LexUniv:Iacobus

E Wikisource
Lexicon Universale
Navigatio

Anterius
Iacobitae

Posterius
Iactantes

In Vicipaedia:

In Victionario:

Apostoli.[recensere]

IACOBUS, dictus Maior, Apostolus, frater Ioh. Evangelistae, cum illo Boanerges dictus, quorum pater Zebedaeus dicebatur. Matth. c. 4. v. 21. Herodis Agrippae iussu decollatus, Act. c. 12. v. 2. converso, Apostoli ad mortem euntis constantiâ, accusatore, A. C. 41. Hunc Tutelarem Hispania agnoscit, cuius & sepulchrum Compostellae ostenditur, unde peregrinationes Compostellanae. Sed illas unà cum tota hac Historia in dubium vocant Baron. in Martyrol. ad 25. Iul. & in Ann. Eccl. ad A. C. 816. Simon Boschus, Erasm. in Coll. Peregrinationis religiosae: imò totam hanc controversiam eruditè decidit Morer. in Dict. Hist. In Ep. eius divin. extant: Althameri Annot. Argentor. A. C. 1527. Bracchus. Quarto Parmae A. C. 1605. Brochmanni Comm. Clem. Alex. Cavotti in c. 1. Lect. Romae Quarto de Daça. Feuardentii Comm. Folengius, in Octavo Basil. A. C. 1555. Gail, Assertion. Theol. Octavo, Dilingae A. C. 1565. Horneius. Laurentii. Comm. Quarto Amstelod. A. C. 1645. Longenhagen Annot. Duodecimo Lovanii. Paez. Paraei. Comm. Quiros. Stancarus. Stevartius. Turcki Index fidei in c. 1. & 2. Quarto. Londini A. C. 1618. Volzogenius Socin. Winckelmanni Comm. Zonaras. Zuinglii Annot. Vide Crowaei Elench.


IACOBUS, cogn. Minor, fil. Alphaei, Iustus & Frater Domini insuper dictus, frater Iudae Apost. ipse Apostolus. In Conc. Hierosolymitano Praesidem egit, Act. c. 15. v. 13. & à Paulo Gal. c. 2. v. 9. inter columnas Eccl. primo loco ponitur. Anani II. Pontificis S. iussu occisus, A. C. 62. Ob quam caedem ipse Iosephus ruinam Hierosolymae contigisse postea credidit, viri sanctitatem admiratus. Auctor Ep. Canonicae, ad 12. Tribus in toto orbe dispersas. Torniel. A. M. 4018. n. 2. & 4082. n. 7. & 8. Pamel. in Tertull. Morer. Dict. Hist. Vide suprà.


Reges Arragoniae.[recensere]

IACOBUS I. Arragoniae Rex, An. Aet. 6. post Petrum II. in praelio contra Simonem Montfortium, A. C. 1213. occisum. Cùm 13. An. attigisset, duxit Eleonoram sororem Ferdinandi Castellae Regis decimoque post Anno repudiavit. Mauris Maioricam, Minoricam regnum Valentiae, &c. eripuit, Principibusque rebellibus devictis, Bellicosi elogium meruit. Convenit A. C. 1258. cum Ludovico IX. ob Comitatum Monspeliensem ad se pertinentem, & expeditionem sacram pollicitus, paucas saltem naves in Orientem misit. In sequiorem sexum plus aequo pronior. Condidisse dicitur ad 2000. templorum. Obiit. A. C. 1276. Aet. 70. Regni 63. Ex Yolanta, filia Andreae Hungariae Regis parens Petri successoris, Iacobi Maioricae Regis &c. Surita Hist. l. 2. &c. Mariana l. 13. & 14. Hier. Blanc. de Reb. Arrag.


IACOBUS II. fil. Constantiae Siculae, ex Petro III. Siciliae regnum occupavit, successit fratri Alphonso III. A. C. 1291. Caesaraugustae coronatus, Siciliae administratione Friderico concessâ. Pacem iniit cum Gallis, bello contra Mauros & Navarrenos minus felix, Comitiis indictis, Arragoniae, Valentiae & Catalauniae regna inseparabilia esse in posterum voluit: Obiit Barcinone, A. C. 1327. Regni 36. Aetat. 66. Ex Blanca, filia Caroli Regis Neap. pater Alphonsi IV. Successoris, &c. Surita, l. 2. Ind. Mariana l. 14. Villan. l. 7. &c.

