucindæ, utepiscopus hujusecclesiæ. Quo tempore post suam assumtionem ad episcopatum fuerit electus abbas Montis-majoris retento epi- scopatu, non liquet ; id tamen tardius factum est, ex jam dictis, hoc est non ante annum 996. Jam e vita migrarat anno millesimo ; nam Ada- lax, seu Adelais comitissaProvinciæ, illiusque filius Willelmus, & Archinricus abbas Montis- majoris Riculsi successor, hoc anno adierunt Amalricum Aquensem archiepiscopum, & ab eo impetrarunt ut ratam haberet donationem Villæ-Pertusiipro eodem monasterio factam a Bosone comite. Facta… Avenion. publice, an. incarn. Dom. m. ind. XIV. Icptimo cal. Octob. &c. Riculsus multa bona suæ ecclesiæ a Saracenis destructæ procuravit, ut docet vetus instru* a Ut propius accedamus ad tempus quo Riculsus Cedere cœpit, obfervandum est inter ipfum U Guntbarum alium suistc episcopum Forojuliensem ; nimirum in authentico capituli Arelateufis anni 966. n. 3. Silvester Aquensis archiepiscopus vocatur fecunda Narbonensis dignus archipræful cum siiis subjacentibus, Lan- derico, Theoderico ( qui fuit cpiscopuS Aptensis,) Ærardo, Honorato, Pontio, Umberto. Hic scx numerantur sutfraganei ar- chicpiscopi secundæ Narbonensis, quia prcrtcr quinque qui nunc ei fubsont, adhuc ipfi subjectus erat episcopus Antipolitanus, ita* que ex enumeratis unus fuit Forojuliensis episcopus anno 966. Proindcque exordium pontificatus Riculfi ponendum est inu< 966. & 974. quo cum fcdjstc compertum cst. Ddiij 426 ECCLESIA FOR mentum tabularii episcopaliS, quod damus in— I. ter instrumenta. Necrologium vetus Montis- * majoris de eo habet : cal. Martii depofitio domni Riculfi episcopi & abbatis istius loci. Inejusdem monasterii tabulario exstant litteræ, quibus con> ventus sijpplicavit Gregorio papæ V. ut Ricul- fum dicto cœnobio juberet præesse. Quandoquidem nostri propositi est, nullas difficultates transilire aut diflimulare, quamvis ad eas solvendas minime pares nos judicaremus, silentio præterire non debemus, D. Claudium Esticnnot, qui Lirinensis tabularii perlustrandi & explorandi copiam habuit, me— E minisse Almeradi Forojuliensts episcopi, qui anno 990. dedit Garnero abbati Lirinensi ecclesias siancti Petri & sanctæ Mariæ d’Ampus *, & de Valle-munita. Inde vero consequens videtur Riculfum non sedisse Forojulii ab an. 974. ad 996. neque licet dicere duos fuisse Riculsos episoopos, inter quos medius sederit Almeradus. Constat enim illum Riculfum ex monacho Montis, majoris factum episcopum, nepotem Thcucindæ matronæ, qui ejuldem chartæ sub- scripsit anno 974. eundem esse, quem monachi Montis-majoris ut siium nutritum elegerunt in abbatem anno circiter 996. Si per abbatem Lirinensem licuisset investi— £ gare ac perlustrare hujus monasterii tabularium, forte nodum hunc solvere possemus ; sed nobiS hujus loci denegatus est aditus. Suspicamur hunc Almeradum, esse epilcopumRegensem, qui hoc anno 990. sedere potuit, quique inter insigniores Lerinensis coenobii benefactores numeratur,. Amanuensem vero scripsisse Foroju- liensem episcopum pro Regensi. XIX. P. Riculfum in regimine coenobii Montis-majoris habuisse successerem anno Christi millesi- mo, jam demonstravimus ; haud dubie, quia I ipsius morte sedes vacabat. Id autem consirmat quod legimus apud Sammarthanos fratres, in veteribuS actis ad annum millesimum notari P. episcopum Forojuliensem hoc anno diœcesim visitafle. Josephus Antelmius hunc P. interpretatur Petrum. XX. BERENgARIUS II. BerengariuS legitur floruisse anno 1030. XXI. GAUCELMUS, » Z. GAUSE LINUS. Nomen hujus episcopi multis modis torquetur j a scriptoribus qui ejus meminerunt ; etenim legitur Anselmus, Gaucelinus, & Teucelmus. Recensetur cum Gaucelmi nomine in tabulis Lirinensibus anni 1030. quo dedit ecclesiam in villa siancti Pauli, in dominio de Calliano, ex chronologia Lirin. &an. 1038. quo dedit cum consensii canonicorum omnium, Amalrico hujus cœnobii abbati % & monachis, ecdesias quinque in comitatu Forojuliensi ; ut fusius legere est in ejusidem litteris. Anno 1040. Ansel- m s episcopus Forojuliensts adstitit Benedicto pa- r’pæ S. Victoris Massiliensu ecclesiam consecran- ti. Post annos quatuor, Teucelmus gratia Dci Fregulensis ecclesiæ episcopus, cellas quæ sunt O J U L I EN S I S. 417 in comitatu Fregulensi, in loco qui dicitur Ave- nionese Napoulc, ad sanctam Mariam, cum consenso suorum clericorum, sive etiam fidelium laicorum donavit Deo & sancto Victori martyri, & monachis ibidem permanentibus, futuris & praesentibus..Xtf* publice apud sanctum Victorem, calendas Decembris MXLIv. Dominica incarnationis, indict. XI1. Forte ceisit episco- gitum ante mortem, Bertrando qui sequitur, rvato tamen episcopi Forojul. titulo ; nam in concilio apud S. Ægidium habito an. 1056. Gaucelinus Forojul. episcopus, recenseturpræ- sens, quo tempore Bertrandus sedebat Forojulii. Quidam sane revocant hanc synodum ad annum 1050. sed hoc etiam anno & longe antea Bertrandus cathedram obtinebat Foroju » liensem. XXII. BERTRANDUS I. Bertrandus memoratur in veteri charta S. Victoris 1044. Ipfe parentes suos designat his verbis : Ego Bertrannus Forojuliensts episcopus, cum matre mea Aclya, & fratre meo Adelberto, & uxore ejus, dedimus Domino Deo & monastcrio S. Victoris Majstliensts obedientiam quamdam, qua in honoresancti Cassiani adificata est, cum terris & appenditiis ipstus ecclesia pro remedio peccatorum patris nostri, qui ibi Jepultus est, &c. Idem Bertrannus in alia charta alios fratres habuisse designat scilicet Willelmum & Hugonem. Et in charta donationis cujusuam in comitatu Forojuliensi in territorio quod vocatur Marsendis 1058. de ejus parentibus hæc lego- Ego Aldebertus&frater meus Bertrandus episcopus & mater nostra Aclyas, & uxor mea Ermengar- da, & filii mei Petrus, Hugo & illelmus, &c. Anno 1052. confirmavit donationem ecclesiæ de Mota > a Guillelmo quodam, ejusque con> 1 juge Adalgarda factam cœnobio Massiliensi XIV. cal. Decembris, probante Rajambaldo Arelatensiarchipræsule. Huic tanquam primati juraverat subjectionem, reverentiam & obedientiam, si Honorato Bouche historiæ Provinciæ scriptori fides sitadhibenda. Anno 1085. quasdam sancto Victori apud Massiliam restituit ecclesias. Utrum tamen hic Bertrandus idem sit qui sedere saltem cœpit anno 1044.311- cipites fumus. Sane ab anno 1058. usque ad 1085. effluxerunt anni 27. in quibus nulla nobis occurrerunt de Bertranno. Contra vero legimus Berengario Forojuliensi episcopo volente anno 1070. quemdam Petrum dedifle Lirinensibus ecclesiam S. Michaelis de Ampus. Sed ut de charta in qua hæc leguntur dubitemus, cogit, quod in ea legatur anno 1070. Berenga- num Lirino præsuisse, quando pene constat tunc abbatem fuisse Adalbertum. XXIII. BERENGARIUS 111. Berengariuserat filius Rostagni Berengam, & Hermensendis, frater Gausredi vicecomitis, &c. ex instrumento donationis ab ipfis factæecclesiæ Avenionensi, quod damus in probationibus. Idem an. 1094. indictione 11. donat Al* deberto Lirinensi abbati, & cunctis monachis » 42 « ECCLESIA FOR cum consensu Amalrici præpositi, & canonico* J rum, ecclesiam de Rocabruna. Anno sequenti cum a Placentino concilio sub Urbano 11. celebrato rediret, ac in Ramis palmarum, in coenobio Lirinensi hospitaretur, antiquam societatem inter Forojuliensem ecclesiam, & Liri- nasse monasterium renovavit ; cui contulitecclesiam sancti Raphaelis. Anno 1100. assensum 5>ræbuit Arberto Avenionensi episcopo eccle- vxm, Vsllam, &c. cedenti abbati sancti Remigii Remensis, & monachis. Anno 1105. adsuit consecrationi ecclesiæ S. Salvatoris Aquensu. Hujus episcopi exstant litteræ ad Pontium abbatem Cluniacensem de restauratione pontis Sorgiæ. ] An. 1104. dedit monasterio Lirin. ecclesiam S. Stephani de Draguiniano, quam donationem confirmavit annis 1108. & 1124. An. 1107. ab incarnat. indictione xv. testis fuit donationis cujusdam factæ Lirinensibus, ab A uberto Avenionensi episcopo : &anno 1116. compositionis cum monachis Massiliensibus. Anno 1119. cum issdem & Rodulfo eorum abbate paciseitur de variis ecclesiis ; pacti autem conditiones lege in probationibus. Anno 1120. prassens fuit quando comes Forcalcariensis absolutus fuit certis conditionibus. Eodem anno judex sedit inter abbates Montis-majoris, & Lirinen sem proeccle— < sia de Rocabruna ; & de judicio in ea causa lato monuit Calixtum papam. Cum Garinus abbas Lirin. transegisset anno 1129. pro eadem ecclesia de Rocabruna, cum ecclesia Forojul. prassente Mamsrcdo episcopo Antipolit. BerengarhiS episcopus cum Bertran- no præposito, cnartæ compolitionis subscripsit, ex tabulis Lirin. a Stephanotio nostro inlpectis. Denique frequenS est mentio hujus episcopi in donationibus huic asceterio factis ulque ad annum 1131. quo adhuc ipsi dedit ecclesiam de Miramas. Depositionis ejus dies est m.nonaS Julii, in siancti Andreæ Avenionensis necrologio. ] Ad eum scripsit Pasehalis papa II. ut restitueret Montis-majoris monachis partem ecclesiæ sanctae Mariæ Deauratae, secundum judicium Gibelini Arelatensis archiepiscopi.Neque effectu caruit papæ epistola ■, nam ex tab. Mon- tis-maj. Berengarius Forojul. episcopus ejusque canonici, Amalricus præpositus, &c. laudaverunt Guillelmo abbati Montis>maj. ecdesias siii episcopatus, nempe sanctæ Mariæ de Barjols, sanctæ Mariæ de Spelunca, sanctæ Mariæ Deauratæ, sanctæ Mariæ & S. Petri de Rocabruna cum omnibus appendistis suis, anno circiter 1109. XXIV. BERTRANDUS II. Bertrandus commemoratus hi chronologia Lirinensi, circa annum 1131. nominatur praesertim in documento restitutionis factæ eidem monasterio, a Fulcone & Guillelmo de G rasta ’Guillelmo & Gaufredo de Relania, coram Raimundo Berengario Barcinonæ & Provinciæ comite, atque Imberto Glandatensi episcopo. An. 1138. confirmavit transactionem factam, cum Garino abbate Lirinensi, de qua su- pra, cui subscripserat, ut putamus. Verisimile er m est eum esse Bertrannum præpositum, cuDJULIENSIS. 