Aepiſtolæ ſynodicæ epiſcoporum Galliæ ad ſanctum Leonem papam miſſæ. Ipſi & multis aliis epiſcopis inſcribitur epiſtola quinquageſima ſecunda ejuſdem ſancti Leonis.
III. Porcianus.
Porciani nudum nomen, ut repertum eſt a nobis, relinquimus ; nihil enim nobis occurrit unde illuſtraretur ejus epiſcopatus, cui aſſignatur annus 459.459.
IV. Philagrius.
Philagrius variis ex conciliis in lucem erupit ; ſubſcripſit enim conciliis Epaonenſi parochiæB Viennenſis an. 517.517.
V. Prætextatus.
Æque certa ſunt de Prætextato epiſcopo teſtimonia, iiſdemque ex fontibus depromta. Nam ad ſynodum Aurelianenſem V. miſit Optatum abbatem, qui ejus nomine ſubſcripſit, an. 549.549.
VI. S. Veranus. ** S. Urbain.
Sanctus Veranus ex pago Gabalitano ortus, ab Evantio Gabalorum epiſcopo, clero urbis adſcriptus eſt. Sed declinandæ gloriæ cauſa (jam enim virtutum ejus fama percrebuerat) fugit, & tranſmiſſo flumine Rhodano, in pago Cabellicenſi aliquandiu latitavit. Inde Romam profectus, iterum ſuum Cabellicenſem ſeceſſum petiit, futuri tunc minime præſcius. Vacabat tum ſedes epiſcopalis mortuo epiſcopo, cui unanimi cleri populoque conſenſu ſuffectus eſt Veranus. Quo vero tempore id factum ſit aliquatenus aſſequi poſſumus ex conciliis & negotiisD eccleſiaſticis, quibus interfuit. Anno videlicet 585.585. ſubſcripſit ſynodo Matiſconenſi II. An. ſequenti Prætextato Rotomagenſi epiſcopo Fredegundis dolis enecato, Guntramnus rex miſit Veranum Cavellionenſem, cum Arthemio Senonico & Agræcio Tricaſtino epiſcopis, Greg. Tur. l. 8. hiſt. n. 31.ut perquirerent hujus ſceleris perſonam, & in conſpectu ejus exhiberent. Qui fortiter hac defuncti ſunt provincia ; abſque enim formidine reginæ Fredegundi audacter dixerunt : Noveritis quia ſi perſona quæ hac perpetravit, in medio poſita non fuerit, rex noſter cum exercitu huc veniens, omnem hanc regionem gladio incendioque vaſtabit, quiaE manifeſtum eſt hanc interfeciſſe gladio epiſcopum quæ maleficiis Francum juſſit interfici. His dictis obteſtati ſunt ut nunquam in eccleſia (Rotomagenſi) Melantius, qui prius in loco Prætextati ſubrogatus fuerat, ſacerdotis fungeretur officio. Anno 587. idem epiſcopus ſuſcepit e ſacro lavacro filium Childeberti regis, ibid. n. 4589.cui Theodorici nomen poſuit. Anno 589. cum rege Gumtramno |
ANNI CHRISTI. apud Auguſtodunum fuerunt aggregati multi ex ejus regno epiſcopi, ad deliberandum de ſedandis tumultibus in puellari ſanctæ Radegundis apud Pictavos monaſterio a Chrodielde & Baſina regiæ ſtirpis monialibus excitatis. Ex his autem præſulibus erat Veranus, cujus nomen legitur in inſcriptione epiſtolæ ſynodi hujus ad epiſcopos Ætherium Lugdunenſem, Syagrium Auguſtodunenſem, Aunacharium Autiſſiodorenſem. Gregorius Turonicus ex cujus hiſtoria hæc edocti ſumus, narrat l. 3.cap. 60. de miraculis ſancti Martini, ſe ad viſitandam genitricem ſuam, territorium Cavillonenſis urbis adiiſſe, ibique audiviſſe a Verano epiſcopo quomodo invocata ope ſancti Martini fuiſſet ſanatus a febre quartana. Ad Chriſtum migravit ſanctus antiſtes die xi. Novembris ; quem Cabellicenſes in patronum elegerunt. Exſtat ejus vita tomo II. bibliothecæ Labbeipag. 690.. Valentinæ ſynodi actis ſubditur apud Sirmondum & Labbeum Verani Cabellicenſis epiſcopi ſententia de caſtitate ſacerdotum, digna ſane quæ legatur, in qua præ ceteris obſervanda ſunt hæc verba : Notum vobis eſt circa loca beatitudinis veſtræ, ſub magnorum patrum diſciplina, monachorum congregationes eſſe non parvas ; unde ad supplenda clericorum officia in promtu eſt viros bonos aſſumi. Sancti Verani corpus ad Jargolienſem (Gergeau) eccleſiam diœceſis Aurelianenſis allatum eſſe, auctor eſt Sauſſaius l. 3. annal. eccleſ. Aurel. cujus tranſlationis dies feſtus recolitur die 19. Octobris.
VII. Lupus.
Poſt ſanctum Veranum longum ſequitur interpontificium, forte ob Saracenorum bella & hoſtiles incurſiones. Forſitan quoque toto illo fere ducentorum annorum ſpatio quidam ſederunt Cabellioni antiſtites ; at monumenta quæ ipſorum memoriam ad poſteros tranſmittere debuerant, in tot procellis, vaſtationibus, incendiis perierunt. Primus autem qui nobis poſt tam longum temporis ſpatium occurrit, eſt Lupus, qui ſubſcripſit concilio Narbonenſi anni 788. contra Felicem Urgellitanum epiſcopum.788.
VIII. Hildeboldus.
Hildeboldus Cabilonenſis, vel potius Cabelionenſis, ſubſcripſit privilegio Trenorchienſibus conceſſo, in conventu Cabilonenſi anni 875875.. Cur autem non tribuamus hunc epiſcopum Cabilonenſibus ad Ararim, manifeſta eſt ratio ; nempe in hac ſynodo erat Gerbaldus epiſcopus hujuſce ſedis.
IX. Reginardus.
Reginardus invenitur in conventu epiſcoporum apud Barchinonam in eccleſia ſanctæ Crucis anno 906.906.
X. Heribertus.
Heribertusad hoc usque tempus incognitus, |
- ↑ In actis editis hujus concilii nomina ſedium epiſcopalium tacentur. At in ms. codice Cartuſiæ Portarum D. Polycarpus legit : Cæſarius in Chriſti nomine Arelat. epiſcopus, & Philagrius .... Cabellicæ civ. epiſc. Prætextatus .... eccleſiæ Aptensis, &c. Contumelioſus .... de Regenſi civit. epiſcopus, &c.
