Haec pagina emendata et bis lecta est
320 PUERPERA.
Eutrapele. Sed quid tandem novae rei accidit, quod nunc salutator insolens adveneris, quem hoc trienno toto nemo nostrum vidit?
- eu Dicam: forte praeteriens has aedes, vidi cornicem[1] obvinctam candido linteo: demirabar quid esset caussae.
- fa Adeone hospes es in hac regione, ut ignores hoc esse symbolum puerperii in aedibus?
- eu Eho, an non prodigium est videre cornicem albam? Sed extra iocum; sciebam maxime: verum suspicari non potui, te puellam vix dura egressam decimum sextum annum, tam mature didicisse difficillimam artem gignendi liberos, quam aegre discunt quaedam ante annos triginta.
- fa Ut tu semper es quod diceris, Eutrapele!
- eu Ut nunquam deest Fabullae fabula! Demiranti igitur commodum occurrit Polygamus.
- fa Is qui nuper extulit uxorem decimam?
- eu Is ipse, sed quod te fugit, opinor, rursum tam ambitiose procum agit, quasi hactenus vixerit caelebs. Hic percunctanti quid accidisset novae rei: Muliebre corpus, inquit, in his aedibus per medium sectum est in duo. Ob quod, inquam, facinus? Si verum est, inquit, quod rumore populari iactatur, hic materfamilias sustinuit deglubere maritum suum; simulque cura risu subduxit sese.
- fa Homo crasse facetus.
- eu Ego me protinus intro coniicio, tibi felicem partum gratulaturus.
- fa Salutem mihi gratulare, si voles, Eutrapele; felicem partum tum gratulaberis, quum quod enixa sum videris de se praebere specimen boni viri.
- eu Pie tu quidem et vere, mea Fabulla.
- fa Nullius Fabulla sum nisi Petronii.
- eu Uni quidem Petronio paris, at non uni vivis, opinor. Ceterum hoc quoque gratulor, quod puerum enixa es.
- fa Sed quas
