Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/300

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

, 25 ECCLESIA f gitur. Videndus Sirmondustdm. I. conciliorum / Galliæ, & Baronius ad annum 579. S. Concordium jacere in ecclesia S. Honorati Campi- elysii * probat Vincendus Barralis ex quadam epistola, cujus fragmentum edidit, & post ip* sum J. Bollandus in historia transiatioms sancti Honorati ad diem XVI. Januarii. Idem Barralis contendit S. Concordium fuisse monachum Lirinensem juxta inscriptionem hanc quam eruit ex antiqua historia manu exarata sanctorum & abbatum Lirinensium.- Integer, atque pius, & vita & corpore purus, Æ. temo hic pojitus vivit Concordius avo. 1 £ui teneris primum minifiersulsit in annis, Pofi etiam lectus ctelefii rege facerdos, Triginta, & geminos decem vix reddidit annos. Hunc cito fidere am raptum Omnipotentis in aulam, Et mater blanda & fratres in funere quarunt. XI. S. H E R o s. S. Heros discipulus beati Martini episcopi Turonensis, singularis innocentiæ pastor, tamen a populo Arelatensi urbe ejectus est, eique Patroclus familiaris Constantii subrogatur, ad promerendam gratiam ejusdem Constantii, Honorii imperat, m consulatu collegæ, teste Prospero Aquitano in chronico, Honorio Ix. & Theodo- sio V. Coss. Eodem, inquit, tempore Heros vir fanctus, & beati Martini discipulus, cum Arc- latensi oppido episcopus proefideret, a populo ejuj- dem civitatis, insons, & nulli infimulationi obnoxius pulsus eji, inque ejus locum Patroclus ordinatus, amicus & familiaris Confiantii ma- gifiri militum, cujus per ipsum gratia quarebatur : quæ res inter episoopos regionis illius magnarum discordiarum causasuit. Hujus quoque mentio exstat apud auctorem vitæ sancti Honorati. Præcipua Herotis laus est, quod Pelagium ac Cælestium hæresiarchas insectatus sit ; unde ad Zozimum papam querimonias adversiis hunc episcopum, & alium nomine Lazarum Cælestius detulit ; qui pontifex calumniis Cæle- stianis deceptus, in pios episcopas studio veræ fidei flagrantes, tanquam in facinorosos homines stylum acuit, in secunda ad Africanos epistola. Sed acceptis a priori synodo Africana rescriptis & gestis, quæ Pelagianam hæresim ipsiImque Pelagium & Cælestium spectabant, in eadem synodo, & aliis damnatos, agnovit tandem Zo- zimus fucum sibi fecisse verlipelles illos hæresiarchas ; maxime Cum vocatus ad pleniorem audientiam Cæleiiius clam se subduxissetj eosque ac ipsorum impia dogmata damnavit. In citata Zozimi epistola legitur Herotem stetisse pro tyranno Constan tino, qui in Gal- liis imperium assunsserat, & rebellarat in Honorium Augustum ; quapropter cæso Constantino, quem Zozimus appellat Herotis patronum, ipse sacerdotio se exuit, ut ait Zozimus, quod ab Lazaro Aquensi episcopo in eadem causa socio factum quoque asserit ; sed fortasse deCeptus fassa Pelagianorum de his episcopis relatione. Herotem a Constantio fugatum Avenionem se recepisse aiunt. R E L A T E N S I S. 516 XII. PATROCLUS. Patroclus pulso Heroti ab Arelatensibus, quem ( Zozimus dicit sacerdotium abdicasse, sustectus est anno 412. De Herote & Patroclo quidsen-. 4 serit Prosper Aquitanus, jam præmisimus ; & certe huic scriptori res in patria sua gestOS referenti magis credendum est, quam Zozimo papæ Cælestii mendaciis decepto. Quidquid sit, quantum hic pontifex Heroti fuit infensos, ut probant ejus epistolæ, tantum favore prosecutus est Patroclum. Id liquet ex ejusdem epistola v. in qua 1°. decernit, ut quisquis Romam ex Galliis veniret, five episcopus, Jivepresbyter, sive diaconus, aut deinceps inferiori gradusit, ab ipso formatas acciperet. Hoc autem privilegium formatarum, inquit Zozimus, sancto Patroclo fratri & coepiscopo nosiro, meritorum ejusspeciali contemplatione, concessimus. io. juflit utpræcipuam, sicut semper habuerat metropolitanus epilcopus Are- latensium civitatis, in ordinandis sacerdotibus teneret auctoritatem ; & Viennensem, Narbo- nensem primam, Narbonensem fecundam ad pontificiumsuum revocaret.30. addit : quoniam metropolitana Arelatensium urbi vetus privile- ..gium minime derogandum efi, ad quam primum ’ex hacsede Trophimussummus antifies, ex cujus fonte tota Gallia fidei rivulos acceperunt, directus efi : idcirco quascumque parochias in quibufiibet territoriis, etiam extra parochias suas, ut antiquitus habuit, intemerata auctoritate possideat : ad cujus notitiam, fi quid illic negotiorum emer- ferit, referri censuimus, nifi magnitudo caufa nofirum requirat examen. Idem papa Proculum Massiliensem damna— j vit, ac episcopatu spoliavit, quod quosdam or— < dinasset episcopos, prætermisso Patroclo metro—’ ( politano episcopo Arelatensium civitatis ; scrip- litque ea de re ad cpiscopos non solum Galliarum & septem præsertim provinciarum, sed etiam Africæ & Hispaniæ. Proculus tamen nihil præsumserat, quod ipsi a concilio Tauri- nensi non fuisset indultum. Proculus non ita propitium expertus est Bo- nifacium I. Zozimi successorem ; qui pontifex auditis querelis cleri & plebis Lmevensis* adversos hunc metropolitanum, quod suæ ecclesiæ ordinare episcopum præsiImsisset, ejus ausare- preffit, scribenao ad Hilarium Narbonensem episcopum, in cujus provincia id attentatum. Quod spectat ad Patrocli mores, ausiis est infami mercatu sacerdotia venditare, ex Prospero in chronico. S. Hilarius in sermone de S. Honorato, Patrocli ejus antecessoris avaritiam notat, cum dicit de Arelatensi sub S. Honorato ecclesia : crevit gratiis, decrevit metallis ingressa videlicet disciplinadomo sua tanquam domo dominica, mamona iniquitatis exclufit s & qua otiosa congefia diu fuerant (opes) dignis tandem ufibus deputavit… hoc folum quod ministerio suo sufficiens erat, refervavit. Patrocli tempore Arelas nobile oppidum Galliarum, inquit Prosper in chronico, a Gothis multa vi oppugnatum efi, donec imminente Aetio non impuniti abscederenf. Ad annum 426. in eodem chronico legitur : Patroclus Arelatensis episcopus a tribuno