Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/488

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

8, , ECCLESIA CARPE politanus Alfonsus, plurimique ex eadem pro— s vincia episcopi ; quos inter Amatus Carpento- ratensis episcopus subscripsit. Synodum hanc anno 791. celebratam esse contendit Cointius, quo anno Amatum mortuum esse existimat, quia hoc ipso tempore datur illi successor in cathedra Carpentoratensi. XX. ANTONIUS. Anno 791. ex Sammarthanis & Cointio. XXI. JOHANNES I. Anno 813. juxta eosiiem. XXII. ALBERTUS. 3 Anno 831. ex iisdem. XXIII. PHILIPPUS. Anno 857. juxta Sammarthanos. Annales Cointii usque ad hunc annum non perveniunt, sicque quia de illo cenluerit episcopo ignoramus. XXIV. JOHANNES II. Notus est hic episcopus ex privilegio Caroli regis, quo dat ad petitionem Johannis venerabilis Vendascensis episcopi, ecclesiæ B. Mariæ ipsiqtie episcopo, ecclesiam S. Antonii in civitate Carpentoratis, cum omni sisco, & totum siscum ab Alzone rivo, usque ad alium rivum, qui vocatur Ancfelia, &c. pro luminariis ejusa dem ecclesiæ concinnandis, clericorumque ejufdem sedis servientium alimoniis. Datum xviII. cal. Aprilis anno propitio Domino fesu Christo, domini Caroli glonestjimi regis xm. indictione XI. Datum Vajione in Dei nomen feliciter. Amen. Præceptum istud non est Caroli Magni aut ipsius nepotis Caroli Calvi, sed Caroli Provinciæ & Burgundiæ regis, qui filius erat natu minimus Lotharii imperatoris fratris Caroli Calvi. Ejus autem regni exordium duci debet _ a morte patris ad meliorem vitam vocati anno *■ 855. ltaque 13. annus Caroli hujus regis, respondet anno Christi 867. unde indictio male notatur XI. Nescimus utrum admittendi sint an reprobandi quatuor episcopi quos fratres Sammar- thani una serie recensent. XXV. BERENGARIUS I. Anno 882. XXVI. FRANco I. Annis 891. & 896. ] XXVII. BERNARDUS. Anno 914. XXVIII. GUIDO. Anno 932. XXIX. AyRARDUS. Jam præerat AyrardtiS anno 94 ? * quo videlicet subscripsit litteris Manasiis Arelatensis archiepiscopi, quibus dedit Aymardo abbati Cluniacensi Juliacum villam in pago Cabilp-. Tomus I. NTORACTENSIS. 500 nensi. Hac in subscriptione Vendascensem sese episcopum appellat, antiquo more. Celebris est hic episcopus, ob sundationem capituli : nam instituit clericos canonico more, qui in ecclesia offida divina Deo rite persolveri nt, numero sexdecim, iisque pro quotidiano victu in communia, juxta canonicam auctoritatem dedit ex decimis de villa quæ vocatur S. Eufemia, &c. Acta charta apud sudem Carpentratensem, anno incarnationis Dom. DccccLxxxn. indictione x. calendis Martii, regnante Chuonrado rege Alamannorum five Provinciarum. Nuper cum structores in majori ecclesia Car- pcntoratensi nescio quid operis molirentur, forte intra murum detexerunt tumulum, in quo cadaver stans cum baculo pastorali detectum est. At statim ac reclusos est tumulus in cineres redictum est, moto præsertim baculo. In cineribus ad pedes erat hoc epitaphium : * ART* AIRARDI REDOLENT VELVT VNCCIO.NARDI HIC PRESVL VERVS PARADISI MVNVS ADEPTVS PR1DIE SVB MARCI F1NEM SC1TOTE KALENDAS AMEN. De his certiorem me fecit, vir doctiffimus & humanissmus Dom. de Remerville St. Quen- tin.de quo jam frequenter locuti fumus. Plurima enim sunt ipsius in nos collata beneficia, quæ citra ingrati animi notam tacere nobiS non est integrum. Cum Ayrardus ab anno saltem 948. ad 982. præfuisse videatur, non potest dari locus Mau- ricio, quem in Gallia Christiana legimus ad annum 954. nccMartino qui anno 978. recensetur. Si tamen de his episcopis quod exstiterint constaret, Ayrardum duplicem admittere oporteret, ac inter utrumque Mauricium & Martinum. At vero nulla suppetunt testimonia de iis episcopis. XXX. STEPHANUS. In sacra mentali seu libro sacramentorum episcoporum asservato in capitulo Arelatenst legitur : Ego Stephanus Vendascensts ecclesta vocatus epijcopus, promitto coram Deo & fanctis ejus omnem subjectionem & obedientiam canonicam, & fidelitatem ecclesta S. Stephani sudis Arelatensts, ubt corpus B. Trophimi confessoris quief- cit • & Atmoni prasunti archiepiscopo & successoribus ejus, fi eum supervixero. A imo, cujus hic mentio, exstinctus est anno 994. proindeque’ Stephanus hoc saltem anno cepit episcopatum. Unus est ex episcopis Burgundiæ & Aquita- niæ ad quos scripsit Benedictus VIII. pro Clu- niaco, ut videre est tom. IV. collect. seript. hiil. Franciæ ; proindeque Stephanus adhuc erat 1 episcopus anno 1012. Hinc expungi debet ille Bartholomæus, qui juxta Sammarthanos sedit annis 996. & 1006. quo scilicet tempore constat cathedram a Stephano fuisse occupatam. Lll ij