77 » ECCLESIA Al na. 1338. taxavit quid annonæ, bladi, vini, &c. J singulis rectoribus ecdesiarum, quæ olim fuerant ordinis hospitalis S. Johannis Jerosolymi’ tani, aut militiæ Templi, & unitæ fuerant ecclesiæ Romanæ, persolvi deberet, ut in illis locis decentius officium divinum celebraretur. Quod decretum ex autographo descriptum edi* dimtiS in probationibuS. Adhuc notatur anno 1341. ex D. de Rulli. XLII— GUILLELMUS VII. Hujus episcopi mentio sit in actis publicis tum anni 1344. quo subscripsit concordiæ factæ inter praqxjsitum & canonicos litigantes pro sportula & stipendiis in pane & vino ; tum 134$. l quo nonnulla permutavit cum Guillelmo de Monte-dra conis. XLIII. JoHANNEsI. JohanneS Revolli ex nobili apud Delphina- tes genere, lpreto mundo vitam amplexus est religiosiim in familia S. Dominici. Deinde electus m episcopumAurasicensem, die 22. Martii 1349. consecratus est ab Henrico de Villars archiepiscopo Lugd. in eccl. S. Bernardi Ro- manensis > & curiæ Romanæ sacramento fe obligavit ; cujus sacramenti forma servatur in registro insonpto Pilati 1349. Fuit Humberto ( Delphino a confeflionibus. Interfuit autem cesiioni Delphinatus die 16. Julii I349ssactæ ab hoc principe in gratiam Caroli primogeniti Johannis ducis Normanniæ, & nepotis regis Philippi Valesii, cui Carolo dedit ensem Delphinatus, & vexillum simcti Georgii, sceptrum & annulum in signum possessionis. Instrumentum ea de re factum legitur in Commentariis pro historia Delphinatus. Ejusdem Johannis episcopi sit mentio in statutis de franchisiis & privilegiis Delphinatus, quæ Philippus Vale- sius in ipsiuS manibus juravit SC servaturum. Quod spectat ad res ab ipsi) in Arausicana ec— j clesia gestas, legimus eum S. Florentii tumulum aperuisse, indeque caput ejus & brachium extraxisse, quæ in theca argentea honorifice recondidit. XLIV. GUILLELMUS VIII. De quo nihil neque in veteri Gallia Christiana Sammarthanorum, neque in observationibus doctiffimi Prevotii, quamvis eum sedisse post Johannem Revolli non dubitent. XLV. JOHANNES II. Notus est ab anno ^52. quo ipsius jussu S0- lemniter & publice-lectum est instrumentum plumbea bulla dominiGuillelmi quondam A rau- sicani episcopi munitum, quæaam continens statuta, de quibuS pro jurisdictione siia cum Bertrando de Baucio principe Auraicæ, &cum domino fratre Ademaro de Reillania milite & bajulo hospitalis S. Johannis Jerosolymitani in civitate Auraica convenerat. Concilio Aptensi . interfuit anno 1565. quo universarum saculta* tum scholæ Arausicæ prima fundamenta jecit Raimundus de Baucio princeps. AUSI CANA. 78o XLVI. BERTRANDUS I. Ipsius meminerunt Sammarthani & Prevo- tius ; etsi de eo unum duntaxat dicatur, nempe nomen ejus notari in tabulis anni t37o. XLVII. FRANcrscUS. Franciscus de Caritate an. 1373. jam notus, instituit ut sero & mane ad sonitum campanæ B. virgo Maria salutaretur. Occurrit in fundatione sacelli cujusdam in Arausicensi ecclesia, an. 1375. die zr. Augusti, & in duabus aliis chartis annorum 1380. & 1585. Jam obierat post biennium, nam sedes vacasse legitur die 11. Julii anni ^87. XLVIII. PETRUS IV. Petrus Didaci, quem etiam cognominatum de Mahania legimus in Ichedis Prevotianis, ex iis- dem jam sedebat an. 1389. quo fuitamicabiss compositor inter sacristam ecclesiæ maj ris & canonicos.Attamen in S.Andreæ tabulisPetruS Didaci electum Arausicensem se tantum nuncupat die rj. DecembriS an. 1392. Forte duo, fuerunt episeopi Petrus de Mahania, & Petrus Didaci, atque hic illi successor datus est circa annum 1392. Quidquid sit Petrus episcopus Arausicæ an. 1401. recognitionem dedit domino Montis-draconis. An. 1404. prioratum S. Florentii episcopali univit metssæ, annuente Benedicto papa XIII. Misit legatos ad concilium Pisanum an. 1409. uti legitur in ejusiiem actis spicilegii tomo. VI. An. 1413. abbatissam i S. Petri de Podio coegit curam temporalium fui monasterii diligentius gerere in posterum i eodemque an. die 29. Junii e vivis excessit, se- pultufque est in sacello cathedralis ecclesiæ sub titulo 5. Vincendi consecraro. XLIX. G E o R c r u s. Post breve interpontificium, cujus tempore Amos Martinus innrmarius legitur præfuisse, institutus videlicet vicarius generalis a capitulo, electus estGeorgius cognominatus de Grano ; sed brevi tempori$ intervallo extinguitur, circiter an. 1414. L. BERTRANDUS II. Bertrandusde Tarasi : o > ex decano Avenio- nensi episcopus inauguratur, an. 1414. Sed non multo post vita defunctus die 8. Junii in urbe Insiila comitatus Vindasdni, ubi siepultus jacet apud Fratres Minores. LI. Raimundus. Raimundus de Gras Canonicus & sacrista electus est a siiis sodalibus in episcopum die xr. Julii anni 1^.16. Johanne I. principe Aurasi- censi. Eo sedente capitulum misit procuratorem ad concilium Constantiersse. LII. PETRUS V. Morte siublato Raimundo post breve tempus, celeberrimus Petrus de Alliacodoctor Parisien* sis, & episcopus Cameracensis prelbyterque cardinalis titulo sancti Chrysogoni, nactus est
