Novum Testamentum (Codex Amiatinus)/Capitula lectionum secundum Marcum

E Wikisource

Sine Nomine
Capitula lectionum secundum Marcum
 Praefatio in Evangelium secundum Marcum Evangelium secundum Marcum 

INCIPIUNT CAPITULA LECTIONUM SECUNDUM MARCUM.
I. Esaiae testimonio Iohannes angelus id est nuntius appellatur, et praedicatio eius baptismusque refertur.
II. Christus praedicans baptizatur, ubi trinitatis panditur sacramentum.
III. De vocatione Petri, Andreae, Iacobi et Iohannis piscatorum.
IIII. In synagoga de homine spiritum inmundum metuentem et confitentem expellens sua ab hominibus potestate laudatur.
V. A socru Petri febre verbo tactuque depulsa, varia cunctos infirmitate curavit.
VI. Leprosus verbo quo ait Volo mundatur, et curatio paralytico cum remissione tribuitur peccatorum.
VII. Levi, qui et Mattheus, de teloneo vocatur, et pro publicanorum convivio querella vel obiectio Pharisaeorum panni veteris et vini vel utrium comparatione refellitur.
VIII. Pro spicarum in sabbato vulsione reprehensoribus increpatis, sequitur manus aridae restitutio.
VIIII. Consilium contra eum faciunt Pharisaei: deserviente sibi navicula, tangentes eum diversis infirmitatibus egroti sanantur.
X. Duodecim discipulos ad praedicandum verbo conlatis virtutibus mittit: et in Belzebub eum posse dicentes redarguit, inremissibilem esse dicens in spiritum sanctum blasphemiam: et matrem ac fratres eos vocat qui patris fecerint voluntatem.
XI. Docens proponit parabolam seminantis, et suis eam seorsum exponit clara manifestatione discipulis.
XII. Lucernam sub modio non ponendam, vel dormiente homine sata eius crescere, et de grano sinapis dicit.
XIII. Tempestatem verbo compescens, et daemones eiciens ire concessit in porcos.
XIIII Vadens mortuam suscitare filiam Iairi, muherem a profluvio sanguinis sanans, suscitat protinus et puellam.
XV. Mirantes doctrinam et virtutes fabri filium dicunt, audientes ab eo non esse prophetam sine honore nisi in patria sua.
XVI. Mittens duodecim praedicaturos praeceptis instruit, conlata gratia sanitatum.
XVII. Herodes tenens Iohannem die sui natalis occidit caputque eius saltationis praemium in disco filiae tradit.
XVIII. De quinque panibus et duobus piscibus quinque virorum milia saturavit.
XIX. Quarta noctis vigilia venit ad discipulos ambulans supra mare.
XX. Accusant Pharisaei discipulos non lotis manibus manducantes, et increpantur ab eo de parentum inspretione, vel de ceteris exponente quae ·possint hominem inquinare.
XXI. Mulieris syrophenissae filiam a daemonio liberat.
XXII. Muto surdoque vocem restituens dicit Effeta.
XXIII. De septem panibus et paucis pisciculis quattuor hominum milia saturavit.
XXIIII. Pharisaeis signum quaerentibus dari negat, et doctrinam eorum praecepit sub fermenti nomine praecavendum.
XXV. Caecum paulatim curat et ut nemini diceret imperat.
XXVI. Interrogantibus quem eum dicerent, Petrus Christum dei confitetur, et mox quia domino passurum se dicenti ·contradicit arguitur.
XXVII. Qui perdit, inquit, animam suam propter me, invenit eam: nec gustaturos quosdam mortem donec videant eum in regno eius: statimque transfiguratus inducitur, et Iohannem Heliae passuri ipse similia passum dicit.
XXVIII. Omnis populus videns dominum pavescens occurrensque salutat: et filius cuiusdam incredulitatem suam iuvari precantis a daemonio liberatur.
XXIX. Tradendum se praenuntians, et discipulos quid in via tractassent interrogans, docet primatum non esse quaerendum.
XXX. Virtutem in eius nomine facientes non sinit prohiberi, et de abscisione membrorum scandalizantium figuraliter docet.
XXXI. Pharisaeos de uxore dimittenda quaerentes Mosi testimonio convincit, et infantes a se vetari prohibens benedicit.
XXXII. De difficultate divitum intrandi in regnum dei mirantibus discipulis ait contemtores bonorum saecularium centuplum cum persecutionibus recepturos.
XXXIII. Item praedicens se occidendum, sedes petentes Iacobum increpat et Iohannem, de principatu gentiles prohibens imitandos humilitatis exemplo monstrato.
XXXIIII. Bartimaeus caecus mendicans inluminalur et sequitur.
XXXV. Mittit adduci pullum asinae, cui sedens audit a turbis osanna.
XXXVI. Egressus de templo ficulneae maledicit, regressusque vendentes eicit, arefactaque ficulnea mirantibus ait orantes credendo accipere postulata.
XXXVII. De potestate percontantibus, Iudaeos ipse de baptismo Iohannis interrogando convincit, et de vinea colonisque pessimis parabolam ponit.
XXXVIII. Temtantes de reddendo Caesaris tributo cousequenter ex suprascriptione vel imagine confutavit.
XXXIX. Sadducaeis de muliere septem fratrum uxore temtantibus ob incredulitatem resurrectionis exprobrat.
XL. Scribae de mandato legis interroganti geminum dilectionis ostendit: et cuius sit filius Christus interrogans docet ex principio psalmi centensimi noni: salutationum quoque eorum in foro ambitum notat.
XLI. In gazophilacium pauperem viduam duo minuta mittentem cunctis dona iactantibus praefert.
XLII. Aedificationes templi monstrantibus praenuntiat ruituras, et de diversis ultimi temporis temtationibus futuris prolixius disputans seductiones ammonet praecavendas.
XLIII. Diem adventus solum patrem scire dicens, nescientes eam servos vigilare praecipit et orare.
XLIIII. De alabastro ungenti vel proditione Iudae traditoris ac praeparatione paschae refertur, nec non et cenae eius mysticae panditur sacramentum.
XLV. Traditionis ac passionis eius gesta narrantur.
XLVI. Resurrectionis eius perinde breviter veritate monstrata quorundam incredulitas clementer arguitur, et ascensio atque a dextris dei consessio vel discipulorum praedicatio signis sequentibus indicatur.


EXPLICIUNT CAPITULA LECTIONUM



 Praefatio in Evangelium secundum Marcum Evangelium secundum Marcum