Scotiae & Angliae Reges.[recensere]

IACOBUS I. Scotiae Rex fil. Roberti III. vivo adhuc patre, in Galliam transiturus; ab Anglis captus, & post 18. An. eâ lege dimissus est, A. C. 1424. ut Iohannam filiam Com. Somerseti duceret, dotisque loco illis 100000. marcarum argenti penderet. Patri, paucis post nuntium de filii captivitate diebus, mortuo successit, iamque liber poenam ab illis sumpsit, qui se absente officio defuissent. Dissimulato quoque habitu saepe subditis immixtus, exploravit, qui cum illis ageretur. Obiit A. C. 1437. in lecto, 26. ictibus confossus à cognatis eorum, quos ob crimina puniverat: Reginâ, quae maritum suo corpore obiecto tuebatur, bis terque laesâ Boëth. l. 17. & 18. Buchan. l. 10. & 11. Leslaeus Hist. Scot. l. 7. & 8. Monstrelet. l. 2.


IACOBUS II. An. Aet. 7. post mortem Iacobi I. patris coronatus, sub tutela Alex. Levistoni. Turbas, ex diversis matris nuptiis obortas, composuit, Carolo VII. contra Anglos suppetias misit, in obsidione arcis Roxburg, globi ictu, occisus. A. C. 1450. Aet. 29. Ex Maria Geldrica, quae mortuo marito arcem occupavit, pater Iacobi III. Alex. & Ioh. Boëth. l. 18. Leslaeus l. 8. Buchan. l. 11.


IACOBUS III. An. Aet. 7. patri successit, sub tutela Matris, cui à Statibus regimen, abrogatum, & Sex-Viris commissum est. Duxit dein Margaretham filiam Christierni I. Daniae Regis. Sed Astrologiae nimium deditus, fratres detineri iussit, & Alex. in Galliam profugo, Ioh. sustulit. Ab Alex. in Angliam reverso eò redactus, ut in vincula coniiceretur, illo nitente rursus liberatus est. Postea in praelio contra suos, Occisus. A. C. 1488. Aet. 35. Buchan. Hist. Scot.


IACOBUS IV. fil. prioris successit, An. Aet. 16. Pius, Iustitiae assertor, pacis & boni publici amantissimus. Proceres rebelles ad obsequium reddidit. Ludovico XII. fidus, cùm totus fermè in illum coniuraret orbis, occisus est in praelio contra Henricum VIII. postquam salutare monitium Angeli cuiusdam neglexisset. A. C. 1513. Buchan. l. 13. Lesl. Hist. Scot. l. 8. Polyd. Virg. l. 27.


IACOBUS V. fil. prioris, sub tutela Margarethae sororis Henr. VIII. Angliae Regi, successit, secundis matris nuptiis turbatus. An. Aet. 17. res regni composuit, remotis quorum gravis potentia, iustitiae pacisque cultor, affulgere subditis purioris religionis lumen vidit. Non rogatus, suppetias tulit Francisco I. contra Carolum V. eiusque filiam Magdalenam duxit Lutetiae, A. C. 1537. Quâ incredibili Scotorum luctu, Anno vix exacto, mortuâ, Mariam filiam Claudii Guisii Longavillani Ducis viduam sibi iunxit. Acie semel contra Henricum VIII. victor, longè graviori postmodum clade affectus est. Obiit A. C. 1542. Pater Mariae Stuartae. Lesl. Hist. l. 9.


IACOBUS VI. Rex Scotiae, & I. Magnae Britanniae, fil. Mariae Stuartae, ex Henrico Stuarto, A. C. 1566. Aet. 1. coronatus; Matrem in Anglia decollari indoluit; insidias procerum quorundam admirabili felicitate evasit, ab Elizabetha haeres dictus ei successit, A. C. 1603. & sicut Henricus rosas, regna Iacobus coniunxit. Pulverariam coniurationem, iam Mag. Britanniae Rex Dei providentiâ denuo tutus, disiecit, literis egregiê imbutus, quod opera eius edita abundè testantur. Scripsit enim Meditationes binas, pr. in v. 7. 8. 9. & 10. c. 20. Apoc. post. in v. 25. & 29. c. 15. Chron. Paraphrasin in Apocal. Δῶρον βασιλικὸν ad fil. aliaque omnia 1. tom. Angl. Londini A. C. 1616. & Lat. Fol. ibidem A. C. 1619. prodiêrunt. Pontificios toties suae vitae insidiatos Angliâ pepulit, Batavos, ut sibi ab Arminio caverent, graviter hortatus est; pacis amans. Obiit A. C. 1625. mense Martio, unde distichon,

Non miror, Regem si Maertius abstulit Anglis,
Pacificis semper Mars inimicus adest.

Relicto successore Carolo I. fil.


