ANNI CHRISTI. Agnus epiſcopus eccleſiæ Avennicenſis ſubſcripſi. Ita enim diſerte & vera plane ſcriptura refert liber Portenſis reverendæ admodum vetuſtatis, & non ut profert editio vulgata Binii : Magnus epiſcopus eccleſiæ Attrebatenſis tom. II. concil. gener. parte II. pag. 529.
Magnus cum annum 12. pontificatus expleſſet feliciter, obiit vigeſimo-nono Auguſti anno 666.666.
XXXIX. S. Agricolus, vel Agricola.
Vitalianni papæ 12. Formula:Float right Vide Sammarthanos. Codex autem noſter hæc habet : Agricola in pace reddidit ſpiritumB placidiſſimum in ſomnum quaſi reſolutus anno 700.700.
XL. S. Veredemus, vel Veredimius.
Sergii papæ 13. Formula:Float right Vide Sammarthanos. Exſtat ejus epitaphium poſitum cura ſucceſſoris illius Domni ad tumulum ejus in æde Dei Virginis matris Mariæ in hæc verba quæ leguntur etiam in codice Anianenſi litteris Romanis : |
ANNI CHRISTI.
VeredimiusS xri. famulus et sanctus ecclesiæ Aven. episc. hîc pausat un pace, qua vixit plus minus lxi an. depositus xv. kal. julias episcop. sui. xxii. indict. v.
XLI. Domnus.
Gregorii II. papæ 9. Formula:Float right 722.Antiquis omnibus tabulis præteritus Domnus nunc in lucem prodit benencio præfati codicis Anianenſis & indicis Savaronis. Iſte in hæc verba : Veredemio ſancto fine depoſito Domnus eodem anno, nempe ſeptingenteſimo vigeſimo-ſecundo, ex abbate monaſterii ſanctorum Petri & Pauli apoſtol. cleri ac populi calculo ſublegitur, & ſacratur ejuſdem civitatis epiſcopus : ſacerdos præclarus qui egregie rexit eccleſiam ſuam & exemplo bonæ vitæ præfuit. Annum & diem pariter obitus Domni ſilent omnes tabulæ & indices. Fateor tamen veri prorſus videri ſimillimum an. 743. mortuum, quo Savaronis & Sanctandreanæ nomenclaturæ innominatum N. conſtituunt ejuſdem ſedis pontificem. Plura ex opere D. Polycarpi decerpere inutile judicamus, quando ex his paucis poteſt facile de eo toto judicari. |
diœcesis
Avenionensis.
I. S. Agricoli. CUm S. Agricolus Avenionenſis epiſcopus eccleſiam urbis anguſtiorem eſſe cerneret ut tunc Chriſtianos poſſet capere, aliam conſtrui curavit, cujus adminiſtrationemD dedit monachis Lirinenſibus ſuis olim ſodalibus ; ipsiſque abbatem præfecit, ut jam diximus in ſancto Agricolo, poſt vitæ ipſius ſcriptorem. Hæc abbatia fundata ſeptimo ſeculo deſinente, quandiu in hoc ſtatu perſeveraverit neſcimus. II. S. Verani.Monaſterium ſancti Verani in ſuburbio Avenionenſi, vulgo ſaint Veron, monialium ord. S. Bened. conditur a Guigone comite Forcalquerii anno circiter 1140. adjunctum ineunte ſeculo XVII. parthenoni ſanctæ Praxedis in urbe Avenionenſi ord. Dominicani. Hæ S. Verani abbatissæ nobis occurrerunt.E Tyburga abbatiſſa S. Verani ex moniali S. Laurentii Avenion. his verbis memoratur in necrol. S. Laur. iv. nonas Januarii obiit Willelmus Carquerius frater Tyburgæ abbatiſſæ S. Verani monachæ noſtræ. v. id. Jan. ob. Tyburga, abbatiſſa S. Verani, de Clareto. Item xvii. cal. Junii ob. domina Bertranda Gaufrida monacha noſtra & abbatiſſa S. Verani. In obituario vero monaſterii S. Catharinæ Avenion. hæc de cœnobio S. Verani leguntur : vii. cal. Sept. obiit ſoror Iſnarda prioriſſa S. Verani. |
x. cal. Nov. obiit domina Janivera de Monte-falcone abbatiſſa monaſterii S. Verani. III. Monaſterium B. Mariæ de Furnis juxta Podium-altum ad ripam Rhodani, vulgo nuncupatum Fours les-Pujault, monialium ordinis Benedictini duobus milliaribus ab Andaone cœnobio, & tribus ab Avenione diſtans, conditur anno 1238. a Calveria abbate Andaonenſi & Mabilia de Albarono ſanctimoniali, ut infra dicturi ſumus. Firmavit & approbavit hujuſce parthenonis fundationem ac dotationem Innoc. papa IV. brevi dato Lugduni vii. id. Septembris, pontificatus anno 3. Jam anno 1262. in abbatiam aſſurrexerat, in qua moniales ad annum circiter 1368. perſeverarunt, quo ab piiſſimo Anglico Grimoardi Urbani papæ V. fratre & epiſcopo Avenionenſi in urbem recipiuntur, quibus ea in civitate idem pontifex Avenion. cœnobium construi juſſit, quod poſtmodum anno 1428. unitum eſt collegio cardinalis Oſtiensis, dicto S. Nicolai, brevi pontificio Martini papæ V. Romæ x. cal. Febr. dato, & die 28. Julii ejuſd. anni dictum collegium in realem hujus abbatiæ poſſeſſionem inducitur. Huic autem parthenoni tum prioriſſæ tum abbatiſſæ præfuerunt. Domina Mabilia, ſeu Mabilta de Albarone filia Petri de Albarone. Primum nupſerat N. |
