497 ECCLESIÆ parochialibus antem ecclesiis quas tenetis, prclbyte- ros eligatis & epifcopo przfentetis, quibus, si idonei suerinc, episcopus animarum curam comminat, ut de pleb is quiaem cura epifcopo respondeant *, vobis vero pro temporalibus ad ipsum nponafterium pertinentibus debitam fubjestionem exhibeant. Obeunte te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet luccelTorum, nullus ibi qualibet fubreptionis aftutia seu violentia praeponatur, nili quem fratres communi confensa, vel fratrum pars consilii majoris fecundum Dei timorem, & B. Benedicti regulam providerint eligendum. Se- Jiul curam quoque veftri monafterii & locorum ad ip- iun pertinentium ficut hastenus habuiftis, fecundum antiquam consuecudinem, liberam & quietam permanere ccnscmus, nec archiepiseopus vel episcopus aliquis, tam ipsum Sarlatenfc cœnobium, quam Fitense & Iffigiacenie monarteria, seu abbatis personam interdicere, vel excommunicare praesumat ; nemo ino- bedientes monachos contra abbatem manu teneat, nullus circa ecclesias seu monafteria veftra novas ec- clesias vicinius solito fundare prxfumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum mo- nafterium temere perturbare, aut ejus poflefliones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibufdam vexationibus fatigare, sed omnia integra conserven- tur eorum pro quorum gubernatione, ac fuftentarionc concessa sunt, ufibus omnimodis profutura j ad indicium autem hujus a sede apoftolica perceptz libertatis, de supradido Sarlatensi monafterio aureum unum, de Ficensi vero alterum, de UTigiacenfi alium, quotannis,’ nobis noftrisque succcfforibus persolvetis. Si qua igitur iu futurum ecclesiaftica secularisve pcrsona, hanc noftre conftitutionis paginam sciens contra eam temere venire tentaverit, fecundo, teniove commonita, non satisfadione congrua emendaverit, poteftatis honorifq ; seu dignitatis careat, reamque se divino judicio exis- tere de perpetrata iniquitate cognoscat, & facrariflimo corpore & fanguine Dei & Domini Redemptoris noftri Jesu Chrifti aliena fiat, atque in extremo examine disi frictz ultioni subpeeat j cunctis autem eidem loco sua jura servantibus, sit pax Domini noftri Jesu Chrifti, quatenus hic siudhim bonz astionis percipiant, & apud diftridum judicem prarmia xtcrnx pacis inveniant, .Arnen. Ego Eugenius catholice Ecclesue episcopus, ego I Conradus Sabincnfis episcopus, ego Odo Dircardus sancti Georgii ad Velum-Aureum, ego Iacynuis diaconus card. S. Marix in Cofm. ego G. G. prelbyter card. Califti, ego Guido prelbyter card. S. Grisogoni, ego ismarus Tnfculanus episcopus, ego Hugo Oftienfis episcopus. Datum Romx apua S. Petrum per manum Bosonis sanctz Romanx Ecclesue scriptoris, v. non. Maii indictione i. an. lncarnat. Dom. m. c. liii. pontificatus vero Domini Eugenii vm. III. Sulla Johannis papæ XXII. pro erectione abbatia Sarlatensis in ecclesiam epifcopalem. AD perpetuam rei memoriam. Dudum conlideran—. tes attentius, & intra pectoris daustra meditatione sollicita revolventes, quod in tanta multitudine populi quanta fœcundavic Altiflimus civitatem & diœ- ccnm Petragoiiccnscm, fingulorum vultus nequibat, ut condecet, unicus pallor inspicere, aut alias partes boni palloris implere > quamque durum erat atque dis- ficile in eadem diœccfi, quz lara& diffusaexiftit, ad unum tantum a tot peifonis ccclcfiafttcis & mundanis recurfum haberi. No$ ad augmentum cultus divini, & spirinulem animarum profestum saliibrirer intendentes, praemiflis & aliis suadentibus juftis caulis, cum fratribus noftris plene difcuflis, de ipsorum concordi confilio, & apoftolicae plenitudine poteltatis, ac ex certa fcientia, noftram diœcefim Petragoricensem iu duas diœcefes dividentes, voluimus, & authoritate apoftolica decrevimus, quod prxter civitatem Fetra- Tornus II. SARLATENSIS. 