IACOBUS VII. Rex Scotiae, & II. Magnae Britanniae, fratri Carolo I. Regi successit, A. C. 1685. Com. Argylii in Scotia, & Monmouthii Ducis in Anglia, initia regni eius turbantium, conatus feliciter repressit: ac utriusque supplicio res suas stabilivit. Post quae, quidvis credendi licentiâ cuivis permissâ, Latinis cerimoniis liberiorem aditum fecit, Regiaeque potestatis limites extendit ulteriùs, quàm absoluto regimini gens inadsueta aequo animo ferre potest, unde occulta indignatio & vota liberioris aurae. Accessêre natales Walliae Principis, quos dubios facere non pauca videbantur. Vocatus igitur ex Belgio Foederato Vilhelmus Princeps Arausionensis. Mariae Britannicae filiae Regis, maritus, huiusque ex sorore nepos, promptis Anglorum animis excipitur, Rex declaratur coronaturque A. C. 1689. quem rerum transitum cum impedire Socer neutiquam posset, in Hiberniam primò, inde in Galliam traiecit, ubi hodieque Regis potentissimi sub clypeo degens S. Germani Fano plerunque cum Regina, Maria Mutinensi, & aula, commoratur. Vide etiam Gulielmus III. Magnae Britanniae Rex.


Reges Cypri & Principes regii sanguinis[recensere]

IACOBUS, Cypri Rex, fil. nothus Iani Lusigniani, Charlotam Iani filiam, quae Ludovico Sabaudo nupserat, regno expulit: ductâ Margarethâ Cornariâ, matre Iacobi brevi pòst mortui. Item, Rex Maioricae, à Petro Crudeli, Arragoniae Rege pulsus. Marian. l. 15. c. 18. Pater Iacobi, qui tertius maritus Iohannae I. Neap. ab illa post trimestre repudiatus est. Nostrad. Hist. Prov. p. 429. Boucheus l. 9. Item, Rex Nicosiae, vel Cypri, postea Armeniae, captus à Genuensibus, thronum concendit A. C. 1383. Folieta, Hist. Genu. l. 9. Steph. Lusinian. Hist. Cypr.


IACOBUS Borbonius, fil. Ludov. I. tertius, ex Maria Hannonica, Comes Marchiae, &c. Connestabilis Galliae, Obiit Lugduni vulneribus graviter sauciatus in praelio ad locum Brignais, contra Tardè advenientes. Ex Iohanna de S. Paulo, pater Petri, Ioh. & Iacobi, atque hoc avus Iacobi, sub Carolo VI. VII. & Isabella, famosi. Sicut ex Ioh. qui familiam propagavit, alterius Iacobi, qui Iohannae II. Neap. maritus, uxoris moribus offensus, Vesontionem concessit, Franciscani habitu sumpto, Obiitque A. C. 1438.


Principes alii.[recensere]

IACOBUS, fil. Mauritii, Comitis Oldenburgici, cui in divisione paternae haereditatis Delmenhorstum obtigerat, adhuc impubes patrimonio exutus, piraticam exercuit, & in Norvegia exul Defunctus est; sub fin. Sec. 15.


IACOBUS, Marchio Badensis, fil. Bernardi: ubi latrocinium in sua ditione commissum agnovit, damnum ex aerario suo refudit: Obiit A. C. 1453. In eius elogiis recensendis totus est, Aeneas Sylvius. Pater, inter alios, Caroli fuit, cuius fil. Christophorus, praeter alios genuit Iacobum, in Archiep. Trevirensi Propatrui successorem, & ex disciplina Phil. Beroaldi principem illo tempore doctissimum, & linguarum apprimè peritum.


IACOBUS, fil. Caroli, Marchionis Durlacensis, cùm eius nomine Formulae Concordiae tutores subscripsissent, A. C. 1589. à Pistorio apostata, ad Latinos ritus, se abduci passus est. Obiit A. C. 1590. Vide Thuan. l. 99. Pater fuit Ernesti Iacobi, non toto Anno patri superstitis, cuius tutor Euangelicam religionem in ditionem reduxit.


IACOBUS, fil. secundò-genitus Vladislai Silesiae sup. Ducis A. C. 1272. Extincti, frater fuit Micislai Ducis Teschinensis. Ei quidam Ducatum Troppaviensem seu Oppaviensem & Ratiborium assignant, & horum Principum conditorem faciunt: Aliis aliter sententibus. Vide Phil. Iac. Spener. Syll. Geneal. Hist.


Viri Celebres.[recensere]

IACOBUS, Diaconus Eccl. Hierosolymitanae in Phoenicia, scripsit vitam S. Pelagiae poenitentis.


IACOBUS & Conradus, Cantabrigienses, Viclesi discipuli, disputârunt in Pragensi Academia publicè, contra Transubstantionem, Confessionem Auricularem, Ordinationem &c. Docentes insuper, Papam Antichristum esse. A. C. 1404. Laet. Comp. Hist. Univ.


