Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/382

E Wikisource
Haec pagina emendata est

latura. Ille ueto tamquam afflatus numine quopiam, nos intuens oculis stupentibus ac veluti horrore vocem blasphemam execrantibus. Quid opus, inquit, ista percontari, quum habeatis tabulam authenticam? Et omnino videbatur nos ut haereticos eiecturus, nisi drachmae delinissent hominis ferociam.

me. Quid vos interim?
og. Nos, quid censes? Non aliter quam fuste icti aut fulmine tacti nosmet illinc subduximus, suppliciter audaciae veniam comprecati. Sic enim convenit in rebus sacris. Inde proficiscimur ad aediculam, hospitium divae Virginis. Huc euntibus aperit sese quidam mystagogus ex illis Minoribus[1] nosque veluti noscitans intuetur, aliquantulum progressis occurrit alius itidem contemplans nos, post etiam tertius.
me. Fortasse cupiebant te pingere.
og. At ego longe diversum suspicabar.
me. Quld isthuc?
og. Sacrilegum quempiam suppilasse nonnihil ex mundo sacrae Virginis et in me suspicionem intentam esse. Itaque sacellum ingressus tali precatiuncula saluto matrem Virginem: O sola foeminarum omnium mater et virgo, mater felicissima, virgo purissima, nunc te puram impuri visimus, salutamus, donariolis nostris utcunque colimus, utinam donet nobis filius tuus, ut sanctissimos tuos mores imitantes mereamur et nos per Spiritus Sancti gratiam, spiritualiter Dominum Iesum intimis animi visceribus concipere simulque conceptum nunquam amittere. Amen. Simulque exosculatus aram deposui drachmas aliquot et abii.
me. Quid hic Virgo? Nullone nutu dedit signum auditae precatiunculae?
og. Lumen, ut dixi, erat ambiguum et illa stabat in tenebris ad dextrum latus altaris. Postremo me sic deiecerat oratio prioris
  1. Franciscanis. Nam Franciscus iste suos sectatores divisit in fratres hosce Minores, quibus ipse se associavit, Clarissas, et Poenitentes.