Cat. Vos, Romanorum clarissimi! Quod in summis discrīminibus, variis in perīculis, vos praebuistis et fortissimos et constantissimos, ideo audācior vobiscum consilium inībo. Quot quantosque perpetietur labōres respublica, nisi nos repetemus lībertatem, nisi ferrea vincula, Romanis scīlicet in cervīcibus imposita, nos discutiemus! Nonne rempublicam in manu habent perpauci? Nonne dīvitiae cum Asiānae, tum Africānae istis in thēsauros, non cīvitati in aerārium referuntur? Nos cēteri, quamvīs clari, quamvis probi, quamvis fortes, ita in numero plēbis aestimamur ut honōre et auctōritate careamus, ut a lictōribus[1] summoventibus terreamur! Istis quis honor, quis magistrātus non est? Nobis incommoda, offensiōnes, repulsae, perīcula! Id quod quamdiu, animi fortes et magni, perferetis? Nonne satius erat nos semel in armis mori, quam animam miserrimam cum dēdecore haurire? Fidem si qua est et hominum et deorum obtestor, in nobis posita est potentia! Nobis corpora pollent, animi vigent. In istis omnia per dīvitias dēsidiamque effēta. Rei certus exitus!
Ceth., Long. Ī tu, perge: nos sequēmur.
Cur., Bes. Perge, Sergi fortissime.
- ↑ lictoribus. Lictors were attendants of magistrates who marched before these officers in public places, and warned all passers by to stand aside and make obeisance.