IACOBUS Acontius, Tridentinus, Theologus, IC. & Philosophus, praeter alia, scripsit de technis Satanae, libb. 8. Sec. Praet.


IACOBUS Alkindus, Mathematicus, A. C. 1235. Praeter alia, de Radiis stellarum scripsit.


IACOBUS Almanius, Cenomanensis, Scoti & Occami sententiae mordicus adhaesit. Scripsit Moralem Phil. Lecturam in 3. Magistri Sent. De potestate & auctoritate Eccl. &c.


IACOBUS Alvarotus, IC. Ticino oriundus, scripsit Comm. in libb. feudorum, &c. Forster. l. 3. Hist. Iuris Civ. c. 34. n. 8.


IACOBUS Amiotus, vide ibi.


IACOBUS de Arena, Ravennas, vel Parmensis, eruditione inclytus, A. C. 1280. Trithem. in Cat. de S. E.


IACOBUS Arminius, vide Arminius.


IACOBUS Arteville, cerevisiae coctor, Flandriam turbavit, Occissus A. C. 1345. cùm fil. Eduardi Angli, ad Comit. Flandrici dignitatem provectum iret.


IACOBUS Asculanus, Scotum in tabulas redegit, A. C. 1476.


IACOBUS Augustus Thuanus Parisiensis, fil. Christophori, genere illustri, à consiliis Galliae Regi Praeses Parlamenti Paris. Cato sui aevi, & Galliae ornamentum. Composuit Historiam sui temporis, ab A. C. 1543. usque ad A. C. 1607. libb. 138. cum quolibet veterum facilè conferendus: Quam cur quidam, causae suae diffisi, castraverint, ipse praedixisse visus est, in carmine, inter alia, Historiae vitae suae, subiuncto; Ubi orditur:

Libertatis ego nimiùm, verique quòd acer
Assertor fuerim, vitiorumque horridus osor,
Et Romae, & nostra passim traducor in aula, &c.

Obiit, A. C. 1617. Scaevola San Marth. Elog. Doct. Gall. ei dedicavit.


IACOBUS Bassentinus, Scotus, de usu Astrolabii, de Sphaera, &c. scripsit, Sec. Praet.


IACOBUS Bavia, Lusitanus, Conc. Tridentino interfuit, eruditione inter suos notus.


IACOBUS de Beauvoir, IC. Bononiensis, 7. libb. Item Comm. de Feudis scripsit. A. C. 1270.


IACOBUS Bereau, Picto, Poëta celebris, Sec. Praet.


IACOBUS Bessonus, Delphinas, varios libros Mathem. edidit eodem tempore.


IACOBUS Billius, Abbas Ordinis S. Benedicti, Theologus, Mathematicus, IC. Poëta, S. Gregorium Theologum, & Isid. Pelusiotem vertit, &c. Obiit A. C. 1580. Parisiis. Vide Elogia Ant. Teissier Vol. 1.


IACOBUS Bracciolinus, vel Brandolinus, fil. Poggii Florentini, Orator celebris, Historiam Patris Italicè transtulit, aliaque ipse composuit. Implicitus coniurationi Pactiorum contrà Mediceos, de fenestra capitis coniuratorum suspensus est. A. C. 1478. Polit. Conj. Pact. Paul. Iov. in Elog. Pop.


IACOBUS Bracellus, Genuensis: scripsit res inter Hispanos & Genuenses bello gestas, ab A. C. 1412. usque ad A. C. 1444. Item de Viris ill. Genuensibus, de ora litorali Genuae, &c. Circa A. C. 1450. Leander Alb. descr. Ital. Paul. Iov. Elog. c. 112. Gorla, in praef. Hist. Brac. Voss. de Hist. Lat. &c.


IACOBUS de Bugy, Andegavensis, poëta Latinus & Gallus excellens, Margarethae Navarreae sorori Francisci I. gratus. Obiit. A. Aet. 73. Scaevola san Matth. l. 3. Elog.


IACOBUS Bussularius. Vide ibi.


IACOBUS Butringarius, IC. Bononiensis, scriptis celebris, Baldi praeceptor.


IACOBUS Christmannus, Mathematicus scriptis celebris, Sec. Praet.


IACOBUS Clericus, Atrebas nobilis, in aula Philippi Boni, memoriam suae vitae edidit.


IACOBUS de Clusa, Carthus. Ascetica scripsit. Petreius B. C.


IACOBUS Congelshofius, Auctor Historiae Argentinensis.


IACOBUS Cor, argentei vasarii praefectus, sub Carolo VII. & aerarii tribunus, divitiis potens. Delatus A. C. 1452. variorum criminum, 100000. thaleris culpam eluit. Capitaneus Gen. Eccl. contrà Infideles, in elogio suo, dictus. Obiit. A. C. 1456. Mezeraius in Car VII.


