Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/702

E Wikisource
Haec pagina emendata est
1325
1326
ECCLESIA BAIONENSIS.
A

XVI. Petrus III. Beyrié, 1524.

XVII. Petrus d’Aquarra, 1558.

XVIII. Salvatus de Sales-Jussan, 1565. 1569.

XIX. Johannes II. de Marguye, 1590. 1593.

XX. Johannes III. de Harembure, 1600. 1601. 1606. 1613.

XXI. Raimundus II. de la Sales etiam abbas Sorduæ, 1632. Obiit 1635.

XXII. Antonius-Rogerius de la Sales bullas ſubreptitias ex ceſſione Raimundi obtinuit 1633. at Raimundo defuncto ſequens prævaluit.B

XXIII. Philibertus de Grammond, 1635. & 1646.

XXIV. Johannes IV. du Haut de Sallies regi a conſiliis & eleemoſynis, ſacræ theologiæ doctor, decanus eccleſiæ collegiatæ de Vidaënen, poſtea epiſc. Laſcurrienſis 1658. Obiit 1681.

XXV. Michael de Caſſagnet de Tilladet epiſcopus Matiſconenſis : hactenus præeſt.

Urdacium, Ourdach
.

HÆc abbatia diœceſis Baionenſis, filia Caſæ-Dei, ordinis Præmonſtr. S. Salvatori dicata eſt, ſita inter Brenæ-montes in regno Navarræ, ſed in ipſo pene Galliæ veſtibulo. Cum fuiſſet ab initio canonicorum Regularium S. Augustini, an. 1209. Præmonſtratenſe amplexa eſt inſtitutum.

Abbas autem hujus cœnobii in oppido de Urdach, quod ad nullam proprie pertinet diœceſim, epiſcopalem habet juriſdictionem. Ceterum cum hæc abbatia ad Galliam non ſpectet, plura de ipſa dicere ſuperſedemus. Hujus meminit Oihenartus in notitia Vaſconiæ lib. 2. c. 3. pag. 102.



ADDENDA PROVINCIÆ AUXITANÆ.

ANtequam abſolvamus ea quæ ſpectant ad provinciam Auxitanam addendum eſt Johannem Flandrini Auſcienſem archiepiſcopum, qui Roberti Genevenſis, ſeu Clementis VII. partes ſequebatur, habuiſſe competitorem, qui pro Urbano VI. Romæ ſedente ſtabat,C nomine Petrum de Anglada : id autem nos docet collectio inſtrumentorum data nuper a Rimerio Anglo tom. VII. p. 384. ubi legitur :

Littera pro Petro de Anglada ſacræ paginæ profeſſore, archiepiſcopo Axitanenſi contra adhærentes Roberto antipapæ, 16. Martii 1383. Ibidem p. 385.

Littera de protectione, pro Johanne Guttery epiſcopo Aquenſi, 18. Martii 1383. qui Johannes haud dubie Urbano, non Clementi obediebat. Hic Johannes fuit Angliæ regi a conſiliis,D & magni momenti negotiis eſt adhibitus. In collectionibus laudatis habemus to. VII. p. 680. Inſtructiones ſuper negotio tractatuum Hiſpaniæ. Inſtruction donée as reverentz pieres en Dieu F. Evecque de Burdeux. J. G. Eveſque d’Ax 1390.

Petrum de Bosco ſucceſſorem Johannis in
ſede Aquenſi diximus legatione functum fuiſſe anno 1398. pro papa, apud Angliæ regem. Id autem confirmatur ex eadem collectione, ubi legitur tom. VIII. pag. 68. Littera pro Petro epiſcopo Aquenſi nuncio papæ 18. Mart. 1399.

In Geraldo Lactorenſi epiſcopo Petri de Marca auctoritas, pene ceſpitare nos fecerat : nam illuſtriſſimus ſcriptor docet Geraldi ſucceſſorem anno 1284. adfuiſſe ceſſioni Bigorritani comitatus factæ a Conſtantia comitiſſa. Ne idem ſentiremus obfuerunt tabulæ Moiſſiacenſes. At aliud teſtimonium nobis ſuppeditant collectiones Rimerii tomo II. p. 647. quæ cogunt producere epiſcopatum Geraldi uſque ad an. 1294.

Litteræ directæ a rege Angliæ epiſcopis ſequentibus de Vaſconia recuperanda, Amanevo archiepiſcopo Axitano, Hugoni epiſcopo Vaſatenſi, Bertrando epiſcopo Agennenſi, Arnaldo epiſcopo Aquenſi, Dominico epiſcopo Baionæ, Galhardo epiſcopo Olerenſi, Petro epiſcopo Adurenſi, Raimundo epiſcopo Laſcurrenſi, Giraldo epiſcopo Lettorenſi, 10. Jul. 1294.




ADDENDA HUIC TOMO.
I.
IN præpoſitis Albienſibus reponendum eſſe Armangaudum Moiſcheti ex codice ms. venerabilis viri N. de Leſſene canonici ſancti Martialis Lemovicenſis, me monuit noſter D. Jacobus Boyer ; quippe qui præfuerit capituloE anno 1331. Sicque collocandus eſt inter Petrum de Roſſono, & Iſarnum Briſſi.

In præpoſitis autem Mimatenſibus adde Magenfredum de quo in inſtrumentis p. 203.

II. Inter abbates Moiſſiacenſis cœnobii, ultimo loco Johannem Franciſcum d’Eſtrades commemoravimus ; cui longiorem adprecati fuimus vitam. Aliter Deo optimo maximo viſum eſt, nam die 10. menſis Maii hujus anni 1715. ex hac vita migravit in ſuo Paciacenſi prope Pariſios ſeceſſu.

III. Agendo de eccleſia Ruthenenſi pag. 195. locuti ſumus de Ariſitenſi quondam epi-
ſcopatu in pago Ruthenenſi, & comitatu Amelienſi. Amelienſis epiſcopus nomine Guido legitur in charta Petri Anicienſis epiſcopi, qui anno 1167. de ejus conſilio, necnon Ademari Xantonenſis, & Raimundi Uzeticenſis epiſcoporum, dedit Pontio abbati Caſæ-Dei ejuſque ſucceſſoribus, canonicam unam & dignitatem in ſua eccleſia. Hæc referens noſter D. Claudius Eſtiennot ait hunc Guidonem epiſcopum fuiſſe Ameliæ vulgo Milhau in Ruthenis ; hoc est Ariſitenſem. At exſtinctum tot a ſeculis epiſcopatum hunc nequaquam putamus tunc reſuſcitatum fuiſſe. Quærenda eſt itaque alia ſedes Guidoni.

IV. Col. 84. in Johanna-Ludovica d’Arpajon abbatiſſa Veteris-muri adde, obiit an. 1700. Regina Rigaud de Serezin nominatur a rege Chriſtianiſſimo die 14. Augusti anni 1700. adhuc-


que