419 jus nomen huic instrumento est subscriptum. Beneficus legitur erga Fulconem abbatem hu- Ius coenobii ex tab. anni 1144. Anno sequenti sogenius papa III. ad illum & ad Petrum Re » jentem episcopum scripsit, pro Bariolensi ec- desia, ut legere est tomo 2. Miscellaneorum Baiuzii. XXV. PETRUS 1. Petrus anno 1153. præsiens legitur quando RaimundtiS Berengarii BarcinonensiS comes, dux Tososæ, marchio Provinciæ, Niciensem ecclesiam siio patrocinio impertiebatur ; cujus diploma dabimus in probationibuS Niciensibus. Anno sequenti dedit Guillelmo abbati Victori- no ecclesiamB.Mariæ in territorio de Cilas. An. 1155. testis fuit in charta venditionis, qua idem Raimundus comes Barchin. princeps Arrago- num, & marchio Provinciæ ceffit nonnulla Guillelmo de Benevento Ebredun.archiepiscopo pro undecim millibus solidorumMelgoriensium. vide inprafatoGuillelmoarchiepiscopo. Anno 1156. interfuit donationi factæ ab eodem principe, præsato Guillelmo archiepiscopo, inquit Columbi, ex Fornerii Ebreduno MS. p. 396. Ad eundem annum refertur quod legimuS in Gallia Christiana quadripartita, videlicet Petrum præfentia siia vimpondusque dedisse trans- actioni cuidam factæ a liberis R. Gausredi vice-comitis, pro tertia parte castri de Sexfur- nis, Guillelmo abbati sancti Victoris Massilien- sis, ex tab. Victorinoj &’vices gessisse Raimun- di Berengarii comitis Barcinonensis, in civitate Arelatensi, cum Petro de Cabanis. In Authentico cujusdam donationis ab eodem Raimundo comite circiter annum 1160. factæ, ejusdem principis dicitur dapiser. XXVI. FR E DOLUS I. F re dolus, cui cognomen de Andusia legimuS accommodatum, electus est anno 1164. ex quibusdam notis & observationibus factis ad dissertationem Josephi Anthelmi, ubi legitur ex abbate S. Victoris creatus episcopus ; lauda- turque ob insignem sanctimoniam. Sammar- thani fratres in nomenclatura Forojuliensium præsiilum, eum quoque dicunt prius fuisse abbatem Victorinum. In catalogo vero abbatum S. Victoris, Fredolum qui abbas erat an. 1164. nequaquam dicunt statum mutasse, sisd post tres annos regiminis mortem oppetiisse. Docet Josephus Antnelmius Fredolum seu Fredolo- nem fuisse cum Petro Telonensi episcopo fundatorem Cartusiæ Vernensis (La Verne) anno 1170. XXVII. BERTRANDUS III. Notus tantum nobis est hic episcopus ex beneficio collato ; legitur enim dedisse monasterio Lirinensi ecclesiam S. Raphaelis cum pertinendis suis anno 11^5. HujuS Bertrandi episcopi occursiis nos cogit ad duos episicopos nomine Fredolos admittendos, cum unicus huc usique sit agnitus. Nisi forte dicamus eundem Fredolum duplici vice hanc rexisse ecclesiam. 4jo E CC L E S I A FC XXVIII. FREDOLUS II. J In actis publicis hujus episcopi nomen nobis non occurrit ante annum 1179. in instrumento donationis Castri de Claverio & de Baudonio, factæ ecclesiæ Antipolitanæ ab Hugone de Claverio præposito Forojuliensi, sub Fredoli episcopi testimonio. Chartam dabimus in Grassen- sibus episicopis. Anno 1180. amicabilis com- positio facta est per Guillelmum Venciensem episcopum, inter Fredolum episcopum Foroju- liensem, & Hugonem præpositum capitulumque, anno 1190. postea renovatam, subscribentibus Guidone Aquensi archiepiscopo, & R. episcopo Antipolitano. In codice ecclesiæ Forojuliensis, qui dicitur Pilosus, legitur Fre- dolonem episcopum, Hugonem præpositum & canonicos Forojulienses, dedisse ecclesiæ Ma- galonensi ac Petro præposito, sub certis pactionibus, ædem S. Petri quam habebant in castro Avinionis. Anno vero 1190. fit hæc compo- sitio inter dictos episcopum & præpositum, quod episcopus de consensu præpositi sacristam institueret unum ex canonicis. Hoc ipso anno transigit cum Eustorgio S. Victoris abbate. Interfuere huic pacto Guido Aquensis archiepisco- pus, R. Antipolitanus præsul, B. Aquensis præ— < positus, & archidiaconus Forojuliensis. Anniversarias habet preces Fredolo, 11. idus Septembris, in libro obituum. Memoratur etiam in antiquo statutorum capituli codice. Inter episcopos Forojulienses Nostradamus in historia Provinciæ locum dat Bertrando de Castellana, ad annum 1189. qui cum frater cs- set Bonifacii toparchæ Petræ-Castellanæ, & pro ipso staret fidelitatem & hominium denegante regi Arragonum Udefonso comiti Provinciæ, obsessus & captus in regis potestatem venit, & perduellionis crimen capite luit. Episcopi vero prædia & facultates principis fisco addicuntur ; j sed postmodum restituuntur fratri Raimundo ad hunc episcopatum provecto. Bonifacius Ber- trandi frater ejus sorte perterritus, ad regis misericordiam confugit, Petro Romano Ebredu- nensi archiepiscopo, & Maurilio Seneciensi præsule supplicantibus, & in gratiam regis., iniquis tamen conditionibus, lulceptusest. Hæc si vera essent, quomodo impune fuisset Udefonso regi ? Num episcopi & summus pontifex taCuis- sent, & de cæde Bertrandi nullas repetiissent pœnas ? Quomodo Udefonso licuisset, occiso Bertrando, Raimundum dare successorem 1 Quo vero pacto factum, ut episcopi memoria quæ jp— 1 sius sanguine consignata fuerat, penitus perierit, adeo ut nullis in catalogis compareat ? Ceree ipse Honoratus Bouche, qui ea refert ex Nostra- Bertrandi hujus non meminit in serie Forojuliensium episcoporum. Neque vero Bertrandus, qui anno 1173. sedebat, is fuit quem comminiscuntur capite minutum j hic enim successorem habuit Raimundum, alter vero Fredolum, cujus episcopatus tempus certisiimis &■ plurimis nptis. consignatum est, ut mutari non poflit. R.OJULI EN SIS. 431 XXIX. BERENgaRIUS IV. Solæ tabulæ Lirinenses nobis suppeditant nomen hujus episcopi, qui anno 1194. subscripsit chartæ donationis de Rocabruna factæ coenobio Lirinensi. Honoratus Bouche alium Fredolo successorem tribuit, scilicet Humbertum deGrimaldis, anno 1183. Sed hoc tempore se- debat proculdubio Fredolus. XXX. WILLELMUS SEUGuiLLELMUS. Willelmus quem de Ponte cognominatum invenio in notis Anthelmianis, notatur in tabulis ecclesiæ Forojuliensis anno 1195— & anno 1200. quo præpositus, & capitulum, ex assensu præsulis hujus donant in feudum Petro de Faen- tia, Castrum de Clapierio * cum omnibus juribus i & Petrus vicisiim donat capitulo quidquid habebat in valle de Rairano. Occurrit etiam in Victorino tabulario anno 1202. Autumat Josephus Anthelrriius eum abdicasse, ac de eo Innocentium III. scripsisse ad Aquensem archiepiscopum, ut ejus ceisionem admitteret, ac idonei epis copi electionem promoveret. XXXI. RAIMUNDUS I. Raimundus probe notus Udefonso regi comiti Provinciæ, cui erat a conseisionibus, ex aliquo religioso ordine assumtus est ad episco- patum Forojuliensem ; siiis enim in litteris fratrem se se præfatur ; quem morem servabant, religiosi facti episcopi. Profuit ecclesiæ Forojuliensi regis in novum episcopum benevolentia ; quippe princeps, ut aiunt, ipsi ejissque succes- soribus conceisit anno 1203. jura dominica & regalia, in urbe, jurisdictionem, justitiam, &c. a quibus exciderant episcopi, propter perduellionem civium & ipsiusmet qui tunc sedebat episcopi. Exemplar diplomatis Ildefonsi, quod dedimus in probationibus, nullam facit hujus perduellionis mentionem. Privilegium illud ratum habuere Raimundus Berengarius, an. 1224, in urbe Draguiniano, & Carolus II. Siciliæ rex. XXXII. B E R M U N D U s. Bermundus Cornuti prius archidiaconus Forojuliensis & præpositus Aquensis, ex transactione anni 1202. inter comitem Forcalquerien- sem, & nobiles quosdam, cui subscripsit iisdem titulis, præerat ut episcopus an. 1206.ex chartulario Vernensis Cartusiæ, &ex Forojuliensi, in quo legitur donasse R. præposito ( forte R. Feraudi) quandam domum. Deinde transtatus est ad metropolim Aquensem. In notis Anthelmianis lego Bermundum produxisse sijum episcopatum usque ad annum 1213. quo cessit in gratiam Oliverii asicetæ Vernensiscartusiæ, viri sipectatæ sanctitatis, cui exactis in regimine 5. annis, subrogatur Bertrandus. Sed tamdiu differri non potest episcopatus Bertrandi, quod nunc demonstrandum. XXXIII. Bertrandus IV. Bertrandus dictus de Camareto in necrolo- gio S. Andreæ secus Avcnionem anno saltem 1208. 