Haec pagina emendata et bis lecta est
INVITANDI AD CONVIVIUM. 65
se cupio. Praemoneto biduo prius, quam venias. Fac me biduo ante certiorem.
- ch. Si me urges, dico tibi diem Sybariticum, ne desit apparandi spatium.
- pe. Quid hoc verbi est?
- ch. Sybaritae convivas invitabant in annum proximum, ut utrinque esset iustus apparatus.
- pe. Valeant Sybaritae cum suis molestis conviviis: ego congerronem voco, non satrapam.
Tuo malo optas.
- ch. Equidem tuo detrimento. Tuopte quidem malo. In damnum tuum istud optas. Incommodo istud precaris tuo.
- pe. Quid ita? Quamobrem?
- ch. Ego instructus accedam. Ego munitus veniam. Aggrediar te paratus. Instructus multa fame accedam; tu vide, ut vulturem expleveris. Parabo ventrem ac dentes exacuam; tu vide, quibus modis lupum exsatures.
- pe. Age, ad hoc certamen te provoco. Age fac pro viribus, pro virili, si quid potes.
- ch. Veniam, sed non incomitatus.
- pe. Tanto venies gratior. Sed quo comite venies?
- ch. Umbra.
- pe. Nec secus possis, si modo luce venias.
- ch. Sed umbram adducturus sum dentatam unam atque alteram, ne tu me vocaris impune.
- pe. Age, ut libet, modo ne larvas adducas. Sed explana, si libet, quid sibi velit umbrae vocabulum.
- ch. Apud eruditos umbrae vocantur, qui ipsi non vocati comitantur eum, qui vocatus est ad convivium.
- pe. Talium umbrarum adduc quantum voles.
Ea lege promitto.
- ch. Veniam quidem; at hac lege, ut tu postridie eius diei vicissim apud me coenes. Faciam eo quidem pacto, ut deinde mihi quoque sis conviva. Ea lege coenam condico, ut tu rursum mihi sis conviva. Spondeo futurum, sed hac exceptione, si tu postero die itidem apud me sis. Recipio tibi, facturum me. Do fidem futurum, his quidem legibus, ut tu mecum