IACOBUS Cuiacius, vide ibi.


IACOBUS Curtius, IC. Brugensis, Coniecturalium 2. tomos, &c. scripsit. Idem nomen primo Ep. Brugensi fuit. Obiit. A. C. 1567.


IACOBUS Dalechampius, nobilis Cadomensis, Medicinam Lugduni fecit, ab A. C. 1552. usque ad A. C. 1588. quo Obiit. Scripsit Historiam plantarum, vertit Galenum, illustravit Aeginetam & Plin. scholiis notisque.


IACOBUS Drieschius, Flander, Chronici auctor, &c. Meyer, l. 5. Ann.


IACOBUS Duportus, Anglus, Cantabrigiae natus, familiâ perantiquâ, in agro Leicestriensi, apud Shepshey, Gr. Lit. Exprofessor, S. T. .P. Decanus Petroburgensis & Collegii D. Magdalenae Praefectus, floret adhuc in Anglia. Eius extant: In Iobum Θρηνοθριαμβός Graec. & Lat. In Psalmos Metaphrasis metrica. Solomon ἔμμετρος, &c. Avus ei fuit egregium Eccl. lumen R. Coxus, Ep. Eliensis; Pater Ioh. Duportus, Gr. & Hebr. Lit. callentissimus, Collegii Iesuani apud Catabrig. Professor, Whelocus ante Θρηνοθριαμβόν.


IACOBUS de Ense, ordo mil. in Hisp. contra Mauros primùm institutus. Confirmatus ab Alex. III. A. C. 1175. &c. Insigne, ensis, cum lemmate, Rubet ensis sanguine Arabum. Ipse Rex Magnus Ord. Magister est. Rodericus Tolet. Mariana & Favin. Theat. hon. & Eq.


IACOBUS Faber, Stapulensis, Sorbonicus Doctor, mole exiguus, ingenio maximus, ex seipso natus. Divinarum humanarumque rerum callentissimus, scripsit in Aristot. & Mathematica quaedam. Hunc N. T. vulgatae versionis emendationem & purioris religionis instaurationem fortiter aggressum, exulem, tutata est Margaretha Valesis, pietate heroina, virtute ac literis laudatissima; & piè in Domino mortuum, marmore, quod pro se exscindi curaverat, contegi voluit. Eius extant: Psalterium quintuplex: Comm in Eccl. & Danielem: in 4. Euang. Comm. Initiatorii: Comm. in Epp. Pauli, item in Epp. Canonicas, &c. Philosophus suo tempore celeberrimus, Trithem. Faber ingeniorum appellari volebat, quum in omni ferè doctrinae genere ad docendum aptissimus haberetur. A Lutherana doctrina non procul abfuit, ita ut in ea suspicione senex moreretur, P. Iov. in Elog. Vir. doct. c. 121. Vide etiam Hubert. Thom. Leod. Spond. A. C. 1525. n. 15. Thuan. Hist. l. 17. &c.


IACOBUS Fayus, celebris Sec. Praet. Scaevola S. Marth. Elog. l. 4.


IACOBUS Fornerius, vide Benedictus XII.


IACOBUS Foroiuliensis, Medicus insignis, A. C. 1430. In Hippocratis aphorismos, Galenum &c. commentatus.


IACOBUS de S. Georgio, Card. Bonifacii VIII. nepos, scripsit de Iubilaeo.


IACOBUS Gohorius, Parisinus, auctor Hist. Peruvianae, scripsit de usu & mysteriis notarum, &c. A. C. 1550.


IACOBUS Gopilius, Medicus celebris, eodem tempore; scripsit varia. Bibliothecâ à militibus direptâ, prae moerore Obiit. San Marth. Elog. l. 2.


IACOBUS Gordonum, Iesuita Scotus, à Confessionibus Lud. XIII. Chronologiam & Comm. in Scripturam 3. volum. Fol. edidit. Obiit A. C. 1641. Alius, in Controversiis subactus, Obiit Parisiis A. C. 1620.


IACOBUS Gretserus, Iesuita Germanus, varia edidit.


IACOBUS Gruitroedus, Carthus. auctor 27. tractatuum. Petreius B. C. Obiit. A. C. 1472.


IACOBUS Guisius, Auctor Chronici & Ann. Hannoniae. Obiit A. C. 1348.


IACOBUS de Hauteville, in dioecesi Mogunt. eruditione insigni praeditus. A. C. 1360.


IACOBUS Hieronymus, Carthus. Parisinus, auctor Hecatostichi, s. apologiae Brunonis. A. C. 1530. Simler. in Bibl. Gesn. Epit.


IACOBUS Hollerius, Stampensis, Medicus insignis, Sec. Praet. Thuan. Hist. l. 32. San Marth. in Elog. l. 2.