434 ECCLESIA FO . 1208. auspicatus erat episcopatum, cum eo anno mense Novembri datæ sint litteræ Ildesonsi co- ’■ mitis & marchionis Provinciæ, quibus ipsi ejus que successoribus confert jus emendi, permutandi, acquirendi, recipiendi, in toto comitatu, etiam comite inconsulto. Hanc autem donationem facio, inquit, Deo &fancta Maria Foro- julienst… in recompenfationem & emendationem multorum qua contra ecclestam Forojuliensem, & ejus membra feci multoties minus bene. Eodem an.ut arbitrarius judex, fert sententiam de con- troversia inter Kaimundum Ebredunensem ar- chiepiscopum, & canonicos, ex Fornerio in Ebreduno MS. inquit J. Columbi in noctibus Blancalandanis. An. 1219. occurrit in chartario Cartusiæ Vernensis.Die 25.Martii 1120. Raimundus Berengarius comes & marchio, apud Fayantiam in ecclesia beatæ Mariæde C i presso, legavit ecclesiæ S. Mariæ, B. episcopo, & Raimundopræposito Forojuliensi, medietatem gabellæ Palis, a portu S. Torpetis usque Anti- polim ; quod jus pacifice perceptum est per qua- tuor secula, ut probant acta capituli. Postea Januarii 20. an. 1224. sit permutatio inter Forojuliensem ecclesiam & præpositum, cum abbate Lerinensi, de ecclesia S. Martini Mala- villæ, quam Lirinenses acquisierant a Magalo- nensibus, abbasque dedit capitulo & præposito * ecclesiam S. Laurentii, ac quaxumque habebat in toto tenemento Forojulii, PotssetI, Polssoni, Rochæ-brunæ, Villæpissiæ, Revesti, & S.Ma- ximæ, castrique de Miramas, sicuti continetur in codice Forojul. dicto Pilosi). Eodem anno apud Draguinianum confirmat ipsi ecclesiæ Forojul. Raimundus Berengarius comes Provinciæ, donum Ildesonsi parentis. Biennio post mense Decemb. 1226. in eodem Ioco Dragumiani facta est permutatio inter præfatum Kaimundum Berengarium & episcopum, castri de Pugeto ac territorii d’Agay, pro castro de Marsans, cujus acta relata sunt in tabulario episcopali. An.J 1227. Honorius papa constituit eum arbitrum controversiæinter B. D.de Castellana, & abbatem S. Victoris ex chartul. juxta notas An- thelmianas. De eodem Bertrando sit mentio in actis capituli annis 1228. & 1235. Obitus ejus in necrologio S. Andreæ Avenionensis assignatur XVI I.cal. Januarii. XXXIV. OL 1 v E R1 us. Damus hunc episcopum testimonio V. C. A. Ruffii, qui dicit in chartulario Vernensis car- tusiæ Oliveritim hujus loci alumnum notari mortuum episcopum Forojuliensem, an. 1234. & quidem x. cal. Aug. ex veteri necrol. Forojul. XXXV. RAIMUNDUS II. Raimundus in ipso fere sui episcopatus exordio, fecit cum præposito statuta quædam, de promovendis ad sacros ordines electis, intra annum post electionem ; quæ Johannes archiepis- copus Viennensis sedisapoltolicæ legatus confirmavit x. cal. Octobris an. 1235. Rata habuit Raimundus alia statuta, quæ pra pvsitus & capitulum condiderant pro canonicorum affidua commoratione seu refedentia. Tomus I. ROJVLHNSK 43J A& eorum stipendiis ac distributionibus. Tunc coadjutorem habebat R. sacristam Arelaten- sem, qui hoc quoque officio diu postea fungebatur. Hoc epilcopo sedente Carolus comes & marchio Provinciæ & Forcalquerii confirmat apud Forumjulii an. 1245. omnia privilegia huic ecclesiæ per Raimundum socerum siium, & alios antecessores collata, ex documentis capi* tularibus. Sedit saltem usque ad annum 1247.

? iuo ipsius coadjutor legitur adhuc R. A rei a te n- is sacrista. XXXVI. BERENGARIUS IV. Jam leges sacras dicebat Forojuliensibus an. ’1248. quo Beatrix comitissa Provinciæ ac Forcalquerii, Balmam prepe Sistaricum dedit ordini fratrum Praedicatorum. Donationis testes vocati & rogati fuerunt dominus Henrtcus Sistari- censis episcopus, B. Forojuliensis episcofusy Mabilia comitissa Forcalqueriensts. Eodem anno consen- sum dedit condlio Valentino. Anno 1253. cum præposito & capitulo fecit præbendarum divi— lionem, tam dignitatum quam canonicatuum j assignando archidiaconatui, sacristiæ, & aliis octopræbendis certas ecclesias, & jura illisam nectendo, ex distributionibus, quas, ut aiunt, præ- positus dare consiIeverat. Eodem circiter anno, ’quædam statuta edidit cum Bertrando abbate S. Eusebii, pro instauratione disciplinæ mona- sticæ, in coenobio S. Andreæ Avenionensis, quæ sunt edita tomo VIII. Spicilegii Ache- nani. His temporibus imminuta est præpositi auctoritas constituto communi, ad quoa administrandum unus vel duo ex canonicis a capitulo præpon i debebant. XXXVII. BERTRAND US V. Quamvis Bertrandus accesserit ad regendam Forojuliensem ecclesiam an. 1256. ejus tamen mentio in actis publicis non occurrit nobis an- ’te annum 1259.’quo testis est inter Stephanum abbatem Massiliensem, & Carolum comitem Provinciæ. Anno 1262. die Veneris post festum B. Magdalenæ unus fuit e sequestris, qui cum Vicedomino Aquensi archiepiscopo, composue- runt controvernam inter Carolum I. regem Provinciæ comitem, & militarem ordinem S. Johannis Jerosolymit.An. 1263. adfuit transia- tioni S.Adhelarai abbatis in monasterio Cor- beiensi, ut probat inscriptio in tabula plumbea inventa mense Septembri an. 1710. cum aperta est sancti abbatis capsa ; & delatæ sunt Ambia- num ejus sacræ reliquiæ, ob imminentium hos- E tium metum ; ubi designatur tantum prima nominis littera B. Josephus Anthelmius & Peires- kius docent eum prjus fuisse pr.vpositum Are- latensem, & post episcopatum Forojuliensem, Arelate sedisse ; ac esse Bertrandum de sancto Martino, postmodum cardinalem ; at nihil profert ad id probandum. XXXVIII. Pe TRUS 11. Petrus cognominatus de Camarato tam brevi temporis spatio in cathedra Forojuliensi > Lego tamen ipfum inferibi regifirc ptrybmtnwn* ad annum ntfp-44. E e 454 ECCLESIA FO ostensos est, ut diem tantum & annum, quibus A S110 functus est fato sciamus, nimirum 24. Decembris an. 1266. Dimijit mensu refectorii pro an- niversario suo 20. (olidos super domo sua, uti legitur in obituum fibro. XXXIX Guillelmus III. Guillelmus anno 1269. cum multas contro- versias habuisset cum capitulo quoad jurisdictionem, & nonnulla alia, maxime vero cum Guillelmode Gardapræposito, de rebus litigio- sis compromiflum fecit cum partibus, quo litium omnium judicium deferebatur Vicedo- mino de Vicedominis Aquensi archiepiscopo, B anno 1271. 11. cal. Decembris, qui eodem anno sententiam tulit. Hoc ipso anno plebem Forojuliensem litteris hortatus est, ut ad res- taurandam Vernensis Cartusiæecclesiam, quæ corruerat, stipem conferrent. XL. BERTRANDUS VI. Bertrandus anno 1285. concilio Regensi sub Rostagno Aquensi metropolita interfuit ; de quo cœtu egimus in archiepiscopis Aqui-sex- tiensibus. Inicribitur nomen hujus præsiilis tabulariis Forojuliensibus annis 1293. 94 « & 9< ». Obiit VI1. c alend. Martii al. VI. idus Decem— r bris. XLI. Jaco BUS I. Jacobus de Eusa, vulgo tamen dictus d’Ossa filius Arnaldi siitoris apud Cadurcos, ut fert communis opinio, quam tamen refellit Balu- zius in notis ad ejus vitam, in ausa regis Siciliæ diu versiitus, ubi praeceptor fuerat S. Ludovici filii regis, postea Tolosani episcopi, & cancellarius regis ac regni post Petrum Ferrerium ar- chiepiscopum Arelatensem singularem siium benefactorem, & patronum, ipsius ope factus est epiPcopus Forojuliensis. Jamque his infulis or— j natus an. 1300. indictione 13. die v. Septembris, cum Guillelmo Ebredunensi archiepiscopo, componit controversiam, inter episcopum Va- pincensem, & comitem Wapincesii, super consolatu & jurisdictione urbis, ex memorialibus pro historia Delphinatus descriptis, quæ regiarum rationum curia siippeditavit. Sub hoc episeopo recruduit concertatio jam siepius agitata inter antistitem & capitulum pro jurisdictione in civitate. Tandemque anno 1301. die 21. Aprilis Bertrandus de Morsillis prepositus, Audibertus de Sclapono, &Alfantus Raimundi judices electi a partibus, sententia decretoria totam justi— j tiam episcopo dedere, certis nihilominus conditionibus ingratiam & commodum capituli. An. 1302. regi bona episcopatus recognovit ex regi- stro pergamenorum p. 66. ubi ad annum 1308. dicitur cancelIarius fegni Siciliæ. An. præfato idem episcopus & Raimundus Robaudi præpo- sims, quæ tunc constituta fuerant rata rursus habuerunt. An. 1309. gratum se huic exhibuit episcopo Carolus II. rex Siciliæ, eique ac ipsius successoribus dedit partem in castris de Reve- sto, &Villepisccis, &c. Diploma regis damus in- ter instrumenta, in quo grandia & fructuosu fa- cobistrvitia commcmorantur.Postca factus cst a ROJULIENSIS. 431 Clemente V. episcopus Avenionensis an. 1310. tandemque pervenit ad siimmumpontisicatum ; annoque primo siii pontificatus confirmavit quasdam conventiones factas cum Forojulien- libusanno 1303. die 13. Junii : inter nos olim, inquit, dum nos minorstatus haberet, &prast- deremus Forojuliensi ecclefia, ex parte una.acfyn- dicos & universttatem Forojuliensem, superpra- conisutione vini, ac fervitute, (eu jure quod ga- bella vulgariter nuncupatur. Utrum factus episa copus Avenionensis reliquerit cathedram Forojuliensem non ausim asseverare. Fiunt proip- so preces anniversaria : hac in ecclesia 111. idus Octobris, ex necrologio. XLII. Baktholomæus. Nihil de Bartholomæo Graffi Forojuliensi episcopo post Jacobum de Eusa novimus, usque ad annum 1317. quo idem Jacobus tunc Johannes papa XXII. ipsi judicium quorumdam sacinorosi>rum hominum, qui magicas artes in ipsius summi pontificis & cardinalium perniciem exercebant, demandavit, litteris datis Iu. cal. Martii, ut refert Odoricus Rai- naldus ad hunc annum n. 53. Anno 1326. die 18. Junii sedit in concilio San-ruffensi prope

