Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/307

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

S19 ECCLESIA AR eo quod Childebertus rex intra muros urbis A Arelat. condidit, cuique Vigilius papa eodem rege postulante concedit privilegium, postea consirmatum a sancto Gregorio papa epistola centesima undecima lib. 9. ind. 2. Sane in hujiiS cœnobii diptychis sit commemoratio Childe- berti & Uitrogothæ reginæ post S. Aurelianum. Vide Mab. ad annum 547. n. 31. & seq, XXII. SAPAUDUS. Sapaudus illustri sanguine oriundus siliusfuit Placidi viri magnificentiflimi & patricii, ut ait epistola duodecima Pelagius papa I. Dicitur vir apostolicus in vita S. Rusticulæ abbatisiæ. Pe— p sagius vero papa honoris causa misit ad eum salutatoriam epistolam, priusquam ab ipso litteras accepisset. Eundem anno 557. creavit sijum vicarium in Gallia, & ei misit pallium hac epistola*. TXllectiffimo fratri Sapaudo, Pelagius. Majo- rum nostrorum, operante Dei mifericordia, tupientes innarere vestigiis, & eorum actus divino juvamine in omnibus imitari, caritati tua per universum Galliamsuncta sedis apostolica, cui divina gratia prastdemus, vites injungimus. Hoc enim antiquitatis memoria dotet, hoc etiam Romana testantur fer inia, a fanctis patribus & decessori— C bus nostris tuis decessoribus esse concessum : ut illius stabilis petra fempiterna stoliditas, supra quam Dominus Salvator noster propriam sundavit ettle- fiam a stolis ortu usque ad occasum, primatus sui apicem successorum suorum auctoritate, tam per fe, quam per vicariossuos firmiter obtineret, &c. Hinc est • fleed nos fraternitati tua hujusmodi curas injungimus, ut sedis nostra vicarius institutus, ad instar nostrum in Galliarum partibus primi facerdotis locum obtineas, & quidquid ad gubernationem vel difpenfationem ecclefiastici status gerendum est, fervatis patrum regulis, &sedis apostolica constitutis, divinijudicii confideratione, ■ aispenses s talemque te in custodiendis canonibus fancta converfattone demonstres, qualem tanti loti decet esse vicarium, &c.’Usumquoque pallii tibi alacriter, assectuoseque concedimus s pariter etiam pallium dirigentes, ut in tanti loci fastigio eonstitutus, praclaro quoque habitu decoreris, sci- turis omnibus ecclestastici gradus hominibus, nullam haberi licentiam, fine formata tua caritatis, ex quacumque Galliarum parte longiores petere regiones ; ne prohibita prasumentes ipst se proprio videantur privare officio, &c. Data m. nonas Februarii anno 16. post consulatum Bafilii. Sapaudus multas alias a Pelagio epistolas ac. cepit, quæ arctiflimæ inter ipsos necesiitudinis argumenta sunt. Sane cum audiisset mpa Chil- debertum regem jussisse ut contra lui primatus privilegium, & vIcarii siinctæ sedis jus, nescio cui episcopo se judicandum sisteret, id indi- gne tulit, scripntque ad regem ut curaret satisfieri Sapaudo, caveretque ne quid contra eccle- siasticas regulas petentibus concederet. Præsuitpræsushic concilio Arelatensi V. die

• 29. Junii anni 554. ubi pro ecclesiastica disci- plina canonesocto sunt conditi. Interfuit etiam Parisiensi II, in causa Sassaraci episcopi, anno ELA TENSIS. J4o 55 5. quod nonnulli revocant ad annum 55I.Item Parisiensi IV. anno 573. Valent i no II. anno’ 584. Denique anno 585. subscripsit synodo Ma— c tisconensi secundæ, sed per procuratorem tan— 5 tum. 5 Sapaudi meminit Gregorius Turonensis, 1. 5 4.. hist. c. 30. ubi commemorat Arelato obses. so, cives a Sigeberti partibus stantes adversos Guntramnum regem, ad dimicandum sub signis Firmini comitis Arelatensis, contra exercitum Celsi patricii, suadente hoc pontisice, urbe egressos fuisse ; sed postea obseratis portis, plurimi eorum obtruncati, & sturnine Rhodano sussocati perierunt. Fato suo functus est Sapaudus Arelatensis antistes, anno salutis 586. XI. < regni Childeberti, uti docet idem Gregorius 1. S. capite 39. XXIII. L1 c E R i u $1 Licerius Guntramni regis referendariilS, Sapaudo defuncto, in episcopum assumtus fuit, ut memorat idem Gregorius lib. 8. c. 39. Deceffit anno 13. ejusdem Childeberti regis, Christi ve- ro<88. qui annus lue pestilentiffima per Italiam, & loca Galliarum Italiæ vicina grassata infamis fuit. XXIV. S. V t R G I L I U S. Post Licerium Saxius ponit Paschasium, qui etiam locum hunc habet in veteribus diptychis Arelatensibus, sæpe a nobis in testimonium adductis. Sed potior est auctoritas Gregorii Turonensis, ea quæ videbat scribentis, qui libro 9. historiæ capite 23. ait
Obiit autem & Licerius Arelatensts episcopus, in cujus ecclefiam Virgi- lius • abbas Augustodunensis, opitulante Syagrio episcopo, substitutus est. Expungendum ergo Pas- chasium hunc censemus, post Sammarthanos fratres & Carolum Cointium. j S. Virgilius patria Aquitanus, ex monacho Lerinenssabbas Augustodunensis, uti præmisi- mus, pontificalem sedem adipiscitur anno 588. Fuit is sanctoGregorioMagno familiaris, qui eundem non solum laudibus, sed etiam variis donis & insigniis exornavit, ut patet ex plurimis ad ipsum scriptis epistolis b. Ex iis enim intelli— gimuS non solum ipsi concessum usum pallii, & demandatas sedis aposu vices, juxta antiquum morem, sed etiam commissas causas majores, in primo jurisdictionis gradu : Si qua vero, inquit Gregorius, inquifitio de fide, vel fortasse aliarum rerum inter episcopos causu emerferit, qua discerni p difficilius possit, collectis duodecim epijcopis venti- letur, atque decidatur. Si autem decidi nequiverit, discussa veritate ad nostrum judicium referatur. Eidem quoque indultum, ut concilia, quoties necesse judicaret, cogeret. Ab eo voluit ordinari in episcopum S. Augustinum, quem t suo Romano S. Andreæ monasterio miserat in Britanniam, ad Anglorum conversio- 4 Scriptor ejus vitæ dicit euih rexiflc monasterium Lerincnso, nulla facta mentione Augustodunensis. SedGregorio Turon. fides magis dcbettir » quam kriptori octavi scculi. F(*nc Virgiliui utrumque rexit monasterium. b En elenchus cpistolarum sancti Gregorii papx ad Virgilium : ep. 47. libri I. 43. lib. V. SJ. lib. VI. 106. lib. IX. Ejusdem libri epistola m. & 114. lib. XI. ep. f $. & 68. Hicscrvamus ordinem novistimæ^quamaqcuravimus.cdiiionis.