Pierides Calabrae 1, quae lactavere Maronem2,
me senio spolient, iubeantque redire iuventam
magna sonaturo. Redeunt Saturnia regna,
et nova progenies coelo demittitur alto 3,
5vatum ut praedixit sanctum ac venerabile carmen 4,
signaque5 de Superis praedicta patentia monstrant.
Aethereum mutant solium, terraeque propinquant
Phoebus et asseclae, astronomorum lege revulsa,
myriadem undecimam millenorum (aspice!) passuum;
10 insolitas fruges Arctos, Gnomonque dat umbras6.
Hinc Tropici strinxere viam 7, metamque vagantum
circulus obliquus iam intersecat aequidialem 8
ante gradus plures, quam sueverat 9; unde videmus
cardineos punctos signum praecesse fere unum;
15tantumdemque vices anni invertuntur10, et ultra
absidum eorum sedes fixarumque figurae.
Haec 11, nascente Deo, sensit clam machina mundi
temporibus12 facienda palam 13, cum maximus Heros
surgeret et cunctos populos conflaret in unum
20Christiadum: hunc nobis orientem et signa ferentem
certa sui adventus tandem fatalia pando 14,
Cassiopes Cycnique novis pridem excitus astris,
ille ego fatorum explorator notus in orbe 15.
Quo die ego natus16, venisti in luminis oras,
