Vide: |
Haec pagina sine abbreviaturis |
Haec pagina transscripta |
Questio Undecima | Questio Tredecima |
[ 53 ]DEinde
conderandū
eſt
e
ia
ꝑmione
iuina.
circa
quā
quatuoꝛ
runt᷑
Pꝛimo
an
neceariū
t
iam
ꝑmionem
ad
maleficialē
effectū
cōcurrere.
Secūdo
eus
iuſte
ꝑmittit
creaturam
ex
natura
peccabilē
etiam
actū
maleficialē
⁊
alia
hoꝛrēda
flagitia
perpetrare
alijs
uab
ꝑmionibus
pꝛeſuotis.
Tercō
maleficioꝝ
flagitia
cūcta
mala
eus
fieri
ꝑmittit
excedunt.
Quarto
qᷓliť
hec
materia
t
ꝉo
publicāda.
CJrca
terciū
pꝛincipale
huius
p͛me
partis
tangens
iuinā
ꝑmioneʒ
queritur.
An
iuinā
ꝑmionē
in
his
oꝑibus
maleficoꝝ
cōmendare
ita
t
catholicū
eius
ootū.
ſ.
redarguere
illaʒ
omnino
t
hereticū.
⁊
arguitur
nō
t
hereticū
aerere.
eus
tantam
poteſtatē
nō
ꝑmittat
iabolo
in
hmōi
maleficijs.
refutare
e
illa
in
contumeliam
creatoꝛis
poſſunt
cedere
eſt
catholicū
⁊
non
hereticū.
Sʒ
aerere
iabolo
nō
permittatur
talis
poteſtas
nocendi
hominib
ē
catholicuʒ.
ꝓbatur.
quia
ootum
aerere
videtur
cedere
in
cōtumeliam
creatoꝛis.
Nam
ſeq͛tur
nō
oia
nt
ſubiecta
iuine
ꝓuidentie
eo
ois
ſapiens
pꝛouiſoꝛ
excludit
efectū
⁊
malū
quantum
poteſt
ab
his
quoꝝ
curam
gerit.
Cū
aūt
ea
que
ꝑ
maleficia
fiūt
a
eo
ꝑmittūtur
ab
eo
nō
excludūtur.
⁊
ab
eo
nō
excludūtur
nō
erit
ſapiens
ꝓuiſoꝛ
ipſe
eus
⁊
c
nō
ſubſunt
omnia
ſue
ꝓuidentie.
q
quia
falſum
ē
ideo
hoc
falſum
eus
ꝑmittat.
Pꝛeterea
ille
aliquid
ꝑmittit
fieri
q
poet
impedire
vellet
aut
non
poteſt
impedire
etiam
vellet.
ſed
neutrū
illoꝝ
eo
poteſt
cōuenire.
Nō
pꝛimū
qꝛ
talis
iudicatur
inuidus.
nō
ſcm
quia
talis
iudicat᷑
impotēs.
Tūc
ritur
incidentaliter.
hoc
maleficiū
petro
accidit
⁊
eus
potuit
impedire
⁊
nō
fecit.
ergo
eus
ē
inuidus
ſeu
nō
habet
curam
e
oib.
Si
ꝟo
nō
potuit
impedire
etiā
vellet
tūc
nō
eſt
omnipotēs
oīa
cut
incōueniēs
ē
aerere.
ſ.
eū
nō
habere
curā
oīm
⁊c̈.
g̊
⁊
hoc
maleficia
ex
ei
permione
ↄtingūt.
Pꝛeterea.
q͛cū
imittit᷑
bi
⁊
ē
s
actuū
ſuoꝝ
nō
ſubeſt
ꝑmioni
aut
ꝓuidētie
alicuiꝰ
gubernātis.
ſed
hoīes
biiis
imittūtur
a
eo
m
illud
Ecc̈i.
xv.
Deꝰ
ab
initio
cōſtituit
hoīem.
