Nam ex eo puteo greges solebant adaquāri.
Os putei claudebātur ingenti lapide.
Jacobus accessit illuc, et dixit pastoribus: Fratres, undè estis? Qui responderunt: Ex urbe Haran.
Quos interrogavit iterùm: Nostisne Labanum? Dixerunt: Novimus.—Valetne? Valet, inquiunt: ecce Rūchel filia ejus venit cum grege suo.
Dum Jacobus loqueretur cum pastoribus, Rãchel filia Labāni venit cum pecore paterno: nam ipsa pascebat gregem.
Confestim Jacobus videns cognatam suam, amōvit lapidem ab ōre putei. Ego sum, inquit, filius Rebeccæ; et osculatus est eam.
Rachel festinans nunciavit patri suo, qui agnovit filium sorōris suæ, deditque ei Rachelem in matrimonium.
Jacobus diù commoratus est apud Labânum: Interea mire auxit rem suam et factus est dives.
Longo pòst tempore admonitus à Deo, rediit in patriam suam.
Extimescebat iram fratris sui: ut placaret animum ejus, præmisit ad eum nuncios, qui offerrent ei munera.
Esats mitigatus occurrit obviàm Jacobo ad-
