Pagina:Ariosto, Ludovico – Lirica, 1924 – BEIC 1740033.djvu/224

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est
218
vii - lirica latina


Sic ad regales thalamos Hymenaea citantes:
 20— Blande Hymen, iucunde Hymen, ades, o Hymenaee. —

[romani]

     Aspicite herculeos iuvenes procedere contra,
o socii, iam iam numeris certare paratos?
Sic certe haud temere veniunt; victoria nobis
difficilis, Iaetas nani poscunt carmina mentes;
 25nos tristes; quid eniin nisi triste efferre paramus,
culmine deiecti tanto, pulcherrima cum te
externi invideant thalami Lucretia nobis?
Dure Hymen, Hymenaee piis invise latinis!

[ferrarienses]

     Aspicite ausonios meditata requirere vates,
 30victrici qui saepe caput pressere corona.
Quare non facilis stat nobis palma, sodales,
qui prima alterno cantu certamina inimus,
gloria sed maior quae multo parta labore
provenit. Hoc agite, bue animum convertite, ne qua
 35sit mora cum docto deceat succedere cantu.
Blande Hymen, iucunde Hymen, ades, o Hymenaee.

[romani]

     Omnia vertuntur, quae quondam maxima Roma
ausonias inter tantum caput extulit urbes,
quantum abies inter graciles annosa genistas,
 40aut quantum tenues inter vetus Albula rivos,
seu Claris hominum studiis, seu moenibus altis;
nunc deserta vacat, veteri depressa ruina,
atque ubi tempia deum et Capitolia caelsa fuere,
curiaque et sancto subsellia trita senatu,
 45flexipedes surgunt hederae, fruticesque maligni,
et turpes praebent latebras serpentibus atris.
Est levis haec iactura tamen, ruat hoc quoque, quicquid
est reliquum, iuvet et nudis habitare sub antris;