⁊
reliq͛t
eū
in
manu
conlij
ſui.
ſpāliter
etiā
mali
in
ſuis
oꝑib
relinquūtur
m
illud.
Dimit
eos
ſcm
ederia
coꝛdis
eoꝛū.
igit᷑
nō
oia
mala
iuine
ꝑmioni
ſubdūtur.
Pꝛeterea
Augꝰ.
icit
in
[ 54 ]Encheri.
cut
etiam
pħus
in.
ix.
metħ.
Melius
ē
dam
neſcire
ᷓ
ſcire
vt
vilia.
ſed
oe
q
ē
melius
ē
eo
attribuendū.
ergo
eꝰ
non
impedit
ſe
e
illis
vilimis
maleficoꝝ
oꝑibus
vt
illa
permittat
vel
nō.
Ad
idē
apꝉs.
ij.
Coꝛintħ.
ix.
Nō
eſt
eo
cura
e
bob.
⁊
eadē
rōne
e
alijs
irrōnalib
creaturis.
v
q
maleficiatur
vel
nō.
nō
eſt
eo
cura.
nec
etiā
eius
ꝑmioni
ex
eius
ꝓuidentia
ꝓcedit
ſubdūtur.
Pꝛeterea
ex
necetate
cōtingunt
ꝓuidam
permionem
nō
requirūt
cut
nec
pꝛudentiā.
patet
hoc
ꝑ
pħm
in.
vi.
ethi.
Pꝛudentia
ē
recta
ratio
contingentiū
e
quib
ē
conliū
⁊
electio.
ſed
plures
effectus
maleficiales
ex
necetate
cōtingūt.
puta
q
ex
aliqua
cauſa
⁊
influentia
coꝛpoꝛū
celeſtiuʒ
accidunt
infirmitates
vel
aliqua
alia
nos
iudicamꝰ
maleficia
v
nō
ſemꝑ
ſubduntur
iuine
permioni.
Pꝛeterea
ꝑmione
iuina
homines
maleficiātur
tūc
ritur.
Cur
potius
ſuꝑ
vnū
ᷓ
ſuꝑ
aliū.
Si
icatur
ter
peccata.
magis
abundāt
in
vno
ᷓ
in
altero.
hoc
videtur
ee
falſum
qꝛ
tunc
maioꝛes
peccatoꝛes
amplius
maleficiarētur.
cuius
cōtrariū
um
aaret
eo
minus
in
mūdo
cut
puniūtur
Juxta
illud.
Bene
eſt
oib
q͛
uaricant᷑
ita
etiā
maleficiātur.
Patet
eni
ex
eo
innocentes
pueri
⁊
alij
iuſti
amplius
maleficiuntur.
Sed
ↄtra
eus
ꝑmittit
licet
nō
velit
malum
fieri
⁊
hoc
ter
ꝑfectionē
vniuer.
Dionius.
iij.
ca.
e
i.
no.
Erit
malū
ad
oes
id
ē
ꝑfectionē
vniuer
ↄferēs.
⁊
Augꝰ.
in
ench.
Ex
oib
bonis
⁊
malis
cōſtit
vniuertatis
admirabilis
pulcritudo.
Jnquātū
etiam
illud
q
malū
icit᷑
bene
oꝛdinatum
⁊
in
loco
ſuo
potū
eminentius
cōmendat
bona
⁊
illa
magis
placeant
⁊
laudabilioꝛa
nt
ū
cōparant᷑
malis.
Jtem
ſctūs
Tho.
impꝛobat
opinionē
illoꝝ.
licet
eus
nō
velit
mala
qꝛ
ne
creatura
aliqua
aetit
malū
ue
aetitu
naturali
ue
animali
ue
intellectuali
que
ē
volūtas
cuius
obiectū
eſt
bonū.
vult
t
mala
ee
vel
fieri.
hoc
icit
ee
falſum.
qꝛ
eus
ne
vult
mala
fieri
ne
vult
mala
nō
fieri.
