typ ECCLESIA CL/ — Ex iis vero corrigenda parumper quæ de Stepha— l ANNI nojn abbatibus Conquensibus dixinius. Condi- CHRISTI teflamentum Romam profecturus, quod ex archivis ecclesiæ Claromontensis descripsit noster D. Jacobus Boyer : In nomine Dei summi in Trinitate regnantis. Ego Stephanus Arvernicæ sedis episcopus, properare volens Romam ad limina apostolorum Petri & Pauli, decrevi facere beneficiale seriptum præsenti- bus suturisque jciendum, de rebus a Deo nobis traditis. Antecesseres quidam nostri alienaverunt ip- sas res a sancta matre ecclefia, quas nos pro remedio animæ nostræ, vel ut præsentem vitam feli— ] cius tranfigamus, ipsi ecclesiæ sanctæ Mariæ, & sancti Laurentii, atque sanctornm martyrum Agricola & Vitalis, fratribusque ibi Deo in commune defervientibus, ut in reliquum tempus ipsi matri ecclesiæ fine penuria vinearum & panis alacriter deserviant, has res adpræsens sub omni integritas « te contradimus…………….. factum hoc benesiciale • seriptum anno DCCCC. LIX. indictione II. Incarnationis Dominica, regnante Lothario rege. Anno 1058. testis fuit cum Roberto abbate Calæ-Dei in instrumento Roberti Ruthencnsis comitis pro ecclefia Conquensi. Memoratur quo- que an. vii. regnante Lothario rege, hoc est an.’ 960. /V* I 8’striuzius in probationibus hist. Arvemiæ ex- hibet etiam hujus episcopi testamentum, quod a nostro multum diserepat. Ignoro autem cur vir 276. eruditissimus illud notet factum fuisse an. 976. cum ex hoc instrumento id nequaquam elici pos sit. Eandem tamen ætatem huic testamento tribuit Savaro in Iibro de vet. ecdesiis Claromont. at nullum profert argumentum unde id adstruatur. Multæ exstant chartæ, in quibus Stephani mu- ftificentia palam fit, quas inter instrumenta retu- lissemus, nisi nos occupasset vir clarissi Stephan. j Baluzius cujus diligentiam nulla effiigerunt. Porro in iis modo Arvernensis, modo Claromontanus dicitur episcopus. Ex chronico Masciacensi anno 965. urbs Arvernensis conflagravit ; quo tempore adhuc sedisse Stephanum non dubitamus. Et qui- dem urbem Stephani episcopi cura & sumtibus reædificatam fuisse docet Savaro. L I. B E G o II. Begonem abbatem ConchensemStephano sub- rogatum fuisse in Arvemensi cathedra testatur chronicon Conchense. Nomen episcopi Begoni datur in quodam documento facto die Veneris, ] mense Junio, Lotharii regis anno vn. seu Christi 9 5 9. vel 9 60. Ibi tamen episcopus Arvernensis aut Claromontensis non dicitur ; aliundeque Ste- phanus vixit usque ad annum saltem 969. aut 970. memoraturque ut episcopus. Unde vix de- nnire licet, quo tempore inchoatus sit Begonis episcopatus. ^80. Anno 980. subseripsit donationi Geraldi pres Annat kyteti pro Illidiano cœnobio, quod tunc rege- Mabili. ad bat abbas Mancio. Commemoratur in charta de ae\ g8°’& P106 sact3 anno 990. editaquelib. vi. Q Q O. * H°c kmficialt viderat Johannes Savaro in notis ad librum ’' de vet. eccl. Ciarom. lROMONTENSIS. 258 L de re diplomatica pag. 5 77. Eodem armo con— ■ sensum præbuit electioni Gausberti in Cadur— ANNI censem episcopum, ut videre est tomo VIII. Spi— CHRISTI cilcgii pag. 155. Anno 994. quo S. Majoluj abbas Ciuniacensis obiit, consecravit altare, quod « s. ». statim post sancti abbatis obitum, ipsius tumulo impositum est. Vixit saltem usque ad an. I o I o. 1010. quo benedixit Petrum abbatemThicmensemjquod cœnobium paulo post datum est Ciuniacensibus, Odilonique abbati. LII. STEPHANUS III. dAvver- CNE. j Filius erat Guillelmi IV. Arvernorum comi- tis, & Umbergæ, quæ anno 990. multa dona- vit Celsinianensi monasterio, tempore Begonis episcopi, qui chartæ donationis subseripsit. Anno 1010. memoratur in charta Thiemensi. Post biennium subseripsit chartæ datæ mense Septem- bri feria vi. regnante Roberto rege an. xv. qui est annus Christi millesimus duodecimus. Anno 1013. cum ad invisendam materteram suam, Legardam nomine, profectus esset, latenter est interfectus, ut docet breve chronicon Masciacen- se editum a Philippo Labbeo tom. 2. Bibliothe- cæ-novæ ; chronicon quidem non designat quæ esset Stephani episcopi sedes ; at loquitur haud du- bie de episcopo provinciæ Bituricensis, in cujus metropoli mortuum narrat eodem anno Dac- bertum metropolitanum. Nullus autem eo tem- pore in provincia Bituricensi episcopus erat nomine Stephanus, præterquam iu ecciesia Claro- montana. Post lpsum catalogo inscribitur quidam Je- hannes episcopus, de quo nihil nobis notum. LIII. STEPHANUS IV. Stephanum hunc episcopum Justellus putavit y fuisse nlium Guillelmi Arvemiæ comitis ex Phi- lippia ejus uxore ; quem secuti sunt Sammarthani fratres. Et quidem GuilIelmus V. comes ex Phi- iippia filium habuit nomine Stephanum, ut pro- batur ex tabulis ecclesiæ Claromontensis, loco laudato a V. C. Steph. Baluzio, in chartuI. Celsi— Pni. kifl. niensi, fol. 199. Stephanus Arvemonimepisco- pus, dedit monasterio Celsiniensi ecclesiam sancti Martini de Chidrac, &c. hujusque doni instru- mento subscribunt post episcopum, Willelmus frater ipsius, Audebertus de Roca-Sabina. Ejus- dem esse putamus chartam qua Stephanus episco- pus dat præfato monasterio, ecclesiam Chauria- 7 cum aliasque duas, cum sua matre & fratribus ; item cum Rorgio, filio ejus Faramundo, &c. subscribunt Arbertus vicecomes & multi alii. Vide inter instrum. C. ULcol. 75. Stephanus occurrit in quadam charta pcrti- nente ad ecclesiam Thiernensem data indict. 1 3. octavo idus Januarii, Luna 4. in Francia regnante piissimo Roberto, anno m. xvi. Ipse fuit unus 101 ex episcopis Burgundiæ & Aquitaniæ, ad quos Benedictus vm. scripsit pro tuitione Cluniaci ; tom. IV. collect. Querc. scriptorum hist. Franc. An. 1025. 18. cal. Octobris, consecravit basi— 1025* licam Voltæ prioratus insignis Ciuniacensis, a S.Odilonia nepotibus conditi. Vide Mabii.ad huna an, n. 72.
