Haec pagina emendata et bis lecta est
218 CONVIVIUM POETICUM.
sic ut pars enie faciat anapaestum.
- le. Itaque metire nobis.
- ca. Faciam. Sine inidi, proceleusmaticus est: nisi mavis, elidi, i, per synaeresin: ut quum Virgilius, aureo, ponit in fine carminis heroici, pro auro; quod si placet, erit primo loco tribrachys; a lau spondaeus est; a inveni, dactylus: as et a, dactylus: micos, spondaeus: pares, iambus.
- sb. Carinus nos explicuit ex hoc sane vado. Sed est in eadem scena locus, quem haud scio an quisquam animadverterit.
- hi. Obsecro profer.
- sb. Illic hunc in modum loquitur Simo:
- Sine ut eveniat, quod volo,
- In Pamphilo ut nihil sit morae, restat Chremes.
- hi. Quid heic te offendit?
- sb. Quuni, Sine, sit minitantis, nihil heic sequitur, quod faciat ad minas. Proinde suspicor a poëta scriptum fuisse,
- Sin eveniat , quod volo;
- ut Sin respondeat ad Si, quod praecessit,
- Si propter amorem uxorem nolit ducere
- Proponit enim senex duas partes inter se diversas: Si Pamphilus ob amorem Glycerii recusat nuptias, erit quod cum illo expostulem: sin ille non recusarit, tum mihi restat exorandus Chremes. Porro hyperbaton longius fecit interpellatio Sosiae, et stomachus Simonis in Davum.
- hi. Mus, porrige mihi codicem.
- cr. Committis tu muri codicem?
- hi. Tutius, quam vinum. Dispeream nisi verum dixit Sbrufius.
- pa Trade mihi codicem, ut ostendam alium scrupulum. In prologo Eunuchi versus hic non constat:
- Habeo ália multa, quáe nunc condonábuntur.
- Quanquam enim Comici, Latini praecipue, sumunt sibi multam libertatem in hoc genere carminis, tamen nusquam memini illos senarium claudere spondeo: nisi forte legendum est, Condonabitur ἀπροσώπως, aut, Condonabimus, mutato numero perso-
