sam, infinitamque misericordiam suam, istius vestri venefici
morbi medicamen, non pro vestra dignitate, sed pro sua
æterna charitate exhibuit, donavitque. ad hoc ut misellum in
densissimarum tenebrarum abyssum labefactum intellectum
revocetis vestrum, animæque vestræ reluminentur oculi et hoc quo
pacto? quippè qui condidit vos creaturæ misertus est suæ,
totalemque à vobis gratiam non abstraxit suam, quà a ductoris
atque seductoris obstrictissimis vinculis (si velitis) evadere
possitis.
Itaque facultatem inveniendæ, et obtinendæ veritatis, atque remedium concessit, vestrum scilicet naturale lumen, illoque utentes à minoribus ad majora, ab inferioribus ad superiora, et à terrestribus ad coelestia, usque etiam ad ipsam veræ sapientiæ cognitionem perveniatis. Ergò indubitantèr non sine divino concursu, methodus hæc, nempe Logica, (quam Clavem Philosophiæ munitissimarum apellabo portarum) quæ à, gravibus sapientibusque viris inventa, successorum in manus tradiderunt, recommendaruntque, quæ Sophiæ, ipsiusque conclavis immensurabilium, atque inæstimabilium thesaurorum apertrix est atque manifestatrix, per quam omnes, sine qua nullus, vel aliquo modo introduci, aut ad eorum fruitionem ingredi potest. cuius introitus istis maximè delectatur, quàm aliis, amore nempe et labore, sine quibus non.