ſed
vult
ꝑmittere
malū
fieri
⁊
hoc
eſt
bonū
ter
ꝑfectionē
vniuer.
Quare
aūt
t
erroneū
icere.
Deus
vult
mala
ee
vel
fieri
ter
bonū
vniuer
icit.
Quia
nihil
ē
iudicandū
bonū
ni
ſcm
id
q
competit
ei
ꝑ
ſe
⁊
nō
per
accidēs.
cut
virtuoſus
iudicat᷑
bonus
in
intellectuali
creatura
⁊
nō
animali.
Malū
aūt
nō
oꝛdinatur
ad
bonū
ꝑ
ſe
ſed
ꝑ
accidēs.
qꝛ
pꝛeter
intētionē
eoꝝ
q͛
malū
oꝑātur
reſultat
bonū.
cut
ter
intentionē
maleficoꝝ
aut
pꝛeter
intentionē
tirannoꝝ
fuit
ex
eoꝝ
perſecutōne
clareſceret
patiētia
martyrū.
Ro.
Queſtio
quanta
vtilioꝛ
ad
dicandū
tanto
etiam
ifficilioꝛ
ad
intelligendū
exiſtit.
Eſt
e
inter
argumenta
hoc
cipuū
nō
tam
laicoꝛū
ᷓ
⁊
quoꝛūdam
ſapientū.
Maleficia
tam
hoꝛrēda
vt
ſuperius
tacta
ſunt
non
permitti
a
eo
cauſas
iuine
ꝑmionis
huius
ignoꝛātes.
ex
qua
etiā
ignoꝛantia
qꝛ
malefice
nō
ſuꝛimūtur
ꝑ
vltionem
ebitam
iam
totā
xianitatem
epopulare
vidētur.
vt
ergo
ad
vtran
viā
iuxta
theologoꝝ
ſententiā
octo
⁊
indocto
ſatiſfiat
ꝑ
iſcuones
uaꝝ
ifficultatū
eſt
reſpondendū
⁊
pꝛimo.
Ꝙ
mūdus
iuine
ꝓuidentie
ita
ſubiacet
ie
īmediate
oīb
pꝛouidet.
Secūdo
vniuertatē
maloꝛū
fiūt
ue
in
malis
culpe
ue
pene
ue
amni
ex
uab
pꝛimis
ꝑmionib
circa
caſum
angeloꝝ
⁊
pꝛimoꝝ
parentuʒ
iuſte
ꝑmittit.
vnde
et
patebit
in
his
iffidere
ꝑtinaciter
herem
ſapit
cū
erroꝛib
infideliū
talis
ſe
implicat.
Quo
ad
pꝛimū
notandū.
ſuoto
illo
pꝛouidentia
eo
cōueniat.
Juxta
illud
Sapien.
xiiij.
Tu
auteʒ
pater
gubernas
oīa
pꝛouidentia.
opoꝛtet
etiam
aerere
omnia
nt
ita
ſubiecta
ſue
pꝛouidentie
etiā
oib
immediate
pꝛouideat
quod
vt
pateat
oſtēdamus
pꝛimo
per
repꝛobationem
cuiuſdam
cōtrarij
erroris.
Nam
ſuꝑ
illud
Job.
xxij.
Nubes
latibulum
eius
⁊
circa
cardines
celi
perambulat
nec
noſtra
conderat.
Quidā
opinati
fuerunt
iuxta
octrinam
ſancti
Tho.
i.
parte.
q.
xxij.
Ponere
tantummō
incoꝛruptibilia
ſubiacere
iuine
pꝛouidētie.
pꝛout
ſunt
ſubſtantie
ſeparate
⁊
coꝛpoꝛa
celeſtia
cum
ſpeciebus
rerum
inferioꝛum
que
etiam
ſunt
incoꝛruptibilia.