Avenionem, cu jus acta exstant ad calcem notitiae ecdesiæ Diniensis, auctore Petro Gassen- do. Iterum anno 1337. habita est synodus Avenionensis ad S. Russum, cui adfuit hic episco- pus. Dssciplinæ ecclesiasticæ stabiliendae sollicitus cum capitulo statuta promulgavit quæ adhuc observantur ; vocanturque statuta antiqua. Anno 1338. adhuc Bartholomæi mentio fit m actis publicis. Vita functus m. nonas Mar- tias legitur in necrologio Forojuliensi ; sed quo anno, minime annotatur. XLIII. GUJLLELMUS IV. j Guillelmus de Albussaco Fuit archiprefbyter Bituricensis, & vicariusgeneralis Petri Rogerii archiepiscopi Rothomagensis an. 1331. die 20. Aprilis ; ut constat ex chartulario archiepiscopi Rothomagensis. Erat archidiaconus Vufcaflini Franciæ 1333. die 24. Decembris, ex eodem chartul. & 1335. ex tom. 3. monast. Angl. pag. 60. Verum 1339. & 134.0. erat cantor Kotho. magensis, ex eodem chartul. An. 1342. die 11. Septembris, subscripsit tabulis matrimonii Guil- lelmi de Turre cum Helide Rogeria, qua in subscriptione solum cantoris Rothomagensis titulum assumit, neque de eo alia scimus. Elec-: tus episcopus Forojuliensis 1343. die 6. Junii so- litam facit promiffionem solvendi certam pe- cuniæ summam cameræ apostolicæ. Quanto tempore manserit hac in sede nobis incompertum. Ejus anniversarius dies celebratur in ecclesia Forojuliensi, m. idus Augusti, qua die pro eo centum solidi perpetuis temporibus distribuuntur, ex necrol. Forojul. Certe paulo post tem- {>us hic asiignatum occurrit nobis alius ejusdcm oci episcopus. XLIV. JOHANNES I. Hicpræsulex tabulario S.Andreæ secus Avenionem in lucem prodit j nam legimus fratrem 4, 6 ECCLESIA FO Dalmatium Dalmatii S. Andreæ monachum. priorem de Thoro, castra de Todone & de Junqueriis, nomine Armandi S. Andreæ ab- batis. Johanni Forojuliensi episcopo comitatus Venailsini rectori recognovisse, anno Domini 134 ;. die 23. Novembris. Ipsc est haud dubie Johannes de Arpatclla, ira cognominatus ab Josepho Anthelmio, qui e tenebris eruit veterem membranam anni 1349. in qua vasti argentea & siicra alia jocalia ab ipso legata ee- clesiæ recensentur. X L V. P E T R U S III. Hic episi : opus, cui Josephus Anthelmi dat cognomen Alemanni de Claromonte, ut deceflor j Guillclmi Amici nominatur, in bulla Innocen- tii papæ VI. data vr. cal. Septembris anno 9. ejus pontificatus, qua promovet Guillelmum ad ecclesiam Forojuliensem, vacantem per obitum Petri. Opportune hic sese obtulerunt duo illi præsiiles, nam ab anno 1343. usiaue ad annum 1359. nullus alius occurrebat. Obiit itaque hic Petrus anno circiter 1359. Ex eadem bulla. XLVI. GuiLLILmvs V. Guillelmus cognomento Amici, de quo jam locutiPumus inAptensibus episcopis, cum esset Jerosolymitanuspatriarcha, sub titulo administratori* perpetui obtinuit episcopatum Forojuliensem, vel anno 1357. uti docent Sammartha- ni fratres, vel potius an. tantum 1359. uti contendit Baluzius in notis ad vitas paparum Ave- nionensium, & probat bulla in superioribus laudata, in qua appellatur præpositus Ahentensis ecclesiæ diœcens Lemovicenlis ; in epitaphio tamen quod subjiciemus non appellatur adminss- trator, sed episcopus. Communis est opinio ipsum postea factum esse archiepiscopum Aquensem ; cui refragatur Baluzius, uti jam monuimus in archiepiseepis Aquensibus. In notis Anthelmia- nis, dicitur obtinuisse sedem hanc metropoli- tanam, retenta nihilominus Forojuliensi.usque ] ad obitum, qui contigit anno 1360. mense Junio. In registris Heraidi, quæ laudantur in ob- servationibtIS Anthelmianis, die 17. hujus men* sis memoratur superstes ; & die 20. sequenti, ut recens defunctus. Subjiciendum putavimus Guillelmi Amici epitaphium quale legitur in ec- desiaS. Stephani Lemovicensis, in qua jacet. Ante ipsius effigiem insculptum legitur : Gu r L L E L M US, A m 1 c r PATRIAR CHA JnOSOLY M I T A J N U S. Guillelmus Amici ex urbe Lemovicensi oriundus patriarcha Jerofolymitanus, & Forojuliensis quondam episcopus, virpietate instgnis, & miraculis clarus apud Montem-pejsulanum ex hac vita excedens, migravit, in talum die ix. mensu Junii anno 1560. cujus corpus sucrum cum prunum in templo S. Maria de Carmelo honorificis exfequiis ecclejta- stica sepultura mandatum ejj et, poji aliquod tempus juxta sua pia voluntatts ultimum elogium in tctlejiam Lemovtcensem tranjlatum ibidem in su« Tomus 1. IOJULIENSIS. 43, cello S.Thoma nuncupato celeberrime conditum efi, beatam cumsunctis resurrectionem exspectans. Ex hoc epitaphio’palam fit Guillelmum minime fuisse archiepiscopum Aquensem, quando obiit ; si enim ea dignitate ornatus fuisset, quare, illa disiimulata, vocaretur episoopusForojuliensi s t Non mirum si in hoc epitaphio nulla siat mentio episcopatuum Aptensis & Carnotcnsis, quibus moriens non potiebatur. At si in hora mortis, utramquc cathedram obtinuisset Aquensem & Forojuliensem ; absurdum fuisset ultimam & quidem minorem epitaphio inserere, alia prætermissa. Jostiphus Anthelmius libro de initiis ecclesiæ Forojul. docet hunc episcopum siinctis ordinationibus, & laudabili munisicen. tia nobilitasse istam ecclesiam. XLVII. Guillelmus VI. Guillelmus electus & confirmatus legitur anno 1361. pro quo vicarii generalis partes siisti- nens Hugo de la Vadade canonicus, confert quamdam vicariam perpetuam, 5. Octobris anni 1361. Hic Guillelmus in instrumento anni 1364. memoratur tanquam nuper defunctus, apud Heraldum in registris n. 12. Quæ mox dicemus de ipsius successore, tempus ejus mortis confirmabunt. Is autem non immerito videtur cognominatus <se Bophilhaco, a Sammarthanis fratribus, quando m Forojuliensi necrologiO ad nos a domino deMasiaugues humaniter tranf- misso reperimus dominum de Rophiflaco epis- copum Forojuliensem, anno 1367. Iu. idus Julii transiatum. Forte vero idem est ac G. de So- silhaco, qui m. nonas Novembris in eodem necrologio legitur dimisisse pro suo anniversario erojsam & mitram, & duos platellos argenti magnos de capella, & dua vinacheria argenti b & unam tapellam quam habebat,’ XLVII L RaImuNdus III. Raimundus Daronis, al. Draconis, ex familia religiosa eremitarum ordinis S. Augustini, episcopus Tolonensis factus, ex hac seae trans- fertur ad Forojuliensem vacantem per obitum Guillelmi, ab Urbano V. idibus Novembris, pontificatus ejus anno 111. Non omnes consentiunt eundem esse, ac R. * de Podio-Richar- do. Præsuisse legitur usquead annum 1567. Habet anniversarium v. idus Septembris. Josephus Anthelmius ipsi sufficit quemdam Guillelmum de Fonte, nullo adducto testimonio. XLIX. BERTRANDUS VII. Bertrandus ex prosapia vice-comitum de Villa-muro genitus creditur > etsi cognomen hoc desideretur in tabulis Forojuliensibds. Ejus tempore bellum flagrabat inter Gallos & An- glos, a quibus cum captus esset Johannes de Villa-muro, Bertrandus pro ipsius redemtione perstilvitcentum libras exactis senatus Parisien- sis. In chartis Forojuliensibus signatus dicitur, annis 1373. & 1375. Anno 1383. cum vacaret Iedes Vaurensis postulat us est in episcopum ab uno canonico, uti ex tabulis Vaurenubus didicimus. In registro il. veterum inscriptionum a Pei- reskio collectarum, visitur epitaphium hoc ex Eeij 43 » ECCLESIA FOR inscriptione sepulcrali quæ legitur in ecclesia 1 Fayentiæ diœcesis Forojuliensis oppidi : Hicjacet dominus Bertrandus de Villa-muro, episcopus Forojuliensis, qui obiit anno Domini mccclxxxy. dic xxx. Maiiscurn gentilitiis ipsius insignibus. L. LU D o v r CU S. Ludovicus de Boilhaco de Nova, prior de Carmelis ord. sancti Augustini, diœcesis sancti Flori, uti legitur in bulla Clementis VII.ab hocpontisiceinstituituran. 1385. m. nonas Augusti, ex arch. capiuili.Obitusejus notatur idibuS Aprilis, & quidem anni 1405. Agitur tamen ejus mortis anniversarius dies, xvm. caL Dec. LI. Æ G I D 1 U s. Ægidius Juvenis cantor ecclesiæ Remensis il- lustriffimorum principum& dominoruin Fran- ciæ & Siciliæ regum consiliarius, & eorumdem hosuitiorum requestarum magister, electus est epilcopus Forojuliensis, cujus electio a T horna archiepiscopo Aquensi confirmari postulatur. Ipse vero litteras dedit 17. Januarii 1409. quibus citat omnes electioni ejus, si qui sint, se opponere volentes. Plura de ipso rescire non licuit, nisi quod eodem anno perrexit ad concilium Pisanum, &anno 1421. fundavit collegium canonicorum in oppido Leonacensi Lorgues, cal. ( Septembris. Eodem anno evolavit ad siiperos. In vulgatis catalogis notatur E. epilcopus, qui sedisse dicitur anniS I4Q9.