IACOBUS Iunter Butch, Carthus. Germ. Auctor 75. tractatuum, Obiit A. C. 1466. Petreius in Cat.


IACOBUS Iusti, Catalaunus, ex praecipuis Beguardorum capitibus; Conc. Viennensi condemnatus. A. C. 1311.


IACOBUS Kebelius, Germanus, scripsit de Astrolabio, de Arithmetica, &c.


IACOBUS Latomus, Doctor Lovaniensis, celebris inter suos. Obiit A. C. 1544. Opera eius nepos cogn. edidit, A. C. 1550. Swertius, &c.


IACOBUS Laurentius, Amstelodamo Batavus, floruit A. C. 1641. Eius extant: Expositio Historiae Iosephi: S. Paulus δυσνόητος: Comm. in Epp. Iacobi, Petri, & c. 3. pr. Apocalypseos.


IACOBUS Ludovicus, vide Ludovicus.


IACOBUS Ludov. Strebaeus, Gallus, à Scaevola San Marth. Elog. l. 1. laudatus.


IACOBUS Magnus, Doctor celebris, Tolosae floruit, A. C. 1415.


IACOBUS Malvetius, Medicus & Historicus Brixiensis, A. C. 1432.


IACOBUS Mangotus, à Scaev. San Marth. Elog. l. 3. laudatus.


IACOBUS Massonius, scripsit concordiam Platonis, & Aristotelis: Thomae & Scoti, comm. in Dantem, &c.


IACOBUS Mauritius, Carthus. Parisinus scripsit, A. C. 1602.


IACOBUS Menochius, Ticinensis, IC. inclytus. A. C. 1580.


IACOBUS Middendorpius, Oldenzilâ oriundus, scripsit libb. 8. de Academiis orbis universi, de vita Coenobiali, &c.


IACOBUS Mycillus, Argentinensis, quia in iuventute sua Mycillum dialogi Lucianei, cui tit. Somnium, vel Gallus, pulchrè repraesentavit, sic dictus. Scripsit A. C. 1530. varios libros Mathematicos. Praeceptor illustrium discipulorum, & Pater duorum filiorum, quorum alter IC. celebris. Voss. de Scientiis Mathem.


IACOBUS Mosander, Flander, Carthus. celebris.


IACOBUS de Nisibe, cogn. Sapiens, Ep. urbis huius, in Mesopotamia. Zelo pro orthodoxia, & tolerantia malorum inclytus. Interfuit Conc. Niceno: Nisiben contra Persas tuitus est. A. C. 350. In Syriaca lingua varios scripsit Comm. Gennad. c. 1. de Viris Illust. Theod. in eius vita. Theodoret. l. 2. Hist. Hier. in Chron. &c.


IACOBUS Palaeologus, ex Imperatoria stirpe, Romam venit, Iacobinus ibi factus. Inde per Germaniam, in Poloniam delatus, Arianis se iunxit, plurimis in Moravia, quò missus erat, seductis. Maximiliani II. iussu captus, A. C. 1575.


IACOBUS Pamelius, Brugensis, operibus suis, notis inprimis in Tertullian. Cyprian. &c. nomen immortale promeritus. Obiit A. C. 1587. Swert. in Athen. Belg. Val. Andreas, in Bibl.


IACOBUS Pantaleon, Tercensis, vide Urbanus VIII.


IACOBUS Pellio, Coenomanensis, Mathematicus, Medicus & Poëta. Scripsit varia, Sec. Praet.


IACOBUS Perezius, aliàs Iacobus de Valentia, scripsit in Psalmos, Canticum, &c. contra Iudaeos, &c. Obiit A. C. 1491 Thomas de Herrera, Simler. Morer. Dict. Hist.


IACOBUS Philippus de Foresta, dictus Bergomas, Eremita, Innoc. VIII. gratus. Auctor Chronici, A. M. C. usque ad A. C. 1503. cum tit. Supplementum Chronicorum, s. Supplementum Supplementi, libb. 16. Item, libri de matronis Christianis ill. Item Confessionalis s. Interrogatorii. Sabellic. Voss. &c. Obiit A. C. 1515. Aet. 85.


IACOBUS Picolomineus, Lucensis Card. scripsit Historiam & Epistolas. Obiit A. C. 1489. Voss. de Hist. Lat. l. 3.


IACOBUS Raimolanus, Carmelita Gandav. Mathematicus Poëta & Orator, Obiit Romae, A. C. 1508.


IACOBUS Rammingus, Mathemat. Scripsit de aedificiis & Architectura.


IACOBUS Ravanus, Lotharingus, Iurisconsultus, disputationum Scholasticarum, in Iure, auctor, A. C. 1300. Forsterus, Hist. Iur. civ. Rom. l. 3. c. 22.


