Jump to content

Pagina:Ad Alpes.djvu/54

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est

“Homō quam impius erat ille Claudius!” inquit Cornēlia. “Certē dignus erat, quī poenās maximās solveret.”[1]

“Ille vērō,” inquit pater, “ā populō condemnātus[2] est; et eius collēga, L. Iūnius, quī alibī nōn pāruerat auspiciīs classemque tempestāte āmīserat, sē ipse interfēcit.”

Dum haec dīcuntur, Drūsilla et Anna cum Lūciō ē camerā prōdiērunt; quō vīsō, gaudiō exsiluērunt līberī, quī cum frātre parvulō lūdere iam diū cupiēbant.[3]

Forum Romanorum
Forum Romanorum
forum rōmānum
  1. quī, etc.: trans. the rel. clause by infin.
  2. condemnō, -āre, -āvī, -ātus, tr., condemn.
  3. iam diū cupiēbant, had long since been eager. Note the effect of iam diū on the tense force.