N. Eat qui volet: ego carēre mālo quam rogāre.
H. Nēmo ad hanc lēgātionem aptior quam Cocles.
N. Nemo profecto: nam audāx est āc satis loquāx. Deinde sensum hominis pulchrē callet.
H. Ī, Cocles, ab omnibus nobis magnam initūrus grātiam.
Cocles. Equidem sēdulo experiar. Vērum si rēs non successerit, nē culpāveritis ōrātōrem vestrum.
H. Impetrābis. Abī, orator.
C. Eo. Bene fortūnet legationem meam Mercurius.[1]
Salvē, praeceptor.
Paedagōgus. Quid sībi vult hīc nūgātōrius puer?
C. Salvē, praeceptor observande.
P. [Sibi.] Insidiōsa cīvīlitās. [Puero.] Satis iam salveo. Dīc quid velīs.
C.. Tōtus discipulorum tuorum grex ōrat lūdendi veniam.
P. Nihil aliud quam luditis, etiam absque veniā.
C. At vigor ingeniorum excitātur moderāto lūsū, quemadmodum tu nos ex Horātio poētā docuisti.
P. Sānē laxāmento opus est iis qui vehementer labōrant: vōbīs, qui segniter studētis, frēno magis opus est quam laxātis habēnis.
- ↑ Mercurius. See dialogue VII.