IACOBUS Romanus, Iacobinus, scripsit de victoriis, de persecutionibus, &c. Leander Alb. l. 4. de V. I. O. P.


IACOBUS Rosius, auctor Ephemeridum celebris. Voss. de Mathem. c. 68. §. 27.


IACOBUS Sadoletus, Mutinensis, fil. Ioh. IC. inclyti, Graecè Latineque doctissimus, Nicolai Leoniceni in Philos. discip. Theologus, Orator, Philosophus, Poëta celebris, Ep. Carpentoractensis, Franc. I. gratus, missus à Paulo III. in Galliam ad Regem hunc permovendum, ut cum Car. V. pacem iniret, Card. factus, A. C. 1534. Parmae pace conclusâ inter Imp. & Papam, scripsit Orationem de bono Pacis. Obiit Romae A. C. 1547. Aet. 70. Edidit libb. 16. Epistolarum, Orationes, Poëmata, interpretationem in Psalmos, & Epp. Paulinas, de Philosophica consolatione & meditatione in adversis, de liberis rectè instituendis, de Philosophiae laudibus, &c. Eximium suae aetatis decus, Erasmo: Vir doctissimus & Ciceronis imitator non vulgaris, Gesnero. Orator aevi sui uberrimus, aliis: Maximi fecit Ioh. Oecolampadium, Eccl. Basil. Reformatorem, quem utinam, dicere solitus erat, extinctum possem, iure dolere; sic enim literae & doctrina hominis postulabant. Videatur Bembus, Thuan. Iov. Morer. Dit. Hist. &c.


IACOBUS Salianus, Avenionensis Iesuita, Auctor Ann. V. T. Obiit Lutetiae, A. C. 1650. De eo sinistrè admodum iudicat Montacutius in appar. cùm ait: Voluminosus ille Chrono-rhapsodus exscripsit undecunque collecta & arrosa, sine delectu plerunque ac iudicio è Lyrano, Abulensi, Carthusiano, Iosepho, Hebraeorum Chronologia, more solenni: quippe se professus est Iosepho adversarium, omnia depravat, & pervertit, in sensum certè vertit deteriorem, &c.


IACOBUS de S. Martha, Medicus insignis.


IACOBUS Sannazarius, ad imitationem Pontani, qui Ioviani cogn. assumpsit, Actius Sincerus Sannazarius Parthenopaeus dici voluit. Poëta eximius, scripsit libb. 3. de partu Virginis, Lamentationem de morte Christi, cum Eclogis. Ferd. iun. Neapol. Regi gratus & fidus. Obiit A. C. 1530. Aet. 73. Ioh. Bapt. Crispus in vita eius, A. C. 1593. P. Iov. in Elog. Doct. c. 80. Lilius Girald. in Dial Poët. Voss. de P. L. C. Scalig. &c.


IACOBUS Schegkius, Medicus & Philosophus Tubingensis, libris magno numero editis celebris. Melchior Adami in vitis Medic. Germ.


IACOBUS Schmidelinus, seu Andreae, Theologus Luth. cum Brentio & Flaccio, dogma de Ubiquitate corporis Christi, quod Academia Wittebergensis & Lipsiensis oppugnabant, acriter ursit, cùm vehementis ingenii esset, Wittebergensium sententiam pro Mahometana habere se dicens. Hinc lites coram Aug. Electore, delationes, conventus, tandem Torgae formula Concordiae conscripta, cui qui subscribere renuebant, sub custodiam missi, extrà fines eiecti, &c. Haec Bergensi, postmodum Monasterio, A. C. 1577. à Smidelino, Musculo, Selneccero, Chemnitio, Chytraeo & Cernero solenniter stabilita ac promulgata, omnibus Ecclesiis diversum sentientibus anathema dixit, plurimis Principibus attonitis, Friderico Daniae Rege subscriptionem suis prohibente. Ad extremum ipsi Electori exosus, Decessit. A. C. 1589. Postquam & cum Beza, irrito successu, collocutus esset.


IACOBUS Sirmondus, Arvernus, Iesuita, Confessionarius Lud. XIII. scriptis celebris. Obiit A. C. 1651. Aet. 90.


IACOBUS Spiegelius, IC. Carolo V. & Ferd. I. à consiliis. Nepos B. Rhenani ex sorore.


IACOBUS Spifamus, Parisinus, Ep. Niverniensis, Genevam se recepit, A. C. 1559. ubi quid inter illum & Calvinum contigerit, Vide apud Bulling. l. 1. Hist. sui temp.


IACOBUS Sprengerus, Iacobinus, eruditione excellens. A. C. 1490.


