Pagina:Ad Alpes.djvu/231

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est

necessāriō ad[1] tē, māter, spectāmus, ut aliquid nārrēs, quō iūcundius diēs trānseat.”

Ac Drūsilla, quae mentēs līberōrum ā discessū[2] patris āvertere volēbat: “Meminī,” inquit, “mē saepe audīre fābulam dē iuvene et puellā, quī Babylōne[3] abhinc multōs annōs inīquō fātō periērunt. Dē hīs audīre vultis?”

“Ego audīre volō,” inquit Cornēlia, “nisi fābula nimis trīstis est.”

“Exitum certē haud laetum habet,” inquit māter; “sed rēs ipsa memorātū dignissima est.”

“Ecquid[4] inest,”[5] inquit Sextus, “dē elephantīs aut aliīs bēluīs, quae in illīs regiōnibus longinquīs reperiuntur?”

“Brevī sciēs,” inquit Drūsilla, cum Lūcium Annae trāderet: “Pȳramus et Thisbē, dē quibus haec fābula nārrātur, domōs habēbant vīcīnās. Diū inter sē amābant; cum autem Pȳramus virginem in mātrimōnium dūcere vellet, pater vetuit.

“Prīmō amantēs, ab[6] omnī spē dēstitūtī, quid facerent nōn habēbant. Tum forte animadvertērunt parietem utrīque domuī commūnem fissum esse tenuī rīmā, quam dūxerat[7] multō ante, cum fieret.

“Quam rīmam verbōrum iter fēcērunt. Cumque cōnstiterant, hinc Thisbē, illinc[8] Pȳramus, summissā vōce inter sē multa loquēbantur. Tum sub vesperum, postquam uterque suae partī parietis ōscula dederat, ‘valē’ maestī dīcēbant.

“Postrēmō, huius morae tam longae[9] impatientēs, silentiō noctis custōdēs fallere[10] cōnstituērunt et forās exīre, ut dēmum nūllō prohibente līberē colloquerentur. Atque in tenebrīs nē errārent, locus certus haud procul ā fonte gelidō cōnstitūtus est, quō convenīre possent.

  1. ad, to.
  2. discessus, -ūs, m., departure, absence.
  3. Babylōne: loc. of Babylōn.
  4. Ecquid: cf. XXX,9.
  5. īnsum, inesse, īnfuī, intr., be in.
  6. ab, by.
  7. dūxerat, had acquired.
  8. hinc … illinc, advs., on this side ...on that.
  9. tam longae: trans. freely.
  10. fallere, give the slip to.