Jndiuidua
vero
ſpecierum
qꝛ
ſunt
coꝛruptibilia
icebāt
nō
ſubiacere.
U
c
iuine
pꝛouidentie
icebāt
ſubiacere
oīa
inferioꝛa
que
in
mundo
aguntur.
in
vniuerſali
tantū
⁊
non
in
particulari
ſeu
ngulari.
Sed
quia
hoc
alijs
videbatur
inconueniēs.
vt
e
homine
nō
eet
amplioꝛ
eo
cura
ᷓ
e
alijs
animalibus.
Jdeo
rabbi
moyſes
volēs
mediū
tenere
ixit
concoꝛdando
cū
pꝛimis.
Coꝛruptibilia
oia
cut
ſunt
indiuidua
rerum
omnino
non
ſubiacere
iuine
gubernationi
ſed
tantūmodo
vniuerſalia
⁊
alia
tacta
ſunt.
Hominem
vero
ab
illa
generalitate
coꝛruptibiliū
excepit.
⁊
hoc
pꝛopter
ſplendorem
intellectus
quo
participant
cum
ſubſtātijs
ſeparatis.
⁊
c
m
iſtam
opinionem
q͛cquid
hominibus
accideret
in
maleficijs
eet
ex
permione
ei
non
autem
quicq͛d
animalibus
aut
alijs
terre
frugib
eueniret.
Et
hec
opinio
licet
t
veritati
inquioꝛ
ᷓ
illa
que
[ 55 ]omnino
pꝛouidentiam
ei
e
reb
mundi
negabat
aerens
mūdum
caſu
ee
factum
cut
fuerunt
Democritus
⁊
epicuri.
tamē
etiā
nō
caret
magna
faltate
eo
necee
ē
icere
oīa
iuine
pꝛouidentie
ſubiacere.
nō
in
vniuerſali
tantū
ſed
etiam
in
particulari.
vt
non
ſolū
maleficia
hominū
ſed
⁊
iumentoꝝ
⁊
terre
frugum
ex
iuina
⁊
pꝛouida
ꝑmione
eueniūt
quod
c
patet.
Ad
tantum
ſe
extendit
pꝛouidentia
⁊
oꝛdinantia
rerum
in
finem
quantū
ia
cauſalitas
ſe
extendit.
cut
a
mili
in
rebus
alicuius
ominio
ſubiectis
que
intātuʒ
ſubiacent
eius
pꝛouidentie
inquantum
bi
exiſtunt
ſubiecte.
Cum
autem
cauſalitas
ei
que
eſt
pꝛimū
agens
extendit
ſe
ad
omnia
entia
non
ſolum
quantum
ad
pꝛincipia
ſpeciei
ſed
etiam
quātum
ad
pꝛincipia
indiuidualia
⁊
non
ſolum
incoꝛruptibiliū
ſed
etiam
coꝛruptibilium.
Jdeo
cut
omnia
habent
ee
a
eo
ita
omnia
ſunt
pꝛouiſa
ab
eo
id
eſt
ad
aliquem
finem
oꝛdinata.
Et
hoc
tangit
apoſtolus
ad
Roma.
xiij.
Que
a
eo
ſunt
oꝛdinata
ſunt.
qua
icat.
Sicut
oia
a
eo
ſunt.
ita
etiam
omnia
ab
io
oꝛdinata
ſunt.
⁊
ꝑ
conſequens
pꝛouidentie
eius
ſubiecte.
quia
ꝓuidentia
ei
nihil
aliud
ee
noſcitur
ᷓ
ratio.
id
eſt
cauſa
oꝛdinis
rerū
in
finem.
Omnia
ergo
inquantū
participant
e
ee
intantū
etiā
ſubduntur
iuine
pꝛouidētie.
Jtem
eus
oia
cognoſcit
non
ſolum
in
vniuerſali
ſeu
vniuerſalia
īmo
⁊
in
particulari
ſeu
particularia.
