propositionis manducavit, quos non licet manducare nisi sacerdotibus, et dedit eis qui cum eo erant? 27 (25, 2.)Et dicebat eis Sabbatum propter hominem factum est, et non homo propter sabbatum: 28itaque dominus est filius hominis etiam sabbati.
1Et introiit iterum synagogam, et erat ibi homo habens manum aridam: 2et observabant eum si sabbatis curaret, ut accusarent illum. 3Et ait homini habenti manum aridam Surge in medium. 4Et dicit eis Licet sabbatis bene facere an male? animam salvam facere an perdere? At illi tacebant. 5Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super caecitate cordis eorum, dicit homini Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi. 6 (26, 4.)Exeuntes autem statim Pharisaei cum Herodianis consilium faciebant adversus eum, quomodo eum perderent. 7Et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare, (27, 1.)et multa turba a Galilaea et Iudaea secuta est eum: 8ab Hierosolymis et ab Idumaea et trans Iordanen, et qui circa Tyrum et Sidonem, multitudo magna, audientes quae faciebat venerunt ad eum. 9Et dixit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam, ne comprimerent eum: 10multos enim sanabat, ita ut inruerent in eum ut illum tangerent: quotquot autem habebant plagas, 11et spiritus inmundi cum illum videbant, procidebant ei (28, 8.)et clamabant dicentes 12Tu es filius dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum. 13 (20, 2.)Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse, et venerunt ad eum. 14Et fecit ut essent duodecim cum illo, et ut mitteret eos praedicare evangelium: 15et dedit illis potestatem curandi infirmitates et eiciendi daemonia. 16 (30, 2.)Et imposuit Simoni nomen Petrus, 17et Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem Iacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est filii tonitrui, 18et Andream et Philippum et Bartholomeum et Mattheum et Thomam et Iacobum Alphei et Taddaeum et Simonem Cananaeum 19et Iudam Scariot, qui et tradidit illum. 20 (31, 10.)Et veniunt ad domum, et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare. 21Et cum audissent sui, exierunt tenere eum: dicebant enim quoniam in furorem versus est. 22 (32, 2.)Et scribae qui ab Hierosolymis descenderant dicebant quoniam Beelzebub habet, et quia in principe daemonum eicit daemonia. 23 (33, 2.)Et convocatis eis in parabolis dicebat illis Quomodo potest satanas satanan eicere? 24Et si regnum in se dividatur, non potest stare regnum illius. 25Et si domus super semet ipsam
