4. Septima Cohors præ luce non reliquis viſa, erat ex Oriente Cæli; erant Angeli ex eadem Societate, e qua fuit Angelus tubæ: illi cum in ſuo Cælo audiverunt, quod ne quidem unus in Chriſtiano Orbe ſciat, quid Gaudium Cæli, & Felicitas æterna, inter ſe dixerunt, nequaquam hoc veritas eſt, non poteſt tanta caligo, & talis ſtupor mentium Chriſtianis eſſe, deſcendamus etiam nos, & audiamus num veritas ſit, & ſi veritas eſt, ſane eſt prodigium. Tunc Angeli illi dixerunt ad Angelum tubæ, noſti quod unusquisque homo, qui deſideraverat Cælum, & aliquid certi cogitaverat de gaudiis ibi, poſt mortem introducatur in imaginationis ſuæ gaudia; & quod poſtquam experti ſunt, qualia illa gaudia ſunt, quod ſint ſecundum vanas ideas mentis, & ſecundum deliria phantaſiæ illorum, educantur ab illis & inſtruantur; hoc fit pleriſque in Mundo Spirituum, qui in priore vita meditati ſunt de Cælo, & concluſerunt aliquid de gaudiis ibi uſque ad horum deſiderium. His auditis, Angelus tubæ dixit ad ſex Cohortes ex Sapientibus Orbis Chriſtiani convocatas, ſequimini me, & introducam vos in Gaudia veſtra, ita in Cælum.
5. His dictis, Angelus præivit, & primum comitata eſt illum Cohors ex illis, qui ſibi perſuaſerant, quod Gaudia Cæleſtia eſſent ſolum lætiſſima conſortia, & ſuaviſſimæ confabulationes: hos Angelus introduxit ad Cætus in Plaga Septentrionali, quibus Gaudia Cæli in Mundo priori non alia fuerant. Erat ibi ſpatioſa Domus in quam tales congregati ſunt; in Domo erant plus quam quinquaginta Cameræ, diſtinctæ ſecundum varia genera Confabulationum; in his Cameris loquebantur de talibus quæ viderant & audiverant in foro & in plateis: in illis loquebantur varia amabilia de ſexu pulchro, interſperſis facetiis, adauctis uſque ad expanſionem facierum omnium in conſortio in riſus hilaritatis: in aliis Cameris loquebantur Novellas de Aulis, de Miniſteriis, de Statu politico, de variis quæ e Secretis conſiliis emanaverunt, una cum ratiociniis & conjecturis de eventibus; in aliis de Negotiatione; in aliis de Rebus literatis; in aliis de talibus quæ ſunt Prudentiæ civilis, & Vitæ moralis; in aliis de Eccleſiaſticis & de Sectis, & ſic porro: datum mihi eſt inſpicere in illam Domum, & vidi diſcurrentes a Cameris in Cameras, inquirentes conſortia ſuæ affectionis & inde gaudii; & in conſortiis vidi tria genera, quoſdam ſicut anhelos ad loquendum, quoſdam cupidos ad ſciſcitandum, & quoſdam avidos ad audiendum. Erant quatuor portæ Domus, una ad quamlibet plagam, & obſervavi quod plures ſolverent conſortia, & properarent ad exeundum; ſequutus ſum quoſdam ad portam Orientalem, & vidi aliquos juxta illam ſedentes facie triſti, & acceſſi & quæſivi, cur ita triſtes ſederent; & reſponderunt, portæ hujus Domus tenentur clauſæ pro exituris, & nunc tertius dies eſt, a quo intravimus, & exegimus vitam deſiderii noſtri in conſortiis & colloquiis, & a continuis ſermocinationibus defatigati ſumus in tantum, ut vix ſuſtineamus audire ſonorum murmur ex illis; quare in tædio contulimus nos ad hanc portam, & pulſavimus, ſed reſponſum nobis eſt, quod portæ hujus Domus non aperiantur exituris, ſed intraturis, manete & fruimini gaudiis Cæli; ex quibus reſponſis concluſimus, quod hic in æternum permanſuri ſimus; inde triſtitia invaſit mentes noſtras, & nunc incipit pectus contrahi, & oboriri anxietas. Tunc allo-
