Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/37

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est

30 MILITIS CONFESSIO.

nestas vix ullo pretio conduci queant. Sed expone nobis, quomodo gestum sit praelium, et utro sese inclinarit victoria.

th.Tantus erat strepitus, tumultus, tubarum bombi, cornuum tonitrua, hinnitus equorum, clamor virorum, ut neque videre potuerim, quid gereretur, adeo ut vix scirem ubi essem ipse.
ha. Unde igitur ceteri, qui ex bello veniunt, sic depingunt singula, quid quisque dixerit aut gesserit, quasi nusquam non adfuissent otiosi spectatores?
th. Ego credo, istos mentiri splendide. In tentorio meo quid gestum sit, scio: quid in praelio, prorsus ignoro.
ha. An ne hoc quidem scis, unde tibi venerit claudicatio?
th. Vix, ita me Mavors posthac male amet: suspicor aut saxo, aut equi calce laesum genu.
ha. At ego scio.
th. Scis? an tibi narravit aliquis?
ha. Non, sed divino.
th. Dic igitur.
ha. Quum fugeres pavidus, collapsus humi offendisti in silicem.
th. Dispeream, nisi rem acu tetigisti. Adeo verisimile est, quod divinasti.
ha. Abi domum, et uxori narra tuas victorias.
th. Illa mihi occinet haud suave encomium, qui nudus redeam.
ha. Sed unde restitues, quod rapuisti?
th. Iam pridem restitui.
ha. Cui?
th. Scortis, oenopolis, et iis, qui me vicerunt alea.
ha. Satis militariter. Par est, ut quod male partum est, peius dispereat. Verum a sacrilegiis, opinor, temperatum est.
th. Imo illic erat sacrum nihil. Nec profanis parcitum est, nec fanis.
ha. Quo pacto sarcies?
th. Negant oportere sarciri, quod in bello commissum sit: iure fit, quod illic fit.
ha. Iure belli fortassis.
th. Tenes.
ha. At istud ius summa est iniuria. Te non patriae pietas, sed praedae spes pertraxit in bellum.
th. Fateor, et arbitror paucos illuc ire sanctiore proposito.
ha. Est aliquid insanire cum multis.
th. Concionator e suggesto pronunciavit, bellum esse iustum.
ha. Suggestum illud non solet mentiri. Sed ut iustum sit