Haec pagina emendata et bis lecta est
CONVIVIUM RELIGIOSUM
vam, nunquam me tui capiet oblivio. Prius vivere desinam, quam tui meminisse.
Per comparationem.
Si umbram corpus poterit effugere, et hic animus tui quibit oblivisci. Tui memoriam ne Lethaeus quidem amnis poterit abolere. Praeterea per ἀδύνατον aut, more poetico, per contraria:
- Dum iuga montis aper, fluvios dum piscis amabit,
- Ante leves ergo pascentur in aethere cervi,
etc. quae non est multi negotii excogitare. Verum ne immodici videamur, his in praesentia contenti simus. Alias, si voles, copiosius hac de re colloquemur.
- ch. Ego te, Augustine, iam plane exhaustum putabam: sed tu praeter exspectationem novum thesaurum indicasti, quem si pergas explicare, nox ante occupaverit, quam tibi eadem de re desint verba.
- aug. Si ego hoc mediocri et doctrina et ingenio praesto, quantum Ciceronem ipsum valuisse credis, qui cum Roscio histrione certasse legitur? Sed sol nos relinquit. Humescit coelum, praestat imitari aviculas, tectoque ac lecto nos condere. Proinde vale, mi Christiane suavissime, in crastinum.
- ch. Tu itidem bene valeas, Augustine omnium doctissime.
Convivium religiosum.
Eusebius, Timotheus, Theophilus, Chrysoglottus, Uranius.
- eu. Quum omnia nunc vernent et rideant in agris, demiror esse, qui fumosis urbibus delectentur.
- ti. Non omnes capiuntur aspectu florum, aut pratorum vernantium, aut fontium amniumve: aut, si capiuntur, est aliud, quod magis iuvet. Ita voluptas voluptate, veluti clavus clavo, pellitur.
- eu. Tu mihi fortasse foeneratores narras, aut his simillimos negotiatores avaros.
- ti. Istos quidem, sed non solos, o bone, imo cum his innumeros alios, usque ad ipsos