Et
cum
ei
cognitio
cōparatur
ad
res
creatas
cut
cognitio
artis
ad
artificiata.
Jdeo
cut
omnia
artificiata
ſubdūtur
oꝛdini
⁊
pꝛouidētie
artis
ita
oia
ſubdūtur
oꝛdini
⁊
pꝛouidētie
ei.
Sed
qꝛ
per
hec
non
ſatis
fit
vt
intelligatur
eus
iuſte
permittat
mala
fieri.
⁊
maleficia
in
mūdo
licet
intelligamus
hoc
ie
t
ꝓuiſoꝛ
omnia
gubernans
q
quia
conceditur
ideo
etiam
eberet
oe
malum
ab
his
quoꝝ
curam
gerit
excludere.
Jnter
homīes
e
videmus
ita
fieri
ſapiens
ꝓuiſoꝛ
excludit
efectum
⁊
malū
quantū
poteſt
ab
his
q̊rum
curam
gerit.
ideo
ad
intelligenduʒ
iſta.
cur
non
omnia
mala
eus
excludit.
Notandum
aliud
eſt
loqui
e
ꝓuiſoꝛe
particulari
⁊
aliud
e
pꝛouiſoꝛe
vniuerſali.
Pꝛouiſoꝛ
e
particularis
necee
habet
malum
excludere
quātum
poteſt
quia
non
poteſt
ex
malo
elicere
bonū.
Deus
aūt
cum
t
vniuerſalis
ꝓuiſoꝛ
totius
mūdi
⁊
poteſt
ex
particularibus
malis
plurima
bona
elicere
cut
ex
ꝑſecutione
tyrannoꝝ
patientia
martyrum.
⁊
ex
operibus
maleficoꝝ
purgationem
ſeu
ꝓbationeʒ
fidei
⁊
iuſtoꝝ
vt
patebit.
Jdeo
non
habet
eꝰ
oia
mala
impedire
ne
multa
bona
eee
cōtingat
vniuerſo.
U
Auguſtinus
in
encher̄.
Adeo
miſericoꝛs
eſt
omnipotens
eus
nō
neret
aliquod
malum
ee
in
operibus
ſuis
ni
adeo
eet
omnipotens
⁊
bonus
vt
benefaceret
etiam
e
malo.
Et
huius
exemplū
etiam
habemus
in
actionib
rerum
naturaliuʒ.
Nam
coꝛruptiones
⁊
efectus
qui
accidunt
in
reb
naturalib.
licet
nt
contra
intentōnē
nature
particularis
illius
videlicet
cui
talis
coꝛruptio
contingit
vt
fur
ſuſpendatur
vel
animalia
in
cibū
hominis
occidātur.
ſunt
tamē
e
intentione
nature
vniuerſalis.
vt
videlicet
conſeruantur
homines
in
vita
⁊
ī
bonis
vt
⁊
c
bonū
vniuer
conſeruetur.
vt
e
ſpecies
rerum
conſeruantur
opoꝛtet
vt
coꝛruptio
vnius
t
conſeruatio
alterius.
Occiones
enim
animaliū
conſeruat
vitaʒ
leonum.
¶ Declaratur
ſuper
permionem
iuinam
eus
non
potuit
cōferre
creature
vt
ex
natura
eet
impeccabilis.
QUo
ad
ſecundum
vniuertatem
maloꝝ
ue
in
culpis
ue
in
penis
iuſte
eus
permittat
⁊
pꝛeſertim
iā
refrigeſcente
⁊
mundo
ad
occaſum
eclinante
eclaratur
ex
uabus
otionibus
neceario
pꝛeſuonēdum
quarum
pꝛima
eus
nō
poteſt
facere
ue
melius
vt
cū
timoꝛe
ei
loquamur.
non
eſt
pobile
vt
natura
creata
vt
eſt
homo
vel
angelus
haberet
hoc
ex
conditione
ſue
nature
peccare
non
poet.
