35i ECCLESIA fuerat an. 419. quo Bonisacius papa, interpella-s tus libello accusationis a clerice Valentinæ ecclesiæ adversiis Maximum episcopum Mani- chæorum sectatorem, scripsit ad septem provinciarum vicinarum episeopos, eis causam hanc examinandam delegans. Inter illos vero præsiiles leguntur in iIsscnptione epistolae Cas- torius ejtssque frater Lcont ; us.Porro tam sapienter, tam feliciter commendatam sibi a Christo ecclesiam rexit Castor, totque seu virtutum sieu miraculorum signis in ea fulsit, ut præ ceteris pastoribus siiis eum in patronum elegerit. Nempe antiquitus Aptensis ecclesia, J. Maria & S. Cafioris dicebatur. Caflianus ipsi nuncupavit ] libros XII. institutionum, circa annum 422. In pervetusto Aptensis ecclesiæ martyrologio commemoratur XI. Kal. Octobris. De ipsi> eximius est locus apud Caflianum, quem leges in S. Leontio Forojuliensi. V. AuxANIUS. Adfuit consecrationi ecclesiæ Avenionen- sis nuper instauratæ post cladem ruinamque 2uam passa fuerat ab Alamannis duce Chroco. tenim Debo episcopus Avenionensis restitutum suis siimtibus & curis hoc templum volens consecrare, accersivitepiscopos, imprimis— < que Auxanium anno Christi 436, 4/. 433. VI. ASCLEPIUS. Præerat hic anno 459. quo ad synodum Re- giensem convenit. Legitur ejus nomen in in- seriptione, &subscriptionibus epistolæ synodicæ epilcoporum Galliæ ad Leonem papam. Recensetur quoque inter plurimos episeopos ad quos scripsit idem sanctus papa epistolas 52. & 105. quæ ultima scripta pro componenda controver- sia ecclesiarum Arelatensis& Viennensis, data est 11 1. nonas Maii anni 450. vocatus etiam legitur a Ravennio Arelatensi metropolitano I aa synodum Arelatensem III. in qua judex fuit in causa inter Theodorum episcopum & Faus- tum abbatem, monachosque Lirmenses anno circiter 455. VII. LEONTIUS. Hunc episcopum addimus nomenclatura : præsulum Aptensium ex schedis domni Poly- carpi dela Riviere ascetæ Cartusiensis eruditis. simi, & sttcræ antiquitatis studiosiffimi. Testatur ergo vir fide dignus lectum a st : in vetustiffi- mo instrumento tvaricum Gothorum regem expugnata Apta Julia, an. 474. Leontium hu— j jus urbis episcopum, in exsilium ejecisse, haud dubie in odium cathol cæ fidei, quam impugnabat hic rex Arianus. In exsilio Leontium paulo post mortuum fuisse siispicamur, nam Praetextatus anno 475. jam sedebat apud Aptam. VIII. PkætexTATus. Prætextati episcopi, cujus sedes tacetur, legitur nomen in inscriptione epistolæ Lucidi Sjresoyteri, quam post concilium quoddam Are- atenle, scripsit ad plurimos episeopos anno circiter 475. errores siios emendans. Ceterum non A P T E N S I S. 3$z est nostri instituti excutere motaS occasione tum hujus concilii tum epistolarum Fausti & Lucidi, controversias. Ambigimus autem utrum hic Prætextatus Aptensem gubernaverit ecclesiam. Certe vix potest idem esse qui Aptensis episcopus dicitur in Epaonensi concilio, cuisub- scripsit an. 517. ut Arelatensi 4. an. 524. Arau- sicano 2. anno 529. denique anno 541. Aure- lianensi quarto. Nam produxisset episcopatum siium saltem ad annos sexaginta fex. Imo per annos septuaginta præfuisset, si de hoc Praetextato interpretamur epistolam Vigilii papæ scribentis ad Auxanium Arelatensem, de cognos- cenda causu Pratexlatt episcopi, anno quarto postconsiilatum Basilii, qui illigatur an. Christi 54-5* IX. E U S E B I U s. Eusebius anno 546. sedebat, ex tabulario Aptensis ecclesiæ, juxta Sammarthanos fratres quos siitis approbat Carolus Cointius in annalibus ad annum 546. num. 6. ubi lego : hoc anno dioecefim Aptensem regebat Eusobius, qui cum multos scriptoresfugisset, novissime restitutus efi a Sammarthanis, &c. Notus tamen fuit sanctus Etssebius D. Polvcarpo de la Riviere, ut liquet ex ejus epistola }tI. ad Peiresxium data die 30. Januarii anni 1632. in quo redarguit chronicon Hiipalicum, ubi S. Eusebius appellatur episcopus Arelatensis pro Aptensi, aquo ait S.Laurea- num Hsspalensem epiicqpum a T otila occisiim in civitate Bituricensi sepultum fuisse, pro civitate Biterrense Ab hoc siincto episcopo titulus S. Eusebii datus est cuidam abbatiæantiquæ diœcesis Aptensis. X. CLEMENTINUS. Debemus conciliis quæseculo V. & VI. frequenter in Galliis habita siint, notitiam plere- rumqueepiscoporum, qui nostras his temporibus rexerunt ecclesias. Certe de Clementino Aptensi episcopo nihil ad nos pervenisset, nisi interfuisset aut subscrpsisset synodo Aurelia- nensi anno 549. quæ quinta appellatur, Arelatensi etiam V. anno 554. secunaæ Parisiensi quæ ad annum 555. rejicitur in collectionibus conciliorum, & anno 551. asiignatur a Carolo Coin- tio. Denique concilio Parisiensi quarto, anno 573. adfuit ; ubi facta est constitutio adversus Promotum, quem Ægidius Remensis episcopus ordinarat episcopum in castro Dunensi, reluctante Pappolo Carnotensi præsiile, ad cujus parochiam locus hic pertinebat. Ea de rescripserunt episi : opi epistolam ad Sigebertum regem, rogantes ut Promoto non patrocinaretur. Inter illos qui scripserunt episcopos Clementi- nus est decimus. XI. PAPPUS. Pappus subscripsit consticutionibus concilii Matiiconensis 1.581. ValentinensiS z. 584. & Matssconensis 11. per missum episeopalem 585. post quem plurimorum antistitum nomina in diptychis ecclesiasticis exciderunt. XII.
