Haec pagina emendata est
deprehensi occiderentur?
- th. Quod Dominus promisit, non potest non esse ratum.
- ph. Sed quibus tandem rebus illi metiuntur favorem ac benevolentiam?
- th. Oh dubitas; qui dat, qui vestit, qui culinam instruit, iamdudum amat.
- ph. Non amat qui monet, qui docet?
- th. Haec ipsis domi abundant, et huius generis beneficia solent aliis largiri, non ab aliis accipere.
- ph. Plus ergo Dominus promisit Francisci discipulis, quam suis. Sibi quidem patitur imputari, si quid ipsius respectu benefiat cuilibet Christiano, sed non promittit male viventibus vitam aeternam.
- th. Nec mirum, amice. Nam extremus Evangelii vigor servatus est huic ordini. Sed audi iam septimam apocalypsim eamque postremam.
- ph. Hic sum.
- th. Iuravit illi Dominus neminem male moriturum, qui in habitu Seraphico moreretur.
- ph. At quid appellas male mori?
- th. Is male moritur, cuius anima relicto corpore recta defertur ad tartara, unde nulla est redemptio.
- ph. Vestis igitur non liberat ab igni purgatorio.
- th. Non, nisi quis moriatur in ipso festo beati Francisci. Verum an tibi parum videtur tutum esse a tartaro?
- ph. Maximum ego quidem arbitror. Sed quid de his sentiendum, quibus iam mortuis induitur sacra vestis? Non enim in ea moriuntur.
- th. Si vivi hoc petierunt, voluntas habetur pro facto.
- ph. At ego, cum agerem Antuerpiae, adfui cum caeteris cognatis matronae cuidam agenti animam; aderat Franciscanus vir admodum venerabilis. Is ubi videt mulierem iam oscitantem, alterum brachium illius inservit suae vesti, sic ut etiam aliquam humeri partem tegeret. Ibi quidam dubitabant, utrum tota mulier esset tuta ab inferorum portis, an pars contecta.
- th. Tota erat tuta, non aliter quam in baptismo pars hominis tingitur aqua, totus tamen Christianus redditur.
- ph. Mirum cacodaemones tantopere horrere vestem illam.
- th. Magis hor-
