Dav. Biihnkenius Henrico Gally. 141
morum studiorumque similitudo. Ex eo tempore nullus temere dies praeteriit, quin, quoad licuit, in amoenissimis ad fontem Geronsteram ambulacris de divinis humanisque litteris sermones inter nos haberemus. Hic in te cognovi admirabilem quandam doctrinae de Graecis Latinisque fontibus ductae copiam, eandemque cum acerrimo omnis elegantiae sensu coniunctam. Quod meum de te iudicium alter congressus noster, cum superiore anno Bataviam visebas, plane confirmavit. Iam quid dicam de singulari, quo flagras, bene de litteris merendi studio, in quo tibi comparare possum perpaucos, anteponere neminem? Non est, quod huius rei argumenta repetam altius. Vel hunc Timaeum testem cito, quem, nullo merito meo provocatus, cum Parisiis ageres, ex bibliothecarum latebris protractum et, quam fieri poterat, accuratissime descriptum mihi edendum concessisti. Ac tantum abest, ut aut studium litteras iuvandi tuum, aut erga me liberalitatem intra hos fines continueris, ut subinde alias veteris aevi reliquias, cum ex tua, tum ex publicis Angliae bibliothecis depromptas, non mihi tantum, sed amicis etiam meis earundem litterarum amore captis, prolixe suppeditaris. Plurimum quidem ornamenti tibi aliquando debebunt Herodotus, Orpheus, Phalaris aliique. Ego vero cum nihil aliud habeam, quo tot tam luculenta in me collata beneficia remunerer, tuum tibi remitto Timaeum, a me, ut facultas tulit, expolitum. Hunc igitur explicata fronte velim accipias, tibique persuadeas, neminem esse vel unquam fore, qui liberalitatem tuam aut gratiore animo prosequatur, aut libentius crebriusque dilaudet. Vale. Dab. Lugduni Batavorum, Kalendis Maii MDCCLIV.
