Haec pagina emendata est
158 V I R G O
mi Pamphile.
- pa. Tu mihi heic religiosior es, quam vellem.
- ma. Imo tu tuum ipsius suffragium apud te prius expende. Nec affectum istum tuum adhibe in consilium, sed rationem. Quod affectus decernit, temporarium est: quod autem dictat ratio, perpetuo solet placere.
- pa. Nae tu pulchre philosopharis; itaque parere certum est tuis consiliis.
- ma. Non poenituerit obsequii. Sed heus tu, incidit interim scrupulus, qui meum animum male habet.
- pa. Valeant scrupuli.
- ma. Vin’ me nubere mortuo?
- pa. Nequaquam, sed revixero.
- ma. Amovisti scrupulum. Bene vale, mi Pamphile.
- pa. Istuc tu cura.
- ma. Precor tibi laetam noctem. Quid suspiras?
- pa. Laetam noctem ais? Utinam largiare, quod precaris.
- ma. Ne quid praepropere; adhuc tua messis in herba est.
- pa. Nihilne tui mecum auferam?
- ma. Hunc pastillum, qui tibi cor exhilaret.
- pa. Adde saltem osculum.
- ma. Cupio tibi virginitatem integram et illibatam tradere.
- pa. An osculum aliquid decerpit virginitati?
- ma. Vis igitur, ut aliis quoque largiar oscula?
- pa. Nequaquam: mihi servari volo mea oscula.
- ma. Tibi servo. Quanquam est aliud, cur in praesentia nec ausim dare osculum.
- pa. Quid istuc?
- ma. Ais, tuum animum paene totum demigrasse in corpus meum; in tuo quam minimum superesse: vereor itaque, ne in osculo hoc ipsum, quod in te superest, transiliat in me, tuque iam totus fias exanimis. Accipe igitur dextram, mutui amori symbolum, ac bene vale. Tu gnaviter rem gere. Ego interim Christum comprecabor, ut, quod agitur, utrique nostrum velit esse felix ac faustum.
VIRGO ΜΙΣΟΓΑΜΟΣ.
Eubulus, Catharina.
- eu. Gaudeo, tandem finitam esse coenam, ut liceat hac frui deambulatione, qua nihil amoenius.
- ca. Et