IACOBUS Suedericus, Francisc. de origine Ordinum sacrorum, scripsit, A. C. 1439. Simler. in Bibl.


IACOBUS Suffrenus, Confessionarius Mariae de Medicis Reginae. Asceticorum variorum auctor, Obiit A. C. 1641.


IACOBUS de Susato, Dominicanus, auctor Chronici, &c.


IACOBUS Sylvius, Ambianus, Medicus celebris, scriptis immortale nomen meruit. Sed Galeno & avaritiae nimium litavit. unde versus:

Sylvius hîc situs est, gratis qui nil dedit unquam,
Mortuus & gratis quòd legis ista, dolet.

Obiit A. C. 1555. Aet. 63. San. Marth. Elog. l. 1.


IACOBUS Ticinensis, vulgò Card. Papiensis: scripsit Epistolas & Historiam sui temporis. Pio II. gratus. Volaterram patriam habuit, ab imperito Medico necatus. Paul. Iov. in Elog. c. 20. Leand. Alb. descr. Ital.


IACOBUS Tussanus, Remensis, Graecè doctissimus, sub Franc. I. Thuan. Hist. l. 3. San Marth. & Paul. Iov. in Elog.


IACOBUS de Viss, de Itro, Gallus, Archiep. Hydruntinus, Card. à Clem. VII. creatus, A. C. 1375. postquam à Greg. IX. Patr. Constantin. pro Latinis dictus esset, Macario à Graecis Philotheo surrogato.


IACOBUS Viterbiensis, Archiep. Neapolit. magni nominis. A. C. 1310.


IACOBUS Vitriacensis, Ep. Ptolemaidis Card. & Legatus in Gallia ac Oriente, scripsit inter alia, Historiam Or. & Occ. libb. 3. Librum contra Saracenos, &c. Obiit Romae, A. C. 1244. Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. 57. Morer. Dict. Hist.


IACOBUS de Voragine, Archiep. Genuensis, primus Biblia Italicè vertit, Chronicon Genuense scripsit; auctor Legendae aureae, quam scriptam esse ab homine ferrei oris, plumbei cordis, dicere solebat Claudius Espensaeus, Theologus Sorbon. ex Ludovico Vive. Obiit A. C. 1294. Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. 60. Morer, Dict. Hist.


IACOBUS Usserius, Dublino Hibernus, nat. A. C. 1580. clarâ familiâ, Cancellarius Patritii Dubliniensis, Archiep. Armachanus, & totius Hiberniae, post avunculum Henr. Primas. Eius extant, Chronologia V. T. Fol. Ann. N. T. Fol. Tractatus de Cainane Quart. Syntagma de Gr. LXX. Interpretum versione, Quart. &c. Obiit A. C. 1655. Vastae lectionis, & eruditionis Theologus, inque Eccl. Antiquitate versatissimus, Voetio. Eruditione, & pietate & scriptis inprimis, clarus, Bertio. Acatholicorum doctissimus, Fitz-Simondo P. Insignis Calvinista Hibernus, Moranesio in Anti-iansenio. Vide Bernard. in eius vita.


IACOBUS Wimphelingus, Selestadiensis, Professor Heidelberg. Theologus, Orator, Philosophus, Poëta & Historicus, scriptis clarus. Sub initium Sec. 16. floruit. Gesn. Bibl. Paul. Langius in Chron. Citizensi, p. 886. Lil. Giraldus, dial. 2. de Poët. Voss. &c.


IACOBUS Zabarella, Patavinus, Philosoph. celebris, Obiit A. C. 1589.


IACOBUS Zanzalus, vide Iacobitae. Nempe Iacobus hic Theopaschitarum & Monophysitarum haeresin, imprimis apud Syros ac in Or. propagavit, ibique amplissimam hanc sibi sectam constituit. Sed & ab eodem dimanavit portentosa Armeniorum secta, ex Arianismo, Apollinarismo, Marcionismo, aliisque haeresibus consarcinata, de qua suprà aliquid diximus.


IACOBUS Zenus, Venetus, Ep. Patavinus, vitas Paparum condidit. Obiit A. C. 1476. Iac. Bergomensis, l. 15. &c.


IACOBUS Zieglerus, Mathematicus, Astrologicos, Geographicos, &c. tractatus edidit.


IACOBUS, Gall. IAQUES, minutior moneta, cuius mentio in Foris Beneharn Rubr. de Peages art. 12. & in Consuet. Solensi tit. 7. art. 4. Jakes moneta, incertum an Anglica: occurrit etiam sub Henr. IV. apud Vilhelmum Stanford. de Placitis Coronae l. 2. c. 30. C. du Fresne in Gloss. Richelieto nomen quoque monetae est aureae Anglicae 14. libris Gall. 10. sol. aestimatae &c.