haberi volo, me illi non satis morigerum praebeam. Sed et ego scribendo defessus sum et te suspicor, cum haec tam verbose scripta legeris, fessum fore. Vale. Romae. Prid. Kal. Maii MDLXXVIII.
Nihil in vita aut optabilius aut honorificentius mihi contingere potuit, Serenissime Rex, quam ut homo neque ingenio neque doctrina praeter ceteros praestans, amplissima et honestissima conditione proposita, a Maiestate tua in Poloniam vocarer. Quo equidem venire cupiebam, non tam privati commodi spe quam mirifico quodam studio incensus videndi ac venerandi cominus eum Principem, qui Bolus hodie confirmat vetus dictum hominis sapientissimi: tum demum beatas civitates fore, eum aut philoeophi regnarent aut reges philosopharenter. Sed id cimi ita cuperem, ut nihil unquam cupierim ardentius, cur efficere non potuerim, Regia Maiestas tua ex loanne Zamoscio Secretario suo intelleget; a qua supplex peto, ut ne propterea dedignetur me in suorum numerum adscribere, neque iniquo animo ferat, me, dum vivam, quibuscunque modis potero, et loquendo et scribendo, quantum Begiae ipsius liberalitati debeam, profiteri ac praedicare. Deus Opt. Max. Regiam Maiestatem tuam rebus omnibus florentissimam quam diutissime servet. Romae. Kal. Decembr. MDLXXVII.