& 1413— Et post Johannem, cui asiignatur idem annus 1413. quo præfuerit, sequitur quidam Ægidius ad annum 1417. diciturque obiisse x. cal. Februarii ex libro obituum. Sed idem est, ut putamus ; ac noster Ægidius Juvenis. Ubi nos tabulæ deficiunt & vetera documenta, augurari cogimur. LII. JOHANNES II. Johannes Belard electus die 26. post obitum fui decessoris, fuit Cenomanensis deoanus, consiliarius Isitbellis Siciliæ reginæ, comitissæ Pro- vinciæ, necnonCaroli VII. regis Franciæ, cui propter probata officia & expensas, necnon in comitatu prædictæ reginæ Siciliæaffiduam operam navatam, idem rex largitus est 200. libras TuroneIsses diplomate anni 1423. Octobris 25. Eodem anno etiam recensetur in tabulis Foro- juliensibus ut episcopus. Die 6. Decemb. 1427. Idem Johannes & canonici in sacello S. Andreæ domus episcopalis condiderunt quædam statuta quæ dicuntur de Novo. Nominatus fuit exsecutor testamenti Gregorii Angli * episcopi Saien- sis, nondum episcopus. Memoraturque præsens hominio præstito eidem reginæ IsabeUi apud Aquas-Sextias anno 1435. 7. Decembris ab nominibus’UniverfitatisSea communis Aptæ civitatis, cujus exemplar est in archivo regioAquen- si. Fuit legatus Ludovici III. in synodo Basi- leenli. Dedit pro alendo monachpuno, cœ- nobio Cœlestinorum Avenionensium. Fundum sufficientem constituit anno 1433.^0 anniver- sariis precibus, quædie 19. Februarii fiunt ex libro obituum ecclesiæ Forojuliensis.Aliud an- niversarium instituit, cujus fundum aflignavit Fuper albergam castri de Baynoliis vel Balneo- OJU LIEN SIS. 439 lis. Forte illud est, quod Jos. Anthelmius dicit ■ fundatum an. 1447. ( LIII. J A c OB US II. Jacobus Seguin, prior regalis monasterii S. Martini de campis Parisiensis, episcopum electum ecclesiæ Forojuliensis fese vocitat 26. Januarii an. 1452. in schedula, qua siiis fratribus S. Martini quædam spondet, dummodo as-, sequi pacifice poffit ecclesiam Forojuliensem > ejusique fructibus gaudere ; hujus fragmentum retulit Martinus Marrier in historia ejusdem prioratus S. Martini. Forte pro episcopatu contendebat cum Jacobo Juvenali des Uruns, quem Josephus Anthelmius docet, abdicato archiepi- scoparu Remensi, sisscepisse administrationem ecclesiæ Forojuliensisan. 1449. mense Februario, & anno 1452. ibidem fundasse anniversarium. Huic dari locum inter episcopos Forojul. per nos licet. LIV. Guri.LBi.Mus VII. Guillelmus titulo S. Sabinæ prefbyter cardinalis, substituitur Jacobo defuncto per bullam Nicolai V. an. 14.53. v. cal. Julii ex schedis & observationibus V. Cl. Antonii de Rufii Mafli- liensis. LV. JOHANNES III. Johannes du Bellay monachus & abbas D. Florentii prope Salmurumin Andibus, parentes habuit Hugonem dynastam Bellaii, ex nobilissima & vetusta Bellaiorum stirpe in pago Andegavensi, & Elssabetham de Montigny : creatur episcopus 1455. 7’Novembris, & inauguratur per Alanum cardinalem de Coetivy, dominica in ramis Palmarum 2r. Martii anno 1456. in majore ecclesia Andegavensi S. Mau- ricii. Verisimile est Bellayum hunc episcopatum j obtinuisse favente Renato rege Jerosolymorum, & Siciliæ, duce Andeg. & comite Provinciæ, cui erat a secretis consiliis. Litteræ hujus principis, quibus absens dat administrationem ducatus Andegav. Frederico duci Lotharingiæ, inscribuntur huic episcopo : Vous /’Evesque de Frejus, les Sieurs de Precigni &c. datæ sunt 25. Aug. 1456. Postea transtatus est ad episcopa- tum Pictaviensem. Obiit die 3. Septembris anni 1479. ut docent litteræ Ludovici abbatis S. Florentii ad capitulum Forojuliense, quibus pro ejus animæ requie rogat preces. Ejus anniversarium in necrologio notatur m. idus Septemb. Plura de illo dicemus in Pictaviensibus episcopis. L V. L E o I. Leo Guerinet Pictavinus senator Parisiensis ex decano Pictaviensis ecclesiæ, electus episcopus Puæ patriæ, quam solemniter ingressus sum- ma omnium ordinum gratulatione est exceptus, cedere locum Johanni Bellaio coactus est pen- sione retenta, Carolo VII. ita cupiente ; indeque traductus est ad sedem Forojuliensem circiter annum 1462. Adhuc præsuiste dicitur an. 1472. Forsitan toto hoc tempore non caruit æmulo ; etenim legimus in necrologio Aquensi, ubi 4<o ECCLESIA FO commemoratur Aimo Nicolai archiepiscopuS, A < quemdam Johannem de Gothono Foroiul. epi— : scopum. anno 1464. adfuisse, quando caput | simcti Mytrii martyris fuit extractum de sepulcro. LVII. URBANUS I. Urbanus de Flssco e nobiliflima prosapia Ge- nuensi Flsscorum comitum, quæ in Gallia quoque ac in aulaChristianisseni regispropagata est, Iummolque ad honores provecta ; legitur episcopatum Forojuliensem obtinuisse anno 1477. Commemoratur in archivis hujus ecclesiæ ad annum 1481. quo statutum quoddam a præpo- sito & capitulo ForojuL factum, ab Urbano quo— B que ratum habitum, Sixtus papa IV. diplomate apostolico confirmavit. Jonanne de Bramme- tot abbate S. Wandregisili mortuo, an. 1483. idem Sixtus papa contulit hanc abbatiam Urbano de Flisco j monachi vero ad petitionem regis, elegerunt Andreamd’Espinay archiepi- scopum Burdegalensem. Adhuc lis erat sub judice anno 1484. Sed vicit Andreas, uti probant multi prioratus ab ipso collati subsequentibus annis 1492. 94. &c. Inde liquet nostrum Urbanum vixisse ulque ad 1484. Forojulienscs tabu- læ docent vacasse sedem anno 1485. LVIII. RAIMUNDUSIV. C Raimundus d’Ancesime al. d*Ancedunc ex illustribus toparchis de Ancesima legitur epi- scopusan. 1488. LIX. Ros T A G N U S I. Rostagnus d’Ancesune superioris gentilis, Guillelmi de Ancesima ex dominis de Cade- rousse in Vindascino comitatu ( Le Venaiflin) filius, Johannis & Aimari germanus, episcopatum administrabat ex registris, anno 1489. quo ipsi præstant hominium pagani de Monte- auroso ( Montauroux). Anno 1491. die 28.1 Maii confert vicariam de Castro-veterijohan- ni de Monte-acuto officiali suo. Deinde ascendit cathedram Ebredunensem. Romæ mortem oppetiit anno circiter 1510. ubi quiesi : it apud Francsscanos. » — L X. N I C o L A U s I. Nicolaus de Flisco cardinalis ab Alexandro VI. creatus, Urbani de quo supra germanus, Jacobi filius, ex comitibus Lavaniæ an. 1496. episcopus notatur. Josephus Anthelmius eum. dicit S. Catharinæ Genuensis fratrem, & pe— — ne insanctitare parem ; quippe qui summis pontificibus Alexandro VI. siio beet benefactori, & Julio 11. Iolubria consiliaetiam cum sortunæ periculo libere dederit, & mortuo Adrianopapa oblatam siipremi pontificatus dignitatem ideo non sit consecutus, quod alienos a se cardinales noluerit muneribus-demereri. Fuit administrator perpetuus Tolonensis & Foroju- liensis ; ejus autem administrationis tempore habita est an. 1507. synodus diœcesana. 11U L X I. U R B A N U S 11. UrbanuSex vicario &coadjutore patrui fui sit R O J U LI E N S I S. 441 episcopus an. 1512. Habuit autem vicarium ge— — neralem Baptistam Tripolitanum epileo— c* pum ; obiit die 22. Maii anni 1516. jacetque x j ante altare sancti Stephani ex registro ca— ( pituli. * LXII. FRANCISCUS I. ■* SII Francsscus*/. Franciottusde Ursinis Roma* nus, cardinalis titulo S.Georgii in Velabro seu in velo aureo, creatus ex protonotario apostolico a Leone X. an. 1517. Florentiæ sub Laurentio Medicam melioribus disciplinis imbutus fuerat. Ecclesiæ autem Forojuliensis adminis- trationem nactus est saltem anno 1526. E vivis excessit Romæ, jacetque in basilica Vaticana, ubi legitur inscriptio næc ; Francisoo eardsnali ’Vrfino Leonis X. pontificis maximi amitino, qui dum annum prope LXI. ageret, diem claufit extremum IV. idus Januarii MDXXXHI. Octavius ’Urfinus patri optimo posuit. LXIII. L Eo II. i Leo ex eadem Ursina familia, Francssci nepos & coadjutor, legitur præfuisse ab anno 1533. ad * 1564. quo mors ejus inscribitur martyrologio, vel melius necrologio Forojuliensi ad diem 11. Maii.ClaudiusRobertus meminit Simonis Aleo- ti episicopi Foro (uliensis, qui exstinctus est in concilio T ridentino, die 20. Augusti anni 156 2. sed ille Simon episcopus Indinensis, tantum erat Leonis vicarius & adjutor ad pontificalia exercenda. 1 LXIV. BERTRANDUS VIII.’ Bertrandum de Romanis canonicum & senatorem Aqui-sextiensem, aiunt præfuisse ab anno 1565. ad 1579. quo obiit die 22. Martii Fayentiæ, ubi jacet in ecclesia parochiali. Sub- delegatus legitur cum duobus aliis an. 1577. in negotio alienationis 50000. nummorum annui ) redditus ab ecclesiis totius regni faciendæ, ex concesiione domini papæ in gratiam regis, quantum spectat ad diœcesim Forojuliensem. LXV. FRANCISCUS II. Francsscus de Boulliers, filius Philiberti dy- nastæ de Manne, ex nobili stirpe dominorum de Cental vicecomitum de Demont & Relianæ, ex Claudia Valpergia ; designatur episcopus paulo post Bertrandi mortem an. 1579. & haud _ multo post accepto pontisicio diplomate, die 23. k Decembris ejuidem anni possesiionem adit, ac sdemniter urbem ingreditur, acceditque ad ecclesiam siiam. Apud fratres Sammartnanos, quibus consentit Josephus Anthelmius, legitur missus ad synodum TridentinamaCarolo IX. cui perspecta erat ejus solertia. Id autem diu ante ipsius episcopatum sieri debuit, cum anno 1574. Carolus rex morte præreptus fuisset ; neque vero Francsscus iste Fuit unus ex oratoribus a rege ad synodum Tridentinam missis, quorum nomina optime nobis nota sunt. Sed potuit alio quam legati & oratoris nomine & titulo mitti, ut clanculum prospiceret ne jura regis Christianiffimi aut regni violarentur. Sub Eeiij 442 ECCLESIA FO Francisco II. episcopo lis a plurimis feculis mo— 1 ta inter episcopum & cives, qui propter absen- ’tiam præfuium, plerumque alienigenarum, multa tifurparant, a majori consilio finita est anno 1586. mense Martio ; & senatus-consulto episcopo omnimoda jurisdictio in cives, mulctan- di potestas, creandi magistratus, eisque decernendi stipendia, adjudicata est. Sed cum Lutetia victor episcopus rediret ad suam ecclesiam, Sistarici morbo correptus interiit, ubi sepultura donatur apud fratres Minores. Franciscus erat simul abbas sancti Honorati Lerinensis, & Boni-portus in Neustria. LXVI. GsRALDUS. Geraldus Bellengerius Forojuliensis exAquen- si canonico episcopus designatus, delectus est a Fœderatis * Provinciæ, ut ad comitia indicta Lutetiæ a duce Meduanio, anno 1593. pergeret, cum Eleazaro de Rastellis episcopo Regensi, quæ anno sequenti die 26. Januarii sunt inchoata. Plura de illo rescire non licuit. L XVII. Bartholomæus II. Bartholomæus Camelin ex honesta familia Forojulii natus, licet avum haberet alienigenam, adhuc adolescens canonicus hujus ecclesiæ evasit, postea archidiaconus & vicarius generalis sede vacante post Francisci de Bolleriis obitum, tandemquc patrocinio domini de Cril- lon ab Henrico IV. rege Christianisiimo anno 1594. designatur episcopus mense Aug. sed non nisi an. 1599. & post ingentes labores admistus estasummo pontifice in consistorio cal.Sept.ha~ bito. Anno sequenti sua in ecclesiaordinationem unctionemque sacerdotalem accepit a Guillelmo le Blanc episcopo Grassensi & Venciensi, aflisten- tibus demente Isnard Glandevensi, & Ægidio de Septris Tolonensi episcopis. Indutus virtute ex alto ecclesiam suam bellorum civilium tem— j pcstate bonis & juribus spoliatam, pristino splen- dori reddere aggressus est, potentiffimosque adversarios, plerosque e suis gentilibus, magni consilii regis judiciis & placitis ablata restituere coegit. Sollieitior autem fuit bonis lpirituali- busquam temporalibus ecclesiam augere. Quod ut facilius feiiciusque præstaret, multas reli- giosas familias, quæ luppetias ferrent accersi- vit ; fundavit enim Dominicanos in urbe, nec- non patres Sodetatis Jesu. Providit doti sex monialium ordinis sancti Benedicti, & ut eis ab urbe domus daretur, curavit. Cum palatium epi— scopale reparare coepisset, anno 1633*. die 12. ] Junii migravit e vita, annum agens circiter 75. relicto succesiore fratris filio, quem olim coacl- jutorem assumserat. Jacet in sacello quod in ecclesia majori condiderat, sub sepulcro marmoreo cum effigie. Huic episcopo debemus episco- porum Forojuliensium catalogum meliorem in ordinem digestum a Nicolao Anthelmi ejus- dem ecclesiæ canonico. LXVIII. P E T R U s IV. Petrus Camelin, ex archidiacono Foroju- liCnsi, patruo petente designatur coadjutor a rege, qui tum Caleti agebat 31. Decembris IOJULIENSIS. 443 anno 1620. a pontifice Gregorio XV. promotus sub titulo Philaldelphiæ episcopi 1621. quo anno Decembris 5. in cathedrali a patruo inunctus est, comitantibus Ludovico du Chaine Ar- golicensi præsule, coadjutore Senecensi, & Octavio Isnard Glandevensi j sub sinem mensis Junii 1637. sedis iniit possessionem exstincto Bar- tholomæo. Hic episcopus virginibus sancti Ber- nardi arctioris observantiæ habitationem in urbe concessit titulo fundatoris 1642. palatium^ 3ue suum absolvit & exornavit. At terrestrem omum corporis reliquit 75. annorum senex Fo. rojulii 1654. mense Februario *, & die 4. ejus- I dem mensis humatus juxta patruum resurrec- tionem exspectat. LXIX. JosEPHUs. Josephus Zongo Ondedei Italica familia Pi- saurenli natus, Ludovici & MariæJordanæ filius Bononiæ laurea doctoratus in jure civili ac canonico donatus, a GregorioX V. pontifice maximo in Lusitaniam auditor generalis apostolicæ legationis misiusjdeinde Avenionem ab Urbano VIII. Romæ collateralis Capitolii per decennium, civilem inter Romanos junsdictionem exercuit> quo tempore in Germaniam deputa-

! tus fuit apud cardinalem Ginettum de latere legatum ad tractandam inter reges pacem. Odoardo Parmensi duce ducatibus Castri & Roncilioni ab eodem Urbano spoliato, ditiones illas apostolicæ sedis nomine gubernavit. Tandem a Ludovico XIV. mense Octob.I654. episcopus Forojuliensis nominatus, ab Alexandro VII. creatus est. Regi sidem promisit & juravit Parisiis die 15. Octobris, & die 20. ejiis- dem mensis consecratur in basilica sancti Germani a Pratis ab episcopo Carnotensi, aflisten- tibus Pictavensi & San’Papulensu Moritur die 23. Julii 1674. relicto amphffimocensuecelesiis, religiosis familiis & xenodochiis. Ejus tempore seminarium clericorum instituitur, cujus præ- cipuus benefactor fuit Carolus Taxius canonicus. Post ejus mortem schedulam regiam pro sede vacante obtinenda Michael Poncet accepit, sed ante bullas datas designatus est Bitu- ricensis archiepiscopus. XX. ANTONIUS — BENEDICTUS. Antonius-Benedictus de Clermont-Tonnerre- Crusy, filius Rogerii marchionis de Crusy in comitatu Burgundiæ, ex Gabrielide * de Pernes, frater Henrici marchionis de Cruly & de Vau- villars, doctor theologus ex regia Navarra, nominatur a rege Chnstianiss. ad hanc ecclesiam die 22. Nov. anni 1674. Unctionem ordinationemque accepit Parisiis, in oratorio monialium Carmelitarum vici dicti du Bouloir.dic 26. Aprilis anni 1676. manibus Francisci Harlæi hujus urbis archiepiscopi, collaborantibus Ludovæo Armando de Simiane de Gordis Lingonum, & Johanne-Armando deRotondis de Biscaras Bi- terrensi, episcopis. Inchoatum seminarium absolvit, & omnemoptimi pastoris laudem brevi quo præfuit tempore consecutus est ; unde mor- tuus donatus est perhonorifico epitaphio a cano- » Al. Eliz.betha filia, Ludovici & Claudi* comitiflxd’£spia.c. 444 ECCLESIA FO nicis. Obiit Forojulii mense Augusto anni 1678. A Post hunc episcopum designatur ejus successor Ludovicus d’Anglure de Bourlemont mense Martio 1679. sed nondum inita possessione, nominatione regia vocatur ad sedem Carcasse- nenlem menso Januario anni 1680. eodemque anno ad metropolim Burdegolensem. Jacobus Potier de Novion, filius principis senatus Pari- sicnsis, episcopusSistaricensis, ad sedem vacantem destinatur anno 1680. die 12. Januarii ; sed nondum acceptis bullis ceisitrz. Septemb. creatus postea Ebroicensis episcopus. LXXI. LucAS. b Lucas d’Aquin ex gente Avenionensi, patre LudovicoHenrico Tnoma hujus urbis medico & archiatro reginæ Angliæ Henricæ Franciæ, ex matre Clara Lopes, frater Antonii archiatri Christianissimi regis, episcopus Tricastinen- sis, ad vacantem sedem a duobus annis regiam nominationem obtinet dic 13. Septembris anni r6So. cujus transiatio admittitur Romæ ab In- nocentio XI. xvr. calendas Aprilis anni 1681. Recipitur in urbe solemni pompa die 22. Nov. 1682. Ceffit an. 1697. sed f » st ccsiionem reclamavit, quod liti diutinæ occasionem præbuit. LXXII. LuDovIcus. £ Ludovicus d*Aquin abbas SS. Sergii & Bacchi, procurator generalis cleri Gallicani, socius R O J U L I E N S I S » Sorbonicus, nepos Lucæ, designatus die 2. Januarii anni 1697. bullas obtinuit datas Romæ 27. Martii ejuidem anni. Consecratus 16. Junii aDanielede Cosnacarchiepiscopo Aquensi siio metropolitano, cui cooperati siint episcopi Con- stantiensis, & San-florensis, possessionem adeptus est per procuratorem 12. Aprilis 1698. Ad sedem luam non accesiit ; sed non multopost tran- flatus suit ad SagieIssem episeopatum, nominatione regis die r. Novembris ejusdem anni ; quo loco de ipso susius agemus. LXXI. ANDREAS-HbRCULES. Andreas-Hercules de Fleury, reginæ primum, deinde regi ab eleemosynis, abbas bea tæ Mariæ de Ripatorio, doctor theologus facultatis Parisiensis, & canonicus Monspeliensis ; qua in urbe ex nobili genere onus est, designatuS fuit die 1. Novembris 1698. Bullas accepit datas Romæ 30. Martii 1699. Consecratus Parisiis 22. Novembris ejusdem anni in ecclesia Fulien- sium vici S. Honorati a Ludovico-Antonio de Noailles archiepiscopoParisiensi, nunc eminen- tissimo cardinali, comitantibus Ambianensi & Lingonensi episcopis, sacramentum regipræ- stitit die 9. Decembris in sacello castri deMeu- don. Præest adhuc dignissimus præsul eruditione ac morum sanctitate, animique candore præ- stantistimus. FOROJULIENSES PRÆPOSITL I. A MALRICUs 1.1085.memoratur in do- natione Bertrandi episcopi facta sancto Victori Massiliensi ; & in alia donatione Beren> gari i episcopi conferentis abbati & monachis Li- rinennbus ecclesiam de Roca-bruna an. 1094. indictione 11. Vide in Berengario episcopo. II. Raimundus I. testis donationis factæ sancto Victori a Berengario 1098. III. Amalricus II. 1104. assensiim