Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/252

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

468 ECCLESIA • Casie-Dei ; sancti Juliani Turonensis ■, & beatæ t * Pebnc. Mariæ de Pipcraco *, cum quindecim aut sexde- cim parochialibus ecclcsiis. Nuper adhuc subdita erat eidem collegio, non in temporalibus tantum, sed & in fpiritualibus, urbs Brivatensis ; at spiri- tualia episcopo sancti Flori inita transactione an. 1677. concessit capitulum, retenta in suos juris- dictione ordinaria & ad sedem apostolicam fine medio subjectione. Julianus martyr, cujus in honore Deo conse- crata est hax ecclesia, Brivatæ ubi declinandæ per- secutionis causa secesserat, obtruncato capite mar- tyrii coronam obtinuit. Corpus ejus cum projec— j tum esset inhumatum, Ilpidius Arcontius, & Arsenius in vico Brivatensi sepelierunt. Miraculis deinde illustratum Juliani sepulcrum sacello de- b coratum fuisse sub imperatore Treverico b a nobili quodam Arverno & ejus conjuge, quorum no- ViIe Greg. mina memoriæ non sunt tradita, testis est Grego- rius Turonensis. Quo quidem anno incertum, virtutitas, imperante tamen Constantio Chloro, aut saltem Aurs ? 0id « i— Constantiuo magno, jacta fuisse hujus basilicæ wdtp.tv. fundamenta conjicere licet tum ex dictis ipsius Gregorii Turonensis & antiqua Brivatensium traditione, tum ex rerum & temporum facta collatione : de’his Iegendus est doctissimus Ninus Til-’ Iemontiusin notis ad sanctum Juiianum. Quoquo modo res se habeat, hæc fuere Brivatensis eeclesiæ incunabula, quæ regum & imperatorum muneribus aucta, jam quinto ineunte seculo inter Gal- liae nostræ basilicas locum tenebat non infimum, ut probat Gregorius supra laudatus. Abbate & collegio sive cIericorum, sive monachorum præ- fulgebat seculo septinio, quod ex FIodoardo col- legit D. J. Mabillon Annal. Bened. lib. Xlii. num. 20. In illa autem cIade quam Saraceni, tempore Caroli-MarteIIi ex Hispania irrumpentes Galliæ intulerunt, destructa & igne combustafuit j Brivatensis ecclesia. Novam Ludovicus pius anno imperii decimo secundo ædificavit, usus opera Berengarii, cui comitatum Brivatensem iu beneficium concesserat. In charta Ludovici Aug. anni circiter 825. de reædificatione Brivatis a Beren- gario comite, postquam ecdesia S. Juliani a Saracenis fuisset destructa, fit mentio frequens abbatis qui præerat canonicis. Et in præcepto Pip- pini Aquitaniæ regis an. circiter 835. quo bona ejusilem loci confirmat, memoratur monasterium constructum in honore S. Juliani in comi- tatu Brivatensi. Vide Spicil. tom. xn. pag. 104. & seq. Monasterium etiam appellatur in diplo— ] mate Caroli regis & imperatoris, dato Attiniaco palatio xvi. cal. Decembris ind. vili, an, xxxv. regnante Carolo gloriosissimo rege, quod colle- git D. Claud. Estiennot in fragmentis hist. Aqui- tanicæ MS. tomo 3. Idem monastrrium desinente seculo ix. vei X. incipiente resarci vit Willelmus pius dux Aquit. qui ibidem sepultus est.Utrum autem ibi olim Deo scrvierint monachi an clerici non audet definire ■ De S. JulianiTuron. subjeflione erga Brivatensem eccle- iiam nihil novimus. h Quidam hic defignari putant Maximum, qui aflumta imperiali purpura Treveris sedem imperii elegit. S. FLORI. 469 L Mabillonius, quem consuIe lib. 13.AnnaI. n. 20. Utut est, magnum olim fuisse hujus ecclesiæ canonicorum numerum inde probatur, quod ad octoginta redacti fuerint a S. Leone hujus nomi- nis nono, bulIa data anno 1049. quæaCallixto hujus nominis secundo confirmata fuit an. 1119. & ab Honorio tertio anno 1223. Octogenarius iIIc canonicorum numerus usque ad annum 1424. pcrmansit ; in eo septem erant hebdomadarii dicti. Inter septuaginta tres alios locum habuere episcopi duo Aniciensis & Mimst- tcnsis, & abbates Calæ-Dei, sancti Juliani Tu- j ronensis, & beatæ Mariæ Piperacensis. Tandem Martinus V. exstinctis præbendis viginti & una, ad quinquaginta novem canonicos collegium reduxit, in quibus quadraginta octo nobiles, decem hebdomadarios, eleemolynarium unum esse, bulla Romæ data 11. idus Jan. pontificatus septimo sanxit. Vide nostra instrumenta. c. xxj. Quod ad dignitates attinet, tres olim fuere : co1’’ 5 abbas nempe, præpositus & decanus ; pcrsonatus sex, foris decanus, cantor, senelcallus, thesaurarius, eleemolynarius & sacrista.An.millesimoducentesi- jno quinquagesimo nono, Alexander IV. suppressis abbatia S. Germani & thesauraria Brivatensi, offi— *"• cio sacristæ jura thesaurariæ addidit ; postea abba— c° xni. tiam, forisdecanatum, & cantoriam abolivit Cle— coL mens hujus nominis sextus, relictis tantum præ- posito, decano & eleemolynario ; vide instrum. c. xix ; Quid vero de senescallo & sacrista factum fuerit co1, nos fugit, a multis enim feculis non apparent per- sonatus hi duo. Præter illud Brivatensium canonicorum collegium, aliud est in ecdesia S. Juliani, olim uni- vcrsitas seholæ nuncupatum, nunc chorariorum dictum, cujus multa meminere instrumenta se- culi noni & subsequentium temporum. Ad vi- 2) ginti sex chorarios redactum fuisse hoc collegium anno quingentesimo septimo supra millesimum probat decretum quoddam supremi senatus Pa- risiensis : hos inter locum obtinet præclpuum prior monasterii Pontis-de-la-Bajasse, ab Odilone de Cambo Brivatensi canonico, anno centesimo sex- agesimo primo supra millesimum fundati. Si ? » 34. Præsens igitur Brivatensis ecdesiæ status hic est : primas tenent præpositus & decanus, qua- draginta octo numerantur comites, seu canonici nobiles, inter quos præbendas & loca obtinent prædicti duo episcopi & abbates tres. Comites subsequitur eleemolynarius : decem sunt hebdo- £ madarii canonici ; undecim preSbyteri chorarii ; quorum primus prior Pontis-de-la-Bajasse ; tan- dem viginti alii chorarii tum clerici, tum in ordinibus sacris positi agmen claudunt, lis adde ca- pelIanos fere quadraginta, quorum duo nobiles. Septem præterea parochiales ecclesiæ sunt in urbe Brivatensi, una sancto Ferreolo dicata, alteraDei- paræ virgini, tertia S. Johanni Baptistæ, quarta S. Petro apostolorum principi, quinta S. Gcnesio, sexta S. Laurentio, septima S. Præjecto. lbi etiam sunt tria virorum coenobia, unum sratrum Mi- norum, alterum Minimorum, tertium Capuci- norum : totidem sunt monialium partheno- nes unus ordinis FontiS-Ebraldi, alter congrega-