Buhnkenius Wolfio. De scriptoribus Latinis recentioris aetatis. 1 65
adversus antiquitatem artis scriptoriae, accidit milii fere, quod illi Platonis Phaedonem legenti: dum lego librum, assentior; cum posui librum, prope omnis assensio illa elabitur. Sed hac de quaestione alias.
Academicam dissertationem, cuius mentionem facis, tuam de Antimacho nondum vidi. Quam si quando retractatam libelli forma proferre velis, relegam tua gratia grammaticos meos ineditos, ut inde tibi fragmenta quaedam excerpam.
Platonis scholiastes vereor ne exspectationem tuam fallat. Non affert ille eruditionem eam, quam Aristophanis aut Apollonii Rhodii, sed quam Pindari aut Nicandri. In posterum si quid librorum ad me mittere voles, nemini rectius eos commiseris quam Weidmanno, librario Lipsiensi; alia via missi pereunt, ut nuper Demosthenes Spaldingii; id quod ei quaeso significes.
Vale, vir eximie et mihi amorem tuum conserva. Leidae d. 3. Aug. 1795.
Cum post depulsam saeculo XV. barbariam una cum bonis litteris vera eloquentia revocari coepisset, quicunque bene dicendi scribendique laudem appeterent, de Livii praecepto, quod Quinctilianus X. l.p. 493. ex eius epistola ad filium scripta commemorat: Legendi Demosthenes atque Cicero: tum ita, ut quisque est Demostheni et Ciceroni simillimus, unius Ciceronis imitandi studio et inter se contentione exarserunt. Tum altero, ut ita dicam, Latinitatis aureae saeculo in Italia exorti sunt, qui primum honesto, mox ob servilem quorundam imitationem invidioso nomine Ciceroniani voca-
