Sj} ECCLESIA A • cum Avenionem missus a beato Victore papa j t advenerat, successorem sibi delegisse ac ordl- ’nasse, virum honestum & summa religionis, sub cujus provida dispensatione nequaquam ager ee- clesta Avcnicina (pinas & tribulos germinavit>fed in omni pace, chantate ac pietate, latius, latius- que frondes, fiores & fructus emijit timoris & amoris Dominijesu Chrtsti, ad omnimodam gentilitia superstitionis subverstonem, & prastantiorem Christiana devotionis, & veri Dei cultus amplitudinem & fplendorem, quo multi convicti & illustrati se totos ad Catholicam fidem convertebant, insunum idolorum cultum detestantes, & errorum portenta, scelerumquesuorum monstra ingenue & cum lacrymis recognoscentes. * VIII. ASTERIUS. M S. codex Savaronis vocat eum Æterium non Asterium. Liber meus scriptus, cui magis standum puto, eum appellat Alterium ; illum nunc audiamus : Ad pradecessores suos. inquit, confrpulto Johanne piissimo episcopo Avennicenst.i Asterius octavus ejusdern ecclesta cathedratus est pontifex, devotus, pacificus & inclitus antea fa- cerdos i ad quod ministerium idem Johannes episcopus illum persucros reliquos ordines laudabiliter conversutum in domo Domini, digne promoverat & pravideraf in episcopatu futurum successo- rem. Hicstatim ab initio fui muneris magno devo— v tionis affectu, ecclefiarn S. Andrea in monte An—. daonis supra Rhodanum (ubi jam insigne coenobium ordinis sitncti Benedicti) in gratiam Christianorum, qui relicta perfidia circumvicinis in locis dtvina legi nuper corda & colla sua subjecerant, construxit t in qua & post mortem, qua illi contigit anno 27. sacrisui regiminis, fepeliri voluit & requievit honorifice multis feculis. Anno ducentesimo quinquagesimo septimo, id est vigesimo septimo fui pontificatus, Asterius Avennicensis episcopus, vacans indt- stnenter orationibus & jejuniis, &supissstme se in montis Andaonis stlvam &specum, qua prope ec— £ clestolam sancti Andrea quam ille excitarat, erat recipiens ad intentius Deoferviendum, cum vita sua terminum adesse pracognovisset, clericos suos & cives prastaniiores ad Je vocans : Non ego, inquit, diu in præsenti vita manebo Vocat me Dominus & brevi, sed valida pulsatus aegritudine intra paucos dies ad eum emigrabo. Sepelite me, quasso, inecclesia mea montis Andaonis : & quod stiper est, fortes permanete in fide ; bellum enim in Christianos immane mox concitabitur, & præsertim ecclesiarum pastores & clerum exagitandos siiscipient perditionis filii. Ipse vero misericors Dominus vos benedicere E & protegere siia pietate dignetur. Juxta ergo mandatum suum per clericos suos & populum, luem ratiostfflme gubemarat, honorifice tumulatus est in prafata sua ecclesta montis Andeonis. Hactenus manuscriptus codex. IX. SECUNDINUS. Lucii 2. Galli d— Volus. imff. 4. Sublati innocentiflimi præsulis Asterii cathedram Secundinus Arelatensis prefbyter spectata : virtuti$(& doctrinæ Conscendit b Icdquam fENIONENSIS. 8, 4 l vix tenuit ultra septennium. Merces hæc fuit pietatis & famæ illius. Primus enim recensetur episcopus sanctæ Avennicensis ecclesiæ constitutus electione cleri & populi, id est prævia haud dubie morum inquiiitione. Quod vero rei præsentis est, anno 264. mense Junio Secundinus lectillimus episcopus Avennicensis, quem sua vinus ad sacram illam provexerat dignitatem, magno Christianorum luctu & ejulatu ex hac ad splendidiorem & beatarum mentium lucem excedit, & religiosiffi- mis exsequiis cum antecesseribus siuis in ecclesia Circi inhumatur.
- D. PolycarptiS annotarat ad oram codicis, tabul. mm. Aven. episc. & codex Savaron, Verum postea verba hæc cancellavit. X. S. AmATIUS, velAmAN t 1 Us, vel A MATUS. Dicujs. faf » 4. Cullirniuuf. iu. De eo vide quæ diximus siipra. His quæ de- promsit ex veteribus codicibus adjecit D. Poly- carpus de la Riviere.Porro Amatium vel Aman> tium hunc esse de quo Aeacius loquitur lib. 1. de pasiionibus sanctorum, clarum est, dum sic ait
- Celebratur etiam hoc tempore, id est sub Gallieni imperatoris persecutione, Amantius Aven- nica urbis episcopus passus cum aliis multis, qui furorem Alamannorum sunt pariter experti & occifi pro nomine Domini, gloriose martyrium consummaverunt. Nec dubitandum, ut arbitror, eundem illum omnino Amatium vel Amantium esse quem Avenionenses vulgo^wx-c^w* » nuncupare solent, & qui non longe ab urbe prope Durandam dicato templo (in quo sortasiis sacræ illius reliquiæ tot annos quieverunt) colitur adhuc & invocatur majori pietate quam cognitione & notitia illius vitæ, dignitatis atque martyrii. Ceterum ingenue fateor incognitum mihi esse Aeacium hunc a Polycarpo laudatum. XI.CæDICIUS. j EutychUuifuIa 7. Probi iotf. j. Tabulæ recentes eccl. Avenn. hunc in episcoporum censii haud ponunt. Sed præter elenchum Sanctandreanum, & indicem Savaro- nis, antiquior series ejuldem ecclesiæ præsii- lum eum digne recenset ac commemorat sub annum ducentesimum octuagesimu/n quartum, , quo prodit eum ecclesiam B. V. Mariæ a Chro- co eversiim, singulari pietate & magnis impendiis, ut clarior resiirgeret, a fundamentiS aggressum, quam post aliquot annos Constantinus Magnus S0I0 tenus eductam, in eam amplitudinem & pulcritudinemextulit, quæ merito laudari poterat & mira videri. Anno ducentesimo nonagesimo septimo, Cæ— 2 dicius antistes Avennicensis, post ecclesiam siiam magnis laboriosisque curis persiincte sex- decim solidos annos & aliquot menses administratam, sed nondum ruinis ejus a Chroco & Aliemannis tllatis bene restitutis, eximia tandem Dei ornatus gratia, temporariam (inquit Ms. codex) reliquit vitam, sempiterna ut cum angelit perstrueretur latitia, in beatorum omnium jucun-
