Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/60

E Wikisource
Haec pagina emendata est
51
52
ECCLESIA ALBIENSIS.
conſulibus & incolis Albienſibus, ut certis horis pro ſecuritate & defenſione, pulſaretur quoddam cymbalum in campanili ſancti Salvii, quotieſcumque ad excubias accederetur, aut inde recederetur, ut alias ordinatum fuerat tempore bellorum. Memoratur adhuc anno 1375.

XXI. Petrus VI. de Scureto (forte de Secureto) in inſtrumento anni 1377.

XXII. Guillelmus II. præpoſitus ſancti Salvii, licentiatus in decretis, præerat anno 1388.

XXIII. Raimundus II. Guarinus, an. 1405.

XXIV. Petrus VII. Amelii, obiit an. 1436.

XXV. Raimundus III. Laureti, electus eſtB & promotus anno 1436. Inſcribitur publicis actis adhuc anno 1439.

XXVI. Jacobus I. Laureti, præpoſitus erat anno 1456. quo ceſſit ſequenti.

XXVII. Bego II. Montanha prior de Cuniculis in diœceſi Albienſi, & Canonicus Regularis obtinuit bullas pro ſua promotione, x. cal. Junii an. 1456. Præfuiſſe legitur an. 1463. Obiit 1477.

XXVIII. Pontius de Podio electus an. 1477. an. 1485. procuratores creavit, ad præſtandum hominium Johanni de Veſins baroni & vicecomiti de Lautrec. An. 1489. cum epiſcopo Albienſi Ludovico mota diſcordia eſt, quod Pontius &C canonici ſancti Salvii nollent expellere ancillas ; qua de re Innocentius VIII. delegavit præpoſitum Toloſanum, & alios probos viros, qui de controverſia judicarent.

XXIX. Raimundus IV. Ycherii, electus eſt anno 1490. Anno 1493. canonici S. Salvii ad quindecim reducuntur.

XXX. Geraldus I. Boysserie præerat an. 1497.

XXXI. Johannes Iſarni anno 1499. quo circiter tempore magna fuit contentio de præpoſitura ; ignoramus vero quis ejus fuerit exitus.

XXXII. Ludovicus I. Iſarni, præpoſitus anno 1504.D

XXXIII. Geraldus II. Boysserie iniit poſſesiionem 7. Februarii an. 1505.

XXXIV. Deodatus II. Iſarni, jurium profeſſor an. 1505. Anno ſequenti obtinuit a Julio II. pontificatus ejuſdem anno 2. bullas confirmationis privilegiorum, quæ olim Alexander VI. & Innocentius VIII. conceſſerant.

XXXV. Hoc loco ponendum putamus Helyonem de Jausroy, qui fundavit Cartuſiam Ruthenenſem, & moniales Annunciatas ſub Francisco de Stagno epiſcopo Ruthenenſi. Vide in hoc epiſc.

XXXVI. Claudius de Mondor abbasE Fenerarii, ordinis Ciſtercienſis in Arvernia, archidiaconus Albienſis, canonicus & comes Lugdunenſis, præpoſitus ſancti Salvii, præerat anno 1523. quo ſcilicet vi. idus Martii obtinuerunt canonici ſancti Salvii bullam ſecularisationis. Præerat adhuc anno 1541.

XXXVII. Jacobus II. du Faur, abbas Casæ-Dei, & præpoſitus ſancti Salvii, an. 1551.

XXXVIII. Georgius d'Armagnac, cardinalis, archiep. Toloſanus, & præpositus S. Salvii 1564.

XXXIX. Jacobus III. de Villemur præerat anno 1565.

XL. Petrus VII. Armay, præpoſitus ſancti Salvii annis 1597. 1599.
A

XLI. Petrus VIII. Mouret 1598. fortaſſe contendebat de præpoſitura cum præcedenti.

XLII. Alphonſus I. d’Elbene epiſcopus Albienſis, & præpoſitus ſancti Salvii, 1610.

XLIII. Alphonsus II. d'Elbene præcedentis nepos 1640.

XLIV. Ludovicus II. Manchaud 1643.

XLV. Jacobus IV. Cardon 1661.

XLVI. Hieronymus Franciſcus de Cardon 1691. hactenus præeſt.

Abbatia Galliacensis.

GAlliacum nobile eſt Albienſis diœceſis monaſterium ad Tarnim fluvium, ubi occaſione cœnobii accrevit oppidum, quod inter ſex nobilia caſtra hujus pagi recenſet Petrus Vallium-Cernaii monachus hiſt. Albigenſium c. 54. In urbe jus olim omne habuerunt abbas & monachi Galliacenſes, quod poſtea regi ceſſerunt, retenta quarta dumtaxat parte. Aliud eſt a Galliaco pagi Caturcini, ubi Pipinus rex monaſterium in honorem ſancti Quintini condiderat. Vide Mabillon. in annalibus, ad an. 812. num 3. Recentius videtur Galliacenſe Albienſis diœceſis cœnobium in honorem sancti Michaëlis fundatum ; ejus enim mentio non occurrit ante annum circiter 960. ad quem pertinere putat Mabillonius teſtamentum Raimundi Pontii comitis Toloſani, qui cœnobii fundator eſt cum Froterio Albienſi epiſcopo. Hic præſul eccleſiam Galliacenſem conſecravit, anno 972. præſentibus Fulcranno Lutevenſi epiſcopo, & Regimundo, ſeu Raimundo comite, ejuſque uxore Gerſendi. Vide quam dedimus hujus dedicationis C. V. pag. 3. col. 2.chartam ſeu litteras Froterii epiſcopi, ubi quam beneficus, imo magnificus, fuerit hic epiſcopus, erga recens conditum cœnobium deſcribitur. Regulam ſancti Benedicti observatam fuiſſe Galliaci ab exordio in confeſſo eſt apud omnes ; cujus obſervantia cum forſan intepuiſſet, ſubjectum fuit aliquandiu Casæ-Dei apud Arvernos, tempore Seguini III. loci hujus abbatis, circa an. 1079. uti diſcimus ex bulla Paſchalis II. data Laterani nonis Decembr. ind. 1. an. 1107. Anno autem 1534. monachi jugum regulæ ſanctæ excutere volentes, ad Paulum papam III. acceſſerunt, poſtulantes ut ad ſtatum canonicorum ſecularium tranſire ſibi liceret. Annuit pontifex, conſentienteque rege bullam ea de re dedit. Johannes a Lotharingia epiſcopus Albiensis conſenſum quoque præbuit litteris datis die 11. Novembris an. 1536. Collegium conſtat abbate ſeculari, decano, duodecim canonicis, quatuor hebdomadariis, decem præbendariis, duobus clericis, ſymphoniaſte qui quatuor pueros chori muſicen docet. Nunc ſeriem abbatum exhibeamus, quos collegimus ex variis tum cœnobii, tum eccleſiæ Albienſis, aliarumque tabulariis.

I. Robertus I. regebat anno 972. adfuitque cum Raimundus comes Toloſanus, immunitatem conceſſit monaſterio, an. xxi. regnante Ludovico[1] rege Francorum. Aderat etiam donationi Viancienſis abbatiæ, factæ eccleſiæ S. Cæ-


  1. Hunc regem conjicimus fuiſſe Ludovicum V. qui cum patre Lothario pluſquam 21. annis regnavit.