+66 ECCLESI ? qui sponte contulit illud D. de Bretonvilliers die 29. Junii. Fundatis seminariis fecundum mentem concilii Tridentini, Lutetiæ, Nannetis, iu ur- be Vivartensi, quintum instituit Anicii, ubi de- canatum a præsule Henrico de Maupas recusavit sacerdos humilis. Ibidem in ecciesia cathcdrali videtur ejus effigies argentea ad pedes Virginis Dei-paræ, quam eximio venerabatur obse- quio. Tandem annos natus 44. paralysi cor- reptus est ; attamen per suos sextum instituit Cla- romonti seminarium, & septimum in infula Montis-Regalis in Nova-Francia. Mortis suæ præscius, sacramentis omnibus muniri voluit vir cleri decuS & ornamentum. Vigore sacerdotali clarus, pastorali sollicitudine clarior, zelo restau- randæ ecclesiasticæ disciplinæ, omnium denique virtutum adgregatione darissimus, in animis om- nium quos Christo & Ecclesiæ genuit vivit, mor- tuus anno Domini 1 657. feria 2. post Pascha, die 2. Aprilis hora quinta post meridiem, annos natus 48. menses 6. dies 12. in seminario Parisiensi S. Sulpitii, cujus fundator & primus supe- rior exstitit. XXXVII. Felix Vialart episcopus & comes Catalaunensis, vir omnigena laude major, Pipera- censem abbatiam obtinet anno 1640. Ejus au- spiciis feliciter unitur congregationi GalIicanæ ca— * nonicorum Regularium, cui tunc præerat R. P. Franciscus Blanchart abbas sanctæ Genovefæ de Monte. Reverendus autem pater Petrus Darie prior a præfato generali præposito deputatus, locorum regularium possessionem init anno 1 649. die 6. mensis Septembris qua celebratur festum omnium sanctorum « canonicorum Regularium, felici prorsus omine sub abbate Felici, qui felici morte decessit nunquam moriturus, die 1 3. Januarii 1680. fuerat edam abbas Sacræ-Cellæ diœc. Senonensis. XXXVIII. Petrus IV. Barbereau doctor Sor-. bonicus, abbas per cessionem praecedentis, obiit Parisiis 1669, XXXIX. Thomas Morin, Regi ab eleemofynis & consiliis, dcsignatuS abbas die 1 5. Aug. 1680. obiitcal. Octob. 1687. XL. Gaspardus du Bourg ex nobili apud Vi- varienses stemmate, obiit 27. April. 1705. abbas quoque Gimundi diœc. Auscensis. XLI. Antonius Charpin de Genetines, Se- gusianus, comes LugdunensiS, & vicarius generalis illustrissimi episcopi S. Flori, a rege Ludovico XIV. nominatur abbas PiperacensiS die 3 o. Maii 1705. possessionem civilem adipifcitur die Junii j 17. an. 1706. Ad episcopatum Lemovicensem adsumtus inauguratur Lugduni Dominica die 2 3. Januarii 1707 « ab archiepiscopo Lugdunenli Claudio de S. Georges olim comite Lugdunensi, adfistentibus Joachimo-Josepho d’Estaing ex comite Lugdunensi episcopo S. Flori, & Francisco Madot episcopo Bellicensi, necnon præsente ar- chipræsule Viennensi, in ecciesia metropolitana. Abbatiæ vero PiperacensiS canonicam iniit possessionem die 26. Maii 1707. vi bullæ Clementis papæ XI. datæ 13. Septemb. 170 6. anno ponti- ncatus sexto, per procuratorem suum Durandum . S. FLORI. 467 A Valette presbyterum, doctorem theologum, ca- nonicum eeclesiæ collegiatæ dc Chaudes-aigues, priorem de LyoutadeS, & syndicum cleri in diœ- cesi S. Flori » Præest adhuc an. 1718. DU Boisset. B O I S S E T U M. ABbatja DU BolssET Aureliacum trans » lata est, ord. Clarisiarum Urbanistaruin, cu- jus antiqui Cardailliaci vicecomitcs patroni cxsti- tcre. In hujus abbatiæ possessione domna de Reil- hac conservatur edicto sanctioris consiiii anno 1644. 3 o. Aug. ea tamen lege, ut post ipsius B obitum, triennaliS abbatissa eligeretur. An. seq. 20. Octob. quas dicta domina patentes obtinuc- rat Litteras, edicto supremi confilii in commenta- rios referuntur. An. 1650. 1. Octob. de consilio domini spiritualis & temporalis Auriliaci præfata domina transegit cum suis monialibiIs, quatenus nimirum ipsis liceret egredi e monasterio, hujusce perpetuitatis impatientibus, atque in aliam domum secedere sub triennali superiorissa degendi causa, in cujus transactionis confirmationem praelatae moniales patentes litteras obtinuerunt mense Ju- nio 1662. — DE NOBILI ECCLESIA COLLEGIATA S. JULIANI BRIVATENSIS. DE ceIeberrimis ecclesiis collegiatis agere saltem breviter solemus, maxime si olim abbatiæ titulo fuerint insignitæ. At cum vix ulla in Galliis existat celebrior Brivatensi, quæ quidem abbatiæ titulo quondam decorata est, de illa paulo fusiUS agemus, ex amplissimis commentariis cla- rissimi viri Bemardi Christophori de Bragelone ejusilcm ecclesiæ decani. Brivas, de qua passim Gregor. Turonensis, ad ~ Elaverim * fluvium, ad radices montium, in ca— ♦ TAllier. pite seu initio Arvemiæ inferioris posita, distat 1 2. leucis a Claromonte versuS meridiem, & sex a Floropoli in ortum æstivum, ieucæ quadrante a Veteri-Brivate, ubi visitur pons super Elaverim. Vicus tantum erat quarto ineunte seculo : qui il- lustratus martyrio, sepuicro, & basilica S. Juliani, urbs evasit non ignobiliS. Comitatus titulo decoratam & territorii cujusoam caput fuisse a tempore Ludovici pii, Caroli magni filii, multa probant instrumenta. Canonicorum collegium, cui annexum est comitatuum BrivatensiS & Bellimontis domi- — nium cum toparchia urbis San — Germanae *, , j Cfr_ J ditionem obtinet in nobiles vassallos plufquam ™ain-is* centum, qui vel dignitatibuS, vel ipsi capitulo imbrun. fcudum & hominium facere, & castra ad nutum reddere tenentur. Eidem collegio nobilitas ab an- tiquo annexa est, ita ut nemo inter comites Bri- vatenses (sic enim appellantur canonici) locum habere possit, nisi qui genere & stirpe nobilium quadruplici ab utroque parente gradu procreatus est. Brivatensi collegio subjacebant initio seculi duodecimi quatuor abbatialeS ecdesiæ, S. videlicet Germani in Lembronio, sancti Marcellini de * chm- Cantogilo *, quam capitulum postea dedit abbati Gg iij