Secūda
eus
iuſte
permit
hominem
peccare
vel
temptari.
quibus
ſtantibus
cum
ad
iuinā
pꝛouidentiam
pertinet
vt
vnaque
creatura
in
ſua
natura
relinquatur
icere
opoꝛtet.
ex
pꝛemis
impobile
eſt
eus
non
permittat
maleficia
fieri
virtute
emonū.
Et
pꝛimū
quidem
non
fuit
pobile
creature
cōmunicare
peccare
non
poet
ex
conditione
nature.
oſtēditur
a
octoꝛe
ſancto
in.
ij.
i.
xxiij.
ar.
i.
quia
hoc
fuiet
ↄmunicabile
alicui
creature
eus
vti
communicaet
eo
omnes
alie
cōmunicabiles
bonitates
⁊
ꝑfectōnes
creaturaꝝ
ſunt
communicate
ſaltim
in
genere
vt
vnio
ꝑſonalis
uaꝝ
naturaꝝ
in
xo.
maternitatis
⁊
virginitatis
in
maria.
vnio
gratuita
in
viatoꝛibus.
vnio
beatifica
in
electis
⁊
c
e
alijs.
Cū
ergo
nō
legimus
hoc
alicui
creature
cōicatuʒ
quia
nec
homini
nec
āgelo.
iuxta
illud.
Et
in
angelis
ſuis
reerit
pꝛauitatē.
certuʒ
ē
homī
a
eo
nō
pōt
cōicari
hoc
ex
natura
t
impeccabilis
licet
hoc
ꝑ
gr̄am
inueniāt.
Secundo
ad
[ 56 ]idem
qꝛ
eet
cōmunicabile
⁊
non
cōicaret᷑
vniuerſum
nō
eet
ꝑfectum.
cuius
ꝑfectio
in
hoc
cōſtit
vt
oes
bonitates
creaturarū
cōmunicabiles
in
genere
nt
cōicate.
Nec
valet
argumētū
eus
cū
t
ſumme
potēs
⁊
alias
ad
ſuaʒ
militudinē
hoīes
et
āgelos
creauit
etiam
hoc
conferre
potuerit
creatura
ex
conditione
ſue
natrue
haberet
peccare
non
poet.
Uel
etiā
faceret
vt
habitus
ille
gratie
q͛
ↄfirmationem
in
bono
cauſat
eet
pars
eentialis
nature
āgeli
vel
homīs
vt
c
ſcm
naturale
ſuū
pꝛincipiū
⁊
naturalē
ↄditionem
haberet
ↄfirmationē
in
bono.
vt
peccare
nō
poet.
Nam
pꝛimū
argumentū
nō
cōcludit.
qꝛ
licet
eus
t
ſumme
potēs
cut
⁊
ſumme
bonus
nō
tamē
hoc
cōferre
pōt
nō
ex
imꝑfectione
ſue
potentie.
ſed
ex
imꝑfectōne
creature.
imperfectio
cōderatur
pꝛimo.
hoc
recipere
nō
poteſt
nec
potuit
homo
vel
āgelus.
Ratio
qꝛ
cū
t
crtatura
ee
ſuum
ependet
a
creatoꝛe.
cut
cauſatū
a
cauſa
ſui
ee
⁊
creare
eſt
aliquid
ex
nihilo
facere
ideo
bi
relinq͛tur
eficit.
ↄſeruatur
aūt
ᷓdiu
cauſe
influentiam
recipit.
Exemplū
vis
e
candela
tādiu
lucet
ᷓdiu
habet
cerā.
Quo
ſtante
notuʒ
ē
eus
creauit
hominē.
⁊
reliquit
eū
in
manu
cōlij
ſui.
Ecc̈i.
xvij.
Et
militer
angelū
a
pꝛincipio
creatōnis.
