Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/308

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

J4i ECCLESIA A 1 • nem, sæpeque Virgilio commendarat cum ipsius sociis ejusdem monasterii monachis. Diflimulandum tamen non est sanctum Gre- j. gorium arguisse negligentiæ hunc præsulem, quod non obstiterit quominus Syagna, quamvis mutatis vestibus vitam religiosam assecuta, marito sociaretur. Et forte propter hanc Virgi- lii indiligentiam sanctus Gregorius faciles praebuit aures Brunichildi reginæ, pallium pro Sya- grio episcopo Æduorum postulanti ; collata enim simul cum pallio synodos cogendi facultate A ugustodunensi antistiti, multum detractum est auctoritati metropolitani Arelatensis. Id au- , tcm factum est an. 599. Post annum 601. nulla . V i rgilii occurrit mentio in Gregorianis epistolis. Ejus vitæ scriptor dicit conditam ab ipso basi- licam sancti Stephani martyris in urbe, quæ ca- thedralis est ecclesia. Ædisicavit extra urbem templum sanctis Trophimo & Honorato dicatum, in quo sepultus est, ut docet ejus vita ex antiquo manuscripto codice eruta, quam chro- nologiæ Lerinensi cum notis inseruit Barralis. Festum ejus celebratur ab ecclesia Arelatensi die 7. ( al. 10.) Octobris, &a Lerinensibus 111. nonas Martii. Sancti Vscgilii mortem anno cir. , citer 616. contigisse putat Mabillonius, Baille- tus anno 624. At ea de re nulla certa est sententia. Vide not. 1. ad ep. 47.1.1. S. Gregorii novæ editionis. Idem Mabill. docet eum sepul- tum esse in basilica Salvatoris, quam ipse exstruxerat extra muros Arel. forte eadem cum ecclesia sanctorum Trophimi & Honorati. Locus ejus sepulturæ, post varios status undem ceffit RR. PP. Minimis. Tunica cilicina sem- per usus est ad carnem. Noctes plerasque in sacris vigiliis, ecclesias lustrando, impendebat. Miraculis clarus in vita & post mortem fuit. Ejus acta descripsit anonymus seculo octavo in- eunte, ediditque Mabill. seculo II. Bened. XXV. FLORIANUS. ] Hunc epssCopum nobis suppeditant sola diptycha sæpius laudata. Saxius eum suo Arelatensi pontificio inseruit, & Carolus Cointius catalogo Arelatensium præsulum, nulla allata ratione, nulloque aflignato tempore quo sederit, nifi quod ponitur inter S. Virgiiium & Theodosium. XXVI. CYPRIANUS. In vita sancti Galli abbatis auctore Wala- frido Strabo, qui florebat subLudovico Pio, c. 22. commemoratur Cyprianus episcopus Arelatensis, qui Sigibertoregiperfuasitjtit Fride-^ burgam ad conjugium suum non cogeret. Hic vero scriptor secutus est antiquiorem, ut ipse in præfatione profitetur. Huic vero Cypriano alius non potest assignari locus, quam ante Theodosium qui sequitur. Consulendæ sunt notæ Mabillonii ad vitam sancti Galli, ubi expendit quis sit Sigibertus, qui Frideburgamadæmone liberatam petebat conjugem. XX VI I.THE O D O s IUS, a/.Th E O D E R ICUS. Theodosius jam sedebat anno circiter 632. quo sanctæ Rusticulæ virginis abbatissæ Arela- tcnsis funus curavit, teste Florentio presoytero, 2 E L A T EN S I S. y4i l qui vitam sanctæ Rusticulæ dicavit Celsæ abbatissæ ejusdem monasterii paulo post illam ; hinc pro scriptore synchrono haberi potest. Is anno 648. provinciam suam lustrasse jure metropo- litico legitur in veteri charta Arelatensi. Verum paulo post, quia publseam poenitentiam egisse dicebatur, Impenditur ab omni officio epileo- pali, judicio concilii CabilonensiS, quod ad annum 650. vulgo refertur ; revocat autem Cointius ad annum 644. Id noS docet hæc ejtssdem concilii ad ipsum epistola : T\ Omino semper peculiari suo Tbeodofio, coetus •nS episcopcrum qui nuper efi Cabilono urbe cum 3 Chrifii gratia adunatus. Omnibus veridica relatione perpatuit, quod nec vos credimus ignorasse, quod gloriosus dominus Clodoveus rex insupra scri- pta urbe Cabilono viij. calendas Novembris syno- dale pracepit esse concilium. 1>bi omnibus nobis, qui inbafilica domni Vincentii pariter re fident es, vefitum adventum, dum vos propinquos & jam inipsa urbe esse audivimus, omnimodis prafiolati fumus, datur intelligi pro qua re vos in ipso concilio non voluifiis adesse, dum multa adversus vos, & de indecenti vita, & de excessu canonum, quod maxime condolemus, pervulgat a narrantur. Nam &scripta, qualiter vos confiitit poenitentiam suisse 3 professos, vefira manu vidimus, & conprovi » - cialium vefirorum manibus roborata. *Unde vos credimus jam legiss’f, nec nos penitus ignoramus. quod qui publice poenitentiam profitetur, episcopa- lem cathedram nec tenere, nec regere potefi. Pro- ptereasalutantesbeatitudinem vefiram honorifice, indicamus ut usque ad aliam synodum de Arela- tensi sude, ubi vos confiat pontificalem cathedram tenuisse, debeatis omnimodis abfiinere, & de facultate ipfius tcclefia nihil ad vefiram dominationem, donec in audientia ante fratres conveniatis, penitus prasumatis. Quid de eo postea statutum sit nescimus, cum ) ipsius non occurrat amplius mentio. XXVIII. JOHANNESI. Johannes subfcripsit privilegio quod Emmo Senon. episcopus concesset asceterio S.Columbæ anno 3. Chlotarii regis, qui partim respondet anno Christi 658. partim 659. Paulo postcon- Pensit alteri privilegio pro coenobio Pancti Petri Vivi ejusidem civitatis. Vitæ diem claufit extremum anno 6*75. Legendus venerabilis Beda historiæ ecclesiasticæ Anglorum 1.4.0. 5. Item memoratur in vita S. Theodori Cantuariensis episcopi, quem Roma profectum in Britanniam cum Adriano abbate & Benedicto Biscopoanno 668. VI. cal. Junias, hospitio siimma humanitate excepit hic præsiil. Hanc vitam habes secu—’ lo II.Ben. p. 1030. excerptam exlibb. 4. & 5. hjstor. Bedæ venerabilis. Alius Johannes episcopus ei subjicitur in diptychis ; deinde sequuntur, Anastasius, Austro- bertus, Vulbertus, Aurelius, Polycarpus, Mar- tinus, Protasius, Imnodus, Georgius, Ratber- tus, Kautsarus, Wilimeris, Wiliaris, Arladis, A la fantus, Luponus, Johannes, Notinus, idem ac Notho, &c. XXIX