præbet donationi ecclesiæ sancti Stephani Draguinia- ni a Berengario episcopo Forojuliensi Lerino concessæ. Item alteri donationi ecclesiæ sanctæ Mariæ Aven. collatæ Lirinensibus ab eodem Berengario. Consensit etiam transactioni inter Berengarium episcopum & monachos Massilien* ses 1119. IV. Bertrannus I. 1124. assensiIm præbet donationi ecclesiæ de Roca-bruna. Anno vero n 29. subscripsit compositioni seu transactioni factæ hac de re inter Garinum abbatem Liri- nensem & ecclesiam Forojuliensem ; ex tabula Lirin. teste nostro D. Estiennot. V. Raimundus II. ad quem & ad Bertran- dum episcopum Innocentius papa II. bullam direxit in gratiam Lerinensium. Testis etiam repcritur in litteris Petri episcopi pro Pancto Victore 1154. VI. Gerinus 1171. componit cum Rostagno Raybaudo. VII. Hugo deClaverio Forojuliensis ecclesiæ præpositus, filius Hugonis Rodoardi pro anima fratris siii V. de Claverio dat eidem ec- desiæ, præposituræ, & canonicis, castrum da Claverio, & castrum de Baudrono, cum suis pertinendis, & quidquid habet in castro de CalarS & in valle de Bariamono, retento solummodo ufufructu in vita sua, stipulantibus FF. Antipolitano, V. Geraldi Venciensiepiscopis, & w. de Benevento Diniensi electo, ac Amelio To- lonensi præposito. Hanc vero donationem illico ratam habuit R. Berengarius comes & marchio Provinciæ, acceptis ab Hugone præposito pro hac firmatione 7000. S0I. Melgor… Facta est hæc charta sub Era 1179. mense Julio, feria 6. luna 15. Fredulo Forojuliensi existente epilco- po. Item eodem anno mense Januario, feria m. luna 29. VIII. Hyginus, alibi Hugo 1190. incon « troversia quam habuit cum F. episcopo. IX. R. Feraudi, de consilio capituli & ’VT. episcopi donat in feudum castrum de Claverio Petro de Faentia, ut illud ad sidelitatem ecclesiæ poflideat, & in placitis & guerris quæ ecclesiæ contigerint, ipse cum castro & castri hominibus, prout ecclesia expetierit, suum fideliter impendat obsequium an. I2oo.Memoratur etiam 1208. mense Novembri in litteris Ude- fonsi comitis Provinciæ, ei quædam & succes- soribus largientis, ubi nuncupatur etiam prior de Mota. X. Raimundus III. anno 1220. in donatione facta a Raimundo Berengario. Anno 1224. in 44 « ECCLESIA FOB dictione xn. die 20. Januarii ecclesiam sancti. Martini de Villa, &c. permutavit cum V. Li- rinensi abbate pro ecclesiis siincti Lamberti & sanctæ Maximæ. Item anno 1225. & 1226. Vide in Sabrano Rejensi epilcopo, & in Raimun- do Forojuliensi. XI. Raimundus IV. Berengarius, 1227. in litteris Raimundi Berengarii Comitis Provinciæ, &c. pro ecclesia Arelatensi, & 1235. XII. Fulco I2J5— 1256. xviII. calend. Julii in charta Raimundi Berengarii Comitis & mar- chionis Provinciæ immunitatem ecclesiæ Foro- juliensi concedentis. XIII. Otto 1247. XIV. AmablicusI.subquo facta est præben- darum divisio, qua cuique canonico certæ ecclesiæ reditus & jura assignata fuere 1253. XV. Olivarius 1255. XVI. Guillelmus de Garda contendit cum Guillelmo episcopo pro variis juribus canoniæ, urbis & territorii, littoris & pascui jurisdictionem præcipue spectantibus 5 quorum omnium debita portio servata est capitulo judiciaria sententia Vicedomini archiepiscopi Aquensis 1271. sedit ante annum 1260. XVII. Bertrandus II. de Morzellis 1293. & 1301. Vide in Jacobo episcopoad hunc an— ( num. XVIII. Alfantus Robaudi consentit cuidam ordinationi factæ per Jacobum episcopum ciroa anniversaria 1306. 20. Januarii. XIX. Raimundus V. Robaudi 1508. & 2. Maii approbat ratamque habet ordinationem factam a Jacobo de Eusa episcopo &Bertrando de Morzellis decessore sijo. Factus postea ar- chiepiscopus Ebredunensis. XX. Bertrandus 111. de Morzellis 1310. Idem haud dubie qui siipra. XXI. Amablicus II. de Podio, seu de Po- direto 1318. ] XXII. Rostagnus Mali-sanguinis ex canonico præpositus 1319. XXIII. Francsscus Garibaldus 1324. fundat anniversarium. Præerat jam anno 1321. XXIV. Guillelmus 11. de Bos, nuntius apo- stoliCus in partibus Portugalliæ 1331. Nominatur in testamento Ademari episcopi Masiilien- sis condito anno 135 ;. die 15. Decembris, cujus authenticum penes nos habemus. XXV. Petrus I. de Bos 1347. XXVI. Armandus de Langiaco Arvernus 1357- XXVII. Raimundus VI. de Gazellis 1367. remittit capitulo integram bonorum canoniæ administrationem. XXVIII. Guillelmus 111. de Torando præpositus 1375. XXIX. Guillelmus IV. Fabri, canonicus Aquensis & præpositus Forojuliensis quem lego electum fuisse inarchiepiscopum Aqueissem post OJULI ENSIS. 447 mortem Johannis d’Agoult anno 1394. Vide in Petro ssAgoult archiepiscopq Aquensi. XXX. Johannes I. Cailletini 1398. XXXI. Bertrandus IV. Raphaelis 1399. XXXII. Stephanus Chaberti, alias Labe- relle 1418. forte Cabrelle. XXXIII. Horatius de Castilione anno 1423. in spontanea subventione Ludo vico III. regi Siciliæ facta ab ecclesia Forojuliensi ccc. flore- norum. Item anno 1427. XXXIV. Raimundus VII. Assonis 1432. 1439. Vicarius fuit generalis anno 1427. Recepit recognitiones 1452. XXXV. Bernardus de Candia 1464. XXXVI. Nicolaus de Flisco 1482. receptus 1. Januarii. XXXVII. Raimundus VIII. de Candia 1494. XXXVIII. Nicolaus II. de Flisco 1495. confert vioariam. XXXIX. Johannes II. de Pictavia 1495. receptus mense Martio. XL. Alanus de Pictavia 1495. XLI. Lambertus Arbaudi 1510.1527. XLII. Angelus Oddo de Consinio 1527. XLIII. Georgius Fenilis 1538. 1540. XLIV. Johannes III. Fulconis I54o.tran- sigit cum oppidanis Claverii 15. Octobris 1547. XLV. Antonius Fulconis 1547.1564. XLVI. Johannes IV. dela Garde 1570. XLVII. Johannes V. Isnard abdicat anno 1595- XLVIII.Petrus 11. Saurin 1600. collitigabat cum JohanneGautier pro præpositura. XLIX. Ludovicus Queirats Romæ præposituram obtinuit 1611. quam ei adjudicavit curia parlamenti 1614. adversiis Petrum Saurin & Johannem Gautier litigantes. Obiit 14. Martii 1636. L. Artus de Castellane receptus 29. OctobriS 1636. virtute brevis regii ; cum tamen clectuS fuisset a capitulo Johan. Gautier, & nepos Quei- ratii per resignationem præposituram habere contenderet. Sed his duobus juri siio cedentibus, Artus iterum posseffionem adipiscitur 1637. LI. Claudius de Castellane per resignationem præposituram obtinuit. Solemnem transactionem fecit cum universitate Claverii pro variis juribus præposituræ 1655. 3. Julii. LII. Johannes VI. Coriolis Aquensis posses- sionem adipiscitur 11. Maii 1663. Jurisdictionem in terram de Baudron a præpositis alienatam recuperavit, & iterum suæ dignitatiunivit. L111. Vincens Arelatensis per resignationem præposituram adeptus, possessionem iniit 1679. LIV. Eustachius Belin thesaurarius Arela- tensis vi permutationis 1683. LV. Carolus Leontius Octavianus Antelmy a capitulo electus 1702. ex canonico. DE 44 « ECCLESIA F O R O) U L IEN S I S. 449 DE ABBATIIS DIŒCESIS FOROJULlENSIS. Vetera monasteria qjj* non exstant. 1 X Ecimo scculojam exstabat monasterium l V B. Mariæ de Correno (Correns) diœcesis Forojuliensis, cui videIicet Mathildis de Castro- Rainardo, cessit ecclesias de Paraceolis anno DccccLxxn. Istud monasterium unitum fuit abbatiæ Montis-majoris. Circa idem fere tempus exstabat monasterium B. M. de Auri-luco ( Arluc) quandoquidem illud Montis-maj. abbati regendum dedit Conra> dus rex anno regni siii 27. feu Christi an. 964. In eadem diœcesi fuit olim monasterium de V illa— crosia quod receIssetur inter ea quæ cœno- bio S. Victoris Massiliensis subjecta erant tempore Paschalis papæ II. ut ejusdem bulla nos docet. Una modo est sub hoc episcopatu abbatia, Toronetum videlicet, de qua paucis dicendum. T0R0NETUM. TO R o N E TU m, seu B. Mariæ de Floregia monasterium diœcesis Forojuliensis ordi— ( nis Cisterciensis, filia Mansiadæ, in quo sanctus Guillelmus ejusdem loci monachus celebri populorum concursii honoratur, fundatorem agnoscit Raimundum comitem Barchinonæ & Provinciæ marchionem, ut docet nos instrumentum fundationis quod cum serie abbatum accepimus ex schedis clariss. viri Josephi Anthelmi ; eam autem chartis ejusdem monasterii a nobis lustratis conformem repetimus. FUNDATIO BEATÆ MARIA FLOREG1Æ, Peu T0R0N ETI in diœc. Foroj. ord. Cisterc. , T Nnomine Domini, &c. EgoRaimundusgratia j » l Dei tomes Barchinonensis, ac Provincia mar- chio, dono, laudo atque confirmo Domino Deo omnipotenti, & ejus genitrici B. Maria, ipsum lotum quo fitum est monasterium sancta Maria Flo- reja » eum omnibus infra eundem locum existcnti- bus, vel ad su qualicunque modo pertinentibus, propter remedium anima mea, & parentum meorum, ut pius & misericors Deus sttnostris peccatis propitius. Concedo etiam, & firmiter laudo ce- nobiosuncta Maria quidquid hactenus acquistvit, vel deinceps acquirere poterit ubique locorum, & quidquid ei huc ujque donatum est, vel in antea Domino autore donabitur : ita ut abbates prasen— j tes &secuturt ibidem Domino servientes, & monachi ejus, habeant ea omnia libere & quiete, ad faciendum quidquid inde voluerint regulariter. Pradictam quoque donationem & laudamentum facio & firmiter concedo, in manu domini Paulini jam dtctimonasterii abbatis pro Dei amore & precibus abbatis. Iiluod fi ego donator, aut aliquis ex heredibus meis contra hanc cessionemfeu laudationem venerit ad irrumpendum, w » valeat vindicare quod requisterst s sed componat omnia jam dicta in duplum, & cum suda proditore particeps efficiatur in fecula suculorum. Amem Facta carta donationis & laudationis decimo octavo cal. Aprilis anno Domtnica incarnationis mCXL v 1.1 Tomus I. mundi comitis. Sunt testes hujusue donationis & confirmationis feu laudationis, Bonefacius de Petra CasttUana> qui hoc laudavit & voluit, Bon — facius & cleammols Ollebertus, Hugo de Monte- brifo, Guillelmus de Castello — Reynardi S

