Haec pagina emendata et bis lecta est
EUNTES IN LUDUM. 57
denda est memoriter hesterna lectio, satis prolixa. Vereor ut possim.
- sy. Commune periculum narras. Nam et ipse vix satis teneo.
- io. Et nosti praeceptoris saevitiam. Omnis illi noxia capitalis est. Nec magis parcit nostris natibus, quam si corium esset bubulum.
- sy. Verum is non aderit in ludo.
- io. Quem igitur vicarium constituit?
- sy. Cornelium.
- io. Strabum illum ? Vae nostris natibus. Is vel Orbilio plagosior est.
- sy. Verum dicis; et ideo non raro sum illius brachio precatus paralysin.
- io. Non est pium, imprecari praeceptori. Nobis potius cavendum, ne incidamus in illius tyranni manus.
- sy. Reddamus inter nos vicissim, altero recitante, altero codicem inspiciente.
- io. Pulchre mones.
- sy. Fac praesenti sis animo. Nam metus officit memoriae.
- io. Facile deponerem pavorem, si non adesset periculum. At in tanto discrimine quis possit esse securus animo?
- sy. Fateor; attamen non agitur de capite, sed de parte diversa.
Alia.
Cornelius, Anoreas.
- co. Scite tu quidem pingis, sed charta tua perfluit. Charta subhumida est, ac transmittit atramentum. an. Quaeso, ut appares mihi pennam hanc.
- co. Deest mihi gladiolus scriptorius.
- an. En tibi.
- co. Hui, quam obtusus!
- an. Accipe coticulam.
- co. Utrum amas scribere cuspide duriuscula, an molliore?
- an. Attempera ad manum tuam.
- co. Ego molliore soleo.
- an. Quaeso, ut mihi describas ordine figuras elementorum.
- co. Graecas an latinas?
- an. Latinas primum conabor imitari.
- co. Suppedita chartam.
- an. Accipe.
- co. Sed meum atramentum dilutius est, subinde infusa aqua.
- an. At meum linteolum prorsus exaruit.
- co. Imminge; nisi mavis immeiere.
- an. Imo potius rogabo alicunde.
- co. Praestat habere domi, quam rogare commodato.
- an. Quid est scholasticus
