5i} ECCLESIA A pleniorem synodum efflagitaverunt. Quapropter Constantinus indixit concisum I. Arelatensit ; ad quod, præter prafatos episcopos, plurimi ex variis provinciis convenerunt cal. Augusti. Hac fenodo, inquit Jicobus Sirmondus tomo I. conciliorum Galliæ, stve suectentur episcopi, qui ad eam convenerunt, stvc res in ea gesta, nulla uro- quam post a cum enicas habita est illustrior. In ea quippe Caciliani& Donatistarum * causu iterum dijcussaest, pertinax contentio, quæ Astricam vexabat, pro parte compostita, & de bapttstmo hcreticorum ecclestæ lex tradita, esustque iterandi prava consuetudo, qua in eadem Asuica inoleverat, penitus repressa in posterum atque interdicta. Episu copi vero tam multi, tam diversts ex Gallia, Italia, Astrica, Histpania, Britanniæque provinciis confluxere, stexcenti videlicet, st testimonio Adonis Viennenjum epistcopi accedere velimus, utprop- terea concilium hoc non dubitaverit S. Augustinus contra Donatistas dijputans lib. II. de baptijmo cap. y. & epist. 162 plenarium, & univerjale ec- clesta concilium appetlære ; epistolam autem hujus feno di ad Silvestrum papam de rebus sub ea gestis primus epistccporum stubstcripstt Marinus. Paulo poli, anno videlicet 316.Arelate illustratur Constantii junioris natalibus, teste Zozimo. VI. MARTINUS. Hic episcopus S0I0 nomine cognitus ex dip- 3rchis, tone idem est ac Marinus. Post eum m iptychis, hi sequuntur episcopi, Nicasius, Cres- centius, Concordus, Gratus, Ambrosius, Mar- tinus, Ingenuus, Augustinus, Jeronymus. Additus est ana manu Savinus, Eros, Patrulus, Eu- ladius, Honoratus, Hilarus &c. ut in nostris indicibus, nisi aliter notemus. VII. VALENTINUS. Hunc præsiilem concilio Agrippinensi adfuisse anno 346. & exauctorationi Euphratæ ejusdem urbis episcopi communis est opiniossed viri quidam eruditi synodum hanc, & quæ in ea gesta esse referuntur, indubium revocant ; jure an injuria expendemus, quando de Euphrata erit agendum. Anno 547. concilio Sardi- Censib vel interfuit, vel subscripsit. VIII. SATURNINUS. Saturninus favore Arianorum, Constantio imperatori factionis & hæresis hujus defensori, qui in Galliis, Arelatique agere solebat, per- a De hac Donatiftirum controverCa.pizcipue consulendi fune Augustinus, Optatus Milevitanus lib. i. adv. Donat, tuscb. hb. 10. c— 6.aliique ecclestasticae hist. scriptores. l Hunc episcopum Galliae cum aliis 3^.adfuiste synodo Sardi- <ensi communis est opinio ; verum eruditistimus vir, cui debemus novistimam editionem operum sancti Athanasti, censet folos episcopos, qui in apologia sancti Athanasti recenscntur numero jo. p. 168. & feq. ab Hofio ad Sapricium, concilio interfuifse : alios vero absentes eidem (ubsonpiiste. Ex his autem sunt 3 4.G al- lix antistites : Maximianus, Venflimus, Victurus, Valcntinus, Dcstdcnus, Eulogius, Sarbanus, Dyscolus, superior, Mercurius > Dcclopetus, tuscbius, Severinus, Satyrus, Martinus, Paulus > Optatianus, Nicafius, Victor, Sempronius, Valerinus, Pacatus » J e stes, Ariston, simplicius, Mctianus, A mannis, Amillianus • Justinianus, Victorinus, Saturnilus, Abundandus, Donauaaus, Maximus. Certe Gmctus Hilarius in fragmentis unum duntaxat Vcriflimum Lugduncnfcm episcopum rccensct, qui adfuerit & fiibscripscrit synodo Sardicenfi. . E LATENS IS. 524 gratus, eligitur in Arelatensem episcopum. Id factum esse oportet saltem an. 353. quo celebrata est pseudo-iy nodus Arelatensis ab antesig nanis Arianæ persiaiæ Ursacio, & Valente, cum ipso Saturnino, coram Constantio Augusto, qui edicto finxerat, ut qui subscribere condemnationi S. Athanasii detrectarent, in exsilium pellerentur. ltaque id facere recissans S. Paulinus Trevirorum episcopus, depositus est ac exsilio addictus. Et hæc fuerunt Arianæ vesaniæ in Galliis præludia. In alio conventu Biterris habito, cui Saturninuspræfuit anno 356. S. Hilarius Pictavorum episcopus, qui grauanti pesti ob- sistebat, exsilio quoque mukatusest, auctoritate Constantii imperatoris, qui cum in Phrygiam expulit. Saturninum interfuisse concilio Ariminensi anno 359. & unum fuisse ex hujus synodi legatis ad Constantium misiis, colligimus ex libello II. S. Hi lar ii ad eundem Constantium. Nam in eo fatis designat Saturninum præsentcm Constantinopoli, quando rogat Constantium Augustum, ut per eum sibi cum auctore siii exsilii coram ipso disputandi detur copia. Sirmondus censet m concilio Parisiensi anni 362. Saturninum persidiæ siiæ pœnasdedil- se, & non solum ex episcopali sede, sed etiam ab ecclesia fuisse ejectum, ln his quæ nobis sii- petsuntex gestis primi concilii Arelatensis, nihil legitur de Saturnino, sed Severus Sulpicius aperte dicit S. Hilarium ab exsilio reducem, optimum factu arbitratum esse revocare cunctos, qui Ariminensem consesiionem receperant, ad emendationem & poenitentiam, frequentibus intra Gallias conciliis. Restsubat, inquit, janis constliis Saturninus Arelatenstum episcopus, vir Jane pessimus, & ingenio malo pravoque s verum etiam prater hærests instamiam multis atque nefandis criminibus convictus, ecclesia ejectus est. Id factum in synodo I. Parisiensi verisimile credimus. Hujus episcopi perfidia multum nocuit & detraxit dignitati Arelat. ecclesiæ ; orthodoxi enim episcopi hunc metropolitanum Arianum abhorrentes, alii Viennensi præsuli se subjecerunt, alii Masiiliensi sua ætatc venerabili auliæ- serunt. IX. A R T E m 1 u s. Saturnino subrogatum fuisse Artemium dicit codex Savaron. cui consentit alter Avcnio- ncnsis ecdcsiæ. Additur Artemium ordinatum fuisse a Florentio Viennensi, Antistio Avenionensi, &Concordio Vasionensi episco- Eis. Ostendemus in Avenionensibus epilcopis os codices parum side dignos. X. S. CoNcoRDIUs. S. Concordius siedit in concilio Valentino I. die 12. Julii anni 374. habito, in quo grassanti morum corruptelæ aliqua adhibita est medela ; ita enim per omnes ecclestas ejustmodi germen vitiorum inoleverat, ut ad plena remedia dissicilis essetrecursus, inquiunt patres. Epistola ejusdem concilii ad clerum & plebem ecclesiæ Forojuliensis, de persona sanctiffimi Accepti, qui ad honorem sacerdotii ab illis posccbatur.Concor- dii & aliorum episcoporum nomine scripta le