Et
hoc
factū
eſt
ꝑ
liberū
arbitriū
cuius
cut
ꝛiū
eſt
facere
vel
obmittere
ita
ꝛiū
eſt
a
ſua
cauſa
recedere
⁊
nō
recedere.
Et
qꝛ
hoc
ē
poe
peccare:
poe
ex
libertate
arbitrij
a
eo
recedere.
iō
non
potuit
hoc
homo
vel
angelus
reciꝑe.
nec
ei
potuit
a
eo
cōicari
vt
ex
natura
haberet
libertatē
arbitrij
⁊
etiā
ex
natura
haberet
nō
poe
peccare.
alia
imꝑfectio
ex
qua
hoc
non
potuit
homini
vel
angelo
cōicari
eſt.
qꝛ
implicat
ↄtradictōnem
quia
in
ſe
nō
ſunt
factibilia
icimus
eus
nō
poteſt
illa
facere.
Sed
potius
icendū
creature
non
pt
iſta
recipere.
vt
videlʒ
aliq͛d
t
viuū
⁊
moꝛtuū
mul
⁊
ſemel.
Jta
etiā
implicat
vt
aliq͛s
habeat
libeꝝ
arbitrium
ex
quo
pot
cauſe
ſue
inherere
vel
nō
inherere
⁊
pot
nō
peccare
qꝛ
nō
poteſt
peccare
nō
t
cauſe
ſue
nō
inherere
cū
peccatū
t
ſpꝛeto
incōmutabili
bono
reb
mutabilibus
inherere
Spernere
aūt
vel
nō
ſpernere
eſt
ex
libertate
arbitrij.
Secundū
etiā
argumentū
nō
valet.
quia
gratia
ↄfirmationis
verteret᷑
creature
in
naturā
ita
ex
pꝛincipijs
eentialib
haberet
nō
poe
peccare.
tūc
non
haberet
ex
aliquo
ono
accidentali
⁊
gratia
non
poe
eficere
⁊
peccare
ſed
haberet
hoc
ꝑ
naturam
⁊
tunc
eet
eus
q
ē
abſurdum.
Hanc
ſolutōnem
tangit
ſanctus
Tho.
vbi
ſupꝛa
in
ſolutione
vltimi
argumēti.
cum
icit
qcun
alicui
nature
ↄuenit
aliq
accidēs
q
ex
influentia
ſuꝑioꝛis
tantūmō
ineſt.
nō
pōt
inferioꝛ
natura
illud
accidēs
ꝑ
ſe
habere
ni
efficeretur
nature
ſuꝑioꝛis.
cut
aer
illuminatur
in
actu
ꝑ
ignē
nō
pōt
ee
t
e
natura
ſua
lucidus
in
actu
ni
fiat
ignis.
Dico
ergo
cū
ↄfirmatio
int
creature
rōnali
ſolum
ꝑ
gratiā
eſt
quoddā
ſpūale
lumen
⁊
militudo
increati
luminis.
nō
pōt
ee
aliqua
creatura
ex
natura
ſua
ↄfirmationeʒ
habeat
vel
gratiā
ni
efficeret᷑
iuine
nature
ꝑ
ee
icamus
eiuſdē
nature.
q
ē
omnino
impobile
Concludamus
nō
poe
peccare
ꝑ
naturaʒ
eo
tantūmō
ↄuenit
eo
cut
ab
ee
eficere
nō
poteſt
cū
at
oib
ee
ita
nec
a
rectitudine
bonitatis
eficere
cū
hoc
ei
ↄueniat
per
ↄditionē
ſue
nature..
Oibus
autē
alijs
qui
hoc
habēt
vt
peccare
nō
pont
cōfert᷑
ex
hoc
cōfirmant᷑
ꝑ
gr̄am
in
bono.
ex
qua
filij
ei
efficiūtur
⁊
quodāmō
iuine
nature
ↄſoꝛtes.