Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/511

Haec pagina emendata est

945

946

ECCLESIA CABELLICENSIS.

ANNI CHRISTI.

A

XIX. Johannes I.

An. 1103.1103. Petrus III. Aqui-Sextienſis archiepiſcopus, majorem S. Salvatoris eccleſiam conſecravit, in frequenti præſulum cœtu, quos inter Johannes Cabellicenſis recenſetur, de cetero nobis prorſus ignotus.

XX. Alfantus.

Sedebat hic præſul an. Chriſti centeſimo^[1] quinquageſimo quarto ſupra milleſimum1154., quo Gaufredus Avenionenſis epiſcopus compoſuit litem inter ipſum & Pontium S. Andreæ abbatem, ea lege ut monaſterio confirmarenturB donationes factæ a Radulfo & Deſiderio epiſcopis, ſcilicet eccleſiarum beatæ Mariæ & S. Phileæ ** Felicæ ; monachi vero duos ſolidos veteris Melgorienſis monetæ nomine cenſualis canonis pro dictis eccleſiis, ſingulis annis, canonicis perſolverent. Vide ſpicil. tom. VII. p. 207.

XXI. Benedictus.

Anno 1156.1156. confirmavit Hugoni abbati Liberæ-vallis, territorium de Rivo-frigido, quod Alfantus epiſcopus Willelmo abbati dederat. Charta S. Andreæ data an. 1162.1162. nos docet hunc epiſcopum ſopiviſſe querelam Geraldi Amici contra Pontium abbatem proC Junqueriis, & pro Caſtro novo. Donavit monaſterio Sinanquæ emtum a ſe ducentis ſolidis agrum quendam ſitum in valle Bonafræ. An. 1173.1173.
Ch. V. o. 156. col. 1. chartam Guiranni de Simiana, pro cœnobio eodem, ſuo ſigillo munit. Anno 1178.1178. nominatur ut teſtis in bulla Friderici imperatoris, pro eccleſia Arelatenſi. Raimundo archiepiſcopo. Paulo poſt vacavit ſedes ; nam anno ſequenti alius præerat epiſcopus.

XXII. Pontius.

Unum dumtaxat ſcire licuit de hoc epiſcopo ; nimirum interfuiſſe concilio Lateranenſi,D an. 1179. habito, menſe Martio, ut legitur to. XII. ſpicil. ac tom. X. concil. in appendice.p. 647.
p. 1030.

XXIII. Bermundus.

Bermundus, qui in Gallia Chriſtiana Fratrum Sammarthanorum notatur tantum ad an. 1201. jam ſedebat anno 1184.1184.
Ch. VII. p. 156. col. 2. nam is eſſe debet, qui ſola priori ſui nominis littera B. ſubſcripſit chartæ Raimbaudi de Agolt filii Guiranni die Simiana, qua confirmat fundationem & donationem cœnobii Sinanquæ. Certe non poteſt dici characterem hunc B. deſignare Benedictum epiſcopum, qui uſque ad annum 1184. vixerit, & eccleſiæ gubernacula moderatus ſit ;E nam anno ſaltem 1179. ſucceſſorem Benedicti demonſtravimus Pontium. Quod ſpectat ad Bertrannum, an. 1202.1202.
Ch. IV. p. 155. col. 2. abbatiæ Sinanquæ abbatique W. dedit jus quod habebat in Junquer de Sorgeta, præſente & conſentiente capitulo, ſcilicet B. præpoſito, A. præcentore, B. ſacriſta & ceteris canonicis.

ANNI CHRISTI.

XXIV. Bertrandus I.

Dure-fort.