Pontii scriptoris comitis, qui hoc fcripfit per mandatum comitis die & anno prafcripto. Hac in charta nulla sit mentio Toroneti, sed solum Floregiæ, quia hoc in loco prius ædifica. tum fuit monasterium ; nomen siimsit a Floregia siuviolo. Monasterium distabat a T oroneto, quo postea transiatum est, sex circiter milliari- bus ; adhucque visuntur ejus rudera juxta oppidum de Tourtoux, quo itiam conveniunt abbates Toroneti, quando in posselsionem inducuntur. Jam facta erat transtatio conventus in locum dictum Toronetum, quando datum est ab Ildesonso rege privilegium quod subjicimus. IN nomine Domini ego Ildefonfus Dei gratia rex Aragonum, comes Barchinontnfis, ac Provincia marchio, dono, laudo atque confirmo Deo omnipotenti illum locum quo fitum est monasterium S. Maria Toroneti, & tibi Petro abbati & fratribus ejusdem loci… propter remedium anima mea & parentum meorum, & consubrini meiRaimundi Berengarii, &c. Dono iterum & laudo suprano- minati monasterii fratribus prafentibus atque futuris, ut per omnem terram meam libere vadant, vendant & emant, & aquas transuant, & omnia eorum animalia pascantur, absuue ulla exactione & usatico vel dssninutione pastus. Facta est autem charta donationis & laudationis anno Dominica incarnationis McIlcvi, sursa iv. IX. cal, sulii, luna xn. Honoratus Bouche in hisu Provinciæ 1.9. sect. 2. cap. 4. IldefoIssum hunc regem docet filium fuisse Raimundi Berengarii dicti Senioris, comitis Barchinonensis, principis Aragonum, Provinciæ marchionis ; cognatum vero alterius Raimundi Berengarii di&isunioris, cui & successit in Provinciæ comitatu. Plurima dederunt monasterio nobiles viri, 3uorum nomina par est posteritati commendare, tephanus de Baucio & Hugo siliusejus, qui dederunt salinas prope Marignanum, &c. anno 1140. Guillelmus Grossus & Gausredus Baralli contulerunt agros prope Massiliam 1185. Guillelmus Lumbardi infulam Eremitarum anno 1195. G. Baralli eodem anno 25. libras piperis annuatim percipiendas in portu Massiliensi, cujus urbis dominus dicitur. A melius de Fosso bur- digam quam habebat apud pontem S. Genesii, anno 1213. Rosselinus dominus Massiliæ 15. libras piperis annuatimsolvendas, anno 1539. 45o ECCLESIA FO SERIES ABBATUM. I.T~3 Aulinus 1146. cujus occurrit mentio in charta fundationis. II. Johannes cui Pontius abbas Montis- majoris concessit & laudavit ecclesiam sancti Petri Bclli-montis sub censu octo solidorum, regnante Lodoico rege, cx chartul. Montis- majoris. Memoratur & anno 1149. III. Pontius anno 1157. quo Pontius abbas Montis-majoris donationem præcedentem illi confirmavit. Pontius abbas Toroneti testis est pacis & concordiæ initæ inter Arnaldum episco- pum Nicicnsem, ac populum, consulesquehujus urbis, anno circiter 1159. Vide in Arnaldo Niciensu IV. Fulco I. ab anno 1170. ad annum 1174. quo electus est episcopus Massiliensis. V. Petrus 1176.in privilegio Ildesonsi comitis donationes patris lui Raimundi confirmantis. Qtiam quidem confirmationem ratam habuit Raimundus Berengarius anno 1180. Vide supra hoc Ildesonsi privilegium. Anno 1181. pepigit cum R.aimundoarchiepiscopo Arelat. VI. Stephaniis 1188. excipit donum Willel- mi de Tandel, præsente Fredolo episcopo Fo- rojuliensi. Eidem quoque 1189. Willelmtis de Castello-Rainardi impignoratpascua totius ter- ræ suæ de Carccribus*. VII. Hugo abbas Floregiæ annoH97. testis reperitur in veteri charta Bonarum vallium. VIII. Franciscus anno 1201. testis est in litteris fundationis monialium sancti Pontii de Gemenos. Vide in Fulcone Massiliensi episcopo. IX. Fulco II. an. 1205. factus est episcopuS Tolosanus, ex Guillelmi de Podio Laurentii, chron. c. 7. Difficultates vero de Fulcone enodabimus in Fulcone Massiliensi episcopo. X. W. 1208. in charta sancti Victoris : quo £ etiam anno cum Hugone Regensi & B. Antipolitano episcopis confirmavit donationes factas S. Victori, a Rosselino vicecomiteMassil. Guil- lelmus abbas Toroneti anno 1209. in capitulo generali Montis-majoris laudavit compofitio- nem factam a Fulcone præ ecessore suo super ecclesiis sanctæ Crucis & Belli-montis tenendis in cmphyteosim a monasterio Correnensi. XI. Radulfusabbas Toroneti I2O9.Testisle- gitur in charta Hugonis de Baucio vicecomitis Massiliæ donantis S. Pontio de Gemenos totum honorem quem habebat in castro Albani.c anno 1213. indictione xv. IV. cal. Junii. Interfuit J capitulo generali Cisterc. anno 1214. Factus est episcopus Sistaricensis 1216. XII. Guillelmus II.Martinus 1221. transigit cum Hugone de Luco. XIII. Guillelmus III. del Monastier 1221. XIV.’Willelmus IV. de Signa testis inordinatione facta anno 1227. a Raimundo Beren- gariocomiteProvinciæ de persolvendis ecclesiæ Arelatensi decimis ex bonis condaminæ Massil. territorii castri de Trebons, ex regist Pcyres- K ii. Idem Guillelmusabbas Toronetian. 1238. III.cal. Augustiprom.sit Bertrando de Barjolis priori de Corredis se suosuue succcssorcs solucu- < O J U L I E N S I S. 4JI ros illi 23. marmudinas * aureas novas & legales singulis annis pro ecclesia sanctæ Cruc : s, &c. XV. Amfosius 1270. 1278. Interfuit translationi reliquiarum B. Mariæ Magdalenæ apud S. Maximinum 1281. al. dicitur Alphonsus. XVI. G. 1295. XVII. Bernardus an. 1345. uiense Martio transigit cum capitulo Forojuliensi. XVIII. Bertrandus an 1361. nnocentius VI. scripsit epistolam sic inferjptam : Diltctis filiis Bertrando abbati monasterii deToroneto ordinis Cisterc. Forojuliensis diœcesis. Data est Iv. nonas Maii, anno 9. pontificatus Inno- centii, qui respondet anno 1361. Item v. cal. Sept. ejuidem anni. XIX. G. 1371. XX. Mitrius I. Vesian 1380. ex schedis D. d’Ache. XXI. Guillelmus V. Dalmatii 1589. XXII. J 1397. 1399— ex diversicatibui Antonii Lombardi notarii Massiliensis. XXIII. Johannes I. Sicardi 1400. XXIV. Raimundus Drogoli 1402. ex regist. Johannis Durand notarii Massiliensis. 1405. & 1412. ex registris ejusdem. XXV. N. misit procuratorem ad concilium Pisanum anno 1409. celebratum pro schisinatis exstinctione. Videtom. VI. Spicilegii. I XXVI. Mitrius H.Gastinelli 14.17.1420. & 142 ;. ex scrptis Antonii G assans notarii Massil. XXVII. Johannes II. de Subino prior Alti-cellæ & abbas Toroneti 1428. ex codicibus Guillelmi Barbani notarii Massiliensis. XXVIII. Anconius 1459. qui permutavit abbatiam suam cum Ludovico abbate Lerinen- si 1440. XXIX. Ludovicus de Ponte prhr abbas Li- rinensis, anno 1441. indictione Iv. 14. Novembris damnatur ad solvendum fex libras legales Johanni Hemery priori de Corredis pro ecclesia sanctæ Crucis, &sex solidos pro ecclesia de Belsomonte, judice & commissario Ludovico de Frassengisdecretorum dictore, decano ecclesiæ S. Petri Aven. Sedit ad annum 1443. XXX. Guillelmus VI. de Ponte an. 1443. I.Augusticonseflusest Johanni Aymerici priori de Corredis & de Valle, seiuumque monasterium tenere sub dominio & segnoria monasterii de Corredis ecclesias sanctæ Crucis & S. Petri de Bellomonte sub pensione 24. marmu- dinarum auri annis singulis solvendarum eidem priori ejusque successoribus. XXXI. Marquetus de Ritiis, vel de Rivis, legum doctor, protonotarius apostolicus, abbas commendatarius 1449. XXXII. Gaucheriusde Forcalquierepisco- pus Vapincensis 1466. & 1475. XXXIII. Francsscus de Riviere episcopus. Volaterranus 1519. XXXIV. JohannesB. Ursinus. XXXV.Jacobus Ursinus 1557.præest electioni Florenti v de Peruciis abbatissc Montis-Sion. XXXVI. Johannes III. Clausse 1561. fuit tt Hæc vox deriyatura Marbotinus autem est monetae genus, nam dicitur etiam mlSrmonnul, uudc fMrtmidtnu$ Tntbrrmidmtb. episcepuS Seneciefisu, intersuitque synodoTri- aentinæ. XXXVII. Nicolaus de Pellevd card. archi- episcopus Remensis. Bullas jam obtinuerat 1593. XXXV111. Johannes I V.de Matignon 1596. XXXIX. Leonardus de Moulong 1599. XL. Honoratus de Chiense 1628. XLI.Johannes V.deGrassa de Cabris 1650. 2681.An. 1684. annuente rege Toronetum per- APINCENSIS* 4y4 L mutavit pro abbatia R ipatoriiæx sch.D d’Acbc* XLI I. Johannes--Baptista de Monteil de Gri- gnan eoad juto r Arelatensis 1684. XLIII.Ludovicus II.Baltazar d’Arbaut de Phelypp eaux doctor Sorbonicus, ex canonico Parisiensi & cleri Gallicani agente, seu procu* ra tore, episcopus Regensis^bbas optimus ab an, 1698. omnes abbatiæ suæ reditus in decoran » do templo impendit.