EPISTULA AD CORINTHIOS II. 285 voluissem, numquid levitate usus sum? aut quae cogito secundum car- nem cogito, ut sit apud me est et non? ^^ Fidelis autem deus, quia sermo noster qui fit apud vos, non est in illo est et non. ^^Dei enim filius lesus Christus, qui in vobis per nos praedicatus est, per me et Silvanum et Timotheum, non fuit est et non, sed est in illo fuit. ^° Quod- quod enim promissiones dei sunt, in illo est: ideo et per ipsum amen deo ad gloriam nostram. ^' Qui autem confirmat nos vobiscum in Chri- stum et qui unxit nos deus , ^ et qui signavit nos et dedit pignus spi- ritus in cordibus nostris. ^^ ^*^ Ego autem testem deum invoco in ani- mam meam, quod parcens vobis non veni ultra Corinthum, ^* non quia dominamur fidei vestrae, sed adiutores sumus gaudii vestri: nam fide stetistis. u. ^* ^^^ Statui autem hoc ipse apud me, ne iterum in tristitiam venfrem ad vos. ^ Si enim ego contristo vos, et quis est qui me laetificet, nisi qui contristatur ex me? ^ Et hoc ipsum scripsi ut non cum venero tristitiam super tristitiam habeam de quibus oportuerat me gaudere, confidens in omnibus vobis quia meum gaudium omnium vestrum est. '* Nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per lacri- mas multas, non ut contristemini , sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vobis. ^ Si quis autem contristavit, non me contristavit, sed ex parte, ut non onerem, omnes vos. ^ Sufficit ilh qui eiusmodi est obiurgatio haec quae fit a pluribus , "^ ita ut e contrario magis do- netis et consolemini, ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eius- modi est. ^Propter quod obsecro vos ut confirmetis *in illum carita- tem: ^ideo enim scripsi ut cognoscam experimentum vestrum, an in omnibus oboedientes sitis. ^° Cui autem aliquid donatis , et ego : nam et ego quod donavi, si quid donavi, propter vos in persona Christi, ^^ ut non circumveniamur a satana: non enim ignoramus cogitationes eius. ^ ^®' Cum venissem autem Troadem propter evangelium Christi et ostium mihi apertum esset in domino , ^^ non habui requiem spiritui meo, eo quod non invenerim Titum fi-atrem meum, sed vale faciens 'eis profectus sum in Machedoniam. * Deo autem gratias, qui semper trium- phat nos in Christo lesu et odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco, ^ quia Christi bonus odor sumus deo in his qui salvi fiunt et in his qui pereunt , ^^ ahis quidem odor mortis in mortem, aliis autem odor vitae in vitam. Et ad haec quis tam idoneus? '" Non enim sumus ^I, 18 — II, 17.
