Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/185

E Wikisource
Haec pagina emendata est

160 VIRGO

bi occultioris.

ch. Nihil istiusmodi, gratia Deo.
eu. Fama est integra.
ch. Ita confido.
eu. Adest ingenium isto dignum corpore, felicissimum, et quale mihi optem ad liberales disciplinas.
ch. Si quod est, Dei munus est.
eu. Nec deest morum amabilis gratia, quam in felicissimis etiam formis non raro desideramus.
ch. Optarim equidem mores me dignos.
eu. Multorum animos deiicit generis infelicitas: tibi parentes sunt et bene nati et probi, et re lauta, et tui amantissimi.
ch. Hinc nihil queror.
eu. Quid multis? Ego mihi ex omnibus puellis, quas habet haec regio, non delegerim aliam sponsam, quam te, si quod sidus mihi prosperum affulgeret.
ch. Nec ego deligerem alium sponsum, si placeret ullum coniugium.
eu. Et tamen magnum quiddam esse debet, quod sic discruciat animum tuum.
ch. Est omnino non leve.
eu. Non aegre feres, si divinem?
ch. Iam pollicita sum.
eu. Expertus novi, quanta crux sit amor. Age fatere; nunc promisisti.
ch. Amor est in causa, sed non eius generis, cuius tu suspicare.
eu. Quod genus tu mihi narras?
ch. Divina.
eu. Equidem consumpsi omnem divinationem meam. Et tamen non omittam hanc manum, donec extorsero quid sit.
ch. Ut violentus es!
eu. Depone in sinum meum, quidquid isthuc est curae.
ch. Quando sic urges, dicam iam inde a teneris annis me mirus quidam affectus habebat.
eu. Quis, obsecro?
ch. Ut adiungerer collegio sacrarum virginum.
eu. Ut fieres monacha?
ch. Sic habet.
eu. Hem, pro thesauro carbones.
ch. Quid ais Eubule?
eu. Nihil, mea lux; tussiebam: sed perge dicere.
ch. Huic animo meo semper pertinacissime restitere parentes.
eu. Audio.
ch. Ego contra precibus, blanditiis, lacrymis oppugnabam parentum pietatem.
eu. Res mira.
ch. Tandem quum ego nullum facerem finem orandi, obsecrandi, obtestandi, lacrymandi, polliciti sunt, ubi pervenissem ad an-