S. Andreæ tabulæ nos docent epiſcopum hunc cognominatum fuiſſe de Duro-forti, & antequam fieret epiſcopus in eccleſia Cavellicenſi ſacriſtæ officio functum. An. 1203.1203. teſtis fuit donationis factæ Willelmo Sinanquæ abbati & fratribus, ab Iſnardo de Oppeda. An. 1210.1210. ſuo & M. Arelatenſis archiepiſcopi nomine, mandat ut Geraldus Amicus juſtitias ſeu firmantias ( al. finantias) in villa de Thoſon, tam pro ſe, quam pro ſucceſſoribus, Bermundo abbati Andaonenſi reſtituat, demtis, quantum ad juſtitias, criminibus quæ pœna ſanguinis puniuntur, litteris datis die 1. Auguſti. Mutuam quarumdam eccleſiarum permutationem, inter fato functum Bermundum Cavellicenſem epiſcopum, & Bermundum S. Andreæ abbatem factam confirmat menſe Junio, an. Dominicæ incarnationis 1211. Occurrit in charta anni 1212.1212. vii. idus Aprilis, qua Willelmus comes Forcalquerii recognitionem dat Willelmo abbati Montis-majoris, de Villa Pertuſi. Anno 1213.1213. menſe Aprili intereſt donationi partis decimæ in territorio de Thoſon, factæ præfato Bermundo abbati Andaonenſi. Anno ſequenti, Geraldi Amici morientis apud caſtrum-novum excepit confeſſionem, & eum ad ſatisfaciendum Bermundo abbati & monachis adegit, ex Spicilegii tomo ſeptimo. Anno 1216.1216. præſens legitur donationi cujuſdam terræ prope Gordam factæ Bonifacio abbati Sinanquæ, ab Hugone de Apta. Anno 1221.1221. cal. Novemb. in præſentia ejuſdem Bertrandi, fratres Bonipaſſus, priuſquam canonicis S. Symphoriani de Cavo-monte ſeſe adjungant, S. Andreæ & S. Trophimi de Luco-Marino eccleſias in manibus Bermundi de Clauzona abbatis S. Andreæ, cui eas acceptas referebant, reſtituunt. Eodem etiam anno confirmat pacem inter Willelmum de Villa-Bovina, & fratres Sinanquæ, ſuper terram de Vouta.

Ex his pene perſpectum nobis videtur Gerardum, qui ponitur inter Bermundum & Bertrandum, nunquam ſediſſe ; quando conſtat eodem anno 1211. quo præfuiſſe dicitur, Bertrandum fuiſſe epiſcopum, ſedemque tenuiſſe ſaltem ab anno 1203. ad 1222. De Bertrando quædam referunt Sammarthani fratres a nobis prætermiſſa ; ſcilicet eum anno 1212. præſentem fuiſſe, quando apud Pertuſum Guillelmus comes Forcalquerienſis vendidit Guillelmo abbati Montis-majoris villam de Graveſons vii. idus Aprilis ; & nomen ejuſdem inſcribi ſchedæ pro priore de Valle-cluſa anni 1216. denique obiiſſe cal. Decemb. ex necrologio ſancti Andreæ.

XXV. Gaufridus.

Poſt Bertrandum in ſerie Cavallionenſium epiſcoporum, recenſendus eſt Gaufridus, ex . S. Andreæ charta notus ; qua fr. Guillelmum Cataroni S. Andreæ monachum, ad eccleſiæ S. Petri de Thoro adminiſtrationem, præſentante Roſtagno ejuſdem monaſterii abbate, admittit 15. Aprilis an. 1232.1232. Anno 8. pontifica-

↑ Jam prius præerat ſi conſtet quod legitur in Gallia Chriſtiana Fratrum Sammarthanorum tomo IV. abbatiam Sinaquæ diœceſis Cavellicenſis eum habuiſſe fundatorem ix. calendas Julias, anni 1148.

[1] Jam prius præerat ſi conſtet quod legitur in Gallia Chriſtiana Fratrum Sammarthanorum tomo IV. abbatiam Sinaquæ diœceſis Cavellicenſis eum habuiſſe fundatorem ix. calendas Julias, anni 1148.

[1]