Esaus ardens īrā minabâtur mortem Jacobo.
Quare Rebecca måter timens dilecto filio suo; Fuge, inquit, fili mi, abi ad Labanum avunculum tuum, et commorare apud eum, donec ira fratris tui defervescat.
Jacobus dimissus à patre et mātre, profectus est in Mesopotamiam.
Iter faciens pervenit ad quemdam locum, ubi fessus de via pernoctavit: supposuit lapidem capiti suo et obdormivit.
Jacobus vidit in somnis scālam, quæ innixa terræ pertinebat ad cœlum, atque Angelos Dei ascendentes et descendentes; audivit Dominum dicentem sibi: Ego sum Deus patris tui; dabo tibi et posteris tuis terram cui incubas: noli timere; ego favebo tibi;. ero custos tuus, quocumque porrezeris, et reducam te in patriam, ac per te omnes orbis nationes erunt bonis cumulata.
Jacobus expergefactus adorāvit Dominum.
Jacobus, iter persecutus, pervenit Mesopotamiam: vidit tres pecorum greges propter puteum cubantes.