4.98 A goricensem, quz suam propriam & diftinctam haberet diœcefim, certis finibus limitandam, civitas Sarlaten- sis olinj villa dictz diœcesis, quam veluti ad hoc con- venientem & accommodam eadem auctoritate in civitatem ereximus, & civitatis vocabulo duximus decorandam, repararam habere diœcesim, a diœcesi retnan- sura ecclesue Petragoricensi certis limitibus distinguen- dam. Et quod ecclefia sancti Sacerdotis quondam mo* nafterii Sarlatensis eflet, & ex tunc haberetur perpe- ruo carhedralis, prout hxc in noftris super hoc con- fedis lineris seriofim continentur. Nuper autem per quem modum diœceses diltingni & limitari debeant, & poflint accommode j & qux & quanta de ipsis sit portio eidem Sarlatensi diœccfi deputanda, & qualis fle q qtunta przfaue Petragoricensi diœccfi remanlura, 0C 3uid & quantum utrique ipsarum conveniat, per fide ignas & sufficientes personas plenlus & seriouus in- formati i ac per hoc aa feparationem & limitationem dictarum diœcesiun in Dei nomine procedentes, vo- iumus & decernimus infra scriptas feparationem & limitationem & deputarionem noftras, eadem atidhx ritate ac de eiufdem plenitudine poteltatis, in perpe- tuum inter aictas diœceses inviolabiliter observandas, videlicet ut flumina * Vesere & * Dordoniz ex nunc * |a Vexere. & in perpetuum dictas Petragoriccnfem, & Sarhten— * ia Dor- fero diaceses, prout sequitur, dirimant, conterminent dogne. & diftinguant. Ut quzeunque videlicet ultra idem flumen Ve iere, licut aescendit & fluit de castro dicto de Larcha, quod eft in Lemovicinio, usque ad ingreflum — dicti fluminis Dordoniz prope caftrum de Limofio » ubi didum flumen Vesere nomen aitaittic, & pofhno- dum prout deseendic dictum flumen Dordoniz, in quantum protenditur dicta olirn diœcefis Petragori- censu verius eamdem civitatem Sarlatensem connftere dignosctintur, quxve fuerunt huc usque de diœcesi petragoricensi, nnt de diœcesi Sarlatenfi ; & omnia qiue Petragoricensis ecclefia inibi habuit hactenus & percepit, & habere & percipere debuit, quocunque nomine censeantur, cum eorum pertinentiis cedant, & accreseant in spiritualibus Sarlatensi ecclesui prx- libatz, exceptis fetidis ac juri fdi&ion ibus temporalibus, quz eccleliz Petragoricensi volumus remanere > dictamqiie diœcefim taliter limitatam epifcopo Sarla- ) tenfi, qui eft & pro tempore fuerit, ac ecclesiæ Sarlatensi juxta divifionem, limitationem & deputarionem noftras hujusmodi ordinario epifcopali jure fub- jecimuj, ac ipiam ab omni jurisdictione episeopi fic capituli, ac eccleliz Petragoricensis in totum eximi- mus, & etiam in perpetuum liberamus. Quacunque vero sunt citra flumina przdicta verius civitatem Pc- tragoricensem, prout prius erant de diœcesi Petrago- ricenfi, intcgralicer eiaem Pecragoricensi diœcesi volumus remanere. Haec igitur per dictx fedis providen- tiam circumfpcdam sic facta sa lubricer & utiliter ordinata, perpetuis efle valitura temporibus, & robor incommutabilis firmitatis obtinere volentes, auctoritate prxdicta diftrictius inhibemus, ne aliquis cujuf- cumque przeminentix, ordinis, conditionis aut ftatus, . etiamsi archiepifcopali vel epifcopali przsiilgeat di- " gnirare, hujusmodi ordinationem apoftolicam, seu aliqua vel aliquod de contentis in ea quovis quzfito colore, vel modo, live causa, vel occatione qualibet adinventis turbare, lea quomodolibet impcdircpræsu- mat. Nos enim irritum decrevimus & inane, n fecus super his a quocumque, quavis auctoritate contigerit attemptari i & nihilominus in eos qui ex certa fcientia contrarium przfumpserint, nifi infra octo dierum spatium poft publicationem prxsentium resipuerint, cum effectu excommunicationis in perfonas, & inter- difti in univerficates, ac liispenfionis fententias in con- ventus, capitula, fivecollegia promulgamus, de confilio & auctoritate prædidHs, a quibus non nifi per Romanum pontificem absolutionis beneficium, praeterquam iu mortis articulo, valeant obtinere^ &c. Datum Avinioni idus Januarii anne n. I i
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/1044
Appearance