Haec pagina emendata et bis lecta est
29
VIII. PEREGRĪNĀTIO—A
Scaena: Campus Martius.
Gaius—Licinius.
Gaius. Fuitne tibi hōc iter faustum et commodum?
Licinius. Sīc satis: sed nihil tūtum est ā lātrōnibus.
G. Pedes advenīs, an eques?
L. Partim pedestri itinere, partim vehiculo, partim equo, partim nāvigio.
G. Quo in statū sunt rēs Germānicae?
L. Magnae bellōrum minae sunt.
G. Ista, publica fātis cūranda relinquāmus. … Tuae rēs quo tandem in statu sunt?
L. Mediocri tantum.
G. Nōn cēpisti igitur quod captābas!
L. Vēnābar quidem, sed īrātā Diānā.[1]
G. Nihil reliquum est spei?
L. Spei permultum, sed rei nihil.
G. Prōconsul nihil ostendit spei?
L. Tōtas spei nāves, sed praetereā nihil: prōmīsit quidem multa, nihil dedit.
G. Ergo spē alendus est animus.
L. Sed hāc non nūtrītur venter. Nam qui spē aluntur, sunt[2], nōn vīvunt.
